Λένε: «Ο Έλληνας θέλει να αλλάξει τα πάντα εκτός από τον εαυτό του.»

Δεν είναι αλήθεια.

Αυτό που λέει ξανά και ξανά ο Έλληνας είναι ότι δεν θέλει να αλλάξει ο ίδιος όσο βλέπει εμάς να μην αλλάζουμε.

Την πολιτική του ηγεσία.

—

*Είναι κρίμα ότι κάναμε εκλογές οργάνων στο ΠΑΣΟΚ και δεν ακούστηκε καμία ομιλία υποψηφίων.
Εδώ θα βρείτε την ομιλία που είχα ετοιμάσει για σήμερα.
—

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα ήθελα να συγχαρώ την Πρόεδρο για την εκλογή της από τη βάση του Κινήματος.

Συγχαρητήρια και στην προηγούμενη ηγεσία που δεν υπέκυψε σε προσπάθειες αναίρεσης της κορυφαίας αυτής διαδικασίας.

Είναι ώρα να δείξουμε μεγαλύτερο σεβασμό, όχι να φοβηθούμε τη βούληση του πολίτη.

Για δεύτερη φορά στην ιστορία της γενιάς μας η Ελλάδα βάλλεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες, αδύναμη να αντιδράσει.

Παραμένουμε απομονωμένοι στο διεθνές στερέωμα, δέσμιοι ενός προγράμματος που βάζει τους πιστωτές πριν από μας.

Το χρέος μας παραμένει δυσβάστακτο. Οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές παραμένουν ανενεργές ή δέσμιες ξένων συμφερόντων. Η αγορά έχει στερέψει.

Τα μεσαία και χαμηλά στρώματα έχουν εξαθλιωθεί. Κάθε Ελληνικό σπίτι που αντέχει στην κρίση προσφέρει από το υστέρημά του για να στηρίξει μια οικογένεια που έχει καταρρεύσει υπό το βάρος των μέτρων.

Αισθανόμαστε ανήμποροι να αντιδράσουμε σε εξωγενείς αποφάσεις που διαστρεβλώνουν τόσο τον κοινωνικό όσο και τον οικονομικό ιστό της χώρας.

Η ανασφάλεια και ο εκβιασμός έχουν γίνει μέρος της ρουτίνας μας.

Στα μάτια του πολίτη η πολιτική στέρεψε.

Όλα τα κόμματα (πλην του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής) υιοθέτησαν την αρχή ότι ο δρόμος των Μνημονίων είναι μονόδρομος. Ότι η αφαίμαξη της υπαρκτής Ελληνικής οικονομίας είναι ο μόνος τρόπος να τιμήσουμε τις υποχρεώσεις μας.

Ο πολιτικός κόσμος συμφώνησε ότι η οικονομία θα ανασάνει όταν οι ξένοι μας προικοδοτήσουν, ελεήσουν θα έπρεπε να πω, με ένα νέο πακέτο ανάπτυξης ή όταν οι ξένοι μας εμπιστευτούν για να επενδύσουν στη χώρα μας.

Όλες οι «μεταρρυθμίσεις» εστιάζουν σε έναν στόχο: τι θα πουν για μας οι ξένοι.

Η πολιτική ηγεσία του τόπου αντιμετωπίζει ευθύνες αντίστοιχες της Μεταπολίτευσης. Αντίθετα όμως από την Μεταπολίτευση, δεν προσφέρει επιλογές. Και όταν η πολιτική δεν προσφέρει επιλογές, παύει να έχει σημασία.

Το ΠΑΣΟΚ, αδύναμο να αντιδράσει στη δίνη της κρίσης, έχει απαξιωθεί.

Η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που ηγήθηκε έχει κατακερματιστεί.

Οι σοσιαλιστικές αξίες της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Απελευθέρωσης, που για σαράντα χρόνια έδωσαν κατεύθυνση στη χώρα, έχουν υποστεί το πλήγμα τριών Μνημονίων, μιας συγκυβέρνησης χωρίς καθαρό πολιτικό περιεχόμενο και ενός δημοψηφίσματος χωρίς αντίκρυσμα.

Εξαφανίστηκαν από τις πολιτικές μας προτεραιότητες και τον πολιτικό μας λόγο με την εξήγηση ότι «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

Και έτσι, αντί να παραμείνουμε φάρος ελπίδας για τον Έλληνα γίναμε μέρος του εφιάλτη του.

Από Κίνημα μεγάλων στόχων και οραμάτων γίναμε κόμμα εφαρμοστικών διατάξεων.

Και όμως, άλλος δρόμος υπάρχει.

Είναι δρόμος που εμπνέεται από τις αξίες που γεννηθήκαμε να υπηρετούμε και τις φέρνει στο προσκήνιο των πολιτικών μας επιλογών. Που τις κάνει σημαία ανόρθωσης της χώρας. Όπως στη Μεταπολίτευση.

Και είναι δική μας επιλογή να τον ακολουθήσουμε. Δική μας υπόθεση να τον ανοίξουμε και να τον διανύσουμε.

Διότι πέντε χρόνια τώρα δεν έχουμε βάλει πάνω στο τραπέζι το πιο κρίσιμο εργαλείο ανάκαμψης της οικονομίας μας: την εσωτερική της δυνατότητα να παράγει πλούτο.

Την δυνατότητά μας να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια αξιοποιώντας τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Πέντε χρόνια και δεν έχουμε μιλήσει για το αστείρευτο ανθρώπινο δυναμικό μας. Για τα μοναδικά προϊόντα μας και πώς θα ανοίξουμε νέες αγορές. Για τον φυσικό μας πλούτο και την πολιτιστική μας κληρονομιά. Πώς θα τα μετατρέψουμε σε πλουτοπαραγωγικές πηγές ανάπτυξης προστατεύοντάς τα από τις διαστρεβλώσεις της αγοράς.

Δεν έχουμε πει δηλαδή πώς θα απελευθερώσουμε τις Ελληνικές δυνάμεις δημιουργίας για να αρχίσουν να παράγουν πλούτο.

Η πραγματικότητα είναι ότι κανένας ξένος δεν θα επενδύσει στη χώρα και στην οικονομία μας αν δεν επενδύσουμε σε αυτήν πρώτα εμείς. Κανείς δεν θα φέρει τα λεφτά του εδώ όσο βλέπει εμάς να τα πηγαίνουμε εκεί.

Και κανένας από εμάς δεν θα εμπιστευτεί τα λεφτά του στην οικονομία μας αν πρώτα δεν εμπιστευτούμε το κράτος, τον πολιτικό κόσμο και κατ’ επέκταση το μέλλον της χώρας.

Η πραγματικότητα είναι ότι για να ανακάμψει η Ελληνική οικονομία δεν οφείλουμε να την κάνουμε καλύτερη για τους ξένους.

Οφείλουμε να κάνουμε την Ελλάδα καλύτερη για τους Έλληνες.

Και αυτή η δουλειά δεν έχει ξεκινήσει ακόμα.

Γιατί;

Οι τελευταίες τέσσερις κυβερνήσεις εκλέχτηκαν με εντολή να κάνουν την Ελλάδα καλύτερη για τους Έλληνες.  Καμία δεν το έκανε.

Η εξήγηση τους; Ο Έλληνας θέλει να αλλάξει τα πάντα εκτός από τον εαυτό του.

Δεν είναι αλήθεια.

Αυτό που λέει ξανά και ξανά ο Έλληνας είναι ότι δεν θέλει να αλλάξει ο ίδιος όσο βλέπει εμάς να μην αλλάζουμε.

Την πολιτική του ηγεσία.

Η αλήθεια είναι ότι η πραγματική μεταρρύθμιση ξεκινάει με εμάς: Τον πολιτικό κόσμο. Τα κόμματα. Τη Βουλή. Τις κυβερνήσεις και τις ηγεσίες των υπουργείων. Εμάς στο ΠΑΣΟΚ.

Διότι όσα βήματα και αν έχουν γίνει η εξουσία παραμένει σε εμάς. Το κεντρικό κράτος, οι αποκεντρωμένες εξουσίες, ακόμα και οι ανεξάρτητες αρχές και εξουσίες εξαρτώνται από εμάς. Και εμείς εξαρτόμαστε από μικρά και μεγάλα συμφέροντα.

Έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε αυτή τη σχέση;

Και βέβαια την έχουμε. Πώς όμως;

Κάνοντας τα κόμματα πραγματικά δημοκρατικά. Αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο και εξελίσσοντας τον Καλλικράτη. Δίνοντας νέο ρόλο στη Βουλή και στη σχέση της με άλλες εξουσίες. Αλλάζοντας το Σύνταγμα.

Αλλάζοντας τη δομή και την οπτική των υπουργείων ώστε να μην κοιτούν προς τα πάνω αλλά να λειτουργούν για να εξυπηρετήσουν κάτω, εκεί που τα βιώνει ο πολίτης.

Όλα πρέπει να αλλάξουν με γνώμονα την εμπειρία του πολίτη ώστε να απαλλαγεί από το σημερινό βραχνά του κράτους και να αισθανθεί την ελευθερία και να πολλαπλασιάσει τη δυνατότητά του να παράξει πλούτο.

Και μετά από εμάς, μαζί με εμάς, πρέπει να ενθαρρύνουμε αλλαγές σε όλες τις εξουσίες που επιβάλλονται και εγκλωβίζουν σήμερα τον Έλληνα δημιουργό:

Το τραπεζικό σύστημα ώστε να δίνει ευκαιρίες σε νέες ιδέες. Να στηριχθεί σωστά και να εκσυγχρονιστεί για να διοχετεύσει κεφάλαια στο νέο δημιουργό και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Οι αγορές και οι κανόνες ανταγωνισμού ώστε να δημιουργούν ένα περιβάλλον που να αφήνει χώρο για νέες πρωτοβουλίες. Να μην χρειάζεται δηλαδή μια νέα ιδέα να αντιπαλεύει το κατεστημένο της σημερινής οικονομίας με άνισους όρους.

Οι θεσμοί και το κοινωνικό κράτος ώστε να εξυπηρετούν μαζί την κοινωνική δικαιοσύνη. Να μπορεί δηλαδή ο κάθε Έλληνας που το έχει ανάγκη ή παίρνει ρίσκο να υλοποιήσει τα όνειρά του να νιώθει σιγουριά ότι θα βρει στο κράτος ότι το κράτος του υπόσχεται.

Το εκπαιδευτικό σύστημα ώστε να προσφέρει εργαλεία για την καινοτομία και την ανάπτυξη. Να μην νιώθει κανένα Ελληνόπουλο μειονεκτικά απέναντι στους νέους του κόσμου που έχει απέναντί του.

Τα δικαστήρια που αφήνουν τον αδύναμο πολίτη ανήμπορο να παρακολουθήσει περίπλοκες και μακροχρόνιες διαδικασίες. Να ξέρει ο καθένας που διεκδικεί το δίκιο του ότι η απόφαση της δικαιοσύνης θα είναι συνεπής και γρήγορη.

Τα μέσα ενημέρωσης ώστε να αισθάνεται ο κάθε πολίτης ότι οι αποφάσεις του είναι προϊόν σωστής πληροφόρησης και όχι αλλοιωμένες από το κράτος ή τα όποια συμφέροντα.

Όλες αυτές είναι εξουσίες που σήμερα επιβάλλονται πάνω μας, μας αποδυναμώνουν και μας διατηρούν παγιδευμένους σε ένα βαθύτατα μη παραγωγικό και μη ανταγωνιστικό μοντέλο.

Όλες αυτές είναι εξουσίες που μας αποθαρρύνουν από το να αξιοποιούμε τις αστείρευτες πηγές πλούτου της χώρας μας.

Και αν αυτά δεν αλλάξουν τότε θα παραμένουμε εξαρτημένοι και παγιδευμένοι στη βούληση των ξένων χωρίς επιλογές.

Πρώτα όμως πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Εμείς εδώ μέσα.

Διότι αν αρχίσουμε εμείς να αλλάζουμε, θα αρχίσουν να αλλάζουν όλες οι εξουσίες. Και αν αρχίσουμε να βλέπουμε την αλλαγή, θα αρχίσουμε και πάλι να εμπιστευόμαστε το κράτος και να επενδύουμε στην οικονομία μας.

Και τότε θα έρθουν οι ξένοι. Αλλά με τους δικούς μας όρους.

Μόνο έτσι.

Δεν έχω αυταπάτες.

Ο δρόμος της δημιουργίας που προτείνω είναι δύσκολος για την πολιτική ηγεσία του τόπου. Δύσκολος για τη μικρή ομάδα που βρίσκεται μέσα σε αυτή την αίθουσα.

Απαιτεί να αλλάξουμε νοοτροπία, να θυσιάσουμε προνόμια, να μοιράσουμε εξουσίες. Να δούμε αλλιώς το ρόλο μας και την προσφορά μας στον τόπο.

Και όμως αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να σχεδιάσουμε και να ακολουθήσουμε.

Διότι είναι ο δρόμος όπου η πολιτική δημιουργεί και προσφέρει επιλογές και άρα ο δρόμος που της δίνει αξία.

Είναι ο δρόμος που απελευθερώνει τον πολίτη, του δίνει φωνή και ανοίγει χώρο να δημιουργήσει.

Είναι ο δρόμος που δίνει δύναμη στον Έλληνα και άρα δύναμη στην Ελλάδα.

Ο δρόμος ο Ελληνικός.

Ο πιο σίγουρος δρόμος για να αντιστρέψουμε τα δεινά που βιώνει σήμερα η Πατρίδα μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δεν έχουμε την πολυτέλεια μιας στρατηγικής «ώριμου φρούτου». Να περιμένουμε δηλαδή να πέσει η κυβέρνηση που δείχνει σημάδια πρόωρης γήρανσης. Έχουμε δουλειά να κάνουμε μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Και αν κάποιοι εδώ μέσα τρίβουν τα χέρια τους βλέποντας τον Πρωθυπουργό να λυγίζει υπό το βάρος των ξένων παραγόντων και της δικής του πολιτικής ανικανότητας, θα πρέπει Πρόεδρε να τους απομακρύνεις από κοντά σου.

Κάνουν ζημιά σε σένα, ζημιά στο Κίνημα και, κυρίως, ζημιά στην Πατρίδα. Διότι διατηρούν το Κίνημα σε κόμμα.

Έχει ξημερώσει μια νέα μέρα για τον τόπο και άρα για την Παράταξη.

Μέρα με αυξημένες ευθύνες.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε της αδράνειας αλλά ούτε των αποκλεισμών.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους που νοιάζονται για τον τόπο, ξέρουν να παλεύουν για το καλό του και, κυρίως, ξέρουν και να ακούν και να σέβονται τη βούληση του Έλληνα. Ανθρώπους με τη φαντασία και τη δυνατότητα να απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.

Το Κίνημα και η Δημοκρατική Παράταξη που παραμένει κατακερματισμένη, είναι γεμάτη τέτοια στελέχη σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, σε κάθε κοινωνική ομάδα, σε κάθε συλλογικό όργανο.

Είναι ώρα να τα εμπνεύσεις και να τα ενεργοποιήσεις όπου και αν βρίσκονται.

Κανένας δεν περισσεύει.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ο δρόμος που προτείνω μπορεί να προσφέρει διέξοδο στο Κίνημα.

Μπορεί να προσφέρει χώρο συσπείρωσης της Παράταξης.

Και μπορεί να αποτελέσει θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτίσουμε ένα νέο σοσιαλιστικό όραμα για τη χώρα.

Θέλει όμως δουλειά να μεταφράσουμε τις αξίες στις οποίες βασίζεται σε πολιτικές προτάσεις με άμεσο αντίκτυπο στη σημερινή ζωή του Έλληνα.

Σε αυτό το έργο είμαι αποφασισμένος να συστρατευθώ με όλες μου τις δυνάμεις και για αυτό θέτω υποψηφιότητα για μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Σας ευχαριστώ.