Ζούμε στον αστερισμό του δημοψηφίσματος. Πολλά μπορεί να πει κανείς για το δημοψήφισμα. Άλλα ότι διχάζει, είναι λάθος. Ο λαός τοποθετείται αλλά το αποτέλεσμα τον δεσμεύει. Αυτό είναι θετική εξέλιξη απέναντι στην μικροπολιτική που ακολουθούν σήμερα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η μικροπολιτική διχάζει. Η Εθνική πολιτική ενώνει. Και για αυτό είμαστε σήμερα εδώ.

Χθες είχα την ευκαιρία να αναπτύξω τους λόγους για τους οποίους οφείλουμε να κάνουμε τον τουρισμό πρότυπο ανάπτυξης για την χώρας.

Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από πρότυπα για να βρει τον δρόμο της έξω από την κρίση και ο τουρισμός μπορεί να γίνει πρότυπο.

Πρότυπο ανάπτυξης είναι ένας κλάδος που εργάζεται συλλογικά, έχει στρατηγικό σχεδιασμό, μπορεί και τολμά να καινοτομεί.

Χθες είχα την ευκαιρία να μιλήσω για όλες της πτυχές αλλά το σημερινό πάνελ αφορά την δεύτερη πτυχή του τι κάνει έναν κλάδο πρότυπο.

Το σημερινό πάνελ αφορά την δυνατότητά μας να σχεδιάσουμε σε βάθος χρόνου και να υπηρετήσουμε από κοινού βασικά σημεία στρατηγικής για την ανάπτυξή του.

Το σημερινό σχέδιο που παρουσίασε ο ΣΕΤΕ είναι μια δουλειά που έγινε από κοινού.

Ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Ανδρέα Ανδρεάδη και από την μεριά μας ήταν πολύ ξεκάθαρο ότι η ώρα για κάτι τέτοιο είχε ωριμάσει.

Είχαμε μια πολύ καλή χρονιά.

Ξεπεράσαμε την κρίση του 2010 με επιτυχία το άνοιγμα των νέων αγορών

Καταφέραμε να προωθήσουμε μια σειρά από κυβερνητικές προτεραιότητες που έδωσαν το στίγμα της σημερινής κυβέρνησης για τον τουρισμό

Πετύχαμε την αναβάθμιση του Ελληνικού τουρισμού στα διάφορα διεθνή φόρα
Κυρίως είχαμε στα χέρια μας μια σειρά από μελέτες για τον τουρισμό όπως είναι του ΣΕΤΕ και της McKinsey

Τώρα είναι ώρα να καταγραφεί η πορεία που είχε ξεκινήσει και η προοπτική της για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Όπως είπα και χθες αυτή η παρουσίαση δεν είναι προϊόν διαπραγμάτευσης.

Η στρατηγική για τον τουρισμό απορρέει από την κυβέρνηση και είναι πολιτική διαδικασία. Για αυτό εκλέγεται μια κυβέρνηση. Για να πάρει αποφάσεις.

Αλλιώς θα έπρεπε να έχουμε εθνική στρατηγική για την άμυνα, εθνική στρατηγική για την διπλωματία, εθνική στρατηγική για τα αγροτικά, εθνική στρατηγική για την ναυσιπλοΐα κλπ και τίποτα να μην αλλάζει μετά από εκλογές.

Ξέρω ότι ηχεί καλά σε κάποια αυτιά αλλά τότε γιατί δεν βάζουμε στρατιωτικό να κάνει τον Υπουργό Άμυνας; Και να μην τον αλλάζουμε.

Γιατί εμπιστευόμαστε έναν εκλεγμένο εκπρόσωπο του Ελληνικού λαού να ηγηθεί του στρατεύματος μας αφού δεν γεννήθηκε να ξέρει από πόλεμο;
Διότι εκεί βασίζεται η δύναμη της δημοκρατίας.

Σε μια δημοκρατία παίρνεις αποφάσεις με πολιτικά κριτήρια. Και φυσικά την ευθύνη αυτών των αποφάσεων. Και οι αποφάσεις παίρνονται από μια κυβέρνηση που εκλέχτηκε και ελέγχεται από τον λαό.

Άρα αυτή η παρουσίαση δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι προϊόν διαπραγμάτευσης.
Δεν λέει θα σου δώσω δυο τανκ αν μου δώσεις δύο F16.

Αφορά τα σημεία της κυβερνητικής πολιτικής τα οποία μπορεί να στηρίξει ο ΣΕΤΕ και τις προτεραιότητες του ΣΕΤΕ τις οποίες η κυβέρνηση υπηρετεί ή θέλει να υπηρετήσει.

Αφορά τα σημεία που συμφωνούμε και που από κοινού πιστεύουμε ότι μπορούν να στηρίξουν τα άλλα κόμματα.
Είναι πολλά στα οποία διαφωνούμε με το ΣΕΤΕ:

Θέματα εργασιακά, θέματα περιβάλλοντος, θέματα που αφορούν την περιφερειακή ανάπτυξη, ακόμα και θέματα προβολής.

Διαφωνούμε και στο θέμα του ανεξάρτητου υπουργείου και για να βάλω και λίγο χιούμορ στην διαδικασία όταν σας υπόσχεται ο κ. Σαμαράς ανεξάρτητο υπουργείο, βάλτε τον να σας υποσχεθεί και υπουργό.
Διότι καλοί οι θεσμοί, αλλά αν ο υπουργός δουλεύει μόνο για την πάρτη του ή μόνο για κάποιους στον κλάδο, δεν γίνεται δουλειά.

Αυτό που πιστεύουμε όμως είναι ότι συμφωνούμε σε τόσα πολλά όλοι μας – και τα κόμματα, και οι φορείς, και οι εργαζόμενοι – που μέχρι να σκοντάψουμε εκεί που διαφωνούμε μπορούμε να κάνουμε πολλή και καλή δουλειά.

Σε ότι μας αφορά, η πρόταση που καταθέσαμε αποτελεί μέρος της κυβερνητικής πολιτικής την οποία υπηρετούμε με σταθερότητα και συνέπεια.

Είναι πρόταση ανάπτυξης για ποιοτικό / ανταγωνιστικό τουρισμό, για ποιοτικές θέσεις εργασίας, για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη.

Δουλεύοντας με σοβαρότητα, από κοινού με τους φορείς καταλήξαμε σε ένα κοινό πλαίσιο με σαφή στόχευση:
να δουλέψουμε μαζί ώστε η Ελλάδα να συγκαταλέγεται στους 10 πρώτους τουριστικούς προορισμούς του κόσμου, να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας και η Ακαθάριστη Προστιθέμενη αξία από τον τουρισμό.

Μέσα από το Σχέδιο αυτό τέθηκαν οι βασικοί άξονες ανάπτυξης και εντοπίστηκαν τα εργαλεία με τα οποία θα δουλέψουμε, και τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Όπως είναι φυσικό, σε ένα 10ετές σχέδιο, στρατηγικού επιπέδου, αρκετά σημεία χρειάζονται περαιτέρω εξειδίκευση και συνεργασία με συναρμόδια υπουργεία, ή και με φορείς.

Υπάρχουν σημεία πίσω από τα οποία πρέπει να στηριχθούν από μελέτες εκατοντάδων σελίδων.

Η ποσοτικοποίηση ορισμένων (λιμάνια, μαρίνες κλπ) χρειάζεται τεκμηρίωση.
Και σε βάθος 10ετίας οπωσδήποτε θα χρειαστεί και επικαιροποίηση.
Όμως η βάση που θα συμφωνηθεί θα μας δώσει δύο δυνατότητες:

Πρώτον θα μας δεσμεύσει σε όσα συμφωνούμε, και

Δεύτερον θα αποτελέσει την βάση για τον έλεγχο όσων ηγούνται της προσπάθειας.
Έναν έλεγχο τον οποίο εμείς προφανώς και δεν φοβόμαστε.

Είναι σημαντικό, στα σημεία που συμφωνούμε να δεσμευτούμε να δουλέψουμε όλοι μαζί ανεξαρτήτως κόμματος, ανεξαρτήτως θέσης.

Και χαίρομαι ότι μέχρι σήμερα οι συμμετέχοντες σε αυτήν την διαδικασία έχουμε ήδη υιοθετήσει αυτήν την νοοτροπία συνεργασίας.

Εξίσου σημαντικό είναι να εξειδικεύσουμε, και ταυτόχρονα και να μπορούμε έγκαιρα να επικαιροποιούμε τους επιχειρησιακούς μας στόχους με βάση τις ανάγκες και απαιτήσεις της δυναμικής και έντονα εξελισσόμενης αγοράς.

Σε αυτά που συμφωνούμε επί της αρχής πρέπει να δουλέψουμε τις λεπτομέρειες

Για παράδειγμα, με βάση τη συνεργασία που αναπτύξαμε τα τελευταία 2 χρόνια προχωράμε με τον ΣΕΤΕ στη δημιουργία του κοινού φορέα προβολής και προώθησης του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.

Ζητούμενο είναι η συνέπεια, η συνέχεια και η ευελιξία σε τομείς που το κράτος δεν μπορεί να δραστηριοποιηθεί ανταγωνιστικά. Αξιοποιώντας όμως και την εμπειρία που το κράτος αναμφισβήτητα διαθέτει.

Υπάρχουν διακριτοί και υπάρχουν και συμπληρωματικοί ρόλοι μεταξύ κράτους και ιδιωτών/επιχειρήσεων, και αμφότεροι είναι σεβαστοί.

Η όποια συνεργασία δεν μπορεί να αφορά τους διακριτούς αλλά μπορεί να κάνει θαύματα στους συμπληρωματικούς.

Και για αυτό η διαδικασία που ακολουθήσαμε είναι τέτοια ώστε ο ιδιωτικός τομέας να έχει τον πρώτο λόγο εκεί που έχει και τις μεγαλύτερες δυνατότητες.

Τέλος, στα σημεία που διαφωνούμε, θα σταθούμε ψύχραιμα, κριτικά και όχι δογματικά και να βρούμε σημεία σύγκλισης ώστε και αυτά να μην σταθούν εμπόδιο στη πορεία μας για τον κοινό στόχο.
Υπάρχουν σε αυτά αρκετά ευαίσθητα θέματα όπως η εργασία (βλέπε ευέλικτη εργασία), το περιβάλλον (βλέπε χτίσιμο αιγιαλού), η αίσθηση ισοτιμίας και δικαιοσύνης (βλέπε επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών και προνομιακό ΦΠΑ)

Αλλά ακόμα και σε αυτά υπάρχει χώρος συνεργασίας με όλους. Αλλά σε αυτήν την συνεργασία θα πρέπει να εντάξουμε τις απόψεις πολλών ακόμα μερών.

Τι νόημα έχει να περάσουμε διατάξεις για την εργασία όταν αυτό γεμίσει ανασφάλεια τους εργαζόμενους – δεν αποτελεί εθνικό σχέδιο κάτι τέτοιο.

Αλλά είμαι σίγουρος ότι κανένας εργαζόμενος δεν θα έχει αντίρρηση να απλοποιηθεί το καθεστώς της γραφειοκρατίας που σήμερα μαστίζει τις επιχειρήσεις γύρω από τα εργασιακά των ξενοδοχείων.

Και που ξέρεις; Κάτω από τις σωστές συνθήκες μπορεί να βρεθούν λύσεις που συμφέρουν όλους και σε θέματα που σήμερα μοιάζει να μας χωρίζουν.

Αν όχι είναι και πάλι ευθύνη της κυβέρνησης να πάρει τις αποφάσεις της.

Για αυτό και διαφωνήσαμε ριζικά με την ελαφρότητα που ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για συναίνεση στον τουρισμό.

Πρώτον σας θυμίζω ότι το έκανε για να επουλώσει τα τραύματά του από την στάση του στην απεργία των ταξί. Αλλά αυτό το αφήνω αν και δείχνει μια ευκαιριακή αντιμετώπιση των πραγμάτων και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

Το χειρότερο όμως είναι ότι σας υποσχέθηκε ότι ζητήσατε χωρίς να σκεφτεί όλες τις παραμέτρους που αφορούν τον τουρισμό.

Μην εμπιστεύεστε ποτέ κόμμα που σας λέει μόνο αυτά που θέλετε να ακούσετε διότι μάλλον σας λέει ψέματα. Είναι δυνατόν αρχηγός κόμματος να μιλάει για τον τουρισμό και να μην έχει θέση στα εργασιακά, στο περιβάλλον, για την θέση της Ελλάδας στους διεθνής οργανισμούς για την στρατηγική ανάπτυξης νέων αγορών, για την εκπαίδευση, για τις διάφορες μορφές τουρισμού.

Αξίζει πραγματικά να είναι ο τουρισμός ένα νέο πεδίο συναίνεσης (μετά τη παιδεία). Το απαιτούν οι περιστάσεις.

Πολιτικά κόμματα, συλλογικοί φορείς επιχειρηματιών και εργαζομένων να συστρατευθούν σε μία στρατηγική πέρα και πάνω από πρόσκαιρες μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Οφείλουμε να εξειδικεύσουμε το στρατηγικό μας πλαίσιο και να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις. Από εμάς, και μόνο, εξαρτάται αν θα πετύχουμε.

Σε όσους ακούν με σκεπτικισμό τα όσα συνεχώς λέω περί συλλογικής δουλείας, απαντάω μόνο με το αριθμό αφίξεων της χρονιάς που κλείνουμε.

Πάμε για 16.5 εκ επισκέπτες σε μία χρονιά κρίσης για μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου, μία χρονιά ύφεσης για τη χώρα, μία χρονιά με απεργείς, πορείες, διαδηλώσεις, περιστασιακούς αποκλεισμούς λιμανιών, με εικόνες από βίαια επεισόδια στην Αθήνα να μεταδίδονται σαν να αποτελούν καθημερινότητα σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας.

Όμως οι αφίξεις κατέρριψαν κάθε ρεκόρ. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Ούτε το νομίζουν όσοι εργάστηκαν και συνεργάστηκαν για αυτό. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται σε αυτή τη αίθουσα. Δεκτή λοιπόν η οποιαδήποτε καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική, όχι όμως η μικροπολιτική κριτική. Υποτιμά το δυναμικό του κλάδου.

Σημαντική επίσης παρακαταθήκη της δουλειάς που έγινε τη περασμένη χρονιά είναι το άνοιγμα των νέων αγορών. Της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ, της Κίνας.
Το επιδιώξαμε με στοχευόμενες και καλά σχεδιασμένες ενέργειες. Και το πετύχαμε.
Αξίζει επίσης να πούμε για τη δουλεία που γίνεται στον ΕΟΤ. Δικαιωνόμαστε απέναντι σε αυτούς που έλεγαν ότι για να προσελκύσεις επισκέπτες χρειάζεσαι πολλά χρήματα για προβολή της χώρας.

Προσπαθώντας να ξεχρεώσουμε ένα δυσθεώρητο χρέος στον ΕΟΤ, χρέος που ακόμα και σήμερα μας εκπλήσσει όταν βλέπουμε όχι μόνο σε ποιους αλλά και γιατί χρωστάμε, αποδείξαμε ότι σημασία δεν έχει μόνο πόσα διαθέτεις, αλλά κυρίως πώς τα διαθέτεις.

Ποτέ στη σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου δεν υπήρξε μεγαλύτερος σεβασμός για τα χρήματα που το κράτος πήρε από τον έλληνα φορολογούμενο. Και ποτέ τα χρήματα που διατέθηκαν τελικά στην προώθηση και προβολή της χώρας δεν είχαν μεγαλύτερη ανταπόδοση.

Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα για περισσότερα. Όμως αυτά που τελικά διαθέσαμε, τα αξιοποιήσαμε με δημιουργικότητα στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Πιστέψτε με, αυτό είναι πολύ μεγάλη ηθική ικανοποίηση.