-Ο κ. Μπακογιάννης συνήθιζε ό,τι καλό συνέβαινε να το οικειοποιείται και για ό,τι κακό να επιρρίπτει τις ευθύνες στην Κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, το Μετρό στα Εξάρχεια δεν είναι δημοτικό έργο, όπως δεν ήταν και η τότε κινητοποίηση της Κυβέρνησης να σταματήσει το εμπόριο ναρκωτικών ή το παράνομο εμπόριο τσιγάρων. Και οι δύο, είναι κυβερνητικές πολιτικές για τις οποίες είχαμε -εξαρχής- τονίσει πως υπάρχουν άλλες λύσεις, πιο ενδεδειγμένες, οι οποίες βοηθούν και τουριστικά την Αθήνα. Για παράδειγμα, η βασική έξοδος του Μετρό θα έπρεπε να είναι κοντά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Η Κυβέρνηση, από τότε, επέμενε η στάση του Μετρό να γίνει στα Εξάρχεια και αυτό ουσιαστικά υλοποιείται σήμερα. Το γεγονός ότι κόβονται τα δέντρα, είχε σχεδιαστεί εδώ και καιρό. Ήταν τετελεσμένη απόφαση, ενώ δηλαδή στο Δημοτικό Συμβούλιο προσπαθούσαμε να προτείνουμε άλλες εναλλακτικές, η απάντηση που λαμβάναμε ήταν πως αυτές οι προτάσεις θα είναι κοστοβόρες.

Πάντα υπάρχουν επιλογές, απλώς πλέον το κόστος οποιασδήποτε αλλαγής σχεδίου, αν ήταν απαγορευτικό πριν από 3-4 χρόνια, σήμερα ενδεχομένως να είναι υπερδιπλάσιο.

-Η Κυβέρνηση λειτουργεί με τη νοοτροπία πως μόνο από αυτήν μπορεί να επωφεληθεί η χώρα. Είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλές φωνές και ο πολίτης να μπορεί διαλέγει. Το γεγονός ότι δεν αρέσει, για παράδειγμα, στον κ. Γεωργιάδη η φωνή του κ. Δούκα, θα πρέπει να απασχολήσει εκείνον και όχι εμάς, αφού ο κόσμος επέλεξε τον κ. Δούκα για Δήμαρχο. Σε κάθε περίπτωση, οι Αθηναίοι είπαν ότι «ο Δήμαρχος που έχουμε, δεν μας κάνει και θέλουμε καινούργιο Δήμαρχο».

Ο κ. Μπακογιάννης προστατευόταν από τα μίντια για πολύ καιρό και σε μεγάλο βαθμό. Οι Αθηναίοι δεν πίστευαν ότι έχουν επιλογή. Μόλις όμως είδαν τον κ. Δούκα, αυτό άλλαξε. Είναι ένας σοβαρός άνθρωπος, επιστήμονας που πονάει την πόλη και είναι κάποιος που θα μελετήσει σοβαρά πριν την οποιαδήποτε λήψη απόφασης. Ο κόσμος μετακινήθηκε μαζικά από την πλευρά του κ. Μπακογιάννη στην πλευρά του κ. Δούκα, για να ανατρέψει αυτό που έμοιαζε, μέχρι πριν λίγο καιρό, ότι δεν μπορεί να ανατραπεί. Άρα, η νίκη είναι του κ. Δούκα, απλά οι Αθηναίοι είδαν την τελευταία βδομάδα, ενδεχομένως και σταδιακά, ότι υπάρχει επιλογή και δεδομένου αυτής της επιλογής, επέλεξαν άλλον Δήμαρχο.

Η υποστήριξη του κ. Ζαχαριάδη προς τον κ. Δούκα, έπαιξε ρόλο στη νίκη του στις δημοτικές εκλογές. Θεωρώ πως οι άνθρωποι που ψήφισαν τον κ. Ζαχαριάδη ένιωσαν άνετα, όταν ο κ. Ζαχαριάδης είπε «τώρα ψηφίζουμε Δούκα», γιατί ήταν ο άμεσος αντίπαλός του. Το είδαμε να συμβαίνει και στον Βύρωνα, όταν ο κ. Κατωπόδης με όλη του την ομάδα στήριξε τον Αλέξη Σωτηρόπουλο.

Το εντυπωσιακό δεν είναι η κοινή αντίληψη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα Δημοκρατίας, αλλά πως δεν έχει την ίδια αντίληψη η ΝΔ. Εάν ο κ. Μητσοτάκης είναι ένοχος για την υπόθεση των υποκλοπών, αυτό θα το ορίσει η δικαιοσύνη. Είναι ανάγκη, όμως, να διασφαλίσουμε πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο ξανά στην Ελλάδα. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται μια αμιγώς πολιτική διαδικασία, κατά την οποία δεν σημαίνει πως αναμένεται η απόφαση, χωρίς να γίνουν άλλες ενέργειες. Διότι, αν είναι ένοχος ο Πρωθυπουργός, μπορεί αύριο να έχουμε έναν άλλον Πρωθυπουργό ο οποίος να μην είναι όσο «ενάρετος» θεωρούν οι νεοδημοκράτες ότι είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο οποίος θα κάνει τα ίδια, αυτήν τη φορά όμως ενάντια στη ΝΔ. Αλλιώς, αν είναι αθώος ο κ. Μητσοτάκης, το Predator έχει αρχηγό από ξένη δύναμη. Άρα, οποιαδήποτε προσπάθεια να μη θωρακιστεί η ελληνική Δημοκρατία από επιθέσεις ξένης δύναμης, είναι στα όρια της προδοσίας.

-Στην εκδήλωση για τον κ. Σημίτη είδαμε παρόντες πολλούς Υπουργούς αλλά και τον κ. Μητσοτάκη. Ο κ. Σημίτης δεν κρίνεται από το ποιος πήγε στην εκδήλωσή του, αντίθετα κρίνονται οι ίδιοι. Θα πρέπει να αναρωτηθούν, εάν αυτό το οποίο θαυμάζουν στον κ. Σημίτη είναι ένας πήχης τον οποίο μπορούν να ξεπεράσουν. Διότι, ο κ. Σημίτης ήταν ένας μεγάλος μεταρρυθμιστής-Πρωθυπουργός. Μπορεί να μην αρέσουν οι μεταρρυθμίσεις του σε όλους, αλλά τις έκανε. Ποια μεταρρύθμιση έχει κάνει ο κ. Μητσοτάκης; Η χρήση μιας νέας τεχνολογίας, η ψηφιοποίηση, δεν αποτελεί μεταρρύθμιση.

Μεταρρυθμίσεις, είναι εκείνες οι πολιτικές αποφάσεις που αλλάζουν ριζικά και κατά προτίμηση προς το καλύτερο, τη ζωή του πολίτη. Η ψηφιοποίηση ξεκίνησε με τον κ. Τζωρτζάκη επί Παπανδρέου, συνεχίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και καταλήγει πάλι με τον κ. Πιερρακάκη και τον κ. Τζωρτζάκη, ως σύμβουλό του. Δεν αποφασίστηκε ξαφνικά από τον κ. Μητσοτάκη να ψηφιοποιήσουμε τη γραφειοκρατία, διότι μέχρι να δεχθούν όλοι οι υπεύθυνοι την ηλεκτρονική υπογραφή, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια.

Παρακάτω θα ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5», με τους δημοσιογράφους Γιάννη Σμυρλάκη και Σπύρο Ραπανάκη:

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video