-Ξεκινάμε την προσπάθειά μας από τις πραγματικά υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας. Η Ακαδημία Πλάτωνος για παράδειγμα είναι μια περίπτωση που θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα αλλαγής και ολοκληρωμένης προσέγγισης. Και θα τα σχεδιάσουμε σωστά όλα: από το πώς θα λειτουργούν οι υπηρεσίες, πώς θα μαζεύονται τα σκουπίδια, πώς θα λειτουργούν οι πεζοδρομήσεις. Μέχρι σήμερα,  λειτουργούμε αποσπασματικά, φτιάχνουμε δηλαδή κάτι αλλά μην έχοντας σχεδιάσει σωστά, αντιμετωπίζουμε νέα προβλήματα ξανά και ξανά στο μέλλον. Αυτό θα τελειώσει.

-Το θέμα είναι πώς μπορείς να κάνεις ανάπτυξη στην πόλη και πώς μπορείς ταυτόχρονα να δείξεις ευαισθησία στην καθημερινότητα του πολίτη. Υπάρχουν δυο κατηγορίες στην παγκόσμια σκηνή των πόλεων: η μία είναι οι πόλεις που μπορείς να ζεις και η άλλη οι πόλεις που μπορείς να αγαπήσεις. Η Αθήνα είναι μια πόλη που μπορείς ν’ αγαπήσεις αλλά δε μπορείς να ζήσεις εύκολα. Και μπορείς να την αγαπήσεις διότι έχει τη ζωή στο κέντρο, ένας επισκέπτης μπορεί να έρθει και να χαρεί πολλά πράγματα, αλλά είναι αφόρητη για παράδειγμα για μια γυναίκα μ’ ένα καροτσάκι που προσπαθεί να περάσει μέσα απ’ αυτό το χάος. Πρέπει να πετύχουμε και τα δύο. Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει πρώτα να τηρήσουμε το νόμο και μετά να δούμε τι είναι αυτό που πραγματικά έχει αξία.

-H υποψηφιότητα μου είναι ανεξάρτητη. Όταν ανακοίνωσα την πρόθεση μου ήμουν απολύτως σαφής: θα κάνουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, και θα αναζητήσουμε στελέχη που να έχουν τρία χαρακτηριστικά: Να αγαπάνε την πόλη, να έχουν δεξιότητες και να είναι από το πρωί ως το βράδυ στο δρόμο. Να μην περιμένουμε κλεισμένοι στα γραφεία μας να μάθουμε για τα προβλήματα. Ετοιμάζουμε ένα ψηφοδέλτιο με τέτοιους ανθρώπους, που θα στηρίξουν αυτό το πρόγραμμα παρεμβάσεων στην Αθήνα. Και φυσικά όποιος συμφωνεί μαζί μας είναι καλοδεχούμενος να το στηρίξει και εκείνος. Προφανώς, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιο άλλο κόμμα, δουν αξία σ’ αυτό που προτείνουμε, είναι ευπρόσδεκτοι να το στηρίξουν. Αυτό όμως, που δε θα κάνω ποτέ είναι να μπω πίσω από κλειστές πόρτες για να κάνω συμφωνίες.

-Τα περισσότερα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα έχουν μια συγκεκριμένη αιτία: ότι όλη η εξουσία στην Ελλάδα είναι συγκεντρωμένη στο κεντρικό κράτος, στην εκάστοτε κυβέρνηση. Σε αυτό που πρέπει να βάλουμε τέλος είναι η λογική ότι κάποιος κρατάει όλη την εξουσία και την μοιράζει προς τα κάτω κατά το δοκούν. Αυτό ισχύει στην Ελλάδα τουλάχιστον από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να μην πούμε από την ίδρυση του κράτους. Και πρέπει να μπει ένα τέλος, είναι απαραίτητη η αποσυγκέντρωση εξουσιών και αρμοδιοτήτων στην πράξη.

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video