Αυτόν τον καιρό αναπτύσσονται τάσεις για αποκέντρωση της παραγωγικής διαδικασίας, για αυτοματοποίηση, για φορολόγηση του παγκόσμιου πλούτου και διάλυση των φορολογικών παραδείσων, για εμβάθυνση της δημοκρατίας μέσα από τη χρήση νέων τεχνολογιών, και ίσως πιο σημαντική, η τάση για δίκαιο αντί για ελεύθερο εμπόριο. Αυτές οι τάσεις αποτελούν μια πολύ γερή βάση για να δημιουργήσουμε μια νέα ατζέντα για το χώρο μας την επόμενη δεκαετία.

Αν λοιπόν θέλουμε μια ανοιχτή κοινωνία πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Να δείξουμε εμείς εμπιστοσύνη στον πολίτη πριν του ζητήσουμε την εμπιστοσύνη του. Μιλάω για βαθιά εμπιστοσύνη. Την εμπιστοσύνη που δείξαμε όταν αναδείξαμε την τοπική αυτοδιοίκηση, τους συνεταιρισμούς, τον συνδικαλισμό. Έτοιμοι να αποδεχθούμε και να διορθώσουμε τα όποια λάθη κάναμε εμείς αλλά και όσοι διαχειρίστηκαν αυτές τις πολιτικές στην Ελλάδα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, Αντιλαμβάνομαι ότι μπαίνουμε στο Φθινόπωρο με αρκετό εκνευρισμό. Στρατηγικές μας επιλογές (όπως η διεύρυνση) δεν μας βγήκαν. Τακτικές κινήσεις (όπως στον εκλογικό νόμο και στις άδειες) έπεσαν στο κενό. Ερωτηματικά μένουν αναπάντητα σε στελέχη μας σε όλη την Ελλάδα, στους ψηφοφόρους που μας απέμειναν, στους εν δυνάμει ψηφοφόρους της παράταξης: Πού πάμε;