«Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Πριν ξεκινήσω να μιλάω για το Νομοσχέδιο, θα ήθελα να απαντήσω σε έναν ισχυρισμό του κου Βελόπουλου. Μας είπε λαϊκιστές. Τον Πρόεδρό μας, δηλαδή. Αλήθεια, τώρα, κύριε Πρόεδρε; Εσείς, λέτε τον κο Ανδρουλάκη λαϊκιστή;

Θα έλεγα μια φράση του ελληνικού λαού για γαϊδάρους και πετεινούς, αλλά δεν αρμόζει σε αυτό το Κοινοβούλιο.

Αλλά για πάμε επί της ουσίας… Συνδέσατε την ψήφο μας για τον αναβαλλόμενο φόρο, με την πρότασή μας για φορολόγηση των τραπεζών.

Ξεχνάει ο κος Βελόπουλος ότι, μεταξύ της μίας και της άλλης ψήφου, έχουν διαμεσολαβήσει πέντε μεγάλες αλλαγές.

Πρώτον: Δέκα χρόνια. Δεύτερον: Δύο ακόμα (τουλάχιστον) ανακεφαλαιοποιήσεις. Τρίτον: Δύο Πρωθυπουργοί που μας λένε ότι βγήκαμε από το Μνημόνιο. Τέταρτον: Τέσσερις τράπεζες πιέζουν για μερίσματα. Και πέμπτον: Τρεις χώρες που το έκαναν ήδη: η Ισπανία, η Ιταλία και η Ουγγαρία.

Λαϊκισμός δεν είναι, να αναγνωρίζουμε ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα και να πιέζουμε για αλλαγές υπέρ του Έλληνα πολίτη.

Λαϊκισμός είναι, να θεωρείς ότι πάντα κάποιος άλλος φταίει για τα κακώς κείμενα.

Εσείς, όμως, το κάνετε αυτό κύριε Βελόπουλε.

Για αυτό, κύριε Βελόπουλε, μη συντάσσεστε με τη Ν.Δ. που μας λέει λαϊκιστές, όταν κάνουμε προτάσεις και μετά φέρνει (η ίδια) τις ίδιες προτάσεις και το λέει σοβαρότητα. Μην ταΐζετε κύριε Πρόεδρε, τον δικό της λαϊκισμό, της ψευτοσοβαρότητας.

Σε ό,τι αφορά την τροπολογία, που αφορά τη Μονάδα της Μελίτης.

Στο ΠΑΣΟΚ, έχουμε μια εντελώς άλλη προσέγγιση στο ζήτημα του ενεργειακού σχεδιασμού. Μιλάμε για απανθρακοποίηση. Εσείς, αντικαταστήσατε τον εγχώριο λιγνίτη με εισαγόμενο και ρυπογόνο φυσικό αέριο.

Εμείς λέμε, σταδιακή απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των ΑΠΕ και της αποθήκευσης, εσείς επιλέξατε τη βίαιη απολιγνιτοποίηση και την άναρχη ανάπτυξη ΑΠΕ.

Σε ό,τι αφορά στη μονάδα της Μελίτης, προτείνετε ψυχρή εφεδρεία 3 μηνών για λόγους ευστάθειας του δικτύου. Πιστεύετε ότι είναι αρκετοί 3 μήνες και ότι δεν θα χρειαστεί εκ νέου παράταση; Η αστάθεια που υπάρχει στην τιμή του φυσικού αερίου, διεθνώς, δεν αποτελεί για εσάς κριτήριο;

Στην πρόσφατη ενεργειακή κρίση, οι λιγνιτικές μονάδες κυριολεκτικά μάς έσωσαν, αφού ήταν κατά πολύ φθηνότερες από αυτές του φυσικού αερίου.

Γιατί, λοιπόν, δεν δίνετε παράταση τουλάχιστον ενός έτους και σε κάθε περίπτωση, μέχρι να ηρεμήσει το τοπίο με τις τιμές του φυσικού αερίου, διεθνώς;

Η πρότασή μας, αυτή, δίνει και έναν ελάχιστο απαραίτητο χρόνο, προκειμένου να υπάρξουν μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας, που προκαλεί το λουκέτο της Μελίτης.

Σε αυτό το κρίσιμο κοινωνικό πεδίο, οι επιδόσεις της Κυβέρνησής σας είναι θλιβερές, με οδυνηρές συνέπειες για την ακριτική Φλώρινα και ευρύτερα τη Δυτική Μακεδονία.

Κ. Υπουργέ,

Συζητώντας για έναν εξαιρετικά σημαντικό Νόμο για την ελληνική επιχειρηματικότητα, θα ήθελα να επικαλεστώ μια παλιά σας ιδιότητα. Αυτή του μικρομεσαίου επιχειρηματία. Ήσασταν;  Δεν ήσασταν;

Αν διαβάζατε αυτό το Νομοσχέδιο τι θα καταλαβαίνατε; Τίποτα. Απολύτως τίποτα.

Πρώτον, τίποτα από τον τίτλο: «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2022/2464 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του Κανονισμού (ΕΕ) 537/2014, της Οδηγίας 2004/109/ΕΚ, της Οδηγίας 2006/43/ΕΚ και της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ, όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας από τις εταιρείες (L 322) και της κατ’ εξουσιοδότηση Οδηγίας (ΕΕ) 2023/2775 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2023, για την τροποποίηση της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά τις προσαρμογές των κριτηρίων μεγέθους για τις πολύ μικρές, τις μικρές, τις μεσαίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις ή ομίλους».

Α, λέει τις «πολύ μικρές, τις μικρές, τις μεσαίες». Άρα, με αφορά. Πάμε, τώρα, στο περιεχόμενο.

Δεν θα καταλαβαίνατε τίποτα από το περιεχόμενο. Χρειάζεστε λογιστή και δικηγόρο, για να το καταλάβετε. Τόσο περίπλοκο, τόσο γραφειοκρατικό. Για να καταλάβεις τι γίνεται, παίρνεις την οδηγία. Και εκεί, πάλι, τα μπερδέψατε. Ο κάθε λογικός άνθρωπος, θα φρόντιζε ώστε το άρθρο ένα της οδηγίας, να συνάδει με το άρθρο ένα του Νομοσχεδίου.

Ή τουλάχιστον, να είναι στην ίδια σειρά. Όχι, βέβαια. Το Υπουργείο σας τα μπέρδεψε; Ή εσείς; Ρωτάω, διότι, όταν τα μπλέκουν οι πολιτικοί, το κάνουν για να κρύψουν κάτι.

Θα μου πείτε, «Τι σας νοιάζει; Δεν αφορά τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις». Ναι, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ή εγώ, δεν έχω καταλάβει κάτι. Και για αυτό σας ρωτάω: Αν η μικρομεσαία σας επιχείρηση, ήθελε να ανταποκριθεί σε κάλεσμα μιας μεγάλης, για μια έρευνα αγοράς, το πρώτο που θα έπρεπε να σας ζητήσει ο «μεγάλος» επιχειρηματίας είναι, αν η δική σας εταιρεία είναι πιστοποιημένη για τα κριτήρια του ESG.

Και το δικό σας το δίλλημα θα ήταν ή να ξοδέψετε τα χρήματα και να εναρμονιστείτε ή να αφήσετε τη δουλειά. Σωστά ή λάθος; Με αυτό τι πετυχαίνετε; Ή να αυξήσετε το κόστος για τις μικρές επιχειρήσεις ή να ανοίξετε το ρήγμα μεταξύ μεγάλων και μικρών και να σταματήσετε τη συνεργασία μεταξύ τους.

Αντίθετα, εξηγήστε μου σας παρακαλώ, τι γίνεται με τους προμηθευτές του εξωτερικού. Δηλαδή, θα σταματήσει να εισάγει η Ευρώπη από εταιρείες που παραβιάζουν τα κριτήρια ESG;

Τέρμα οι σκλάβοι και η παιδική εργασία; Τέρμα η καταπάτηση εργασιακών συνθηκών; Τέρμα η μόλυνση του περιβάλλοντος; Τέρμα η παραβίαση σχέσεων επιχειρήσεων και κρατών; Τέρμα η καταστρατήγηση μονοπωλιακών πρακτικών από εταιρείες του εξωτερικού; Δεν ξέρω. Ρωτάω.

Και εύχομαι ότι η απάντησή σας, είναι «ναι». Διότι, αλλιώς, προσθέτουμε άλλο ένα κόστος στην ελληνική επιχείρηση, χωρίς να την προστατεύουμε από αθέμιτο ξένο ανταγωνισμό, από το εξωτερικό.

Για αυτό, αντί να προσπαθείτε κάτι να κρύψετε, θα ήταν καλύτερο να εφαρμοζόταν η οδηγία με προβλέψεις που να βοηθάνε μικρές επιχειρήσεις να εναρμονιστούν.

Κρατάω μια φράση του Προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Βασίλη Κορκίδη: «Οι καλύτερες ρυθμίσεις που μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και να ενσωματωθούν στις εθνικές νομοθεσίες, είναι ρυθμίσεις που λειτουργούν έξυπνα για ΟΛΕΣ τις επιχειρήσεις. Και για να το πράξει αυτό, θα πρέπει να σκέφτεται πρώτα τους μικρούς της αγοράς και να πράττει ανάλογα, να σκέφτεται, δηλαδή, σε μικρή κλίμακα».

Αυτό, τι θα σήμαινε όμως; Θα σήμαινε έναν ευρύ διάλογο. Θα σήμαινε χρήματα για το κόστος σε μικρούς και μεσαίους. Θα σήμαινε εκπαίδευση στελεχών σε θέματα ESG.

Δηλαδή, αν αποδεχόσασταν ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει όλοι να εναρμονιστούν, θα είχε για εσάς πολιτικό κόστος.

Μήπως, για αυτό, κρύβετε τόσο επιμελώς την πραγματικότητα, από τους μικρούς και τους μεσαίους; Διότι, όλα αυτά συνεπάγονται ένα κόστος για τις επιχειρήσεις και άρα ένα πολιτικό κόστος για εσάς.

Για άλλη μια φορά δημιουργείτε κόστη, χωρίς να σας νοιάζει ποιος θα τα πληρώσει. Έτσι μοιάζει, τουλάχιστον. Πείτε μου αν κάνω λάθος.

Θα μου πείτε: «Η ζωή του μικρομεσαίου επιχειρηματία ανήκει για εμένα στο παρελθόν. Σήμερα έχω πολλή δουλειά, διότι χτίζω την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας». Αλήθεια; Θα αλλάξετε το παραγωγικό πρότυπο με ένα Νομοσχέδιο;

Για να αλλάξεις το παραγωγικό πρότυπο, θα πρέπει να πετύχεις τη συνεργασία 5 εργαλείων:Τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, που σήμερα είναι αναξιοποίητες. Τα χρήματα που έρχονται από το εξωτερικό. Το φορολογικό σύστημα. Το τραπεζικό σύστημα. Ελέγχετε κάτι από αυτά; Όχι. Τα ελέγχει ο κος Χατζηδάκης.

Και αυτός δεν φαντάζομαι να είναι πολύ συνεργάσιμος, αφού τον κρεμάσατε στην ομιλία σας όταν είπατε ότι φταίει ο Χατζηδάκης και όχι εσείς, για την ακρίβεια. Αυτό δεν εννοούσατε, όταν λέγατε ότι η κατοικία, και όχι τα τρόφιμα, είναι το πρόβλημα;

Ποια ακρίβεια. Αυτή που ο κος Γεωργιάδης έλεγε ότι αυτόματα θα μειωθεί; Αλλά η αύξηση είναι μόνιμη και κινείται πάνω στο 30%.

Και ναι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Αλλά η αισχροκέρδεια είναι ελληνική. Οφείλουμε στα ολιγοπώλια που εσείς στηρίζετε.

Φανταστείτε τώρα έναν άνθρωπο που δεν βγάζει τον μήνα, να βλέπει δύο Υπουργούς της Κυβέρνησης να τσακώνονται για το ποιος φταίει. Τι τον νοιάζει ποιος φταίει. Τον νοιάζει ποιος θα λύσει το πρόβλημα. Και γνωρίζει, καλά, ότι δεν θα το λύσει η Νέα Δημοκρατία.

Αλλά θα έπρεπε να καταλάβουμε, ότι δεν κόπτεστε για τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, όταν είπατε ότι: «Η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, θα βασιστεί στην ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας και η ενίσχυση και η διευκόλυνση, των μεγάλων ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων».

Αυτά, τώρα, εσείς τα πιστεύετε; Διότι, όσο σας ξέρω, δεν είστε αυτής της φιλοσοφίας. Εσείς, κάποτε νοιαζόσασταν για τον μικρό και τον μεσαίο. Αλλαξοπιστήσατε; Ή απλά, μπήκατε στη λάθος πόρτα;

Στη δική σας περίπτωση, κύριε Θεοδωρικάκο, ισχύει το απόφθεγμα: «Καλύτερα να παραδεχθείς ότι μπήκες στη λάθος πόρτα, παρά να ζήσεις μια ζωή στο λάθος δωμάτιο».

Επειδή, εμείς, παραμένουμε όμως στο σωστό δωμάτιο και επειδή πιστεύουμε ότι η μικρή και μεσαία επιχείρηση είναι το φυτώριο των μεγάλων, σας καταθέσαμε μια ακόμα τροπολογία που αφορά τις τράπεζες και τις χρεώσεις τους.

Δεν είναι η πρώτη. Φέραμε συγκεκριμένες προτάσεις. Και για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Και για την προστασία της παραγωγικής αγροτικής γης. Και για τη δυνατότητα εξαγοράς του δανείου, πριν μεταβιβαστεί. Και για τον συμψηφισμό για οφειλές προς το δημόσιο και για τις δόσεις αποπληρωμής. Και γι’ αυτούς που είχαν δανειστεί με ελβετικό φράγκο. Και για τους εγγυητές. Και για τους κανόνες δεοντολογίας των funds. Και για το δανειολόγιο.

Εδώ και χρόνια μιλάμε, πιέζουμε, να μπει ένα φρένο στις καταχρηστικές πρακτικές και τις εξοντωτικές προμήθειες των τραπεζών.

Ότι δεν είναι δυνατόν, να είναι υποχρεωτικές για τον πολίτη και τον επιχειρηματία οι ηλεκτρονικές συναλλαγές και να μην επιβάλλονται όρια στο τι χρεώνουν οι τράπεζες.

Σε όλα τα παραπάνω η απάντηση της Κυβέρνησης ήταν, ή ότι θα τα ρυθμίσει όλα ο ανταγωνισμός των τραπεζών, ή ότι είμαστε λαϊκιστές, ή ότι αποσταθεροποιούμε τις τράπεζες.

Γιατί; Διότι για εσάς οι χρεώσεις των τραπεζών δεν είναι τίποτα άλλο από την 5η ανακεφαλοποίηση των τραπεζών από τους Έλληνες πολίτες.

Τώρα όμως, λέει, θα κάνει παρέμβαση ο Πρωθυπουργός.

Γιατί, όμως, όταν προτείνει το ΠΑΣΟΚ κάτι για τις τράπεζες είναι λαϊκισμός, που αποσταθεροποιεί την οικονομία, ενώ όταν σύρεται η Κυβέρνηση να κάνει κάτι, είναι σοβαρότητα; Το είπα και στον κο Βελόπουλο, το λέω και σε εσάς: Ας τελειώνουμε, επιτέλους, με τον λαϊκισμό της ψευτοσοβαρότητας. Και ας κάνουμε κάτι, για τον Έλληνα πολίτη.

Για αυτό και εμείς, το ΠΑΣΟΚ, καταθέτουμε και νέα τροπολογία σήμερα, για τη διαφάνεια στις τραπεζικές χρεώσεις και τα επιτόκια των δανείων, και την κατάργηση αδιαφανών χρεώσεων.

Ο κος Νικητιάδης, πολύ σωστά, περιέγραψε την ουσία της δικής μας τροπολογίας. Εγώ θα σας παροτρύνω, να αφήσετε τις κομματικές σας ταυτότητες και να κάνετε κάτι σοβαρό για την κοινωνία.

Διότι, υπάρχει κάτι κοινό, που ενώνει όλες τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ: Αφορούν ανθρώπους. Όχι τις τράπεζες. Αφορούν ανθρώπους που, αν νιώσουν πιο δυνατοί, θα κάνουν και τις τράπεζες πιο δυνατές. Διότι, θα πατήσουν καλύτερα στα πόδια τους και θα μπουν στην παραγωγική διαδικασία.

Καλούμε το σύνολο των μελών του Κοινοβουλίου, και ειδικά τα μέλη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να την υπερψηφίσουν».