Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το πολιτικό κενό που έχει αφήσει πίσω του το ΠΑΣΟΚ είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Και είναι εξίσου εντυπωσιακό ότι, παρά το πολιτικό αυτό κενό που δημιουργήσαμε, οι διεργασίες αυτού του συνεδρίου δεν αφορούν όσους είναι έξω από αυτήν την αίθουσα.

Δεν είναι ώρα να κρύβουμε λόγια.

Η πραγματικότητα είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του το ΠΑΣΟΚ δεν αντιλαμβάνεται και άρα δεν συμμερίζεται την πραγματικότητα που ζει ο πολίτης. Ο Έλληνας γνωρίζει καλά ότι η σημερινή κατάσταση δεν έχει καμία προοπτική. Η προσωπική επιβίωση είναι το μόνο ζητούμενο. Η μόνη αγωνία είναι να βγει η μέρα. Ο μήνας για τους πιο τυχερούς.

Ο Έλληνας γνωρίζει ότι οι σημερινές πολιτικές είναι δημοσιονομικά μπαλώματα που αφορούν τους έξω και όχι οι ρεαλιστικές προτάσεις που μπορούν να δώσουν προοπτική στους μέσα. Δώρο να μας κάνανε το χρέος, εμείς, και μιλάω για τον όλο τον πολιτικό κόσμο, δεν πείθουμε ότι μπορούμε να σώσουμε την ελληνική οικογένεια από την εξαθλίωση που ζει.

Και αυτό διότι σε εμάς χρεώνουν τις δομές του Κράτους και των θεσμών που μας έφεραν ως εδώ. Σε εμάς χρεώνουν το Δημόσιο, τις τράπεζες, τη Δικαιοσύνη, που τους έχουν εγκλωβίσει. Κάθε τι που αποτρέπει τον Έλληνα να παράγει και να δημιουργήσει και να αισθανθεί και πάλι περήφανος για αυτό που κάνει, σε εμάς χρεώνεται. Είτε είμαστε έτοιμοι να το παραδεχτούμε είτε όχι, την κατάσταση αυτή ο πολίτης την χρεώνει στους πολιτικούς. Εμείς ηγηθήκαμε, εμείς πληρώνουμε. Και είτε είμαστε έτοιμοι να το παραδεχτούμε είτε όχι, την κατάσταση αυτή τη χρεώνει στο ΠΑΣΟΚ. Θες για τα προηγούμενα τρία, θες για τα προηγούμενα τριάντα χρόνια, το ΠΑΣΟΚ είναι στο επίκεντρο του θυμού που νιώθει η κοινωνία.

Άκουσα πολλά και πολύ λογικά επιχειρήματα γιατί δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα. Γιατί δεν φταίει μόνο το ΠΑΣΟΚ. Μπορώ να παραθέσω άλλα τόσα. Όμως έτσι είναι τα πράγματα. Και αυτό διότι το πολιτικό κενό που αφήσαμε δεν είναι λογικό. Είναι βαθύτατα συναισθηματικό. Τη λέξη «προδοσία» κανένας Έλληνας δεν θα τη χρησιμοποιούσε για κανένα άλλο κόμμα που θα έπαιρνε τα ίδια μέτρα που πήραμε εμείς. Διότι με κανένα άλλο κόμμα δεν είχε την σχέση που είχε με το ΠΑΣΟΚ.

Ο Έλληνας μας έβαζε πάντα πάνω από τα άλλα κόμματα διότι εμάς εμπιστευόταν. Διότι εμείς δίναμε όραμα και προοπτική. Διότι εμείς μιλούσαμε στην ψυχή του. Και σήμερα του ζητάμε να κάνει την ψυχή του πέτρα.

Πρόεδρε,

Άκουσα με προσοχή την ομιλία σου. Άκουσα να μιλάς στους ξένους. Άκουσα να μιλάς στο Σαμαρά και στον Τσίπρα. Άκουσα να μιλάς στο Γιάννη και στον Ανδρέα. Και άκουσα να μιλάς σε εμάς εδώ μέσα. Κάποιες στιγμές σε άκουσα να μιλάς για την Ελλάδα. Και αυτές ήταν οι καλύτερες σου στιγμές.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν μίλησες στον Έλληνα.

Ανέφερες Έλληνες αλλά δεν τους μίλησες. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα επικοινωνιακό. Είναι βαθύτατα πολιτικό. Και περιγράφει με τρόπο ξεκάθαρο το σημερινό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αν υπάρχει κάτι ελπιδοφόρο σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση αυτό είναι ότι ο πολίτης αντιλαμβάνεται ότι μόνο από την πολιτική θα έρθει η λύση. Και ζητάει το απλό. Πολιτικούς με συγκεκριμένες, ρεαλιστικές προτάσεις που χτίζουν ένα ξεκάθαρο όραμα. Και το περιμένει και από το ΠΑΣΟΚ. Αν μη τι άλλο, διότι ξέρει ότι ούτε από τη ΝΔ ούτε από το ΣΥΡΙΖΑ θα το πάρει. Πόσο μάλλον από την Χρυσή Αυγή.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά και όραμα έχει εκφράσει και προτάσεις που στηρίζουν το όραμά του έχει κάνει πράξη. Το ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτης έδωσαν όραμα και προοπτική. Αλλά μην πάμε μακριά. Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έδωσε όραμα και προοπτική. Και είναι απόλυτα και πολυ-επίπεδα ανιστόρητο να αρνείται κανείς αυτήν την πορεία.

Μπορεί το 2009 κάποιοι να μην σηκώσαμε το βάρος που μας ζητήθηκε. Μπορεί το 2009 να κάναμε το ολέθριο λάθος να εντάξουμε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ μέσα στο μνημόνιο αντί να συνδέσουμε τη μείωση των μισθών, των συντάξεων και τα εργασιακά με την κυβέρνηση Καραμανλή και το χρέος.

Και μπορεί έτσι να απαξιώσαμε μεγάλες πολιτικές μεταρρυθμίσεις όπως τη Διαύγεια, τον Καλλικράτη, τη μεταρρύθμιση στην Παιδεία και στην Υγεία, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, τις αλλαγές στην ενεργειακή πολιτική. Λες και όλα έγιναν με δημοσιονομικούς στόχους. Αλλά όραμα και προτάσεις είχαμε. Και με αυτό το όραμα ο Γιώργος Παπανδρέου κατέβηκε και σάρωσε στις εκλογές.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οφείλουμε να δώσουμε και πάλι όραμα και προοπτική. Και οφείλουμε να το δώσουμε με συγκεκριμένες προτάσεις που θα μας βγάλουν από την κρίση. Μη με ρωτάτε λοιπόν αν πρέπει ή δεν πρέπει να συμμετέχουμε στην κυβέρνηση. Μη με ρωτάτε αν πρέπει ή δεν πρέπει να στηρίζουμε την κυβέρνηση αν δεν μου πείτε πρώτα γιατί συμμετέχουμε και γιατί τη στηρίζουμε.

Καταλαβαίνω ότι πριν από μερικούς μήνες ήμασταν υπό πίεση για να έχει η χώρα σταθερότητα. Ποια είναι σήμερα η δικαιολογία μας; Γιατί κάνουμε ένα συνέδριο που δεν μιλάει στον Έλληνα μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τον τόπο; Γιατί δεν μιλάμε για την Ευρώπη; Είναι ίδια η Ευρώπη του 2009 με την Ευρώπη του 2013; Δεν πήραμε χαμπάρι ότι στην κρίση κουμάντο θα κάνει πάντα ο/η Καγκελάριος της Γερμανίας; Μας αρέσει αυτό; Τι προτείνουμε;

Γιατί δεν μιλούμε για τις τράπεζες; Είναι ίδιες οι τράπεζες του 2009 με τις τράπεζες του 2013; Θα στηρίξουν οι κρατικές πια τράπεζες τους νέους και τους μικρομεσαίους; Μπορούν; Και σε πιο βαθμό;

Γιατί δεν μιλούμε για την δικαιοσύνη; Έχουμε αντιληφθεί ότι κάθε καθυστέρηση πλήττει τα χαμηλότερα και παραγωγικά στρώματα και τρέφει παρασιτικές λογικές;

Γιατί δεν μιλούμε επιτέλους για το Κράτος; Όχι γενικά και απόμακρα. Εκεί που έχει άμεση επαφή με τον πολίτη. Φλομώσαμε σε φαινομενικούς και άρα ανούσιους ελέγχους και είμαστε βαθύτατα ελλειμματικοί σε βασικές υπηρεσίες. Έχουμε κάτι να πούμε σε αυτό;

Θα μιλήσουμε για την Παιδεία; Για την Υγεία; Το κοινωνικό δίχτυ δεν είναι μονάχα η αλληλεγγύη που δείχνουμε σε εκείνον ή εκείνη που σήμερα υποφέρει. Φυσικά είναι και αυτό. Μιλάω για το κοινωνικό δίχτυ που προσφέρει σε κάθε Έλληνα ίσες ευκαιρίες όσο φτωχός και αν γεννήθηκε. Σε όποιο απόμακρο μέρος της Ελλάδας.

Αν δεν μιλήσουμε για αυτά θα συνεχίσουμε να μην αφορούμε κανέναν.

Συμφωνώ με την πρόταση του Δημήτρη Ρέππα για ένα νέο συνέδριο ουσίας με μια μόνο διαφορά. Περιμένω το ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρό του να εκφράσει σήμερα τις συνθήκες παραμονής μας στην κυβέρνηση. Όχι μόνο κόκκινες γραμμές. Τις πολιτικές προτάσεις για τις μάχες που είναι έτοιμος να δώσει μέσα στην κυβέρνηση. Τις δικές μας πολιτικές προτεραιότητες. Τα πράγματα που θέλουμε εμείς να γίνουν. Όχι μόνο αυτά που δεν θέλουμε να γίνουν.

Ας ξεκινήσουμε από εκεί και τα άλλα θα τα βρούμε.

Διότι αν ξεκινήσουμε με αυτές και ο πολίτης μας δει να δίνουμε μάχες με σθένος και άποψη για να τα πετύχουμε τότε θα θυμηθεί τι μας χωρίζει από τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ. Και αν θυμηθεί τι μας χωρίζει τότε θα αρχίσει να μας ακούει. Αν δει και εμάς να ακούμε και να συνθέτουμε απόψεις τότε θα εμπλακεί. Και αν καταφέρουμε να εμπλακεί ο πολίτης τότε θα έχουμε μιλήσει και πάλι στην καρδιά του. Και τότε, και μόνο τότε, θα ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ η δύναμη που εκφράζει τα μπορώ και τα θέλω του Έλληνα. Η δύναμη δηλαδή που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.

Σας ευχαριστώ.