ποιος είμαι
Γεννήθηκα στην Αθήνα τη δεκαετία του ’60. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με τρεις αδερφές. Ο παππούς μου, Παύλος Καλλιγάς, ήταν πρωτοπαλίκαρο του Βενιζέλου. Η βενιζελική παράδοση ήταν πολύ ισχυρή στην ευρύτερη οικογένεια. Ο παππούς έφυγε νέος, μόλις 37 χρονών. Η γιαγιά μου πάντα προσπαθούσε να μου περάσει την αγάπη του για την πολιτική και την ενασχόληση με τα κοινά. Θυμάμαι έντονα στην παιδική μου ηλικία να ακούω στο ραδιόφωνο το «Εδώ Πολυτεχνείο» και να με σημαδεύει. Θυμάμαι τη μέρα που έπεσε η Χούντα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μεγάλη συγκέντρωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ’81 στην Αθήνα, τότε που όλοι νιώθαμε πως κάτι αλλάζει. Ο πατέρας μου, βαθιά δημοκράτης, ήταν ο πρώτος στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης που ασχολήθηκε με το Περιβάλλον, ως Γενικός Διευθυντής Περιβάλλοντος και Χωροταξίας του Υπουργείου Συντονισμού. Από την οικογένειά μου είχα πάντα επαφές με όλους τους πολιτικούς χώρους. Επέλεξα την κεντροαριστερά. Τα διαβάσματα, οι σπουδές μου, ο χρόνος που πέρασα μετά το πανεπιστήμιο στο Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας και αργότερα στους Δημοκρατικούς στην Αμερική, δυνατές φιλίες, ήταν όλα καθοριστικά. Κυρίως η αίσθηση από νωρίς ότι θέλω να βοηθήσω τον διπλανό μου. Αν και θυμάμαι το σχολείο ως ένα τεράστιο άγχος, μεγαλώνοντας, το μάθημα που αγάπησα ήταν η Ιστορία και αυτό σπούδασα στο πτυχίο. Στο Πανεπιστήμιο διάλεξα τη Δημόσια Διοίκηση.
Τη γυναίκα μου, Λάρα, τη γνώρισα σε ένα πάρτι στην Αμερική στις αρχές του ‘90. Είχε μια ομορφιά που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Το 1994 η οικογενειακή μας επιχείρηση, τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς, βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Έπρεπε να γυρίσω στην πατρίδα να αναλάβω τη διοίκηση. Για μερικά χρόνια, μετακομίσαμε με τη Λάρα στο Ληξούρι. Στην αρχή ήταν δύσκολα, τελικά η εταιρεία σώθηκε χωρίς να απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Αν έκλειναν τότε τα Ιχθυοτροφεία, θα ήταν καταστροφή για τον τόπο. Οι άνθρωποι στο νησί βοήθησαν πολύ, ήταν συλλογική η προσπάθεια. Και τώρα, όλοι μαζί κερδίζουμε από αυτό. Σήμερα είναι μια ελληνική εξαγωγική εταιρεία πρότυπο. Τα ψάρια μας φτάνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Αμερική και τις φοιτητικές εστίες πανεπιστημίων μέχρι τα πιο γνωστά εστιατόρια της Ευρώπης και της Ρωσίας.
Όταν ήρθε η πρώτη μας κόρη, η Τατιάνα, ήμουν στο Υπουργείο Εξωτερικών. Τρία χρόνια μετά ήρθε και η Αλεξάνδρα μας. Κάνουμε πολύ καλή παρέα. Σκέφτομαι καμιά φορά πως είναι όμορφο που ζω πάλι στο σπίτι με τρεις γυναίκες όπως όταν ήμουν μικρός. Παρακολουθώ στενά το θέμα της εκπαίδευσής τους γιατί είναι η βάση για την υπόλοιπη ζωή τους. Μια μεγάλη αγωνία που έχω για τα παιδιά μου είναι το αν θα επιλέξουν την Αθήνα για να ζήσουν στο μέλλον. Δε θέλω να τους επιβάλλω τίποτα αλλά θα ήθελα η Ελλάδα να είναι το μέρος που θα μπορεί να φιλοξενήσει τα όνειρα τους.
Από τα πυκνά χρόνια στο υπουργείο Πολιτισμού, Τουρισμού και Αθλητισμού – ως μέλος της κυβέρνησης που κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ και δικαιώθηκε στις βασικές επιλογές της από όλες τις επόμενες – και τον πλούσιο απολογισμό έργου που αφήσαμε με μια ομάδα που συχνά εργαζόταν με συγκινητική αυτοθυσία, ξεχωρίζω την οικονομική εξυγίανση της ΕΡΤ, που παραλάβαμε στα πρόθυρα χρεοκοπίας και μέσα σε έναν χρόνο την κάναμε πλεονασματική, την ηρωική διάσωση της Λυρικής Σκηνής και του ΕΟΤ που ήταν πνιγμένος στα χρέη και τη δημιουργία του Μητρώου Πολιτιστικών Φορέων, μιας ψηφιακής πλατφόρμας που έβαζε τέλος στην ασυδοσία των επιχορηγήσεων, επιβάλλοντας σε κάθε στάδιο των διαδικασιών διαφάνεια και αξιοκρατία. Μα πάνω από όλα, το ρεκόρ αφίξεων που πετύχαμε στον Τουρισμό, για πρώτη φορά το 2010, παρά το ότι βρισκόμασταν στην καρδιά της κρίσης, εμπλέκοντας όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και βάζοντας ουσιαστικά τα θεμέλια μιας συνεργασίας που αποδίδει καρπούς μέχρι σήμερα.
Η στιγμή που δε θα ξεχάσω ποτέ από την ενασχόλησή μου με την πολιτική ήταν η συγκίνηση που ένιωσα όταν τερμάτισε ο πρώτος δρομέας στον Κλασσικό Μαραθώνιο το 2010. Ήταν η χρονιά που πήραμε την απόφαση να ενταχθεί ο Μαραθώνιος της Αθήνας στις εκδηλώσεις για τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα, με αποτέλεσμα να προβληθεί ιδιαίτερα και να έχει αλματώδη αύξηση συμμετοχής. Καταφέραμε, με τη συνεργασία πολλών υπουργείων, φορέων και ανθρώπων, με ελάχιστα χρήματα και πολλή όρεξη, να ξαναζωντανέψει ο Μαραθώνιος, να φέρουμε την έδρα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μαραθωνίων Δρόμων εδώ και να κερδίζει από τότε η οικονομία της Αττικής κάθε χρόνο αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Όταν, το 2012, ενημερώθηκα για την κλοπή στην Ολυμπία, μέσα σε 15 λεπτά είχα παραιτηθεί. Θυμάμαι τότε το παράδοξο ότι πρώτα έπαιζε η είδηση «Παραίτηση Γερουλάνου» και μετά η «Κλοπή στην Ολυμπία». Θεώρησα αυτονόητη την παραίτηση. Είπα όμως, θα παραιτηθώ, αλλά από την επόμενη μέρα πρέπει να αλλάξει το πρωτόκολλο φύλαξης.
Έχω κρατήσει κάτι που μου είχε πει ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, ότι αν καταφέρεις να φτιάξεις μια ομάδα, μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Σε όποια θέση βρέθηκα, έδινα πάντα βαρύτητα στο να φτιάξω την ιδανική ομάδα. Πιστεύω και μου το έχει αποδείξει η ζωή πως μέσα από τη συνεργασία πετυχαίνεις τα πιο ακατόρθωτα πράγματα. Γι’ αυτό δεν δίνω τόσο σημασία στις δεξιότητες όσο στη διάθεση των ανθρώπων για δουλειά και στον ενθουσιασμό τους. Πάντα βρίσκεις τι να κάνεις έναν άνθρωπο που σκέφτεται θετικά κι έχει κέφι για δουλειά.
Στον ελεύθερό μου χρόνο, ασχολούμαι με τη δημιουργία δικτύων φίλου του Μουσείου Μπενάκη στο εξωτερικό και με μια ΜΚΟ που έχουμε ιδρύσει, το ΕΡΓΟΤΑΞΗΟ, μέσω της οποίας βοηθάμε δημόσια σχολεία ως προς τις κτιριακές και υλικοτεχνικές τους ανάγκες. Όλοι στην οικογένεια έχουμε κατοικίδια αδέσποτα από επιλογή. Σήμερα μοιραζόμαστε την ίδια στέγη με τον γάτο μας, Σίμπα και τον σκύλο μας, Φίλη, ως ισότιμα μέλη της οικογένειας. Όσο πιεστικό κι αν είναι το πρόγραμμά μου θα βρω λίγο χρόνο για γυμναστική. Τις περισσότερες διαδρομές στην πόλη τις κάνω περπατώντας. Αγαπημένη μου βόλτα στην Αθήνα είναι η οδός Αθηνάς. Πολλοί απ’τους ιχθυοπώλες στη Βαρβάκειο αγοράζουν ψάρια απ’το Ιχθυοτροφείο μας κι έχουμε αναπτύξει σχέσεις ετών. Θα ήθελα πολύ να δω την κεντρική μας αγορά τουριστικό προορισμό, όπως συμβαίνει σε πόλεις του εξωτερικού.
Κατεβαίνοντας στον στίβο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είχα δεσμευτεί πως θα παλέψω να σταματήσει η Αθήνα να έχει γειτονιές όπου νιώθουμε ανασφάλεια. Δεν επιτρέπεται γυναίκες να περπατούν στον δρόμο κοιτάζοντας πίσω από τον ώμο τους ή να ανησυχούμε όσοι γονείς έχουμε παιδιά στην εφηβεία για το πού συχνάζουν. Μόνο όταν η πόλη μας γίνει φιλική και ανοιχτή σε κάθε άνθρωπο θα μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα μπροστά. Τα τελευταία χρόνια, στο Δημοτικό Συμβούλιο με τη δραστήρια δημοτική παράταξη, ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ, ασκούμε μια εποικοδομητική αντιπολίτευση, βάζοντας πλάτη όπου χρειάζεται και κάνοντας σκληρή κριτική στα κακώς κείμενα ενώ δε διστάζουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για σοβαρά ζητήματα όπως την πρόληψη και την καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης – με αφορμή το ελληνικό κίνημα #metoo – στον Δήμο Αθηναίων, για το οποίο καταθέσαμε ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης το οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα και υιοθετήθηκε κι από άλλους δήμους της χώρας καθώς και για άλλης φύσεως θέματα όπως την αναβάθμιση της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου και την πρόταση για Ενιαίο Κανονισμό Λειτουργίας των Σχολικών Επιτροπών.
Οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους στράφηκα, όταν γεννήθηκε η ιδέα για το Δήμο Αθηναίων, ήταν η Λάρα, η Τατιάνα και η Αλεξάνδρα. Δεν ξέρω εάν θα προχωρούσα σε αυτό το βήμα χωρίς τη στήριξή τους. Το ίδιο συνέβη και με την απόφασή να διεκδικήσω την Προεδρία του Κινήματος Αλλαγής. Την πολιτική δεν την είδα ποτέ ως επάγγελμα αλλά ως μια ευκαιρία να προσφέρω συνδημιουργώντας τις συνθήκες για την Αλλαγή που χρειάζεται η πατρίδα μας κι όλοι εμείς, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που πασχίζουμε αδιάκοπα για μια πιο δίκαιη κοινωνία όπου θα μπορούμε να δημιουργούμε, απαλλαγμένοι από άγχος και καταπίεση. Καταφέραμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη της χώρας. Οι ιδέες της Αναγέννησης ακούστηκαν σε όλη τη χώρα και πλέον είμαστε έτοιμοι για νέους αγώνες. Οι λύσεις για τις ζωές μας είναι ανάμεσά μας. Πρέπει να πιστέψουμε ξανά, όπως έχουμε πετύχει πολλές φορές στην ιστορία μας, πως αν κινητοποιηθούμε, τότε μπορούμε να κάνουμε θαύματα.
τική
ρηματι
κότητα
στικά
Για να δημιουργήσουμε πλούτο σε αυτήν τη χώρα πρέπει να αλλάξουν όλα.
– Παύλος Γερουλάνος