Μεγάλος Περίπατος

“Έστειλα μία επιστολή στον κύριο Μπακογιάννη διότι σύντομα θα έχουμε την ψήφο για την ανανέωση των τριών μηνών δοκιμαστικής περιόδου για να δούμε αν λειτουργεί ή όχι το σχέδιο. Στην επιστολή αυτή θέτω διάφορα πράγματα τα οποία έγιναν λάθος στην εφαρμογή και κάποιους όρους με τους οποίους εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε να δίνουμε μία στήριξη στην προσπάθεια. Καταρχάς, να ενταχθούν περισσότεροι ειδικοί οι οποίοι μπορούν να αποτιμήσουν το αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων. Να γίνει μία δημόσια διαβούλευση με τους Αθηναίους. Τα οικονομικά να περνάνε μέσα από το δημοτικό συμβούλιο και όχι μόνο μέσα από τις επιτροπές. Επίσης, ενόψει της επιστροφής των Αθηναίων τον Σεπτέμβριο στο οποίο αναμένεται να υπάρχει πολύ μεγάλη φόρτιση από την κίνηση ειδικά όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να επιμένει ότι πρέπει να παίρνουμε τα αυτοκίνητά μας στο κέντρο και όχι να μεταφερόμαστε με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα εισηγηθούμε στην επιτροπή να επιστραφεί μία λωρίδα της Πανεπιστημίου στην κίνηση έως ότου μετρηθεί σωστά το αποτέλεσμα των άλλων παρεμβάσεων.

Από την ώρα που ο κος Μπακογιάννης έκανε ένα σχέδιο το οποίο δίνει μία μεγαλύτερη έμφαση στον πεζό και στην προσβασιμότητα της Αθήνας εμείς οφείλαμε να το υποστηρίξουμε. Όσο πορευόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση θα το υποστηρίζουμε αλλά πρέπει να γίνει με έναν τρόπο που θα είναι εξηγήσιμος, θα είναι προϊόν διαβούλευσης, προϊόν πολιτικής σκέψης και όχι βιαστικών κινήσεων οι οποίες οδηγούν στα αποτελέσματα που είχαμε τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες.”

Σύνοδος Κορυφής

“Είναι μια ιστορική στιγμή για την Ευρωπαϊκή Ένωση που λειτουργεί ως οντότητα και όχι ως αποσπασματικά κράτη. Υπάρχει μία απόφαση που λέει ότι θα δανειστούμε όλοι μαζί και θα έχουμε μαζί τις υποχρεώσεις. Είναι μία σημαντική τομή και νομίζω ότι όλοι πρέπει να χαρούμε από αυτήν την εξέλιξη. Τότε (2009) πιέζαμε προς αυτή την κατεύθυνση γιατί θεωρούσαμε ότι αυτό που  συνέβαινε στην Ελλάδα και συνέβαινε στην Ευρώπη είχε πανευρωπαϊκές διαστάσεις και ήταν πάρα πολύ σημαντικό να γίνουν τότε τα ευρωομόλογα. Η Γερμανία τότε είχε αντισταθεί και άλλες χώρες που θεωρούν τους εαυτούς τους αυστηρούς στα οικονομικά παρότι θυμίζω ότι όλες αυτές οι χώρες  κατα καιρούς έχουν χρειαστεί στήριξη.

Αν δείτε και αυτή τη σύνοδο παρότι έκανε βήμα προς τα μπροστά δίστασε να κάνει ολόκληρο το βήμα και θα εξηγήσω τι εννοώ με αυτό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση για να αρχίσει να σκέφτεται ως οντότητα πρέπει να καταλάβει ότι είναι μία συνομοσπονδία κρατών οι οποίες έχουν κάποιες κοινές αξίες. Ένα πράγμα το οποίο δεν προχώρησε σε αυτή τη διαπραγμάτευση ήταν μία κοινή στάση απέναντι σε χώρες όπως είναι η Ουγγαρία και η Πολωνία, δύο χώρες οι οποίες έχουν συμπεριφερθεί πολύ έξω από το πλαίσιο αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρόλα αυτά η Ευρώπη δεν πήρε την απόφαση να τις τιμωρήσει. Μία Ευρώπη η οποία για 10 χρόνια συζητάει για το αν η Ελλάδα θα μείνει ή θα φύγει από την Ευρωπαϊκή οικογένεια λόγω των οικονομικών της ελλειμμάτων αλλά δεν δίνει ούτε ένα Σαββατοκύριακο για να αξιολογήσει τα αξιακά ελλείμματα κρατών όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία οι οποίες παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν φιμώσει τον τύπο, έχουν παραβιάσει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Η Ευρώπη δεν θα έπρεπε να ανέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορές και αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν μία μεγάλη ευκαιρία να περάσει ένα μήνυμα πράγμα που δεν το τόλμησε. Ελπίζω η Ευρώπη να καταλάβει ότι για να χτίσουμε μία πραγματική ευρωπαϊκή οικογένεια πρέπει πρώτα να θυμόμαστε το αξιακό πλαίσιο το οποίο μας ενώνει και πάνω σε αυτό να χτίζουμε και τις οικονομικές μας πολιτικές και τη δυνατότητα να δανειζόμαστε όλοι ως μία ευρωπαϊκή οικογένεια. Όπως βλέπετε δεν είναι ακόμα ώριμο και για αυτό αυτό το Σαββατοκύριακο η Ευρώπη παρότι έκανε ένα βήμα μπροστά δεν έκανε το πραγματικά τολμηρό που θα ήταν να επικαιροποιήσει το αξιακό πλαίσιο το οποίο μας φέρνει ως κράτη μαζί πράγμα το οποίο το θεωρώ απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση της Ευρώπης. 

Το σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε είναι τη γενική αρχή ότι επιτέλους η Ευρώπη συμπεριφέρεται πιο πολύ ως οντότητα και λιγότερο σαν συνονθύλευμα κρατών. Όμως πρέπει να πάει ένα βήμα παρακάτω και να θυμηθούμε τους λόγους που δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι η δημοκρατία, η ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλα αυτά τα οποία παραβιάστηκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και η Ευρώπη αποφάσισε ότι δεν θέλει να τα ξαναζήσει. Γι αυτούς τους λόγους φτιάχτηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτοί είναι οι λόγοι που θα μας κρατήσουν μαζί. Άρα, όσο πιο γρήγορα επιστρέψουμε στο αξιακό πλαίσιο το οποίο δημιούργησε την Ευρώπη τόσο πιο σίγουρο θα είναι το μέλλον μας. 

Ελληνοτουρκικά και Ευρωπαική Ένωση 

“Δεν βλέπω μία ολοκληρωμένη πολιτική της Ευρώπης που είναι έτοιμη να αμυνθεί των κοινών συνόρων. Αφήνει τις ευθύνες στο κάθε κράτος ξεχωριστά το οποίο επίσης είναι ένα έλλειμμα της Ευρώπης που η Ελλάδα έχει προσπαθήσει να αλλάξει και να σφίξουν να σφίξουν οι σχέσεις των κρατών μελών περισσότερο. Αλλά βλέπουμε ότι αυτό είναι πάλι δεν είναι ώριμο. Η Ευρώπη κάνει βήματα αργά και υπό πίεση. Δεν υπάρχουν τα οράματα που είχαν υιοθετήσει οι μεγάλοι ηγέτες της Ευρώπης ενώ έχει επιστρέψει ένας ιδιότυπος εθνικισμός ακόμα και στα κράτη-μέλη της Ευρώπης αλλά πιστεύω ότι είναι μία φάση η οποία θα περάσει όσο περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον τόσο περισσότερο θα δουλεύουμε για να σε σφίξουμε τις σχέσεις μας. Όσο νομίζουμε ότι μπορεί ο καθένας να πορεύεται μόνος του προφανώς θα έχουμε και όλες αυτές τις διασπαστικές φωνές που βλέπουμε στα επιμέρους κράτη.”