– Αδιαμφισβήτητα, σε επίπεδο προτάσεων, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να συνεργάζονται τα κόμματα μεταξύ τους, κυρίως τα προοδευτικά. Είναι άλλο αυτό, και άλλο να συζητάμε ποια είναι η άποψη του καθενός μας, π.χ. για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εμείς, έχουμε μια πάγια θέση, ως ΠΑΣΟΚ, ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι χειραφετημένη, να έχει τη δύναμη να εξυπηρετεί τον πολίτη. Για να γίνει αυτό, αποτελεσματικά, πρέπει να έχει τους πόρους και την ελευθερία να κινηθεί. Σήμερα, αυτό το οποίο βλέπω από τα άλλα κόμματα, είναι μια δυστοκία στο να μεταγγιστεί η εξουσία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ίσως γιατί έχουν στο μυαλό τους μια παλιότερη μορφή της.

– Σαφώς, η προεκλογική περίοδος των Ευρωεκλογών ήταν συντεταγμένη, ενώ η τωρινή εσωκομματική διαδικασία, που αφορά τις διαφορές μας, ώστε να καθορίσουμε τι είναι αυτό το οποίο πρεσβεύουμε, είναι εντελώς διαφορετική. Είναι πολύ λογικό οι διαφορετικές φωνές να έχουν κάποιες αποκλίσεις. Δεχόμαστε ότι τα πολυσυλλεκτικά κόμματα, τα οποία θέλουν να έχουν έναν ενεργό διάλογο και να κυβερνούν τη χώρα με βάση τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου, θα έχουν και διαφορές.

– Έτσι όπως ξεκίνησε η συζήτηση για την Κεντροαριστερά, δεν έχει νόημα, διότι δεν απαντάει σε ένα πολύ βασικό ερώτημα: Πώς θα γίνει, ρεαλιστικά, η συνεργασία των κομμάτων; Δεν παίρνω ποτέ απάντηση. Η πρότασή μου είναι πάρα πολύ ξεκάθαρη. Πρώτη προτεραιότητα, είναι να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε στο ΠΑΣΟΚ. Καθήκον του νέου αρχηγού ή του ανανεωμένου πρώην αρχηγού, είναι να φτιάξει μια ηγετική ομάδα, η οποία θα πείθει τον ελληνικό λαό ότι αυτά που λέμε, μπορούμε να τα κάνουμε πράξη. Το επόμενο, είναι όλες τις προτάσεις που έχουμε κάνει, να τις συνθέσουμε σε ένα όραμα και αυτές τις ιδέες και την ομάδα, να τα επικοινωνήσουμε σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε νοικοκυριό. Και μέσα από την επικοινωνιακή μας στρατηγική, αλλά και μέσα από τον τρόπο που οργανωνόμαστε ως κόμμα. Ειδικά το τελευταίο, είναι πολύ κομβικό. Διότι, για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, θέλουμε να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στην κοινωνία.

– Αυτό που προέχει για το κόμμα μας, είναι η επανασύνδεση με αυτό το ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπων, οι οποίοι είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, ενώ σήμερα ανήκουν στο ποσοστό της αποχής. Το φαινόμενο, αυτό θα έπρεπε να πανικοβάλει το πολιτικό σύστημα, γιατί εκατομμύρια πολίτες θεωρούν ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα στη ζωή τους. Θέλω να φτιάξω ένα ΠΑΣΟΚ, το οποίο να αντιμετωπίζει τα θέματα της κοινωνίας στην πράξη, φέρνοντας μαζί τις δυνάμεις που μπορούν να πείσουν ότι αυτά τα θέματα μπορούν να λυθούν. Έχω παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που λέγεται Αναγέννηση, το οποίο ξεκινάει από τη βασική αρχή της αποσυγκέντρωση της εξουσίας, που είναι πολύ πιστό με τις αρχές και τις αξίες του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Συνακόλουθα, τη φυλλωσιά πάνω στον κορμό της πρότασής μου, θα τη φτιάξουμε με τη σύνθεση των προτάσεων που υπάρχουν ήδη στο κόμμα, αλλά, δυστυχώς μέχρι τώρα, ήταν σκόρπιες και δεν έδεναν με ένα όραμα.
– Αυτές τις μέρες, περάστηκαν δύο Νομοσχέδια στη Βουλή, στα οποία το ΠΑΣΟΚ παίρνει μια συγκεκριμένη θέση. Από την άλλη, έχουμε μια Κυβέρνηση, η οποία δεν απαντά σε ερωτήματα επ’ αυτών, τη στιγμή που χρειάζεται μια βασική αλλαγή στον τρόπο που διαχειριζόμαστε το τραπεζικό σύστημα και τη δημόσια περιουσία, ως εργαλεία διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης της χώρας. Είναι εργαλεία, με τα οποία μπορούμε να δώσουμε ευκαιρίες σε περισσότερο κόσμο να συμμετέχει στην Ανάπτυξη. Έχουμε μια Κυβέρνηση, λοιπόν, η οποία επιμένει να υπηρετεί λίγους.

– Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι συνεργασίες μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα είναι εφικτές. Πρέπει να γίνει η παραδοχή, όμως, ότι τα παραδείγματα που έχουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, δεν είναι πάντα θετικά. Δηλαδή, πολύ συχνά ακούγεται ότι οι Δήμοι είναι διεφθαρμένοι. Φυσικά και υπάρχουν, όπως το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς ιδιώτες, τους οποίους έχει εμπιστευτεί το δημόσιο και έχει εξαπατηθεί. Π.χ. οι άνθρωποι που έχουν μείνει στην υπηρεσία του «Πρασίνου» της Αθήνας, το οποίο διαχειρίζονται αποκλειστικά ιδιώτες, είναι πολύ λίγοι και τα αποτελέσματα που έχουμε, δεν είναι τα επιθυμητά. Αυτό γίνεται, εν μέρει, επειδή οι ιδιώτες είναι προβληματικοί, εν μέρει επειδή το δημόσιο δεν περιγράφει σωστά το έργο που πρέπει να γίνει. Αυτό συμβαίνει, γιατί δεν βάζουμε πολιτικές προδιαγραφές, γεγονός απέναντι στο οποίο, έχω ασκήσει πολλές φορές κριτική.

– Ξέρουμε ότι υπάρχουν πράγματα που η αγορά μπορεί να βελτιώσει. Καταρχάς, μπορεί να καθορίζει πολύ πιο σωστά από το δημόσιο, την οικονομική αξία ενός αγαθού, μιας υπηρεσίας, ενός προϊόντος. Δεν σημαίνει αυτό, πως οτιδήποτε κάνει η ιδιωτική πρωτοβουλία το κάνει σωστά, ειδικά σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα. με τόσα μονοπώλια.

– Σε ένα από τα βασικότερα θέματα, αυτό της αποσυγκέντρωσης της εξουσίας, ας πάρουμε για παράδειγμα τη Θράκη. Είναι μια περιοχή η οποία, αυτήν τη στιγμή, φτωχαίνει συνέχεια και όχι μόνο οικονομικά. Χάνουμε συνέχεια ελληνόπουλα από την Περιφέρεια. Για να ανατραπεί αυτό, πρέπει να αλλάξει κάτι πολύ βασικό στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε. Σήμερα, ο Δήμαρχος και ο  Περιφερειάρχης πάνε στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ο Πρύτανης πάει στο Υπουργείο Παιδείας. Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου, στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό πρέπει να σπάσει. Πρέπει να γίνεται ένα τοπικό πρόγραμμα ανάπτυξης, και εκεί επάνω, να επενδύει η πολιτεία.

– Επιπρόσθετα πρέπει να αλλάξει εντελώς η νοοτροπία του κράτους απέναντι στην Υγεία και την Παιδεία. Τόσα χρόνια, θεωρούνται ελεημοσύνη των πλουσίων ή των φορολογούμενων απέναντι στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά. Για εμάς, οποιαδήποτε Ελληνίδα και οποιοσδήποτε Έλληνας, πρέπει να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να μη νιώθει ανασφαλής. Χρειάζεται πολύ μεγάλη οικονομική ενίσχυση, στους τομείς αυτούς.

– Σήμερα, ο κος Μητσοτάκης έχει μειώσει τον φόρο κληρονομιάς και τον φόρο μερισμάτων στις ελληνικές επιχειρήσεις, δύο φόροι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις εισπρακτικές ανάγκες του δημοσίου, αλλά και για την αναδιανομή του πλούτου. Ο φόρος κληρονομιάς διατηρεί τον πλούτο στα πάνω στρώματα, ενώ πρέπει να αυξηθεί σημαντικά. Ο φόρος μερισμάτων ωθεί τον ιδιοκτήτη μιας εταιρίας να επανεπενδύει το κεφάλαιό του, ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που η διαδικασία αυτή γίνεται σε τοπικό πλαίσιο. Αντίθετα, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, πάνε κατευθείαν στο εξωτερικό. Αυτή είναι η πολύ μεγάλη διαφορά της φιλοσοφίας της Νέας Δημοκρατίας από τη δική μου. Σε αυτό είναι που πρέπει να στοχεύσουμε πρωτίστως, να δημιουργούμε τον πλούτο τοπικά, αλλιώς δεν θα έχουμε αλλαγή στην οικονομία.

Παρακάτω, μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στο One Channel:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video