Συνέντευξη στο Radio 9 και στον δημ/φο Μπάμπη Παπαπαναγιώτου
-Δημοσιογράφος: Κύριε Υπουργέ καλημέρα. Υπουργός: Καλή σας μέρα. -Δημοσιογράφος: Έχει ξεκινήσει μία συζήτηση για το ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί αλλά δεν έχουμε προσδιορίσει έναντι ποίου πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί; Έναντι της Γερμανίας ή της Κίνας; Να το πω έτσι πολύ πιο βολικά, δε γίνεται ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά γίνεται κατανοητό το […]
-Δημοσιογράφος: Κύριε Υπουργέ καλημέρα.
Υπουργός: Καλή σας μέρα.
-Δημοσιογράφος: Έχει ξεκινήσει μία συζήτηση για το ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί αλλά δεν έχουμε προσδιορίσει έναντι ποίου πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί; Έναντι της Γερμανίας ή της Κίνας; Να το πω έτσι πολύ πιο βολικά, δε γίνεται ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά γίνεται κατανοητό το ερώτημα.
Υπουργός: Το ερώτημα σας το απαντάτε κατευθείαν, διότι ανταγωνιστικότητα δεν γίνεται έναντι κάποιου άλλου, γίνεται σε σύγκριση με το τι μπορείς ο ίδιος να παράγεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
-Δημοσιογράφος: Ε, όχι, δεν μπορείς να ανταγωνίζεσαι τον εαυτό σου, κάποιον άλλον ανταγωνίζεσαι, έχει εκ των πραγμάτων σχετική έννοια ο ανταγωνισμός.
Υπουργός: Βεβαίως και μπορείς να ανταγωνιστείς τον εαυτό σου, και θα σας εξηγήσω γιατί. Πάρτε έναν χώρο στον οποίο έχουμε τα προνόμια όπως είναι ο τουρισμός. Το πρόβλημα, στον τρόπο με τον οποίο αναπτύξαμε τον τουρισμό μας, δεν είναι ότι συγκριθήκαμε με την Τουρκία ή με την Αίγυπτο, αλλά το ότι δεν αξιοποιήσαμε τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα. Δηλαδή όταν βλέπεις σήμερα ότι το δωμάτιο της Ελλάδας συγκρίνεται με το δωμάτιο της Τουρκίας σημαίνει ότι κάτι κάναμε λάθος. Διότι η πολιτιστική κληρονομιά την οποία έχει να δώσει η Ελλάδα, τον πλούτο τον οποίο έχουμε να δώσουμε, η φύση την οποία μπορούμε να πουλήσουμε ως τουριστικό προϊόν, όλα αυτά είναι συγκριτικά μας πλεονεκτήματα κι απλώς δεν τα κάναμε καλά. Μπήκαμε σε έναν αγώνα δρόμου, χτίσαμε πάρα πολλά δωμάτια, δομές που είτε είσαι στη Ρόδο, είτε είσαι απέναντι, μοιάζουν λίγο ως πολύ ίδια, με αποτέλεσμα να συγκρίνει εύκολα κανείς ένα δωμάτιο με το άλλο. Αν δεν διαφοροποιηθείς, πάνω σ’ αυτό το οποίο εσύ έχεις ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, δεν μπορείς να κάνεις ανταγωνιστική πολιτική. Και το δυστυχές είναι ότι επειδή δεν έχουμε κάνει σωστές επενδύσεις μέχρι τώρα, καλούμαστε σήμερα ή να μειώσουμε τους μισθούς μας ή να θυσιάσουμε άλλα πράγματα από τον κοινωνικό μας ιστό, τα οποία δεν θέλουμε να τα θυσιάσουμε.
-Δημοσιογράφος: Τώρα βεβαίως εσείς επικεντρώνεστε στο θέμα του τουρισμού αλλά το θέμα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι το ευρύτερο ζήτημα κι υποτίθεται στο όνομα αυτού γίνεται ό,τι γίνεται μέσω του μνημονίου και τα λοιπά. Αλλά επαναλαμβάνω εσείς …
Υπουργός: Όχι, ένα λεπτό να ξεκαθαρίσουμε το τι γίνεται στο μνημόνιο. Πιστεύω ότι το μεγάλο ελάττωμα του μνημονίου και το οποίο εξηγείται γιατί είναι έτσι, είναι γιατί δεν επενδύσαμε στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Επειδή το μνημόνιο ήρθε σε ένα σημείο που πια στην ελληνική οικονομία τα πράγματα δεν πήγαιναν άλλο, το μνημόνιο αναγκάστηκε να πάρει οριζόντια μέτρα. Και τα οριζόντια μέτρα τα ξέρουμε όλοι και πολλά από αυτά είναι πάρα πολύ άδικα. Η πραγματική δουλειά που έχουμε να κάνουμε δεν είναι μόνο να σώσουμε το ταμείο, το οποίο την ώρα που αναλάβαμε εμείς ως κυβέρνηση δεν είχε λεφτά πια μέσα…
-Δημοσιογράφος: Είναι μεγάλη κουβέντα…
Υπουργός: …αλλά η ουσία είναι να δημιουργήσουμε τους μηχανισμούς ώστε το ταμείο να λαμβάνει χρήματα. Αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα. Δύο είναι οι διαδικασίες, η άμεση αντιμετώπιση της έλλειψης των χρημάτων στο ταμείο και η δεύτερη το πώς στο ταμείο αυτό θα τοποθετηθούν τα χρήματα.
-Δημοσιογράφος: Σύμφωνοι, το γιατί πήγαμε στο μνημόνιο πώς πήγαμε και τα λοιπά, είναι μια άλλη συζήτηση. Εγώ λέω όλα αυτά που γίνονται εδώ και δύο-δυόμισι χρόνια και το λένε με κάθε ευκαιρία και οι Ευρωπαίοι και ακούω και κυβερνητικά στελέχη να το λένε, ότι ο στόχος είναι να γίνει ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία. Και ξαναρωτάω εγώ έναντι ποίου πρέπει να γίνει; Με τι θα συγκριθεί για να δούμε αν πέτυχε τελικά ο στόχος;
Υπουργός: Κύριε Παπαπαναγιώτου σας είχα πει και την άλλη φορά, κάνουμε ένα λάθος, βάζουμε δύο πράγματα στο ίδιο καλάθι. Άλλη είναι η διαδικασία που είναι η διάσωση του ταμείου της χώρας και άλλη είναι η διαδικασία με την οποία το ταμείο αυτό, μπορεί να παράγει χρήματα. Και θα εξηγήσω τι εννοώ μ’ αυτό. Την ώρα που αναλάβαμε και την ώρα που μπήκε το μνημόνιο, έπρεπε να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και δεν υπήρχαν τα λεφτά. Άρα ξεκίνησε η μία διαδικασία. Η δεύτερη διαδικασία που έχει ξεκινήσει που είναι πολύ πιο ουσιαστική που είναι αυτή που ουσιαστικά επενδύει στην Ελλάδα του μέλλοντος, να απλοποιεί τις διαδικασίες, να σπάει τη γραφειοκρατία, να σταματάει τη διαφθορά, να αρχίσεις να δημιουργείς ένα «γήπεδο» πάνω στο οποίο να μπορεί ο άλλος να ξεκινήσει την επιχείρηση του, το όραμα του, τη διάθεση που έχει να δημιουργήσει, και πάνω σε αυτό θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για να αρχίσουν να μπαίνουν λεφτά στο ταμείο. Αυτό είναι που κάναμε λάθος αυτόν τον καιρό, κι απλώς πληρώσαμε τώρα τον λογαριασμό μαζί. Πάρτε μία ομάδα νέων ανθρώπων που θέλουν να κάνουν μία εταιρεία είτε αυτό είναι στις νέες τεχνολογίες είτε αυτό είναι μία ομάδα χορού που θέλει να κάνει τη δική του δραστηριότητα. Δείτε από το τραπεζικό μας σύστημα τον τρόπο που λειτουργεί το κράτος, τον τρόπο που λειτουργεί ο ανταγωνισμός όλα αυτά μαζί λειτουργούσαν έτσι ώστε οι νέοι άνθρωποι να μην μπορούσαν να φτιάξουν κάτι δικό τους.
-Δημοσιογράφος: Σύμφωνοι, δεν το συζητάμε αυτό, και επαναλαμβάνω από τη στιγμή που λύθηκε στο βαθμό που έχει λυθεί, το πρόβλημα της χρηματοδότησης της χώρας, αυτός δεν ήταν αυτοσκοπός, αυτό ήταν ένα μέσον έτσι ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση, και θα βελτιωθεί η κατάσταση μας λέγατε μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας. Ναι ή όχι;
Υπουργός: Το δεύτερο κομμάτι αφορά την ανταγωνιστικότητα της χώρας…
Δημοσιογράφος: Βεβαίως, αφού το βρήκαμε έχουμε σωθεί πέντε έξι φορές. Πάμε παρακάτω λοιπόν…
Υπουργός: Όχι, όχι, εγώ δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ τον όρο σωτηρία και δεν τον πιστεύω και πιστεύω είναι λάθος που χρησιμοποιήθηκε.
-Δημοσιογράφος: Α μάλιστα…
Υπουργός: Άλλο όμως θέλω να σας πω ότι αυτή τη στιγμή το μνημόνιο έπρεπε να κάνει μία δουλειά. Τη δουλειά αυτή σε ένα αρκετά μεγάλο βαθμό την έχει πετύχει. Φρέναρε δηλαδή μία πολύ κακή κατάσταση η οποία συνεχιζόταν. Το πώς θα πατήσεις γκάζι και προς ποια κατεύθυνση, αυτό είναι μία δεύτερη διαδικασία στην οποία και η τρόικα τώρα, και εμείς πρέπει να μπούμε σε αυτήν τη λογική. Δηλαδή φρέναρε η κακή κατάσταση που μας πήγαινε στον γκρεμό. Μοιάζει να φρέναρε, μοιάζει δηλαδή ότι …
Δημοσιογράφος: Ναι αλλά τα ίδια πράγματα λέει συνεχίζουμε να θέλουμε να κάνουμε.
Υπουργός: Μα αυτό είναι επειδή έχουμε την ίδια τρόικα με την ίδια νοοτροπία…
-Δημοσιογράφος: Θα αλλάξουμε τρόικα τώρα; Έχουμε τέτοια πολυτέλεια;
Υπουργός: Έχουμε μία νέα κυβέρνηση, η οποία φέρνει τρία νέα κόμματα στο τραπέζι. Είναι καιρός όπως κι εμείς αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το όλο θέμα που έχουμε μπροστά μας, έτσι νομίζω ότι είναι ώρα να το προσεγγίσει και διαφορετικά η Ευρώπη. Εγώ θα σας πω κάτι. Στο δικό μας το υπουργείο έχουμε κάνει πέντε πράγματα. Καλά, κακά; Κανείς δεν έχει έρθει να τα κρίνει. Επειδή από την πρώτη στιγμή ήμασταν το 0.5% του προϋπολογισμού της χώρας, δεν μας έδωσε καμία σημασία. Άσχετα από το γεγονός ότι μέσα από αυτό το υπουργείο περνά περίπου το 15 με 20% του ελληνικού ΑΕΠ. Αυξήσαμε τον τουρισμό, μειώσαμε τις δαπάνες, κάναμε αλλαγές στο υπουργείο, κάναμε δομικές αλλαγές, απλοποιούμε τις διαδικασίες με τις οποίες επενδύει κάποιος. Δεν έχει έρθει ένας από αυτούς τους ανθρώπους που μπαινοβγαίνουν απ’ την Ελλάδα κάθε τόσους μήνες να μας πει ρε παιδιά…Τι κάνατε εσείς εδώ; Τι κάνατε καλά; Τι κάνατε λάθος; Κανείς δεν έχει έρθει. Και αυτό μας δείχνει πόσο λάθος είναι η νοοτροπία. Μπήκαμε κατευθείαν στο κόστος και δε κοιτούν εκεί που γίνονται οι επενδύσεις και που μπορεί να έρθει η λύση για τη χώρα. Αυτή την αλλαγή νοοτροπίας εγώ ζητάω απ΄ την τρόικα, και την ζητάμε όλοι άμεσα. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο.
-Δημοσιογράφος: Να σας ρωτήσω κύριε υπουργέ χτες ο κ. Βενιζέλος είπε ότι προφανώς θα προκύψει ανάγκη νέων μέτρων έτσι, γιατί έχουμε κάποιες αποκλίσεις στους στόχους πάλι. Και αυτά τα μέτρα ή θα συμφωνηθούν με μία ευρεία κομματική συναίνεση ή θα πρέπει να τα αποφασίσει μία κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή. Η μεν πρώτη προσέγγιση προσκρούει στο ότι η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς λένε δεν είναι στην συμφωνία που συγκροτήθηκε αυτή η κυβέρνηση, τα νέα μέτρα τώρα, άρα εκλογές! Ακούω συναδέλφους σας να λένε, η κ. Διαμαντοπούλου χτες και άλλοι παραταθεί ο βίος αυτής της κυβέρνησης. Εσείς με ποια άποψη συντάσσεστε;
Υπουργός: Θα σας πω, καταρχήν σε ότι αφορά τη Ν.Δ. νομίζω ότι περιμένετε λίγο και το πιθανότερο είναι τα πράγματα θα αλλάξουν. Γιατί οποιαδήποτε σκληρή γραμμή έχει τραβήξει η Ν.Δ. απ’ το πρωί, συνήθως την αναιρεί μέχρι το απόγευμα. Οπότε καλό είναι να κρατάμε ένα μικρό καλάθι εδώ πέρα, ότι δεν θα υπάρξει κάποια δικαιολογία με την οποία και ο κ. Σαμαράς θα πει μία μέρα, ότι ναι βεβαίως είναι μεγαλύτερο το έργο αυτής της κυβέρνησης και δεν θα κολλήσουμε μόνο σε κάποια καινούρια μέτρα. Περιμένετε το αυτό, γιατί το βλέπω να έρχεται, τουλάχιστον αυτό είναι το ιστορικό το οποίο μας έχει συνηθίσει η Ν.Δ.
-Δημοσιογράφος: Το προεξοφλείτε αυτό αν καταλαβαίνω καλά;
Υπουργός: Όχι αλλά θεωρώ ότι με δεδομένη την κατάσταση όπως έχει μέχρι τώρα, δεν είναι και τελείως εκτός πραγματικότητας να περιμένει κανείς, ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και τώρα. Και ο λόγος για τον οποίο θα γίνει κάτι τέτοιο και τώρα, είναι για τον απλούστατο λόγο, το διακύβευμα το οποίο διαχειρίζεται αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι μεγαλύτερο από τα όποια μέτρα. Το να συζητήσουμε όμως τι μέτρα και προς ποια κατεύθυνση, αυτό όχι μόνο νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε αλλά εδώ είναι που η παρουσία των τριών κομμάτων στην κυβέρνηση θα μας δώσει την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις και να δημιουργηθούν οι συνθήκες, έτσι ώστε τα μέτρα που θα παρθούν να είναι τα καλύτερα δυνατά. Εγώ συμφωνώ απολύτως με τον κ. Βενιζέλο, πρέπει οπωσδήποτε αυτά να τα προσυπογράψουν και τα τρία κόμματα που είναι στην κυβέρνηση…
-Δημοσιογράφος: Αλλά ο κ. Βενιζέλος μάλλον δείχνει ότι πιστεύει ότι πρέπει να προκύψει μία κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή!
Υπουργός: Όχι, νομίζω ότι έθεσε και τα δύο πάνω στο τραπέζι.
-Δημοσιογράφος: Αλλά δε νομίζω ότι τέθηκαν σοβαρά. Στην εκτίμηση του, εκτός αν ερμηνεύω λάθος τις δηλώσεις του, μπορεί να κάνω λάθος, έχω την αίσθηση ότι βλέπει πιο ρεαλιστικό το να τα πάρει αυτά τα μέτρα μία κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή.
Υπουργός: Μα νομίζω διότι παίρνει σοβαρά αυτό που λέει ο κ. Σαμαράς.
-Δημοσιογράφος: Ε, δε θα το πάρει σοβαρά; Συγνώμη δηλαδή εσείς απλώς λέτε ότι θα αλλάξει στάση…
Υπουργός: Κοιτάξτε άλλαξε στάση η Ν.Δ. σε ότι αφορά τη συμφωνία, άλλαξε στάση σε ότι αφορά το χρόνο των εκλογών, άλλαξε στάση σε ότι αφορά την υπογραφή, μας έχει συνηθίσει η Ν.Δ. να αλλάζει στάση και αυτό, έχει τα καλά του και τα κακά του.
-Δημοσιογράφος: Τώρα βέβαια αν μετρήσουμε πόσες φορές έχει αλλάξει στάση ο καθένας, θα βρεθούμε σε έναν κυκεώνα, γιατί έχετε αλλάξει όλοι πάρα πολλές φορές στάση σε όλη αυτήν την περίοδο.
Υπουργός: Ε ναι δε θέλω να είμαι τόσο ισοπεδωτικός και αν θέλετε να το ισοπεδώσουμε τουλάχιστον…
-Δημοσιογράφος: Όχι δε θέλω να το ισοπεδώσω, απλώς θέλω χάριν της δικαιοσύνης να έχουμε μία πλήρη εικόνα.
Υπουργός: Μα δεν είναι δικαιοσύνη γιατί στον τύπο, η αμεροληψία και η δικαιοσύνη θεωρείται κάθε φορά που ισορροπεί μία κατάσταση. Μα δεν είναι ισορροπημένη εδώ η κατάσταση. Είναι ανισόρροπη. Και η δουλειά του τύπου είναι να δείχνει πόσο ανισόρροπη είναι.
-Δημοσιογράφος: Κύριε Γερουλάνε μου, όμως αν θέλετε να δούμε την ανισορροπία από τότε που από τα λεφτά υπάρχουν, φτάσαμε σε όλα αυτά τώρα, δεν έχω καμία αντίρρηση αλλά ξέρετε από πού το πιάνει ο καθένας.
Υπουργός: Απολύτως, είναι από πού το πιάνει κανείς και αν θέλετε να συζητήσουμε για το λεφτά υπάρχουν, βεβαίως να το συζητήσουμε. Διότι νομίζω αν την ίδια ώρα λέγαμε πλούτος υπάρχει, κανείς δεν θα είχε αντίρρηση.
-Δημοσιογράφος: Ε, μα δεν ήταν το ίδιο. Γιατί το λεφτά υπάρχουν στον κοσμάκη ήταν ψηφίστε με κι εγώ έχω να σας δώσω κύριε Γερουλάνε. Δεν μπορούμε να κοροϊδευόμαστε άλλο. Δεν υπάρχει, δηλαδή, ο κόσμος αυτό κατάλαβε.
Υπουργός:Αν διαβάσετε την ομιλία και δεν είναι τώρα δουλειά να κάνουμε αυτή την ιστορία αλλά εν πάση περιπτώσει…
-Δημοσιογράφος: όχι δεν είχα διάθεση καμία τέτοια διάθεση…
Υπουργός: Αν διαβάσετε το υπόλοιπο της ομιλίας λέει αν πας να τα μαζέψεις…Τώρα αν κατάφερες να πας να τα μαζέψεις ή όχι, δεν είναι αλλαγή στάσης.
-Δημοσιογράφος: Να ρωτήσω κάτι διότι ειλικρινά δεν είχα πρόθεση να κάνουμε τέτοια κουβέντα. Τι γίνεται τώρα με το ΠΑΣΟΚ και με το θέμα που έχει τεθεί επίσημα με το θέμα της ηγεσίας;
Υπουργός: Και μόνο το ότι το θέτουμε ως ένα θέμα ηγεσίας εμένα μου δημιουργεί ένα πρόβλημα κι αυτό είναι το εξής: σήμερα έχουμε μία κατάσταση όπου τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά στην Ελλάδα, έχουν αλλάξει πάρα πολλά δεδομένα, η Ελλάδα ήρθε στα όρια της πτώχευσης μέσα στην διαδικασία με την οποία, αν θέλετε, η ελληνική οικονομία κατάφερε να κρατηθεί σε κάποιο επίπεδο, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις κ.ο.κ., έγινε μέσα από μία διαδικασία η οποία άλλαξε και την Ευρώπη, άλλαξε και τον τρόπο με τον οποίο παράγει η χώρα μας, άλλαξε και το τραπεζικό σύστημα άλλαξαν τα πάντα θα έλεγα. Και ειδικά σε ότι αφορά την οικονομία. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, δεν μπορούμε απλά να μιλάμε για μία αλλαγή ηγεσίας, δεν μπορεί να μιλήσει το ΠΑΣΟΚ, να αλλάξει ηγεσία αύριο το ΠΑΣΟΚ και να μη μιλήσει για το πόσο έχουν αλλάξει οι τράπεζες, και ποιος είναι ο ρόλος του κράτους σε μία τράπεζα η οποία πλέον δεν ανήκει στο κράτος. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ίδια η στάση μας στην Ευρώπη, σε μία Ευρώπη η οποία απέτυχε σε ότι αφορά την Ελλάδα, δύο και τρεις φορές. Δεν μπορεί δηλαδή το ΠΑΣΟΚ να περιμένει να κοιτάξει το μέλλον απλώς αλλάζοντας αρχηγό, χωρίς να δει πόσο άλλαξε η κοινωνία και πόσο άλλαξε το παγκόσμιο περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτή η κοινωνία ζει. Και αυτό που με φοβίζει είναι ότι συνεχώς καταλήγουμε στην αλλαγή των προσώπων, χωρίς να συζητήσουμε για την αλλαγή των πολιτικών η οποία αυτή τη στιγμή πρέπει να αλλάξει…
-Δημοσιογράφος: Δηλαδή μπορεί η συζήτηση επί της πολιτικής να οδηγήσει στην αναγκαιότητα να μην χρειαστεί να αλλάξετε αρχηγό;
Υπουργός: Δεν το κοιτάω μέσα από αυτό το πλαίσιο. Θεωρώ ότι καμία αλλαγή αρχηγού δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Ακόμη και η παραμονή του ίδιου αρχηγού δεν πρόκειται να έχει κανένα θετικό αποτέλεσμα για το ΠΑΣΟΚ, εάν το ΠΑΣΟΚ το ίδιο δεν δει τι εκπροσωπεί μέσα στην ελληνική κοινωνία. Και η συζήτηση αυτή δεν έχει γίνει ούτε πρόκειται να γίνει μέσα σε γραφεία κλεισμένα. Θα πρέπει να γίνει ανοιχτά και μέσα στην κοινωνία. Για όσους κριτικάρουν αυτή τη θέση λέγοντας ότι παίρνει χρόνο, και βέβαια θα πάρει χρόνο, θα πάρει τεράστιο χρόνο για να κερδίσει και πάλι το ΠΑΣΟΚ…
-Δημοσιογράφος: Ναι αν τηρηθεί η συμφωνία που έχετε κάνει με την Ν.Δ., τέλη Φεβρουαρίου αρχές Μαρτίου θα πρέπει να γίνουν εκλογές.
Υπουργός: Μπορεί ναι. Αυτό τι σημαίνει; Ότι επειδή θα έχουμε τον κίνδυνο των εκλογών, δεν πρέπει να τοποθετηθεί το ΠΑΣΟΚ πάνω στα σύγχρονα ζητήματα της κοινωνίας;
-Δημοσιογράφος: Δε λέω αυτό, με ποιον θα πάτε στις εκλογές εγώ αναρωτιέμαι.
Υπουργός: Μα όλη η ερώτηση είναι εντελώς διαφορετική, αν πρώτα είχες πιάσει τα θέματα για τα οποία θα πας στις εκλογές.
-Δημοσιογράφος: Δεν αντιλέγω έτσι κι αλλιώς όμως το θέμα είναι ότι θα πάτε στις εκλογές κάποια στιγμή άμεσα. Εκεί θα έχετε προλάβει να κάνετε αυτή την κουβέντα, να πείτε αυτά που λέτε ή θα συζητάτε άλλα πράγματα;
Υπουργός: Μα δεν μπορούμε να μην ξεκινήσουμε αυτή την κουβέντα. Προφανώς δε θα την κλείσουμε. Αυτή δεν είναι μία κουβέντα που κλείνει από τη μία μέρα στην άλλη. Τα πράγματα εξελίσσονται. Αλλά αν κάνουμε το λάθος να πούμε ότι τώρα βιαζόμαστε να πάμε σε εκλογές, άρα δεν έχουν σημασία οι θέσεις, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να αλλάξουμε έναν αρχηγό ή να βάλουμε έναν αρχηγό, ο οποίος να είναι ο πιο δημοφιλής ας πούμε αυτή τη στιγμή που μπορούμε να βρούμε, τότε θα έχουμε κάνει ένα έγκλημα.