Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,

Κλείνουμε τη χρονιά με αυτό το νομοσχέδιο.

Ένα νομοσχέδιο καθρέφτη της πορείας τής Κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Επιτρέψτε μου λοιπόν ένα μικρό απολογισμό.

Με το που είδε το φως τής δημοσιότητας, το Νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, ήταν ήδη ένα κακό Νομοσχέδιο.

Είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας Κυβέρνησης, πώς να την περιγράψω… κουρασμένης. Θα έλεγα απηυδισμένης, μάλλον.

Μιας Κυβέρνησης που ήθελε να κερδίσει εκλογές, αλλά πλέον δεν ήθελε να κυβερνήσει τη χώρα.

Πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα το 2019… Φρέσκα πρόσωπα. Έτοιμα Νομοσχέδια.

Μερικά μάλιστα, όπως το «επιτελικό κράτος», βαρύγδουπος τίτλος, είχαν και οσμή μεταρρύθμισης.

Στην κρίση τού Έβρου, η Κυβέρνηση βγήκε πιο δυνατή.

Στην κρίση του κορονοϊού, πήρε διεθνή εύσημα. Τουλάχιστον, στο πρώτο κύμα. Και αποθεώθηκε από όλον τον κόσμο.

Όταν άρχισε η ψηφιοποίηση να κάνει τη χώρα να μοιάζει σύγχρονη, μοντέρνα, κοντά σε αυτά που βλέπουμε στο εξωτερικό, της πιστώθηκε το έργο. ΟΛΟ το έργο. Ακόμα και αν δεν ήταν όλο δικό της.

Ξαφνικά, εκεί που όλα έμοιαζαν δύσκολα με τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα όλα έμοιαζαν εύκολα. Τόση ήταν η γυαλάδα που κράτησε πολύ, μετά τις πρώτες αναποδιές.

Δεύτερο και τρίτο κύμα κορονοϊού. Ο αριθμός των θυμάτων ξέφυγε. Απάντηση Κυβέρνησης: «Ναι, αλλά τα πήγαμε καλά στο πρώτο κύμα»

Φωτιές. Οι καταστροφικότερες πυρκαγιές της τελευταίας 20ετίας. Απάντηση Κυβέρνησης: «Εμείς; Κάτι ξένοι φταίνε»

Πλημμύρες. Ισοπεδώθηκε η Θεσσαλία. Απάντηση: «Εμείς; Η κλιματική αλλαγή».

Ακρίβεια; «Εμείς; Εξωγενείς παράγοντες.»

Τέμπη. Εθνική τραγωδία. Νεκροί, τα παιδιά μας. Απάντηση: «Εμείς; Διαχρονικές οι ευθύνες».
Και τώρα; Μετά το 41%; «Έλα τώρα, ποιος ασχολείται με τα Τέμπη;» Υπουργός τής Κυβέρνησης.

Κι αν τους ρωτήσεις: «Πώς είναι δυνατόν να μιλάτε, έτσι;» Από αρκετά στελέχη τής Κυβέρνησης ακούς τα ίδια: «Και ποιος θα μου πει τίποτα; Τι θα μου κάνουν; 41%. Και οι άλλοι ανύπαρκτοι. Τα μέσα δικά μας. Ό,τι θέλω λέω! Παίζουμε μπάλα μόνοι μας. 41%! Δε χρειάζεται να πω τίποτα παραπάνω». Η αλαζονεία στο απόγειο.

Και η μηχανή που κάποτε έμοιαζε να πετάει; Τώρα, σέρνεται. Εκεί, όπου φαινόταν ότι είχε συντονισμό, τώρα ασυνεννοησία.

Εκεί, που προτεραιότητα έμοιαζε η χώρα, άντε η Κυβέρνηση, τώρα είναι το τσιφλίκι και η φήμη τού ενός.

Εκεί, που φαινόταν ομαδική δουλειά, τώρα «δείχνει» ο ένας τον άλλον. «Παρέλαβα 1% απορροφητικότητα στην πολιτική προστασία. Εδώ έχω τα στοιχεία, αν τα θέλει ο Πρωθυπουργός». Ο κ. Κικίλιας. Live.

Το πρωί θα έφευγε από την Κυβέρνηση. Το βράδυ ήταν αγκαλιά με την καρέκλα. Πώς άλλαξαν τα πράγματα τόσο απότομα;

Κρίσεις, αναποδιές, κούραση. Και από πάνω από τα κεφάλια όλων; Οι υποκλοπές.

Μην το υποτιμάτε συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Για όλους εμάς, είναι θέμα Δημοκρατίας. Εξοργιζόμαστε. Φωνάζουμε. Ο Πρόεδρός μας και το ΠΑΣΟΚ, τους αποκαλύψαμε. Και έτσι στεκόμαστε με το κεφάλι ψηλά.

Δεν είναι το ίδιο για τα θύματα ΜΕΣΑ στην Κυβέρνηση. «Λες να άκουσαν τα μυστικά μου;», αναρωτιούνται. «Λες να ξέρουν τι είπα για τον Πρωθυπουργό;». «Για έναν συνάδελφο;». «Λες να άκουσαν τι είπα με τον επιχειρηματία;». «Και αν μάθει κάτι ο άντρας ή η γυναίκα μου;»

Όταν αυτά είναι στο κεφάλι σου, δεν σηκώνεις κεφάλι. Το σκύβεις. Υποκλίνεσαι. Μπορεί τα στόματα να μένουν κλειστά. Αλλά τα λόγια μένουν μέσα τους. Η οργή δεν ηρεμεί. Βράζει.

Για μια Κυβέρνηση, με πάγκο μόνο κάτι πρόθυμα πάλαι ποτέ στελέχη του ΠΑΣΟΚ, η κούραση δεν έχει που να πάει. Αλλάζουν οι καρέκλες, αλλά τα πρόσωπα μένουν ίδια.

Η ευθύνη συσσωρεύεται. Τα επιχειρήματα λιγοστεύουν. Η κούραση μεγαλώνει. Εκεί επάνω, αρχίζουν οι εκπτώσεις.

Φορολογική μεταρρύθμιση; Δε βαριέσαι! Βάλε οριζόντιους φόρους.

Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Δε βαριέσαι! Τάισε φιλελευθερισμό και Άρθρο 16. Και ας είναι το μεγάλο πρόβλημα η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια Παιδεία. Αυτές θέλουν αληθινή δουλειά.

Μεγάλες αλλαγές στην Υγεία; Τους ανθρώπους που ονομάζαμε «ήρωες»; Τράβα μια παράταση των συμβάσεων και όλα καλά. Αυτό κάνει αυτό το Νομοσχέδιο.

Άρθρο 37, παράταση. Άρθρο 43, παράταση. Άρθρο 48, παράταση. Άρθρο 50, παράταση. Άρθρο 52, παράταση. Άρθρο 53, παράταση. Άρθρο 54, παράταση. Άρθρο 57, πέντε παρατάσεις. 58, παράταση. 60, παράταση. 62, 64, 65, 66, 68, παρατάσεις. 69, παράταση. 70 παράταση. 71 το ίδιο. 74, 77, 83, 84, 85, 94, 96, 97, όλα παρατάσεις. Παρατάσεις τής κούρασης. Και της μετριότητας.

«Μα έχουμε τα θέματα της Ανάπτυξης», λέει η Κυβέρνηση. Τι μας λέει όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; «Για ανάπτυξη, δυναμώστε την Τοπική Αυτοδιοίκηση».

Τι κάνει η Κυβέρνηση; Δυναμώνει το Μαξίμου. Γιατί; Δήθεν λέει, για να μην χάσουμε τα λεφτά. Αλλά κρύβει τη δική της ανεπάρκεια.

Τι λέει η ίδια η αιτιολογική έκθεση τού Νομοσχεδίου; «Επιλύονται διαδικαστικά ζητήματα τα οποία έχουν προκαλέσει δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις στην εξέλιξη κρίσιμων αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Και άνευ των διατάξεων, διακυβεύονται πόροι που έχουν εξασφαλιστεί από ευρωπαϊκές και εθνικές πηγές χρηματοδότησης».

Δικά τους λόγια. Όταν τα λέγαμε εμείς, όταν λέγαμε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά ήταν «λαϊκισμός».

Σήμερα, που το γράφουν οι ίδιοι στα δικά τους Νομοσχέδια, είναι απλά Τρίτη.

Και τώρα, μέχρι το 2026 πρέπει να απορροφήσουμε 1 δισεκατομμύριο ευρώ τον μήνα. 1 δισεκατομμύριο τον μήνα! Καλή τύχη με αυτό.

Και πού πάνε τα λεφτά; Μήπως στο μείζον στεγαστικό πρόβλημα; Να δημιουργηθούν κατοικίες να μπορούν τα νέα ζευγάρια να ζήσουν αξιοπρεπώς;

2,7 δισεκατομμύρια η Πορτογαλία. 150 εκατομμύρια εμείς.

Και μετά λέει ότι η ακρίβεια είναι εξωγενής. Όταν έχετε τα εργαλεία να την αντιμετωπίσετε.

Μήπως πάνε στην υγεία; Μόλις 1,5 δισ. για ένα σύστημα που κρέμεται σε μία κλωστή. Και το ξέρετε!

Ένα ΕΣΥ που χρειάζεται τη μεγαλύτερη στήριξη από όλα τα ΕΣΥ τής Ευρώπης. Και από αυτά, τα μισά πάνε λέει για την ενεργειακή αναβάθμιση των νοσοκομείων.

Βρείτε μου έναν άνθρωπο μέσα σε νοσοκομείο, έναν εργαζόμενο, έναν διοικητή, έναν ασθενή, έναν γονέα ή παιδί ασθενούς, που θα σας πει ότι αυτό είναι το πρόβλημά σας. Ότι αυτή πρέπει να είναι η πρώτη σας προτεραιότητα. Κανέναν δεν θα βρείτε.

«Μα, έχουμε τη Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση στο Νομοσχέδιο», λέει η Κυβέρνηση.

Πηγαίνετε στη Δυτική Μακεδονία και ρωτήστε τι είναι δίκαιο από αυτό που βαφτίζετε «μετάβαση».

Ξέρετε πως το λένε στη Δυτική Μακεδονία; Εγκατάλειψη.

Είπατε ότι θα αναπληρώσετε τα χρήματα που είχαν. Και αντί για αυτό, οδηγείτε τα παιδιά τους σε απόγνωση.

Και το άλλο τραγελαφικό; Με το Υπουργείο Μετανάστευσης; Με το άρθρο 97 τού σχεδίου νόμου ρυθμίζονται 3 σημαντικά θέματα αρμοδιότητάς του. Ένα από αυτά, μάλιστα, αφορά τους εργάτες γης.

Και το ερώτημα, με βάση και όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες, είναι ένα: Το έχετε συζητήσει με τους βουλευτές σας; Ή θα έχουμε πάλι τραβήγματα; Να ήταν αυτό μόνο.

Ότι ένα ολόκληρο Υπουργείο, νομοθετεί για το μεταναστευτικό, ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, μέσα από διατάξεις της τελευταίας στιγμής, σε Νομοσχέδια άλλων Υπουργείων; 6 άρθρα σε δύο Υπουργεία, σε δυο διαφορετικές μέρες. Ε, τι να πεις;

Ένας πραγματικός «θρίαμβος» τού επιτελικού κράτους. Ένας ακόμα. Ένα «υπόδειγμα» οργάνωσης, σχεδιασμού, σοβαρότητας. Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα.

Κύριε Υπουργέ, ποτέ δεν προσωποποιώ πολιτικές αντιπαραθέσεις. Αλλά εδώ, θα κάνω μια εξαίρεση.
Πώς εσείς, ένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και το Κοινοβούλιο, βάζετε την υπογραφή σας σε αυτό το Νομοσχέδιο; Πώς δέχεστε να ξεπλύνετε τα άπλυτα μιας πρόχειρης και κουρασμένης Κυβέρνησης; Δεν σας αξίζει.

«Μα είναι καλύτερο Νομοσχέδιο από παλιά. Δεν έχει τροπολογίες». Αυτό δεν μας είπατε χθες στην επιτροπή; Χθες το μεσημέρι. Πόσο κράτησε αυτό; Μερικές ώρες. Και μετά άρχισε ο βομβαρδισμός.
25 άρθρα, 115 σελίδες σε τροπολογίες. Όταν το είπατε αυτό, ξέρατε το χουνέρι που σας ετοίμαζαν; Μας είπατε ψέματα ή σας κρατούσαν στο σκοτάδι;

Μήπως, για μείζονα ζητήματα που καίνε την κοινωνία; Που βιάζει να λυθούν; Όχι βέβαια.

Αύξηση των αποδοχών των Υπουργών σας που δεν είναι βουλευτές κατά 46%! Πόσο; 46%! Την αύξηση τού βασικού μισθού; Όχι. Την αναπλήρωση τής αγοραστικής τους δύναμης; Ούτε! 5 φορές πάνω! Αύξηση 2000 ευρώ. Τι αγοράζετε με 46% κ. Μητσοτάκη;

Να λένε και άλλοι, οι «τρίτοι», ότι ο Καραμανλής δεν έφερε την πτώχευση; Ωραία τούμπα κ. Μητσοτάκη. Κάν’ το όπως ο Τσίπρας.

Και τι άλλο; Πώς θα ενισχύσετε τον Περιφερειάρχη Χαρδαλιά με ειδικό Γραμματέα. Και τον Περιφερειάρχη Τζιτζικώστα με θέση αναπληρωτή Περιφερειάρχη. Και μόνο αυτούς.

Αλλά σε αυτές τις 115 σελίδες, Υπάρχει και η τροπολογία των τροπολογιών. Η ντροπή η ίδια. Τι λέει ο κ. Μητσοτάκης στους Αθηναίους και στις Αθηναίες;
«Τι ψηφίσατε; Δούκα; Και εγώ τι θα κάνω τώρα με τον ανιψιό; Θα τιμωρηθείτε! Θα σας πάρω την Ανάπλαση».

Τι αφορά η Ανάπλαση; Άκουσα τον κ. Βορίδη. Όλη την Ελλάδα, λέει. Άλλαξε ο σκοπός. Αναπλάσεις παντού. Πού είναι; Από τον Βοτανικό μέχρι την Αλεξάνδρας. Πιο Αθήνα, πεθαίνεις.

Πριν όμως είχε η Κυβέρνηση τον δικό της άνθρωπο. Τώρα τον έχασε. Αναπάντεχα. Και αν κοιτάξει ο κ. Δούκας κάτω από το χαλί;

Τι έλεγαν οι Υπουργοί πριν τις εκλογές; Μη διανοηθείτε να ψηφίσετε άλλους! Δεν θα βρείτε φράγκο. Το είπατε και το κάνατε, κυρίες και κύριοι τής Κυβέρνησης.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ρόλο εκτελεστή τής κυβερνητικής πολιτικής. Δεν μου αρέσεις, δεν σε παίζω. Από το νηπιαγωγείο έχω να το ακούσω αυτό. Η αλαζονεία και η μικροπρέπεια μαζί.

Χέρι χέρι. Με δική σας υπογραφή, κ. Παπαθανάση; Εγώ δεν θα το σήκωνα.

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι,

Δεν είναι τέλειο το πολίτευμά μας, αλλά βλέποντας τι γίνεται στον κόσμο, αιώνες τώρα, ξέρουμε ότι είναι το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε. Ναι, η Δημοκρατία μας έχει προβλήματα. Έχει κενά. Έχει ανισότητες. Έχει αμφισβήτηση.

Αλλά ξέρουμε ότι ένα καλύτερο αύριο για όλους περνάει μέσα από την ενδυνάμωσή της, όχι την υποβάθμισή της.

Είναι προβληματικό και το Κοινοβούλιό μας; Πολλές φορές γίνεται αρένα. Πολλές φορές είναι άδειο. Πολλές φορές δεν νομοθετούμε σωστά. Δεν στεκόμαστε στο ύψος τού χρέους μας, απέναντι σε αυτούς που μας ψήφισαν.

Έχουμε καταφέρει, όμως, με πολύ κόπο, να υπάρχει ένα ελάχιστο, έστω επίπεδο δημοκρατικής ενσυναίσθησης και συνεννόησης μεταξύ μας.

Που, αν πέσουμε κάτω από αυτό μπαίνουμε σε πολύ άσχημες καταστάσεις. Καταστάσεις τις οποίες, εμείς τουλάχιστον, στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, δεν έχουμε καμία διάθεση να ανεχτούμε.

Θα πω μόνο μία φράση απευθυνόμενος, όχι στο σύνολο τής Κυβέρνησης και τής Κοινοβουλευτικής Ομάδας τής Νέας Δημοκρατίας, γιατί ξέρω πολύ καλά τις δημοκρατικές ευαισθησίες αρκετών στελεχών της και πόσο έχουν φρίξει με αυτά που γίνονται, αλλά απευθυνόμενος στον κύριο Μητσοτάκη και σε όσους τον παρότρυναν να προχωρήσει σ’ αυτό το Νομοσχέδιο και τις τροπολογίες του:

Παραφράζοντας τον ποιητή, θα πω στον κ. Μητσοτάκη: «κι αν δεν μπορείς να έχεις πάντα τη Δημοκρατία όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: όσο μπορείς, να μην την εξευτελίζεις».
Αυτό το Νομοσχέδιο, αυτή η τροπολογία είναι προσβολή τής Δημοκρατίας. Πάρτε τα πίσω τώρα, κ. Μητσοτάκη.

Δεν είναι δυνατόν να τιμωρείτε έτσι την ψήφο των Αθηναίων.

Σεβαστείτε την Πρωτεύουσα.
Σεβαστείτε τον εκλεγμένο Δήμαρχο.
Σεβαστείτε τους πολίτες αυτής τής χώρας και τη Δημοκρατία. Υπεύθυνα απέναντι στην Πατρίδα.

Διότι, όταν της γυρίζετε την πλάτη δεν απαξιώνετε την αντιπολίτευση. Αλλά εσάς τους ίδιους. Και, χειρότερα, εκείνη.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ομιλία μου:

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video