Θεμελιώδης η διαφορά μας με τη ΝΔ, στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την αξιοπρέπεια

«Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μια θεμελιώδης διαφορά μας με τη Νέα Δημοκρατία, είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την αξιοπρέπεια. Και άρα ο τρόπος που θέλουμε να την, και να μάς, αντιμετωπίζει το κράτος. Η Νέα Δημοκρατία, αντιλαμβάνεται την αξιοπρέπεια με όρους αποκλειστικά κοινωνικούς. Εμείς, στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, με όρους κοινωνικούς και οικονομικούς.

Ποια η διαφορά; Όταν βλέπεις την αξιοπρέπεια με όρους κοινωνικούς, ενεργοποιούνται τα ένστικτά σου, μόνο, όταν ένας συμπολίτης σου τη χάσει.

Πόσες και πόσοι από εσάς δεν έχετε χειροκροτήσει, υποστηρίξει και νομοθετήσει για Οργανισμούς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που συγκεντρώνουν χρήματα ή προσφέρουν υπηρεσίες στους άστεγους, στους τοξικοεξαρτημένους, στους πληγέντες από πυρκαγιές και σεισμούς ή στα ασυνόδευτα παιδιά που φτάνουν άκληρα στην πατρίδα μας;

Καλά κάνετε. Χειροκροτούμε και εμείς. Συμμετέχουμε σε τέτοιες προσπάθειες και εμείς. Ψηφίζουμε τέτοια νομοσχέδια και εμείς.

Είναι προσπάθειες που, για εμάς, ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Και, για εσάς, τη διατήρηση τής… (πώς να το πω με όρους που καταλαβαίνετε;)… τής κοινωνικής «κανονικότητας».

Ωραία λέξη και της μόδας.

Πιο ακριβής λέξη θα ήταν «της κοινωνικής προβλεψιμότητας», διότι αυτό που σας απασχολεί είναι να μην ταράζεται το, κατά βάση, ολιγαρχικό, πλουτοπαραγωγικό σας σύστημα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Ας επιστρέψουμε, όμως, στην αξιοπρέπεια με όρους οικονομικούς, διότι αυτό μας χωρίζει.

Ο όρος «οικονομική αξιοπρέπεια» είναι εύπλαστος και άρα χρειάζεται προσδιορισμό. Διότι ταυτίζεται με συναισθήματα. Κυρίως ένα.

Και, ενώ όλοι οι οικονομολόγοι αναγνωρίζουν, σέβονται και αναλύουν αυτό το συναίσθημα,
λίγοι νιώθουν άνετα να το ποσοτικοποιήσουν και να το εντάξουν στα μοντέλα τους.

Πολιτικά, όμως, έχει τεράστια αξία. Το συναίσθημα που περιγράφω, είναι αυτό της «σιγουριάς». Και ο έλεγχος της κατάστασης είναι βασική συνθήκη, για να νιώθει κάποια ή κάποιος «σιγουριά».

Σε ένα νοικοκυριό, όπως και σε μια επιχείρηση, αφορά το συναίσθημα που νιώθω
όταν «μπορώ». Μπορώ να καλύψω τις βασικές και άμεσες ανάγκες μου και μπορώ να προγραμματίσω το μέλλον μου.

Είναι το συναίσθημα που αισθάνομαι, όταν νιώθω ικανή ή ικανός. Όταν πιστεύω ότι έχω αξία και ότι αυτή η αξία μού αναγνωρίζεται. Όταν δηλαδή πιστεύω ότι η γνώση, το ταλέντο, η δεξιότητα, ο τρόπος ζωής μου, μού δίνουν τη δυνατότητα να ζήσω τη ζωή μου και να προοδεύσω.

Εδώ, εστιάζεται η βασική διαφορά μεταξύ του PASS που πρεσβεύετε εσείς και της μείωσης των έμμεσων φόρων που σας αντιπροτείναμε.

Μαζέψατε 4 δις που δεν είχατε προϋπολογίσει. Τι τα κάνετε; Τα μοιράζετε με PASS ή μειώνετε τους φόρους; Πώς υπηρετούμε καλύτερα τη σιγουριά που θα βοηθήσει έναν πολίτη να προοδεύσει; Ας δούμε τη διαφορά.

Το PASS είναι μια εκδήλωση ενδιαφέροντος της Κυβέρνησης σε εκείνους που έχασαν την αξιοπρέπειά τους. Η μείωση του ΦΠΑ είναι προσπάθεια μιας Κυβέρνησης να ισοσκελίσει την αισχροκέρδεια της αγοράς, για να μη νιώσει ποτέ ο πολίτης ότι «δεν μπορεί», «ότι δεν έχει την ικανότητα».

Αφού η αισχροκέρδεια είναι εξωγενής παράγοντας. Ένας τρόπος να συνεχίσει να νιώθει σιγουριά. Καταλαβαίνετε τη διαφορά, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ή σας είναι δύσκολο;

Να το κάνω λιανά.

Η μείωση του φόρου κάνει τον πολίτη να νιώθει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει, ότι μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να χτίσει.

Η διατήρηση ενός φόρου, που σωρεύει χρήματα τα οποία ξαναμοιράζει με PASS η Κυβέρνηση, είναι ο τρόπος να κάνεις τον πολίτη να νιώθει ανασφάλεια ότι δεν μπορεί αλλά ότι, ευτυχώς, υπάρχει ένα κράτος-πατερούλης που θα έρθει να τον σώσει.

Είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να κερδίσεις ψήφους, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος να σπάσεις την κοινωνική αυτοπεποίθηση.

«Και γιατί μας νοιάζει η αυτοπεποίθηση μιας κοινωνίας;» Μας νοιάζει, διότι η κοινωνική αυτοπεποίθηση οδηγεί σε πραγματική πρόοδο και οικονομική ανάπτυξη.

Διότι την οικονομία μπορείς να την ενισχύσεις με δύο τρόπους.

Ο ένας, είναι να αυξήσεις την κατανάλωση. Ο δεύτερος, είναι να αυξήσεις τη δυνατότητα και τη διάθεση των πολιτών. Να επενδύσουμε στο προσωπικό και συλλογικό μας μέλλον.

Για να αυξήσεις την κατανάλωση, τα PASS είναι μια χαρά. Και μάλιστα κάποιοι θα πουν και πιο δίκαιο μέτρο,
διότι τα δίνεις σε αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη.

Για να αυξήσεις όμως τη διάθεση κάποιας ή κάποιου να επενδύσει στο μέλλον της, πρέπει πρωτίστως να νιώθει σιγουριά.

Αυτό θέλει άλλη πολιτική προσέγγιση και οδηγεί σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο.
Σαφώς, πιο στέρεο και αειφόρο. Διότι η ανάπτυξη δεν τελειώνει όταν τελειώσουν τα χρήματα. Είναι ένα μοντέλο που βασίζεται σε πολίτες με αυτοπεποίθηση που στέκουν γερά στα πόδια τους, που ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον και το χτίζουν με τις δυνάμεις τους.

Ιδανικά, με τη βοήθεια μιας ευνομούμενη πολιτείας που τους αντιμετωπίζει όλους ως ίσους και ένα κοινωνικό κράτος που σέβεται όλους μας.

Καμία απολύτως σχέση με αυτό που χτίσατε την προηγούμενη τετραετία. Και αυτό, δεν είναι θέμα κορονοϊού.
Είναι θέμα πολιτικής ιδιοσυγκρασίας. Πριν κλείσω, όμως, σας οφείλω τρεις απαντήσεις σε ερωτήματα που συνέχεια μας θέτετε.

Μας λένε τα non paper της Νέας Δημοκρατίας ότι ο πληθωρισμός, στις χώρες που μείωσαν τον ΦΠΑ, αυξήθηκε.

Και τι σας λέει ότι ο πληθωρισμός που εμμένει και καλπάζει, στα τρόφιμα και τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια στην Ελλάδα, δεν οφείλεται στο ότι τα PASS διατήρησαν ψηλά τη ζήτηση σε αυτά τα προϊόντα;

Να το ρωτήσω διαφορετικά: Για ποια προϊόντα που δώσατε PASS έχουν πέσει οι τιμές; Δεν θα βρείτε.

Δεύτερη ερώτηση που μας κάνετε: Αν διαφωνείτε με τα PASS, γιατί τα ψηφίσατε;

Διότι καθυστερήσατε τόσο πολύ να πάρετε μέτρα για την ακρίβεια, να κάνετε ελέγχους σε κάθε κρίκο της εφοδιαστικής αλυσίδας που, σήμερα πια, η ακρίβεια δεν θίγει απλά την αυτοπεποίθηση του πολίτη αλλά και τη δυνατότητά του για επιβίωση.

Με λόγια επίκαιρα, μας ζητάτε να σβήσουμε μια φωτιά που εσείς ανάψατε. Τι θα κάνουμε; Θα αφήσουμε το δάσος να καεί, επειδή διαφωνούμε στο πόσο και πώς να το προστατέψουμε; Προφανώς όχι.

Τρίτη ερώτηση: «Μα, αν αυτό που κάνουμε είναι τόσο κακό, γιατί μας ψήφισαν με τέτοιο ποσοστό οι πολίτες στις τελευταίες εκλογές;» Εδώ είναι για εμάς, στο ΠΑΣΟΚ, όλη η ουσία. Διότι ο κόσμος σάς συνέκρινε με τον ΣΥΡΙΖΑ, με ένα κόμμα που δεν έχει πολύ διαφορετική αντίληψη για τον ρόλο τού κράτους και την αξιοπρέπεια τού ανθρώπου.

Αρνείται να καταλάβει ότι η δημιουργία είναι βασική ανάγκη και δικαίωμα του ανθρώπου, όπως είναι η ασφάλεια και η πρόοδος. Και συγκρίνουν οι πολίτες μεταξύ των δυο σας, σε μια εποχή που και οι δύο τον έχετε πείσει ότι δεν έχει τρίτη επιλογή. Ότι έτσι δηλαδή λειτουργεί ο κόσμος. Διότι αυτό βολεύει και τους δύο.

Διότι έτσι νιώθει ο πολίτης, ότι κάποιο από τα δύο κόμματα νοιάζεται για εκείνον ή εκείνη, προσωπικά και συγκεκριμένα. Ότι δεν υπάρχουν κόμματα που νοιάζονται για την πατρίδα και για όλους. Και άρα, η επιβίωση του κάθε πολίτη είναι προϊόν της σχέσης του με τα κόμματά σας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ονομάσει αυτό το φαινόμενο «πελατειακό καπιταλισμό». Και, δυστυχώς, αυτό υπηρέτησε και ο αντίπαλός μας στα αριστερά.

Αν ο Πρόεδρός μας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι χρυσός χορηγός της Νέας Δημοκρατίας
το λέει, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε να στρωθεί ένα γήπεδο στο οποίο θα τον κερδίζει πάντα ο αντίπαλός του.

Δική μας δουλειά, είναι να πάρουμε την Ελληνική κοινωνία μακριά από αυτό το γήπεδο της ανασφάλειας και του κράτους-πατερούλη και να τη γυρίσουμε πίσω σ’ αυτό της αυτοπεποίθησης και της αξιοπρέπειας.

Εκεί, που το κράτος είναι αρωγός, όχι αφού αλλά ώστε, καμία Ελληνίδα και κανένας Έλληνας να μη χάσουν την αξιοπρέπειά τους.

Εκεί, που θα νιώθουμε όλοι σιγουριά, ώστε να επενδύουμε στο μέλλον μας, στο μέλλον των παιδιών μας,
και στο μέλλον της πατρίδας μας.

Και αυτό θα κάνουμε.

Σας ευχαριστώ».

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ομιλία μου στην Ολομέλεια τη Βουλής επί του Νομοσχεδίου με τίτλο: «Ενίσχυση του εισοδήματος των μισθωτών, των νέων, της οικογένειας και της εργασίας – συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις»: