Το νέο μοντέλο ανάπτυξης δεν θα σχεδιαστεί στη Χαριλάου Τρικούπη. Θα σχεδιαστεί με όποιον Έλληνα πιστεύει ακόμα στη χώρα του, στην περιοχή του, στον τόπο του και θέλει να βοηθήσει. Θα σχεδιαστεί από Έλληνες που γνωρίζουν πού υπάρχει πλούτος που δεν αξιοποιείται.

—

*Ομιλία στην σημερινή ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ

—

Θέλω να ευχαριστήσω την Πρόεδρο για την τιμή που μου έκανε να μου αναθέσει να ηγηθώ της προσπάθειας του ΠΑΣΟΚ να δημιουργήσει ένα Νέο Παραγωγικό Μοντέλο Ανάπτυξης για τη χώρα.

Νέο Μοντέλο Ανάπτυξης…

Ο όρος από μόνος του είναι σχεδόν ποιητικός.

Σαν «Όνειρο Θερινής Νυχτός»…

Όμορφος και απόμακρος.

Σαν κάτι το οποίο όλοι θέλουμε και δεν μπορούμε ποτέ να έχουμε.

Διότι ως χώρα δεν πιστεύουμε πια σε τίποτα.

Όλα τα ωραία είναι απόμακρα.

Όλα τα μίζερα είναι κοντά.

Και η μιζέρια χτίζει κυνισμό.

Και ο κυνισμός απραγία.

Και άρα δεν δημιουργούμε πια τίποτα.

«Μα πώς μπορώ να πιστέψω σε κάτι;

Μετά από τόσες εκλογές, τόσες κυβερνήσεις, δημοψηφίσματα, ανασχηματισμούς, μνημόνια όλα μένουν ίδια.

Τίποτα δεν αλλάζει.»

Οι τελευταίες εκλογές ήταν οι μόνες εκλογές που ξέρω (ίσως στην ιστορία της δημοκρατίας) που το αίτημα για αλλαγή δεν εκφράστηκε από καμιά παράταξη που διεκδικεί την εξουσία.

Μα, λένε κάποιοι, το πρώτο αίτημα του πολίτη είναι η σταθερότητα.

Αν κάνεις μια δημοσκόπηση, το 70, το 80% των πολιτών αναζητεί σταθερότητα:

«Βρείτε τα να τελειώνουμε. Ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει.»

Ξέρετε τι είναι αυτό; Δεν είναι αίτημα για σταθερότητα.

Είναι το απόλυτο αίσθημα παραίτησης.

Που και εμείς καλλιεργήσαμε.

Αν όμως ρωτήσεις τον Έλληνα… αν ρωτήσεις καθέναν από εμάς αν θέλουμε να μείνουν όλα ίδια, τι θα απαντήσουμε;

«Όχι βέβαια! Θέλουμε να αλλάξουν όλα!»:

Οι δομές του κράτους, οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις, τα δικαστήρια, τα ΜΜΕ, τα υπουργεία, τα σχολεία, τα νοσοκομεία…

Τίποτα μην μείνει ίδιο.

Αγαπητοί μου σύντροφοι,

Ταυτίσαμε την πολιτική σταθερότητα με τη συντήρηση.

Και στην πορεία ξεχάσαμε την Αλλαγή.

Με τη συμπεριφορά μας σιωπήσαμε το πιο διαχρονικό αίτημα που εκφράστηκε ποτέ από αυτήν την κοινωνία.

Το αίτημα που ανήκει βαθιά στο DNA αυτής της παράταξης.

Όχι άλλο όμως.

«Νέο Παραγωγικό Μοντέλο… Τι μου λες τώρα;

Υπάρχει τέτοιο πράγμα;

Και αν υπάρχει θα μας αφήσουν οι ξένοι να το κάνουμε πράξη;

Και αν μας αφήσουν οι ξένοι θα τα βρούμε ποτέ μεταξύ μας;

Και αν τα βρούμε, δεν θα τα διαλύσει όλα το κράτος;

Και βέβαια υπάρχει Νέο Μοντέλο Ανάπτυξης.

Όσο μπορούμε να επενδύσουμε 70 χιλιάδες ευρώ στον Μαραθώνιο και να φέρουμε 20 εκατομμύρια στην οικονομία της Αθήνας,

σας υπόσχομαι ότι υπάρχει νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Όσο στη Νότια Αφρική υπάρχει ένα άγνωστο βουνό που επισκέπτονται 1 εκατομμύριο άνθρωποι τον χρόνο,

και τον Όλυμπο, που τον μαθαίνει κάθε παιδί από το Τόκυο ως το Λος Άντζελες τον επισκέπτονται 30.000,

ενώ η Κατερίνη έχει 40% ανεργία,

σας υπόσχομαι ότι υπάρχει νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Και όσο το λάδι μας πουλιέται σε τάνκερ για να πάρει την πραγματική του αξία στην Ιταλία,

σας υπόσχομαι ότι υπάρχει νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Αλλά όπως όλα τα χρυσωρυχεία πρέπει να σκάψεις για να βρεις τον πλούτο που μπορείς να δημιουργήσεις.

Αυτό σκοπεύω να κάνω.

Διότι για να δημιουργήσουμε πλούτο σε αυτήν τη χώρα πρέπει να αλλάξουν όλα.

Βλέπω τους υπουργούς οικονομικών και άλλους να εξαγγέλλουν ειδικά προγράμματα προσέλκυσης μεγάλων ξένων επενδύσεων.

Έχω δει δικούς μας υπουργούς, υπουργούς της δεξιάς και υπουργούς του Τσίπρα να πηγαίνουν στην Αμερική να προσκαλέσουν τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου να φέρουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα.

(Είδα και τον Τσίπρα να πηγαίνει και αυτός, αλλά θα αντισταθώ να το σχολιάσω.)

Και τι λένε οι υπουργοί αυτοί στους ξένους;

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για σας για να φέρετε τα λεφτά σας στην Ελλάδα;

Και αυτοί κοιτούν τη χώρα μας, τη συγκρίνουν με κάθε άλλη χώρα της υφηλίου και τι λένε;

Σαν επενδυτικός προορισμός, με τα προβλήματα που έχετε,

Ή πρέπει να μειώσετε το κόστος κτήσης της επένδυσής μου,

Ή πρέπει να μειώσετε το κόστος λειτουργίας της.

Ή και τα δύο

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενο…

Ή ξεπούλημα

Ή μισθοί πείνας

Ή και τα δύο

(Καταγωγή Ελληνική να έχουν, το ίδιο λένε)

Μα καλά. Κανένας δεν είπε σε αυτούς του υπουργούς ότι κανένας δεν πρόκειται να φέρει τα λεφτά του εδώ όσο βλέπει εμάς να πηγαίνουμε τα δικά μας εκεί;

Ότι κανένας ξένος δεν θα επενδύσει στην Ελλάδα αν δεν επενδύσουμε πρώτα εμείς;

Και ότι αν θέλουμε να επενδύσει ο Έλληνας στη χώρα του πρέπει πρώτα να τον πείσουμε να την εμπιστευτεί ξανά;

Να πείσουμε τον Έλληνα να εμπιστευτεί ξανά τη χώρα του.

Αυτή είναι η δουλειά μας και πάνω σε αυτό θα στηριχθεί το νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες σήμερα για το πώς θα προχωρήσουμε.

Ούτε για το αν και πώς «θα μας αφήσουν οι ξένοι»

Ούτε για το αν και πώς «θα τα βρούμε μεταξύ μας»

Ούτε για το πώς δεν θα αφήσουμε το κράτος να τα καταστρέψει.

Θα τα πούμε αυτά όταν έρθει η ώρα.

Αυτό που θα σας πω όμως είναι ότι το νέο μοντέλο ανάπτυξης δεν θα σχεδιαστεί στη Χαριλάου Τρικούπη.

Θα σχεδιαστεί με όποιον Έλληνα πιστεύει ακόμα στη χώρα του, στην περιοχή του, στον τόπο του και θέλει να βοηθήσει.

Θα σχεδιαστεί από Έλληνες που γνωρίζουν πού υπάρχει πλούτος που δεν αξιοποιείται.

Και θα πάω όπου βρίσκονται να τους συναντήσω.

Δεν θέλω λοιπόν να ξανακούσω:

«Έλα μωρέ, που να τρέχεις στις τοπικές οργανώσεις; Μόνο κάτι γεροντάκια έχουν μείνει εκεί.»

Αυτά τα γεροντάκια είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε.

Για δύο λόγους:

Διότι εκείνοι γνωρίζουν καλά που υπάρχει πλούτος.

Και, πιο σημαντικό, διότι αυτοί θυμούνται γιατί γεννηθήκαμε και τι αξίες πρεσβεύουμε.

Καλύτερα από κάθε έναν από εμάς εδώ μέσα.

Αυτοί θυμούνται ότι γεννηθήκαμε για τον αδύναμο, τον μικρομεσαίο, τον δημιουργό που αδικείται ή κατατροπώνεται από το κράτος, τις τράπεζες, τις αγορές, τα δικαστήρια και τα μίντια.

Και αν προσέξετε τι λένε, μας το θυμίζουν σε κάθε ευκαιρία.

Ακούστε τους διότι από αυτές τις μνήμες του παρελθόντος θα χτίσουμε τις μνήμες του μέλλοντός μας.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Το ΠΑΣΟΚ παραμένει σήμερα η μόνη δύναμη που μπορεί να αρθρώσει λόγο που συνδυάζει ρεαλιστικές και βιώσιμες θέσεις για ένα νέο κοινωνικό κράτος

με ριζοσπαστικές προτάσεις που μπορούν να απελευθερώσουν τις δυνάμεις της Ελληνικής δημιουργίας.

Και παραμένει η μόνη πολιτική δύναμη της κεντροαριστεράς που αυξάνει τις δυνάμεις της διότι παρέμεινε πολιτικός φορέας αξιοπιστίας.

Την εποχή μάλιστα που τα υπόλοιπα κόμματα ταλαντευόντουσαν με σκοπό να κεφαλαιοποιήσουν τη δική μας φθορά.

Συμπεριλαμβανομένης της ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη και του Ποταμιού του Θεοδωράκη.

Η πραγματικότητα είναι ότι αν θέλουμε να δώσουμε πραγματική αξία στην κεντροαριστερά πρέπει πρώτα να δώσουμε αξία στο ΠΑΣΟΚ.

Και για να δώσουμε αξία στο ΠΑΣΟΚ δεν αρκούν οι μεταγραφές.

(Όσο βαρυσήμαντες και αν ακούγονται στα περί του Κολωνακίου πηγαδάκια.)

Για να δώσουμε αξία στο ΠΑΣΟΚ και άρα στην Κεντροαριστερά,

για να γίνουμε ομάδα που μπορεί να προσελκύσει στελέχη

και να προχωρήσει σε συνεργασίες,

πρέπει πρώτα να αρθρώσουμε δικό μας, διακριτό, πολιτικό λόγο που αφορά τα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας.

Πρέπει πρώτα να επικαιροποιήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε τις δικές μας θέσεις.

Και μετά να συνθέσουμε με άλλους.

Και αυτό μπορεί να γίνει σε μία προγραμματική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ.

Η πρότασή μου σήμερα είναι πριν από οποιαδήποτε συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης οφείλουμε σε εμάς και όλα μας τα στελέχη μια προγραμματική συνδιάσκεψη ΠΑΣΟΚ.

Με μόνη ατζέντα τις θέσεις μας για την Ελλάδα.

Προχθές θύμωσα με μια έκρηξη του Κεγκέρογλου στο Πολιτικό Συμβούλιο.

Και όταν γύρισα το ξανασκέφτηκα. Και όσο το σκεφτόμουν τόσο συμφωνούσα μαζί του.

Φτάνει πια η μιζέρια και η εσωστρέφεια. Φτάνει το αυτομαστίγωμα.

Φτάνει πια να ψάχνουμε σανίδες σωτηρίας σε ομάδες εκτός των τειχών μόνο και μόνο επειδή αυτοαποκαλούνται κεντροαριστεροί.

Να υιοθετήσουμε όλοι αυτή τη νοοτροπία.

Να πιστέψουμε ξανά στις δυνάμεις αυτής της παράταξης.

Να πιστέψουμε και πάλι στις δικές μας δυνάμεις

και όλων εκείνων που αποστασιοποιήθηκαν από εμάς.

Καλέστε στους τομείς σας όχι μόνο όσους θέλουν να έρθουν αλλά όσους έχουν γνώση. Διότι η γνώση διαφοροποιεί το ΠΑΣΟΚ.

Όσους γνωρίζουν πώς να τα αλλάξουμε όλα.

Πάρτε τους τηλέφωνο και πέστε τους ότι θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα.

Καλέστε τους άξιους και ας έχουν καιρό να εμφανιστούν. Και ας έχουν πάει σε γειτονικά κόμματα.

Και μην φοβηθείτε να ακούστε και κανένα «όχι».

Τουλάχιστον οι άξιοι θα ξέρουν ότι τους θεωρούμε άξιους.

Και ότι τους έχουμε ανάγκη διότι κάτι αλλάζει.

Αυτό από μόνο του έχει αξία.

Θέλουμε όλοι να πιστέψουν σε ένα ΠΑΣΟΚ που δημιουργεί.

Στο ΠΑΣΟΚ που πιστεύει ξανά ότι τίποτα δεν πρέπει να μείνει ίδιο.

Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να πιστέψουμε στο ΠΑΣΟΚ εμείς.

Αν θέλουμε ο Έλληνας να πιστέψει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί και θέλει να τα αλλάξει όλα,

πρέπει πρώτα να πιστέψουμε εμείς σε ένα ΠΑΣΟΚ που θέλει και μπορεί να τα αλλάξει όλα.

Σας ευχαριστώ.