Φίλες και φίλοι,

Χρόνια πολλά σε όλους.

Υγεία και Δύναμη στον καθέναν ξεχωριστά.

Να έχουμε Έμπνευση και Κέφι για κάθε τι που καταπιανόμαστε.

Να δίνουμε Αγάπη και Φροντίδα σε κάθε μας συνάνθρωπο που το έχει ανάγκη.

Οι πίτες φίλοι και φίλες είναι υπέροχη παράδοση.

Ευκαιρία να βρισκόμαστε όλοι μαζί,

Να γιορτάζουμε όλοι μαζί,

Να ευχόμαστε όλοι μαζί

ότι η χρονιά μπροστά μας

θα είναι καλύτερη από την χρονιά που πέρασε.

Οι πίτες έχουν και άλλα καλά.

Είναι, για παράδειγμα, η χαρά του πολιτικού.

Ειδικά της αντιπολίτευσης. Mαζί με τις ονομαστικές εορτές,

ανακαλύφθηκαν για να έχουμε κάτι να κάνουμε

μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Εμείς λοιπόν είπαμε να κάνουμε την «πίτα αλλιώς»

Ξεκινώντας από αυτά που θέλουμε να αναδείξουμε.

Για παράδειγμα, πριν λίγο καιρό επισκεφτήκαμε το «Όραμα Ελπίδας»

Για να αναδείξουμε πόσο απλό, εύκολο και ανώδυνο είναι να γίνεις δωρητής μυελού.

Όσοι περισσότεροι γίνουμε δωρητές τόσο μεγαλύτερες οι ελπίδες να σωθούν ζωές.

Φεύγοντας λοιπόν, σταματήστε στο τραπέζι του «Οράματος Ελπίδα» που είναι έξω και δηλώστε συμμετοχή.

Πριν προχωρήσω να πω ότι είναι μεγάλη μας χαρά, και για μένα προσωπικά,

που τόσοι καλοί φίλοι μας τιμήσατε.

Σας ευχαριστούμε.

Πρώτα από όλα είναι μαζί μας αρκετοί εκπρόσωποι από τις άλλες παρατάξεις στον Δήμο Αθηναίων. Η παρουσία τους εδώ, εκτός από τιμή, αναδεικνύει ότι ένας νέος πολιτικός πολιτισμός πνέει στην πόλη. Ότι όλοι μας καταλαβαίνουμε πως τα προβλήματα της πόλης είναι κρίσιμα και δεν υπάρχει χώρος για άγονη αντιπαράθεση.

Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε.

Ούτε σαν Αθήνα,

Ούτε σαν Αθηναίοι,

Ούτε σαν πολιτική/οι.

Είναι μαζί μας δήμαρχοι και αυτοδιοικητικοί.

Δίπλα τους έμαθα

Την ομορφιά και την δύναμη της αυτοδιοίκησης

Τις απέραντες δυνατότητες και ευκαιρίες που έχει κάθε τοπική κοινωνία

Αλλά και την εμμονή του κεντρικού κράτους να κρατάει όλη την εξουσία στα χέρια του

Και μιας που μιλάω για το «επάρατο κεντρικό πολιτικό σύστημα» θα ήταν μεγάλη παράλειψη να ξεχάσω τους εκπροσώπους του.

Νυν και πρώην.

(Αστειεύομαι προφανώς!)

Άνθρωποι που

Έχουν δώσει μάχες σε δύσκολες στιγμές για την Ελλάδα.

Με όλους χαίρομαι να συζητάω ακόμα και αν διαφωνούμε

Διότι δεν γίνεται να πιστεύεις στην δημοκρατία και να μην πιστεύεις στην αξία που έχει η διαφορετική άποψη.

Όλοι τους είναι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται την πολιτική

όχι μόνο σαν διαδικασία προσφοράς

Αλλά σαν χώρος στον οποίο βρισκόμαστε ως κοινωνία

για να συναποφασίσουμε πως θα προχωρήσουμε μπροστά

και πως δεν θα αφήσουμε κανέναν συνάνθρωπό μας πίσω.

Τους ευχαριστώ για την παρουσίας τους και ζητώ συγνώμη αν κάποιον δεν είδα.

Όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το Αθήνα Είσαι Εσύ

δεν ξέραμε που μπορεί να φτάσει.

Ξέραμε όμως ότι θα έπρεπε να πρεσβεύει την «πολιτική αλλιώς».

Πολιτική που δίνει αξία στον Άνθρωπο.

Για αυτό από την πρώτη μέρα βγήκαμε στον δρόμο.

Σε κάθε γειτονιά

Σε κάθε καφενείο

Σε κάθε μικρή επιχείρηση

Σε κάθε σπίτι ανθρώπου που ήθελε να μας μιλήσει.

Δίπλα σε κάθε Άνθρωπο

που επέλεξε

ή το έταξε η μοίρα του

να ζει,

να δουλεύει και

να σπουδάζει σε αυτήν την υπέροχη πόλη.

Διότι όταν είσαι έξω στο δρόμο

Αφουγκράζεσαι.

Αντιλαμβάνεσαι.

Κατανοείς.

Μαθαίνεις το πραγματικό πρόβλημα.Εκεί μαθαίνεις και την πραγματική λύση.

Έτσι βάλαμε στο πρόγραμμά μας

Τα Συμβούλια Γειτονιάς

Τις Υιοθεσίες Δημοσίων Χώρων

Τις Ενεργειακές Κοινότητες

Τους Χώρους Ελεγχόμενης Χρήσης

Το «Πρώτα ο Πεζός»

Αυτές δεν ήταν ιδέες που γεννήθηκαν σε ένα γραφείο.

Ήταν ιδέες Αθηναίων.

Των Αθηναίων που συναντήσαμε

Αλλά δεν ήταν μόνο οι ιδέες.

Περπατώντας στην πόλη

Περνούσαμε το μήνυμα ότι είμαστε όλοι ένα.

Μια κοινωνία.

Με τους ίδιους πόθους και τις ίδιες αγωνίες.

Τα ίδια πάθη και το ίδιο πάθος

Και ότι μαζί θα χτίσουμε την Αθήνα του αύριο.

Ότι μαζί θα τιμήσουμε το μεγαλύτερο δικαίωμα που μας δίνει η Δημοκρατία.

Αυτό της Συμμετοχής.

Διότι δεν υπάρχει Αθηναίος που θα γυρνούσε την πλάτη του στην Δημοκρατία όταν νιώθει τη Δημοκρατία κοντά του.

Όταν νιώθουμε τους εκπροσώπους της Δημοκρατίας κοντά μας

δεν μένει χώρος για φασισμό.

Δεν μένει ψυχή ευάλωτη που μπορεί να καταστρέψει.

Γι αυτό και θα σας πω με σιγουριά ότι

η μάχη με την Χρυσή Αυγή δεν τελειώνει με την δίκη

ακόμα και αν το αποτέλεσμα είναι θετικό.

Τελειώνει όταν καταλάβουν οι πολιτικοί μας

ότι τους θέλουμε δίπλα μας, κοντά μας, στο πλευρό μας για να λύσουμε μαζί τα προβλήματά μας.

Και αν «τα ακούν» που και που, για καλό είναι.

Η Δημοκρατία έχει ευθύνες.

Όταν τις αναλαμβάνουμε μεγαλουργεί.

Όταν τις αποφεύγουμε το πληρώνουμε ακριβά.

Συχνά θανάσιμα.

Στο Αθήνα Είσαι Εσύ

άλλος εντάχθηκε από αγάπη για την πόλη

άλλος διότι είδε την ευκαιρία να καταπιαστεί με κάτι που κάνει την κοινωνία μας καλύτερη.

Κάποιους παρακίνησε η έγνοια

για τον συνάνθρωπό μας που υποφέρει.

Και εδώ θα ήθελα να αναφερθώ

στον Γιώργο Καμίνη (που έχουμε την χαρά να έχουμε μαζί μας).

Στην προεκλογική μου εκστρατεία δεν του χαρίστηκα.

Άλλωστε η αναγνώριση λαθών είναι μέρος της δημοκρατικής διαδικασίας.

Όμως θα ήμουν άδικος αν δεν έλεγα

ότι ο Γιώργος ήταν ο πιο σημαντικός δήμαρχος

των τελευταίων ετών

στην πιο δύσκολη εποχή.

Μπορεί να άργησαν να έρθουν τα καθαριστικά

αλλά ο Δήμαρχος και ο Δήμος

δεν άργησαν ποτέ να είναι δίπλα

στον άστεγο,

στον άπορο,

στον αδύναμο,

σε κάθε άνθρωπο που υπέφερε…

Δεν υποτιμώ την σημασία

να καθαρίζεις δρόμους και να εγκαινιάζεις πλατείες

αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται

με την αποφασιστικότητα του Γιώργου

να σταθεί δίπλα στην Αθηναία και τον Αθηναίο που το είχαν ανάγκη

Και έτσι έσωσε και την πόλη

και την συλλογική μας συνείδηση.

Γιώργο, νομίζω ότι μιλάω για κάθε Αθηναίο που ξέρει το έργο σου όταν λέω «Ευχαριστούμε», «Ευχαριστώ».

Μια λέξη που συχνά την λέμε χωρίς να σκεφτούμε.

Μια λέξη όμως τόσο ισχυρή

που μπορεί να κάνει πράξη την μεγάλη αλλαγή

που έχουμε ανάγκη στην πολιτική.

Διότι το «ευχαριστώ» αναδεικνύει ότι είμαστε κοινωνία.

Ότι μας χαρακτηρίζει αλληλεξάρτηση και αλληλεγγύη

με δυνατότητα να δίνουμε αλλά και να παίρνουμε

Το «ευχαριστώ» υποδηλώνει ότι πορευόμαστε μαζί,

Και ότι είμαστε διατεθειμένοι

να αναγνωρίσουμε το έργο αυτών που μας προχωρούν μπροστά

Δυστυχώς, «ευχαριστώ» λέμε σπάνια

Καμιά φορά διότι αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε την αξία του έργου του άλλου 

Ή δεν βλέπουμε πως αφορά εμάς.

Καμιά φορά από κεκτημένη ταχύτητα. Τρέχουμε..

Οι πιο κομπλεξικοί το θεωρούν αδυναμία.

Εμείς το θεωρούμε δομικό υλικό της συλλογικής μας προόδου.

Το θεμέλιο πάνω στο οποίο στέκεται μια ευνομούμενη κοινωνία.Για αυτό σήμερα αντί για κάτι άλλο αποφασίσαμε απλά να πούμε «Ευχαριστώ»

Σε επτά Αθηναίους και ομάδες Αθηναίων που με

την στάση τους,

την αυτοθυσία τους,

τα κείμενα και την τέχνη τους

την δράση και την φαντασία τους

κάνουν την Αθήνα 

μια πόλη καλύτερη, 

πιο όμορφη

πιο προσβάσιμη,

πιο ανεκτική

Με λίγα λόγια, κάνουν την Αθήνα πιο Ανθρώπινη.

Επτά άνθρωποι των γραμμάτων

Της προσφοράς

Του ρίσκου

 Και της καινοτομίας.

Αν έχουν ένα κοινό μεταξύ τους θα έλεγα ότι είναι άνθρωποι του Πολιτισμού

Διότι είτε γράφεις κείμενα, είτε οργανώνεις φεστιβάλ, είτε αναζωογονείς γειτονιές παράγεις Πολιτισμό

Είτε προσφέρεις από το υστέρημα ένα πιάτο φαγητό

είτε κυνηγάς ρατσιστές και φασίστες εκπέμπεις Πολιτισμό

Είναι άνθρωποι του Πολιτισμού 

Είναι Άνθρωποι με Πολιτισμό   

Είναι άνθρωποι που λατρεύουν την πόλη μας

Και λατρεύουν εμάς, τους Αθηναίους

Και έτσι, μας παρασύρουν όλους μας να γίνουμε καλύτεροι

Κάθε χρόνο στο Αθήνα Είσαι Εσύ θέλουμε να τιμούμε τέτοια παραδείγματα.

Και αποφασίσαμε να ονομάσουμε αυτή την ένδειξη ευχαριστίας

στο όνομα του οδηγού του λεωφορείου

που εκείνο το εφιαλτικό απόγευμα στο Μάτι

Πέρασε σχεδόν μέσα από τις φλόγες

Για να φτάσει πρώτος

Στην κατασκήνωση του Αγίου Ανδρέα

Και να πάρει τα πρώτα παιδιά.

Υπάλληλος του δήμου,

οικογενειάρχης,

ο ήρωας της διπλανής πόρτας

Δυστυχώς τον χάσαμε πρόσφατα.

Είναι όμως τιμή μας που είναι σήμερα μαζί μας η οικογένειά του.

Στο όνομα του Στέλιου Γιωργάκη τιμούμε όλους τους συναδέλφους του στον Δήμο.

Τιμούμε τον υπάλληλο του Δήμου που ξεπερνάει τα όρια της εργασίας του για να αφήσει κάτι θετικό στην πόλη,

Κάτι θετικό για όλους μας.

Στο όνομα του Στέλιου Γιώργάκη σας ευχαριστούμε όλους.

Θα ζητήσω τώρα από τον καθένα που θα ακούσει το όνομα του να σταθεί για λίγο δίπλα μου.

Αγαπημένε μας Αθηναίε Νίκο Βατόπουλε,

Η αγάπη σου για αυτή την πόλη είναι ασύγκριτη.

Ζεις,

αναπνέεις,

μιλάς

και γράφεις για την Αθήνα

για χρόνια.

Με αμύθητη συνέπεια.

Μέσα από τα άρθρα σου στην εφημερίδα,

μέσα από τα υπέροχα βιβλία σου,

μέσα από τις ξεναγήσεις, τις ομιλίες και τις φωτογραφίες σου,

φωτίζεις τις πλευρές της πόλης

που προσπερνάμε τρέχοντας

να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα.

Λες και προσπαθείς να μας μυήσει όλους,

σε μια τελετή λατρείας της Αθήνας,

ώστε όλοι μαζί να αγαπήσουμε την πόλη μας

Και να την έχουμε εκεί που της αξίζει

Η σελίδα σου στο facebook «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα»

Φαντάζει σαν συνωμοσία ομοϊδεατών,

Που θέλουν να προωθήσουν

την υγιή επιχειρηματικότητα, την πολιτιστική ζωή,

τις κοινωνικές δράσεις,

να θυμηθούν αγαπημένες διαδρομές και σπουδαία μνημεία,

με στόχο να επαναφέρουν τη ζωντάνια στις γειτονιές μας.

Έχεις δημιουργήσει μια συνωμοσία αγάπης για την πόλη.

Νίκο Βατόπουλε, για την αγάπη σου για την πόλη και για ότι κάνεις για την Αθήνα σε ευχαριστούμε.

Αγαπημένε Αθηναίε Ανέστη Βλάχο,

Οι όμορφες στιγμές που μας χάρισες στον κινηματογράφο θα αρκούσαν.

Αλλά εσύ δεν αρκέστηκες σε αυτό.

Με την αγάπη των Αθηναίων δημοτών,

εξελέγεις πρώτος σε σταυρούς δημοτικός σύμβουλος,

με τον αείμνηστο Δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Μπέη.

Αντίθετα από την συνήθη πρακτική των αρκετών διάσημων Δημοτικών Συμβούλων τίμησες την ψήφο μας και έμεινες και πάλεψες για την πόλη σου.

Μαζί με τον Μπέη, δημιουργήσατε μια φουρνιά αυτοδιοικητικών που ακόμα αποτελεί πρότυπο.

Για τη δημαρχία που ταυτίστηκε όσο καμία με το πράσινο και τους χώρους αναψυχής μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας.

Ως Αντιδήμαρχος για το Πράσινο,

για δύο τετραετίες,

έβαλες τη σφραγίδα σου στην Αθήνα

και πέτυχες να σε μνημονεύουν 4 δεκαετίες αργότερα,

κάτοικοι και δημοσιολογούντες,

στελέχη και υπάλληλοι του δήμου.

Ακόμα να βρεθεί ένας να σε ξεπεράσει.

Στις μέρες σου η Αθήνα έγινε πιο πράσινη.

Ανέστη Βλάχο, για ότι έκανες και ότι κάνεις για την Αθήνα, σε ευχαριστούμε.

Αγαπημένες Αθηναίες,

υπέροχες μαγείρισσες του συσσιτίου

του Αγίου Ανδρέα στα Κάτω Πατήσια,

Κάθε μέρα,

Με συγκινητική ανιδιοτέλεια

Με την μαεστρία σας στην κουζίνα

Δημιουργείτε μια προσφορά αγάπης και φροντίδας

για κάθε Αθηναίο που το έχει ανάγκη.

Για κάθε Αθηναίο που η ζωή του στέρησε βασικά αγαθά επιβίωσης

Δεν ξεχωρίζετε κανέναν.

Δεν ρωτάτε «από που είσαι;»

Δεν κοιτάτε χρώμα

Ούτε αναρωτιέστε ο καθένας σε ποιον Θεό πιστεύει.

Στο όνομα του δικού σας Θεού

και με την ηγεσία του Πατέρα Αθανασίου

Προσφέρετε χωρίς διακρίσεις

Την ατελείωτη σας αγάπη.

Στα πρόσωπα τα δικά σας τιμούμε

κάθε Αθηναία και κάθε Αθηναίο που πιστεύει

ότι σε αυτή την πόλη

ή θα πάμε μπροστά όλοι μαζί

ή θα μείνουμε όλοι πίσω

Κυρίες του συσσιτίου του Αγίου Ανδρέα, για ότι κάνετε για την Αθήνα και τους άπορους της γειτονιάς σας, σας ευχαριστούμε.

Αγαπημένε Αθηναίε Μάριε Στρόφαλη,

Η καριέρα σου σαν μουσικοσυνθέτη σε έκανε αγαπητό σε όλους μας.

Προχώρησες παραπέρα.

Είχες την καταπληκτική ιδέα να δημιουργήσεις το μοναδικό αθηναϊκό δίκτυο,

το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών»,

το φεστιβάλ που από το 2013

κάθε Οκτώβρη γεμίζει τέχνη τους δρόμους της πόλης,

Σε ένα από τα πιο ιστορικά

αλλά και πιο αδικημένα κομμάτια της: 

από την Ομόνοια ως το Μεταξουργείο.

Απέδειξες ότι με λίγη φαντασία

σκληρή δουλειά

και πολλή αγάπη μπορεί να γίνει ένα θαύμα.

Να γεμίσει πολιτισμό μια γειτονιά που τον έχει ανάγκη.

Γέμισες και γεμίζεις όλα τα δρομάκια με τα γαλλικά ονόματα,

με θεατρικά και μουσικά δρώμενα,

εκθέσεις και εκδηλώσεις,

πολλές εξ αυτών δωρεάν για όλους.

Δείχνοντάς μας πώς θα μπορούσαν να αναδειχθούν όλες μας οι γειτονιές μας.

Στο Μικρό Παρίσι μας βοήθησες να δούμε την προοπτική μιας μεγάλης Αθήνας.

Μάριε Στρόφαλη, για ότι κάνεις για την Αθήνα, σε ευχαριστούμε.

Αγαπημένοι Αθηναίοι Ελένη Τάκου και Επαμεινώνδα Φαρμάκη,

Αψηφώντας κινδύνους και απειλές,

Υψώσατε το ανάστημά σας απέναντι στο πιο σκληρό έγκλημα που συντελείται στην πόλη μας:

Το έγκλημα κατά της διαφορετικότητας,

Κατά του «Άλλου»

Μιλήσατε και μιλάτε για τους συνανθρώπους μας

που δεν ξέρουν αν θα φτάσουν σπίτι τους το βράδι,

αν θα δούνε τους δικούς τους,

διότι δεν γεννήθηκαν σε αυτήν την πόλη

Ή διότι κάποιοι δεν τους θέλουν σε αυτή την πόλη

για το χρώμα τους,

το φύλο τους, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις ή τις απόψεις τους.

Μαζί με το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ και το HumanRights360 χαρτογραφήσατε τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας στην Αθήνα και έτσι τα φέρατε στο φώς. 

Ανάμεσα στα θύματα και δυο δήμαρχοι.

Δείξατε με τρόπο γλαφυρό ότι η βία αυτή αφορά όλους μας.

Και την ίδια ώρα με την τέχνη που προωθήσατε αναδείξατε την φρίκη αλλά και την δειλία τέτοιων εγκλημάτων.

Στο Βάλτους Χ μαζί με το δικό σας ανάστημα, υψώσατε και το δικό μας.

Ελένη Τάκου και Επαμεινώνδα Φαρμάκη, για ότι κάνετε για την Αθήνα, σας ευχαριστούμε.

Αγαπημένη Αθηναία Άννα Φόνσου,

Και για σένα θα ήταν εύκολο να επαναπαυθείς

στις δόξες των υπέροχων στιγμών

που μας προσέφερες ως ηθοποιός.

Δεν ήταν λίγες.

Όμως εδώ και 25 χρόνια

παίζεις τον σημαντικότερο ρόλο στην καριέρα σου

με απέραντη αγάπη και αυτοθυσία

στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ

Με δική σου πρωτοβουλία

στέκεσαι δίπλα στους ανθρώπους που μας γέμισαν πολιτισμό

την ώρα που θα σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας

και ξεκινάει ο αγώνας για επιβίωση.

Ως σωματοφύλακας των ηθοποιών,

Εξασφαλίζεις στέγη και τροφή,

μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή

και δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.

Μαζί τους, οργανώνεις πολιτιστικά δρώμενα

και προσφέρεις αισιοδοξία και χαμόγελα

σε μια γειτονιά που το έχει ανάγκη.

Είναι ιδιαίτερη τιμή που σε έχουμε εδώ

διότι είσαι ακριβοθώρητη σε τέτοιες εκδηλώσεις

Όπως λες και εσύ«Αφήστε τις βραβεύσεις και βάλτε κανένα φράγκο

να πληρώσουμε το ρεύμα».

Άννα Φόνσου, για ότι κάνεις για την Αθήνα και τους Ανθρώπους της του Πολιτισμού, σε ευχαριστούμε.

Αγαπημένε Αθηναίε Βασίλη Χαραλαμπίδη

Καινοτόμος και επιχειρηματίας

οραματίστηκες το ΡΟΜΑΝΤΣΟ και το BIOS,

που σήμερα αποτελούν αγαπημένη συνήθεια

για πολλούς από εμάς.

Επένδυσες πολλή αγάπη αλλά και άφθονο χρήμα σε μια πόλη που έχει ανάγκη και τα δυο.

Πίστεψες στην ιστορία του χώρου όπου για δεκαετίες ήταν η έδρα εκδόσεων του δημοφιλούς περιοδικού ΡΟΜΑΝΤΣΟ

και δημιούργησες ένα ενεργό σημείο συνάντησης και επαγγελματικής δικτύωσης για νέους και νέες,

έναν πολιτιστικό χώρο που φιλοξενεί μουσική, θέατρο, ποίηση, σεμινάρια και παρουσιάσεις, έναν σύγχρονο χώρο εκδηλώσεων και συνάντησης για Αθηναίους.

Η δύναμη της φαντασίας σου όμως δεν είναι ο μόνος λόγος που σε ευχαριστούμε σήμερα.

Όταν ξεκίνησες, πριν από 7 χρόνια, στην καρδιά της κρίσης,

επένδυσες στην οδό Αναξαγόρα και την Πειραιώς,

όταν ήθελε θάρρος και τόλμη για να το κάνεις. 

Έβαλες το καλό της πόλης δίπλα και πάνω από το προσωπικό και επιχειρηματικό σου στόχο.

Τη δύναμη του εγχειρήματός σου το διαπιστώσαμε στην πράξη. 

Όταν πραγματοποιήσαμε τη Συνάντηση Αθηναίων του 1ου διαμερίσματος άλλαξε όψη ο δρόμος και η γειτονιά.

Βασίλη Χαραλαμπίδη, για ότι κάνεις για την Αθήνα και τις γειτονιές της, σε ευχαριστούμε.

Άνθρωποι του Πολιτισμού

Άνθρωποι που εκπέμπουν Πολιτισμό με την στάση τους στα πράγματα.

Βλέπουν την πολιτική, την συμμετοχή στα κοινά, αλλιώς.

Όταν ξεκίνησα στην πολιτική ένας παλιός πολιτικός μου είπε

«Μικρέ στην πολιτική στην Ελλάδα δεν θα λες ποτέ «ευχαριστώ» και ποτέ δεν θα λες «συγγνώμη»»

Όμως, και εμείς στο Αθήνα Είσαι Εσύ βλέπουμε την «πολιτική αλλιώς»

Και η πολιτική αλλιώς ξεκινάει και από το «ευχαριστώ» εκεί που αξίζει και το «συγγνώμη» εκεί που πρέπει

Ένα συγγνώμη λοιπόν σε όσους προσφέρουν στην πόλη αλλά δεν αναγνωρίσαμε στην πρώτη μας εκδήλωση.

Θα το κάνουμε.

Και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ

μέσα από την καρδιά μας

σε όλους για την τιμή που μας κάνατε σήμερα με την παρουσία σας

και κυρίως σε όλους εσάς που κάνετε την Αθήνα μια πόλη πιο Ανθρώπινη.

Ώρα για την πίτα…