Η εποχή που το κράτος δημιουργούσε δημόσιες εταιρίες έχει παρέλθει.  Επίσης έχει παρέλθει η εποχή που περιμέναμε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να έχουν τη διορατικότητα να προβλέψουν και να εξυπηρετήσουν κοινωνικές μας ανάγκες.  Βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή όπου στόχος όλων μας πρέπει να γίνει η δημιουργία νέων αγορών από τις οποίες προσβλέπουμε οικονομικό, πολιτισμικό και κοινωνικό πλούτο δίκαια μοιρασμένο. Οι νέες αγορές απαιτούν και νέες πολιτικές προσεγγίσεις. Σε αυτή την προσπάθεια το κράτος και οι θεσμοί έχουν ρόλο διαμεσολαβητή/επιδιαιτητή (facilitator).

Η ελεύθερη αγορά έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ικανή να καθορίζει την εμπορική αξία αγαθών.  Δεν έχει καταφέρει όμως να δημιουργεί πλούτο εκεί που υπάρχουν προβληματικές τράπεζες, καταρτισμένο αλλά όχι φθηνό ανθρώπινο δυναμικό, ελλιπής γνώση και εμπειρία.  Σε αυτές τις περιπτώσεις θα χρειαστεί να συσπειρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και τη φαντασία και το κράτος μπορεί να ενορχηστρώσει τη διαδικασία. Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα κρίνει σε ποιες θα συμμετέχει.  Το κράτος, βραχυπρόθεσμα και με ιδιωτικά κριτήρια, θα μπορεί να επενδύσει εκεί που οι ιδιώτες διστάζουν.

Μπορεί μια τέτοια προσέγγιση να φέρει μακροχρόνια και αειφόρα αποτελέσματα στην Ελλάδα;  Μπορεί. Για να πετύχει όμως θα χρειαστεί ανθρώπους με βαθιά πίστη στον Έλληνα και τις δυνατότητές του, βαθιά πίστη στη δημοκρατία και στον διάλογο και πραγματική θεώρηση ότι η ηγεσία πρέπει να συντονίζει και όχι να επιβάλλεται στην κοινωνία.  Αν η πολιτική επιβολή ήταν η σωστή αντίδραση για την έγκαιρη αντιμετώπιση της πανδημίας, η δημοκρατική ενορχήστρωση του συνόλου των δυνάμεων της κοινωνίας είναι το θεμέλιο για την επόμενη μέρα.

Μπορείτε να διαβάσετε εδώ ολόκληρο το άρθρο του Παύλου Γερουλάνου στο protagon.gr.