-Στις 25 Ιουνίου, το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί να αυξήσει τα ποσοστά του και από εκεί και πέρα να συνεχίσει σε συνεχή ανοδική πορεία. Ο λόγος μας έχει αιχμές, έχει κόκκινες γραμμές αλλά παράλληλα είναι και ένας αντιπολιτευτικός λόγος χωρίς κραυγές, χωρίς προσωπικές επιθέσεις αλλά με επιθέσεις στα προβλήματα της κοινωνίας.

Το βασικό πρόβλημα που έχει προκύψει και θα επιδεινωθεί, εφόσον η ΝΔ κερδίσει την Κυβέρνηση, είναι το πρόβλημα των ανισοτήτων στην Ελλάδα. Υπάρχουν 3 ειδών ανισότητες: εισοδήματος, πλούτου και πρόσβασης στην εξουσία. Το τρίτο παίζει μεγάλο ρόλο στην Ελλάδα, διότι ανάλογα με το τι πρόσβαση έχεις στην εξουσία, είσαι και διαφορετικού επιπέδου πολίτης. Όταν έχεις «καλή» πρόσβαση στην εξουσία, ανοίγουν πόρτες, ενώ όταν έχεις χαμηλή, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αυτές οι ανισότητες μπορούν να διορθωθούν μόνο με πραγματική αποσυγκέντρωση της εξουσίας, ώστε να πάει η εξουσία πιο κοντά στον πολίτη, να πάει σε θεσμούς οι οποίοι σήμερα είναι απαξιωμένοι στη χώρα. Μπορεί, να γίνει μία αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, ώστε να μπουν περισσότερες Ελληνίδες και περισσότεροι Έλληνες, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται εκτός παραγωγικής βάσης, στο παιχνίδι και να δημιουργήσουν ξανά. Και τέλος, να υπάρξει ένα σύστημα Παιδείας, το οποίο πραγματικά θα δίνει ευκαιρίες στα παιδιά, δεν θα κοιτάει μόνο τι δεν μπορεί να κάνει ένα παιδί αλλά και τι μπορεί να κάνει. Αυτές οι 3 μεγάλες αλλαγές στη χώρα, θα χτυπήσουν τις ανισότητες τις οποίες συζητάμε.

-Όσα κόμματα θέλουν, μπορούν να καταθέσουν τα προγράμματά τους στην αρμόδια υπηρεσία της Βουλής, ώστε να κοστολογηθούν από κάποιον ανεξάρτητο. Ας γίνει μία συνολική αποτίμηση, ώστε να μείνουμε στην ουσία της συζήτησης που δεν είναι το πόσο ακριβό είναι το κάθε πρόγραμμα, αλλά το αν λειτουργεί ή όχι. Το να λες πόσο ακριβό είναι το κάθε πρόγραμμα είναι σαν να λες πόσο ακριβό είναι το κάθε φάρμακο. Μπορεί να έχεις ένα φάρμακο πολύ καλό και να είναι πολύ φθηνό, αλλά μπορεί να έχεις και ένα πολύ ακριβό, το οποίο να είναι εξίσου καλό φάρμακο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους προϋπολογισμούς.

Αυτό το οποίο επισημαίνουμε είναι ότι έτσι όπως πάει η ελληνική κοινωνία, η οικονομία της θα αβγατίζει για τους λίγους και οι υπόλοιποι θα περιμένουν κάτι να στάξει και προς τα κάτω. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε 5 με 6 ελληνικά προϊόντα στα καλύτερα ράφια και στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου και να μην μπορούμε να βάλουμε άλλα 10 τέτοια προϊόντα. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να γίνει μία επένδυση που θα δημιουργήσει πλούτο στις αγροτικές περιοχές. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν θέλουμε δυνατές αγροτικές περιοχές ή όχι. Αν τις θέλουμε, πρέπει να τις ενισχύσουμε. Τότε θα αρχίσουμε να συζητάμε για τις προτεραιότητες του προγράμματος και θα έχουμε μία λογιστική και όχι μία πολιτική αντιμετώπιση των πραγμάτων.

– Οποιοσδήποτε φόρος πρέπει να κρίνεται με βάση κάποια κριτήρια. Πρώτον, να είναι ανταποδοτικός. Κανένας φόρος στην Ελλάδα δεν είναι ανταποδοτικός, με αποτέλεσμα ο κόσμος να ακούει φόρους και να τρομοκρατείται. Επίσης, το φορολογικό σου σύστημα σού επιτρέπει να κάνεις ορισμένα πράγματα. Εδώ, η Κυβέρνηση της ΝΔ λέει: «Εγώ θα συνεχίσω να κάνω φοροαπαλλαγές. Θα κάνω φοροαπαλλαγές προς τους λίγους, γιατί αυτοί θα επενδύσουν στη χώρα και θα συνεχίσω εγώ να μαζεύω φόρους από τον υπόλοιπο πληθυσμό, για να δίνω επιδόματα». Αυτή δεν είναι λογική μιας ελεύθερης κοινωνίας, αλλά μιας κοινωνίας που έχει έναν «πατερούλη» του οποίου μονίμως πρέπει να του χρωστάς. Δεν επιτρέπει τη δημιουργία μιας σοβαρής κοινωνίας που στέκει στα πόδια της.

Αυτήν τη στιγμή, η Νέα Δημοκρατία υπερθερμαίνει την οικονομία, αφήνοντας αυτούς που έχουν, να έχουν περισσότερα και άρα να ξοδεύουν περισσότερα. Φοβάμαι πως θα έχουμε μία περίοδο υπερανάπτυξης που θα καταλήξει πάλι σε ένα «κλατάρισμα» της ελληνικής οικονομίας, το οποίο για άλλη μια φορά θα το πληρώσουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Αξίζει να σημειωθεί, πως αυτή τη φορά θα είναι πιο έντονο το χτύπημα απ’ ότι παλιότερα, γιατί παλιά πτώχευσαν και κάποιοι πλούσιοι. Σήμερα, όσοι έχουν, έχουν το μεγάλο τους κεφάλαιο στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα επενδύουν τα ρέστα τους. Όταν γίνεται ένα τέτοιο πάρτι, επενδύεις με μικρότερη προσοχή από αυτήν που θα έκανε ένας νηφάλιος επενδυτής. Αυτό σημαίνει, ότι κάνουμε επενδύσεις υψηλού ρίσκου και αν βγούμε κερδισμένοι έχει καλώς, αν όχι, τότε η χώρα χάνει περισσότερα. 

-Εμείς στο ΠΑΣΟΚ, μιλάμε για 2 φόρους, οι οποίοι θεωρούμε ότι υπηρετούν τους λίγους και όχι τους πολλούς. Από τη μία, ο φόρος της κληρονομιάς είναι ένας επίπεδος φόρος για την κληρονομιά ,ενώ θα έπρεπε να είναι κλιμακούμενος. Είναι άλλο να κληρονομήσεις στα παιδιά σου 400.000 και άλλο 400εκ. Από την άλλη, έχουμε τον φόρο μερισμάτων, όπου αν πάρει κάποιος ένα μέρισμα 1 εκ. και έχει υψηλή φορολόγηση του μερίσματος, τότε αυτός έχει κίνητρο να το αφήσει ξανά μέσα στην εταιρεία του. Αν το πάρει, μπορεί να το επενδύσει στην Ελλάδα, αλλά με την ίδια ευκολία μπορεί να το επενδύσει στην Αγγλία, στην Αμερική, στην Ιαπωνία. Άρα, αν θες τα χρήματα τα οποία παράγονται στην Ελλάδα, να επανεπενδύονται στην Ελλάδα, τότε πρέπει να δώσεις κίνητρα, ώστε να μένουν αυτά τα χρήματα μέσα στις επιχειρήσεις. Ο κ. Μητσοτάκης, έχει κάνει το ακριβώς αντίθετο. Ναι μεν, πρέπει να είναι χαμηλός ο φόρος για κάποιον, ο οποίος παίρνει μέρισμα 20, 200 ευρώ αλλά από ένα σημείο και πάνω, εμείς έχουμε προτείνει να υπάρχει κλίμακα, γιατί είναι φόροι οι οποίοι αφορούν μόνο υψηλά στρώματα.

Είναι σημαντικό, να αντιληφθούμε ότι οι κλιμακούμενοι φόροι είναι πιο δίκαιοι φόροι. Κανέναν φόρο δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις ως καλό φόρο, ειδικά όταν δεν είναι ανταποδοτικός. Ο κ. Σκέρτσος, προσπαθεί να μας πείσει ότι οι έμμεσοι φόροι είναι πιο δίκαιοι. Ο κόσμος ξέρει ότι αυτό δεν ισχύει. Η Νέα Δημοκρατία το υποστήριζε πριν από 4 χρόνια, όταν διεκδικούσε την Κυβέρνηση, ενώ σήμερα που είναι στην Κυβέρνηση, αλλάζει τακτική.

Οι φόροι αυτοί έχουν συγκεντρώσει 5 δις τα οποία θα μπορούσαν να βρίσκονται μέσα στην ελληνική κοινωνία, αντί να τα πάρει το κράτος και να τα κάνει ό,τι θέλει. Πολλά από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έχουν υποστηρίξει το αντίθετο, σήμερα αλλά και παλιότερα, όπως ο κ. Σκέρτσος για παράδειγμα. Όσα λένε δεν τα πιστεύουν, αλλά τα λένε για λόγους ευκαιριακούς και αυτό τα καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνα.

Στην οικονομική σου πολιτική πρέπει να είσαι σταθερός, να ξέρεις τι θέλεις, να ξέρεις πού θέλεις να πας τη χώρα και όχι να αλλάζεις θέσεις ανάλογα με το πώς ξημέρωσε η μέρα σου. Η σταθερότητα στην οικονομία είναι ένα μεγάλο καλό. Η Κυβέρνηση όμως δείχνει μόνο αυτά που τη συμφέρουν, μόνο αυτά που θέλει να πει και όχι αυτά που πιστεύει.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στον «Επικοινωνία 94.0 FM», με τον δημοσιογράφο Γιώργο Βαθιώτη:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video