-Από την κεντρική πολιτική σκηνή, στην τοπική αυτοδιοίκηση και από εκεί ξανά στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ποιοι παράγοντες σας οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση;

Η πολιτική σού δίνει την ευκαιρία να κάνεις αυτοκριτική και να εξελιχθείς. Να δεις τι έκανες σωστά και τι πρέπει να διορθώσεις. Η ευκαιρία που μου έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ήταν μοναδική και ελπίζω ότι ανταποκρίθηκα στην πρόκληση και στις ανάγκες εκείνης της εποχής. Στον Δήμο όμως, που δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω πιο κοντά στον κόσμο της Αθήνας, μιας πόλης που αντανακλά τα προβλήματα όλης της Ελληνικής κοινωνίας σε υπερβολή. Αυτή η εμπειρία ήταν διαφορετική και εξαιρετικά εποικοδομητική, διότι εκεί καταλαβαίνεις την τεράστια απόσταση που χωρίζει τους πολίτες από την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Σήμερα, οι περισσότεροι Δήμαρχοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα τι συμβαίνει μέσα στην κοινωνία τους από όσο γνωρίζει ο βουλευτής της περιοχής. Σκοπός μου τώρα, είναι να δουλέψω για να μειωθεί αυτή η απόσταση τόσο στο πολιτικό σύστημα γενικότερα όσο και στην δική μου περιφέρεια ειδικότερα.

-Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να καταστεί ξανά μια κυβερνητική δύναμη που θα καταφέρει να θέσει την πολιτική του ατζέντα μέσω μιας κυβέρνησης συνεργασίας;

Το ΠΑΣΟΚ, από τη φύση του, ήταν πάντοτε ένα ριζοσπαστικό κίνημα που επιδίωκε αλλαγές, δεν ήταν ποτέ κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι λοιπόν αυτονόητο, πως έχουμε στραμμένο το βλέμμα στον τρόπο που μπορούμε να επηρεάσουμε τα πράγματα, να βελτιώσουμε την κοινωνία: και αυτό γίνεται μόνο αν είμαστε προσηλωμένοι στις αρχές μας και το πολιτικό πρόγραμμα που προκύπτει από αυτές. Αυτή η αναζήτηση, νοηματοδοτεί και την προσπάθειά μας να συμμετάσχουμε σε μία αυριανή κυβέρνηση με προγραμματικούς όρους, όχι όρους συναλλαγής. Προφανώς και αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη διαπραγματευτική δύναμη που θα μας δώσει το ποσοστό που θα πάρουμε από την ψήφο του ελληνικού λαού.

-Μπορεί η ελληνική οικονομία να αναβαθμιστεί χωρίς να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή παραγωγικού μοντέλου της χώρας;

Όχι μόνο δεν μπορεί να αναβαθμιστεί, αλλά αν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο δεν μπορεί να γίνει η αναδιανομή του πλούτου που τόσο χρειάζεται η χώρα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία είναι οι ανισότητες σε εισόδημα, πλούτο και πρόσβαση στην εξουσία. Είναι πηγή κακού για πολλαπλά σημερινά προβλήματα και μελλοντικές προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η χώρα. Για να αντιμετωπιστούν αυτές, θα πρέπει να προβούμε σε μία γενναία αποσυγκέντρωση της εξουσίας σε θεσμούς που λογοδοτούν στον πολίτη: στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στους Συνεταιρισμούς, στα Πανεπιστήμια. Έτσι, θα μπορέσουμε να πετύχουμε την διεύρυνση της παραγωγικής μας βάσης όπου ο καθένας θα μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να εξαρτάται από το κάθε Υπουργείο. Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να σταθούν ξανά στα πόδια τους και να κάνουν τους στόχους τους πραγματικότητα.

-Μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συνεργαστεί με τη Ν.Δ. ακόμα και αν αυτό γίνει με άλλο πρόσωπο πέραν του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Εμείς, στο θέμα των συνεργασιών είμαστε ξεκάθαροι. Πιστεύουμε στη σύνθεση, στην ανάγκη να υπερβούμε τις κομματικές μας διαφορές, στην ανάγκη να κυβερνηθεί η χώρα, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε χρόνο να χάσουμε. Αλλά με ποιους όρους, με ποια πρόσωπα;  Μία κυβέρνηση συνεργασίας χρειάζεται Πρωθυπουργό που πιστεύει στη σύνθεση και τη συνεργασία, εμπνέει εμπιστοσύνη στον λαό και τα συνεργαζόμενα κόμματα, σέβεται και ενισχύει θεσμούς ώστε να προστατεύουν και να υπηρετούν καλύτερα τον πολίτη. Ένας Πρωθυπουργός που μετά τις υποκλοπές και τα Τέμπη επιμένει ότι θα μας πηγαίνει σε εκλογές μέχρι να του δώσουμε αυτοδυναμία, δεν καταφέρνει τίποτα από αυτά. Μετά από όλα αυτά, θα έπρεπε να είχε καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης ότι πηγή όλων των συμφορών στη χώρα, είναι η ανέλεγκτη εξουσία και ειδικά η εξουσία του Πρωθυπουργού. 

-Μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ να μετατραπεί ξανά σε κυρίαρχο εκφραστή του προοδευτικού χώρου και ποια είναι τα περιθώρια συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Προοδευτικό, είναι ένα κόμμα που εμπνέει αισιοδοξία, που πιστεύει στην Ελληνίδα και τον Έλληνα, που πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει τις δυνάμεις για να σταθεί στα πόδια της και να διαπρέψει, που εργάζεται για να απελευθερώσει τις δυνάμεις της χώρας που σήμερα είναι εγκλωβισμένες από ένα αναχρονιστικό και συντηρητικό πολιτικό σύστημα και το πετυχαίνει αυτό, περνώντας εξουσίες με διαφάνεια και λογοδοσία όσο πιο κοντά γίνεται στην κοινωνία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ακόμα και σήμερα ένα κόμμα μιας μικρής νομενκλατούρας που ποτέ δεν πίστεψε στις απύθμενες δυνάμεις της χώρας, δεν σεβάστηκε και δεν δυνάμωσε θεσμούς και προσπάθησε να χειραγωγήσει κάθε συλλογικότητα που συνάντησε. Ούτε προοδευτικό, ούτε δημοκρατικό, ούτε σοσιαλιστικό είναι ένα κόμμα που αντιλαμβάνεται την εξουσία με όρους απαρχαιωμένους και συντηρητικούς. Όσο επιμένει σε μια τέτοια αντίληψη εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία, από ότι στο ΠΑΣΟΚ.