-Τα θέματα αναπηρίας στην Ελλάδα πάσχουν επειδή δεν υπήρξε ποτέ μία ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπισής τους, ώστε να λέμε σήμερα ότι κάπου έχουμε φτάσει. Όπως δεν υπάρχει ένα στρατηγικό σχέδιο αντιμετώπισης των αιτημάτων του αναπηρικού κινήματος, αντίστοιχα παρατηρείται και η απουσία στρατηγικού σχεδίου αντιμετώπισης καθημερινών προβλημάτων των πολιτών.

-Η απλή αναλογική είναι ένα υπέρτατο στάδιο της Δημοκρατίας των αντιπροσώπων και απαιτεί την ωρίμανση του πολιτικού συστήματος. Κυριαρχεί όμως, μία υποβόσκουσα νοοτροπία ότι ο Έλληνας και η Ελληνίδα δεν είναι ώριμοι για τη Δημοκρατία, αφού υποστηρίζεται ότι η απλή αναλογική θα δημιουργήσει ένα «μπέρδεμα» στην Ελλάδα. Η νοοτροπία ότι πρώτα πρέπει να ωριμάσει ένας λαός για να αποκτήσει Δημοκρατία, είναι εκ του προοιμίου αντιδημοκρατική, διότι η Δημοκρατία είναι ουσιαστικά ένα εργαλείο ωρίμανσης του πολιτικού συστήματος και όχι του λαού.

-Ο κ. Τσίπρας δείχνει να έχει εφαρμόσει την απλή αναλογική ελπίζοντας ότι αυτό θα οδηγήσει τη χώρα σε ακυβερνησία. Οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι θα σχηματίσει Κυβέρνηση μόνο αν είναι πρώτο κόμμα, αποδεικνύει ότι δεν αντιλαμβάνεται τη βασική διαφορά της απλής αναλογικής από την ενισχυμένη αναλογική: ότι στην απλή ο πρώτος δεν τα παίρνει όλα. Η νοοτροπία του παλιού πολιτικού συστήματος με την ενισχυμένη αναλογική είναι: «κερδίζω εγώ, παίρνω και 50 έδρες επειδή απλώς πήρα 1% παραπάνω από το άλλο κόμμα και κυβερνάω». Μια νοοτροπία νοσηρή, διότι στην απλή αναλογική, αν το ένα κόμμα συγκεντρώσει 32% και το δεύτερο 28%, σημαίνει ότι έχει απέναντί του το 70% των Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και όσων δεν πάνε στην κάλπη. Στην απλή αναλογική κερδισμένος είναι όποιος πάρει 50.1% και όποιος αποδείξει ότι μπορεί να συνεργαστεί, ώστε να φτάσουμε στην πλειοψηφία που χρειάζεται αυτό το σύστημα.
Μία Κυβέρνηση στην απλή αναλογική επιθυμεί πρώτον: να εκφραστεί ο λαός. Δεύτερον: να υπάρχει μία προγραμματική σύγκλιση. Και τρίτον: να βρεθούν τα άτομα που θα υπηρετήσουν αυτόν τον σκοπό.
Πρώτα, θα εκφραστεί ο ελληνικός λαός μέσα από τις κάλπες. Έχει διαφορετική σημασία για ένα τρίτο κόμμα η συγκέντρωση ενός ποσοστού της τάξεως του 8% και διαφορετική σημασία ένα ποσοστό μεταξύ 12% με 15%. Το ΠΑΣΟΚ είναι το μοναδικό κόμμα που ήδη σημειώνει άνοδο στα ποσοστά του σε σύγκριση με τις τελευταίες εκλογές και με ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό, θα μπορέσει να γίνει καταλύτης των εκλογών.

-Κομβικό σημείο για μία συνεργασία αποτελεί η αποσυγκέντρωση της εξουσίας, η μεταφορά δηλαδή της εξουσίας από το Μαξίμου στους θεσμούς που λογοδοτούν στον πολίτη. Αν η Νέα Δημοκρατία για παράδειγμα, επιθυμεί να ορίσει τον κ. Βορίδη για Υπουργό Εσωτερικών, ο οποίος έχει αποδείξει με κάθε τρόπο πως είναι υπέρμαχος της συγκέντρωσης εξουσίας, πώς γίνεται να πείσει ότι θα αλλάξει και θα είναι υπέρ της αποσυγκέντρωσής της; Και πώς γίνεται να συνεργαστείς με έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος μέχρι χθες σου παρακολουθούσε το τηλέφωνο, αφού βασικό συστατικό κάθε συνεργασίας αλλά και κάθε σχέσης, είναι η εμπιστοσύνη; Επομένως το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συνεργαστεί με μία Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη.
Η οποιαδήποτε αυριανή συνεργασία πρέπει να παλέψει με τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος. Το ζήτημα της πρόσβασης στην εξουσία θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο, να έχουν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες δικαίωμα στην πρόσβαση και να μην υπάρχει διαχωρισμός τους σε προνομιούχους και μη. Το θέμα αυτό μαζί με τη συγκεντρωτική εξουσία που υπάρχει στο Μαξίμου, αλλά και με την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας, αποτελούν την πολιτική ατζέντα, την οποία όλα τα κόμματα μπορούν και πρέπει να στηρίξουν.

Η ΝΔ πολιτεύτηκε εξαρχής με την έννοια των άξιων και απόδειξη αυτού είναι η φράση του αρχηγού της «εγώ θα κυβερνήσω με τους άξιους». Ο χαρακτηρισμός «άξιος» δεν αποτελεί πολιτική θέση, όπως επίσης ο «τίμιος» και ο «έξυπνος». Αν με αυτά τα επίθετα προσδιορίζεις τον πολιτικό ως προς το περιεχόμενο, στο τέλος αυτό σου γυρνά μπούμερανγκ. Με αυτό το σκεπτικό πολιτεύεται η Νέα Δημοκρατία: «Θα κυβερνήσω με τους άξιους, άρα εσείς είστε ανάξιοι». Είναι κολακευτικό να σε χαρακτηρίζουν «τίμιο» ή «άξιο» αλλά το να αυτοχαρακτηρίζεσαι έτσι, έχει ως αποτέλεσμα να περιχαρακώνεσαι και να απομονώνεσαι. Όσο περισσότερο τρέφεσαι από αυτόν τον μύθο τού ότι «εγώ είμαι ο άξιος και ο απέναντι ο ανάξιος», τόσο περισσότερο στήνεις την παγίδα μέσα στην οποία τελικά πέφτεις. Στα Τέμπη αποκαλύφθηκε μία μεγάλη αλαζονεία, η οποία εκφράστηκε από τον κ. Καραμανλή μια βδομάδα πριν το ατύχημα, όταν απάντησε στη Βουλή σε ερώτηση της αντιπολίτευσης για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων: «Πώς τολμάτε να με ρωτάτε; Ποιος είστε εσείς που θα με αμφισβητήσετε;». Αυτή η αλαζονεία δεν του επέτρεψε να δει τα πραγματικά λάθη του και τις προειδοποιήσεις που υπήρχαν για τα Τέμπη.

-Είναι συχνό φαινόμενο πλέον, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να εμπλέκονται σε θολές υποθέσεις για τις οποίες, όταν καλούνται να δώσουν εξηγήσεις, να δίνουν μισές απαντήσεις. Πρόκειται για μία σωρεία πρακτικών, υπό το κάλυμμα του επαγγελματισμού, το οποίο οδηγεί στην αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας, σχετικά με την πρόσβαση στην εξουσία που υπάρχει στο κράτος, στην οποία καθένας υλοποιεί όσα θέλει από τη στιγμή που είναι βουλευτής. Η πρακτική δανειοληψίας, οι χρηματοδοτήσεις και οι εγκρίσεις για τα προγράμματα της Ε.Ε, δείχνουν ένα κόμμα, το οποίο άπαξ και πάρει εξουσία, λειτουργεί λες και η εξουσία του ανήκει. Οι βουλευτές είναι αποκομμένοι από την πραγματικότητα, δεν μπορούν να μπουν στη θέση της Ελληνίδας και του Έλληνα που πιέζονται οικονομικά αλλά και κοινωνικά, αφού δεν έχουν βιώσει ούτε την πίεση της τράπεζας για την αποπληρωμή ενός δανείου ούτε γνωρίζουν τι σημαίνει μεταχρονολογημένη επιταγή.

Παρακάτω θα δείτε αποσπάσματα από τη συνέντευξή μου στον «Kontra», στην εκπομπή «Kontra24» με την Αναστασία Γιάμαλη:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video