Ο Δήμος Αθηναίων χρειάζεται πολιτιστική πολιτική και όχι αποσπασματικές δράσεις που δεν χτίζουν τίποτα
Τοποθέτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με την προγραμματική σύμβαση του Δήμου Αθηναίων για τον πολιτισμό
Αυτή τη συζήτηση για τον πολιτισμό την έχουμε ξανακάνει και φοβάμαι ότι θα την ξανακάνουμε, διότι πέρα από τις προτροπές μας δεν έχει υπάρξει μια διαδικασία πολιτιστικής πολιτικής.
Παράγουμε πολιτισμό ως Δήμος, διότι έχουμε φορείς οι οποίοι επενδύουν στον πολιτισμό τουλάχιστον χρηματικά αλλά και με ανθρώπινο δυναμικό, αλλά πολιτιστική πολιτική ακόμα δεν έχουμε αναπτύξει.
Ως παράταξη είχαμε κάνει την πρότασή μας για την πολιτιστική επιτροπή του Δήμου, ακριβώς για να μην έχουμε σπασμωδικές κινήσεις, ακριβώς για να μην έχουμε περιπτώσεις ,όπου καθόμαστε και συζητάμε σαν να κυνηγάμε την ουρά μας, όπου ο καθένας έχει άποψη για τον πολιτισμό αλλά στο τέλος δεν δημιουργούμε πολιτιστική πολιτική για τον Δήμο.
Γι’ αυτό είχαμε πει, ότι χρειαζόμαστε τη συνδρομή ανθρώπων του πολιτισμού για να συμμετέχουν, να καταθέτουν την άποψή τους για τις πολιτιστικές δράσεις του Δήμου. Στην επιστολή που είχα στείλει τότε στον Δήμαρχο, η οποία έχει κοινοποιηθεί και σε άλλες παρατάξεις, είχαμε πει συγκεκριμένα πράγματα τα οποία μια τέτοια επιτροπή χρειάζεται να κάνει. Μεταξύ των οποίων είναι να συμβουλεύει τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο σε ό,τι αφορά τους φορείς του Δήμου, τί πρέπει να κάνει ο καθένας, πώς να μοιράζονται τη δουλειά μεταξύ τους και πώς να παράγουν ολοκληρωμένη πολιτιστική πολιτική.
Ίσως, η αναφορά σε πολιτιστική πολιτική να ακούγεται θεωρητική, να εξηγήσω, όμως τι σημαίνει.
Σημαίνει να έχεις συγκεκριμένους στόχους: να ξέρεις που απευθύνεσαι, να ξέρεις ποιες είναι οι προτεραιότητές σου. Θα παράγεις όπερα ή θα έχει μια ορχήστρα λαϊκής μουσικής; Είναι διαφορετικά τα κοινά που θα παρακολουθήσουν το καθένα και πρέπει να δεις, τι είναι αυτό που λείπει στην πόλη σου και πρέπει να ενισχύσεις.
Πιο σημαντικό ακόμα και από αυτό , πιο άυλο μεν, αλλά πιο σημαντικό είναι πως χτίζεις ταυτότητα. Η πολιτιστική πολιτική δεν χτίζεται όταν τα πράγματα γίνονται αποσπασματικά. Ο Δήμος δεν αποκτά ταυτότητα και αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα, γιατί και λεφτά δίνουμε και έχουμε την υποχρέωση να κρατήσουμε ψηλά την πολιτιστική κληρονομιά της Αθήνας, η οποία για πάρα πολύ κόσμο, συμβολίζει πολλά περισσότερα πράγματα από την σημασία που τους δίνουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Χωρίς λοιπόν πολιτιστική πολιτική, το να βλέπουμε και να υποστηρίζουμε την οποιαδήποτε μεταφορά κονδυλίων από το ένα φορέα στον άλλο, χωρίς να λέμε τι πάμε να χτίσουμε δεν έχει κανένα νόημα για εμάς.
Γι αυτό εμείς θα απορρίψουμε την πρόταση.
‘’Ευελιξία ΝΑΙ , Αδιαφάνεια ΟΧΙ’’
Υπάρχει μια σχέση μεταξύ ΟΠΑΝΔΑ και ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ. Καταλαβαίνω απολύτως τους πρακτικούς λόγους, για τους οποίους πολλά από αυτά γίνονται.
Θα μου πει και ο Δήμαρχος, αυτό είναι ένα θέμα ευελιξίας που χρειάζεται ο Δήμος, διότι η γραφειοκρατία που επιβάλει το κεντρικό πολιτικό σύστημα στο Δημόσιο είναι τέτοια, που δεν μπορεί να παράγει σοβαρή πολιτιστική πολιτική.
Το ακούω, δεν συμφωνώ απολύτως αλλά το ακούω, γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις , μια τέτοια ευελιξία χρειάζεται.
Όμως, η ευελιξία δεν δικαιολογεί την αδιαφάνεια, μη μπερδεύουμε τα δύο πράγματα.
Για εμένα είναι πολύ σημαντικό αυτή τη στιγμή ο ΟΠΑΝΔΑ και Η ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ και οποιοσδήποτε άλλος φορέας χειρίζεται χρήματα του δημοσίου, να δεσμεύεται στη διαύγεια, την οποία έχουμε κερδίσει με μεγάλους αγώνες, σαν δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών . Ενημερώνονται για το πως ξοδεύονται τα χρήματά του. Θεωρώ ότι είναι το ελάχιστο στο οποίο πρέπει να δεσμευτεί η ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ και οποιοσδήποτε άλλος φορέας διαχειρίζεται χρήματα.
Λοιπόν ευελιξία ΝΑΙ , αδιαφάνεια ΟΧΙ.
Υπάρχουν πολλοί φορείς του Ελληνικού Δημοσίου, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κυρίως για την αδιαφάνεια και όχι για την ευελιξία .
Να αλλάξουμε αυτά τα πράγματα, τώρα, ώστε αυτές οι αποφάσεις να είναι πιο εύκολες για το Δημοτικό Συμβούλιο και πολύ πιο ξεκάθαρες απέναντι στους δημότες της Αθήνας.