«Το μυαλό μας στον πολίτη και μόνο»
Ομιλία στη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής – 09.02.2025
Φίλες και φίλοι,
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν μπορώ να προβλέψω πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, για να τις χάσει η ΝΔ.
Μπορώ, όμως, να προβλέψω τούτο: Ότι όταν τις χάσει, θα νιώθει ανακούφιση.
Και αυτό, λέει πολλά για εκείνη, για εμάς, για τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας.
Διότι, η χώρα, βρίσκεται και πάλι μπροστά σε μια πολυεπίπεδη κρίση, που βαθαίνει μέρα με την μέρα.
Στα Εθνικά θέματα. Στην κοινωνική συνοχή και στη σχέση του Έλληνα πολίτη με την πολιτική και τους θεσμούς.
Μαζί, οι τρεις κρίσεις, αποτελούν την τέλεια καταιγίδα.
Το ξαναζήσαμε το 2009.
Και για καθεμία από αυτές τις κρίσεις, η Νέα Δημοκρατία, είχε και έχει απόλυτη ευθύνη.
Τα Εθνικά θέματα, δεν είναι μόνο μια δύσκολη εξίσωση.
Είναι δραματικά απρόβλεπτη.
Διότι, η χώρα βρίσκεται πάνω σε ένα νέο εμπόλεμο ρήγμα, που συνεχώς διευρύνεται.
Ρωσία, Ουκρανία, Τουρκία, Συρία, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Σ. Αραβία, Υεμένη.
Τα σύνορα αλλάζουν στην περιοχή μας. Πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια.
Το ρήγμα αυτό, συμβολίζει έναν νέο και εξίσου επικίνδυνο, ψυχρό πόλεμο.
Τη διαμάχη μεταξύ χωρών που έχουν υιοθετήσει τον καπιταλισμό, και του έχουν επιβάλει κανόνες για τις εργασιακές σχέσεις για το περιβάλλον, ενάντια στα μονοπώλεια, για την προστασία του καταναλωτή.
Και των χωρών που έχουν υιοθετήσει έναν νέο καπιταλισμό, χωρίς κανόνες.
Δημιούργημα του κεφαλαίου της Δύσης και αυτός ο καπιταλισμός, αλλά το τέρας που δημιουργήσαμε, έρχεται τώρα να μας καταβροχθίσει:
Κίνα και Ασία γενικότερα, Ρωσία, Τουρκία, Σ. Αραβία.
Οι οικονομίες τους θεριεύουν μέσα σε ένα πλαίσιο πολιτικά απολυταρχικό, οικονομικά ολιγαρχικό και δημοκρατικά αντιθεσμικό.
Και μας τραβάνε στον δικό τους κόσμο.
Σε αυτήν τη συγκυρία, η Ευρώπη είναι πιο αδύναμη από ποτέ.
Και η Αμερική μόλις άλλαξε στρατόπεδο.
Η Ελλάδα στέκει απέναντι στην μεγαλύτερη γεωπολιτική πρόκληση της γενιάς μας και στην μεγαλύτερη αμφισβήτηση της Δημοκρατίας, που έχουμε δει ποτέ.
Και στέκει, για πρώτη φορά, μόνη.
Πόσο σοβαρά αντιλαμβάνεται, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτήν την πραγματικότητα; Καθόλου.
Οι εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα τούς έπιασαν στον ύπνο.
Ιστορικές σχέσεις έχουν αδρανοποιηθεί, χάριν μιας μονοδιάστατης και φιλοαμερικάνικης πολιτικής.
Η διπλωματία μας έχει μείνει στάσιμη, αν δεν έχει υποχωρήσει κιόλας.
Η οικονομία μας, για οικονομία που αναρρώνει, φυτοζωεί και έτσι, κάθε μέρα, η Κυβέρνηση ξυπνάει
σε μια νέα απρόβλεπτη πραγματικότητα.
Αλλά και στο εσωτερικό, τα πράγματα δεν είναι πιο εύκολα.
Η ελληνική κοινωνία πάσχει από το δικό της ρήγμα.
Ο πλούτος συσσωρεύεται σε χέρια λίγων. Και έτσι, δεν πολλαπλασιάζεται μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Οι ανισότητες σε γνώση, πλούτο και πρόσβαση στην εξουσία έχουν πάρει πλέον σκληρά οικονομικά, γεωγραφικά και διαγενεακά χαρακτηριστικά.
Αυτό οδηγεί σε συρρίκνωση της οικογένειας, ερήμωση της Περιφέρειας και διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Η ελληνική κοινωνία αλλάζει, μέρα με την μέρα. Και δεν είναι για καλό.
Και ενώ αυτές οι κρίσεις θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, ο ελέφαντας στο δωμάτιο, που τα κάνει όλα πιο δύσκολα, είναι η απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς.
Η τραγωδία των Τεμπών εξελίσσεται στη μεγαλύτερη δοκιμασία θεσμών, από τη Μεταπολίτευση. Σε όλα τα επίπεδα. 80% των Ελλήνων πολιτών, μιλάνε για συγκάλυψη.
Η πηγή των λύσεων βρίσκεται υπό ολική αμφισβήτηση.
Και για αυτό, δίπλα στην οικονομική απόγνωση και τον κοινωνικό φόβο, έχει φωλιάσει η οργή.
Και είναι βαθύτατα πολιτική.
Μέσα σε αυτήν την τριπλή κρίση στη γειτονιά μας, στο εσωτερικό μας και στους θεσμούς, όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες νιώθουν μια κοινή συνισταμένη:
«Παλεύω μόνος μου». «Με έχετε εγκαταλείψει».
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες, σε αστικά κέντρα και ύπαιθρο, νέοι, μεσήλικες και ηλικιωμένοι, επιχειρηματίες, αγρότες, έμποροι, και ελεύθεροι επαγγελματίες, άτομα με αναπηρία, ασφυκτιούν από το εκρηκτικό κοκτέιλ ακρίβειας, αισχροκέρδειας, και απουσίας ουσιαστικών πολιτικών για τη διάχυση του πλούτου και τη διευθέτηση χρεών.
Δε χρειάζεται να είσαι ψυχολόγος, για να καταλάβεις τι σημαίνει η έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας ή η βία των νέων.
Δε χρειάζεται να είσαι κοινωνιολόγος, για να καταλάβεις τι σημαίνει η ερήμωση της Περιφέρειας.
Και δε χρειάζεται να είσαι διεθνολόγος, για να καταλάβεις τι σημαίνει να κλείνουν σχολεία στον βόρειο Έβρο.
Ούτε χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος, για να καταλάβεις ότι, αυτή η Κυβέρνηση, έχει αρχίσει να πατάει φρένο στα επιδόματα, αλλά όχι στις απευθείας αναθέσεις.
Καλό είναι, όμως, να ξέρεις βασικά οικονομικά για να καταλάβεις όλους εκείνους τους λόγους, για τους οποίους, αυτή η κατάσταση είναι βαθύτατα εκρηκτική.
Γιατί, οι επίμονες ανισότητες οδηγούν σε κοινωνικές και οικονομικές συγκρούσεις και ανατροπές.
Συχνά, βίαιες.
Πάντα επικίνδυνες, για την εθνική μας υπόσταση, ομοψυχία και ανεξαρτησία.
Εθνικό συναίσθημα λοιπόν ο φόβος.
Ατομικό συναίσθημα; Η μοναξιά.
Μαζί, σημείο καμπής για την Κυβέρνηση.
Σημείο καμπής για τη Δημοκρατία.
Άρα και για μας.
Και το μεγάλο ερώτημα για μας είναι ένα:
αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία;
Τίποτα άλλο.
Τώρα, θέλει απόλυτο σεβασμό στην αγωνία του.
Να ζυγίζουμε κάθε πράξη, κάθε λέξη, κάθε πολιτική κίνηση.
Αφορούν τον πολίτη; Αφορούν την πατρίδα και τη Δημοκρατία;
Αν ναι, τότε πορευόμαστε σωστά. Αν όχι, τότε είμαστε μέρος του προβλήματος.
Κάθε αγωνία για καρέκλες, εντός και εκτός των κομματικών τειχών, δεν θα συγχωρεθεί.
Κάθε αλαζονεία θα τιμωρηθεί σκληρά.
Δεύτερον, απόλυτο σεβασμό στους θεσμούς και στη σημασία της ενίσχυσής τους.
Γιατί, αν και εμείς, γίνουμε σαν τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
Την ώρα που γύρω μας οι θεσμοί δέχονται επιθέσεις, εμείς πρέπει, με κάθε κίνηση, να δείχνουμε ότι οι θεσμοί έχουν λόγο ύπαρξης.
Και τι πρέπει να γίνει για να ενισχυθούν.
Μέσα και έξω από το κόμμα.
Οι κινήσεις μας στη Βουλή, έχουν υπάρξει απόλυτα θεσμικές, οι πρωτοβουλίες μας καίριες και επιδραστικές,και αυτό είναι σημαντικό να το θυμίζουμε. Ειδικά, όταν μας κάνουν κριτική.
Τρίτον, θέλει σχέδιο. Το πρόγραμμά μας είναι σωστό. Πρέπει να δυναμώσει και πρέπει να αποκτήσει αιχμές.Απαραίτητη η σοβαρότητα.
Αλλά όταν βρίσκεσαι στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, η σκληρή διαφοροποίηση σε θέσεις και προτάσεις είναι εξίσου απαραίτητη.
Και αυτό που ιστορικά μάς διαφοροποιεί από τα όμορά μας κόμματα, είναι η απόλυτη προσήλωση σε ανθρωποκεντρικές, ριζοσπαστικές, ανατρεπτικές, σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις που απελευθερώνουν την Ελληνίδα και τον Έλληνα, βοηθούν την Ελλάδα να προοδεύσει.
ΕΣΥ, οικογενειακό δίκαιο, αποκέντρωση, διαύγεια, ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Σήμερα, όλα μοιάζουν αυτονόητα. Τότε, ήταν επαναστάσεις.
Έχουμε την ιστορία, την πείρα, και τη γνώση!
Έχουμε τα στελέχη και τη βούληση για δουλειά!
Πρέπει να τα φέρουμε στο σήμερα και να πατήσουμε γκάζι. Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δεν πάει πουθενά, αν δεν κάνεις ένα πράγμα:
Το πιο σημαντικό που μπορεί και πρέπει να κάνει ένα κόμμα, σε μια τόσο σύνθετη κρίση, είναι να σταθεί δίπλα σε κάθε πολίτη που νιώθει απογοήτευση, φόβο και οργή.
Την ώρα που θα εκφραστεί η κρίση κοινωνικά, την ώρα που θα αμφισβητηθούν οι θεσμοί, τα δικά μας ένστικτα επιβίωσης μπορεί να μας οδηγήσουν ή στο να κρυφτούμε ή να γίνουμε μέρος του προβλήματος, για να μην ξεσπάσει η κρίση πάνω μας.
Αυτό θα είναι και το τέλος μας και το τέλος της Δημοκρατίας, όπως την ξέρουμε.
Διότι, ό,τι και να δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, σε εμάς ελπίζει ο κόσμος.
Και σε εμάς θα ακουμπήσει. Αλλά για να είμαστε έτοιμοι, τότε, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, τώρα.
Και να σταθούμε δίπλα στον κόσμο, που περιμένει από εμάς
Για αυτό έχουν τριπλή αξία οι περιφερειακές συνδιασκέψεις μας.
Αν γίνουν σωστά, θα φέρουν περισσότερο κόσμο στην παράταξη. Θα μας εμπλουτίζουν με νέες ιδέες για να λύσουμε σύγχρονα προβλήματα και θα επικαιροποιήσουν τη σχέση μας, με τον κόσμο.
Χωρίς αποκλεισμούς. Αυτή είναι η ευθύνη κάθε στελέχους σε αυτό το δωμάτιο.
Η διαφορετική άποψη, η διαφορετική θέση είναι οξυγόνο για το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατία και καμία Νέα Δημοκρατία δε θα μας κάνει να σιωπήσουμε.
Όσο και αν προσπαθήσουν, να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα. Όσο και αν προσπαθήσουν, να μας λοιδορήσουν.
Όμως κάθε γνώμη υπηρετεί τη σύνθεση, κάθε άποψη θα δυναμώσει το ΠΑΣΟΚ, αν μόνος στόχος της είναι το καλό του ΠΑΣΟΚ και το καλό της Ελληνίδας και του Έλληνα.
Σε αυτήν τη συγκυρία, η θέση του Προέδρου για αποκλεισμό συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, είναι απόλυτα ξεκάθαρη και σωστή.
Και το έδειξε η αντίδραση της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας:
Πόσο γαντζωμένη είναι στην καρέκλα.
Πόσο την έχει τυφλώσει η αλαζονεία.
Πόσο τρομοκρατημένη είναι, ότι μια μέρα δε θα κυβερνά.
Αλλά είναι και σωστή, για έναν λόγο ακόμα:
Και η άποψη ότι εμείς μπορούμε να βάλουμε ένα ανθρώπινο πρόσωπο σε σκληρές του νεοφιλελεύθερες πολιτικές, είναι βαθύτατα παραπλανημένη.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έγινε προοδευτική, επειδή υιοθέτησε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την πράσινη ανάπτυξη.
Αυτές ήταν τάσεις και τις χρησιμοποίησε.
Η ίδια παραμένει σκληρά νεοφιλελεύθερη και σκληρά διχαστική.
Και άρα, οι πολιτικές της είναι πολιτικές που δεν παντρεύονται με εμάς.
Αλλά με τα άκρα, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Αλλιώς, τα άκρα αποκτούν φωνή.
Και αυτό, όπως δίδαξε ο δικός τους ιδρυτής, είναι Εθνικά ανεύθυνο.
Δική μας δουλειά, τώρα, είναι να επιμένουμε στην αυτόνομή μας πορεία, στην αμφίπλευρη διεύρυνση στη βάση, στους προοδευτικούς ψηφοφόρους από τα αριστερά και το κέντρο μέχρι τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του Κυριάκου Μητσοτάκη και να βάλουμε στόχο την αυτοδυναμία.
Και με τις συνδιασκέψεις να σταθούμε δίπλα και μαζί με τον πολίτη που νιώθει απογοήτευση, φόβο και οργή.
Όχι για να πούμε, αυτά, που λέει ο ίδιος.
Αλλά για να του πούμε, ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος του ΠΑΣΟΚ.
Μόνο, έτσι, θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του.
Και μόνο, έτσι, θα υπηρετήσουμε τον Λαό και την Πατρίδα, και άρα τον λόγο ύπαρξής μας.
Σας ευχαριστώ.