Η μη συνεργασία με τη ΝΔ ήταν θέμα πολιτικής και τώρα έγινε και θέμα προσώπου
Συνέντευξη στο indicator.gr, στην δημοσιογράφο Ελευθερία Κοσμοπούλου
Πληθωρισμός, ακρίβεια, ενεργειακή κρίση: Το τρίπτυχο που προκαλεί τρόμο στους πολίτες για τις προοπτικές του φετινού χειμώνα. Η κυβέρνηση από την πλευρά της έχει πάρει κάποια μέτρα, ωστόσο εσείς ως ΠΑΣΟΚ ασκείτε δριμεία κριτική μιλώντας για λάθος χειρισμούς που υλοποιούν απλά πολιτικές επιλογές της. Ποιες λύσεις άμεσες και αποδοτικές θα βλέπατε ώστε να ανακουφιστεί η κοινωνία;
Επειδή μια κυβέρνηση κρίνεται από αυτά που κάνει και από αυτά που δεν κάνει, θα σας πω τι θα κάναμε εμείς διαφορετικά. Πρώτον, θα παίρναμε πολύ γρηγορότερα μέτρα σε αντίθεση με την τραγική καθυστέρηση της σημερινής κυβέρνησης. Όσοι γνωρίζουν την αγορά, γνωρίζουν ότι η ακρίβεια ξεκίνησε πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, αντίθετα από αυτά που διατείνεται ο Πρωθυπουργός. Όποιος είναι σε επαφή με αγρότες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες γνωρίζει ότι οι πρώτες ύλες, τα λιπάσματα και τα προϊόντα του εμπορίου αυξήθηκαν από την εμπλοκή στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Την ίδια εποχή οι Kεντρικές Tράπεζες Ευρώπης και Αμερικής πλημμύριζαν με χρήμα την αγορά, σε μία προσπάθεια να μην στεγνώσει. Κάνοντας το αντίθετο, αλλά πάλι λάθος, από αυτό που έκαναν στην κρίση της ελληνικής οικονομίας όπου σε αυτή την περίπτωση τη στέγνωναν από χρήμα. Δηλαδή πήγαν από το ένα άκρο στο άλλο. Αυτό πίεσε τις τιμές ακόμα πιο πάνω. Το επιτελείο της κυβέρνησης τότε διαβεβαίωνε ότι δεν χρειάζεται παρέμβαση και ότι σε λίγο όλα θα πάνε καλά. Αποδείχθηκαν βαθιά νυχτωμένοι. Ο πόλεμος ήταν το κερασάκι στην τούρτα της ακρίβειας. Τώρα τρέχει η κυβέρνηση με επιδόματα να εξαγοράσει τον θυμό της αγοράς όπως θα έκανε κάθε Πρωθυπουργός που απέτυχε να διαβάσει σωστά την κρίση που διαχειριζόταν.
Αλλά δεν θα αντιδρούσαμε μόνο γρηγορότερα σε σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση, επειδή γνωρίζουμε τι γίνεται στην αγορά. Θα κάναμε και κάτι άλλο: θα βάζαμε σωστούς κανόνες στο παιχνίδι. Τι εννοώ; Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι πρώτη στην παραγωγή ενέργειας από μικρούς και μεσαίους παραγωγούς. Πρώτη στις ενεργειακές κοινότητες που θα κρατούσαν χαμηλό το κόστος ενέργειας για ευάλωτες ομάδες μέσω των Δήμων, για αγρότες μέσω των συνεταιρισμών και για μικρομεσαίους επιχειρηματίες μέσω επιμελητηρίων. Πρώτη, με άλλα λόγια, στον εκδημοκρατισμό της ενέργειας. Για να το πετύχουμε αυτό θα δίναμε από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο λεπτό, έμφαση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αλλά και στην εξατομίκευση της παραγωγής. Αυτό πρέσβευε η Πράσινη Ανάπτυξη που η Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ χλεύαζαν. Η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε το αντίθετο. Παρέδωσε τις ΑΠΕ στις μεγάλες και συχνά ξένες επιχειρήσεις, στερώντας τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που το έχουν περισσότερο ανάγκη από τη δυνατότητα να παράγουν οι ίδιοι την ενέργεια που χρειάζονται. Τώρα η κυβέρνηση φορολογεί για να μαζέψει χρήματα ώστε να πληρώσει επιδόματα σε ανθρώπους που δεν τα θα χρειαζόντουσαν, αν αντί για τους φίλους της σκεφτόταν τον Ελληνικό λαό.
Έρχεται το καλάθι του νοικοκυριού. Ωστόσο οι καταναλωτές υποστηρίζουν ότι πολλά βασικά προϊόντα λείπουν από αυτό. Πώς βλέπετε αυτή την πρωτοβουλία;
Κίνηση απελπισίας. Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο σήμερα η κυβέρνηση. Αφού απέτυχε στη διάγνωση του προβλήματος, άργησε να πάρει μέτρα στερώντας τα Ελληνικά νοικοκυριά από σημαντικό εισόδημα και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τα κέρδη τους, άργησε να κάνει ελέγχους αισχροκέρδιας και έχασε το στοίχημα του εκδημοκρατισμού της ενέργειας, έρχεται τώρα να παρουσιάσει ένα ήδη ανατιμημένο καλάθι νοικοκυριού που είναι απαγορευτικό για τις ευάλωτες ομάδες.
Τώρα στο πεδίο των εθνικών μας θεμάτων βλέπουμε καθημερινά πως η επιθετική ρητορική από την Τουρκία όλο και κλιμακώνεται, ενώ και για άλλη μία φορά η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού έρχεται στο προσκήνιο. Τι πιστεύετε πως θα πρέπει να κάνουν κυβέρνηση και ΕΕ για να σταματήσει όλο αυτό;
Χρειάζεται καθαρά μηνύματα και συνέπεια. Η Ελλάδα το έχει πετύχει. Οι ευρωπαϊκοί και ευρωατλαντικοί θεσμοί όχι. Τι εννοώ; Τις τελευταίες δεκαετίες, τουλάχιστον απέναντι στην Τουρκία, η Ελλάδα παρουσιάζει ένα αρραγές μέτωπο που στέλνει το μήνυμα ότι είμαστε δύναμη σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και ότι δεν θα ανεχτούμε παραβίαση της κυριαρχίας μας. Αυτή είναι η σωστή στάση αλλά και το μόνο που έχει αποθαρρύνει μέχρι σήμερα τον Ερντογάν. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ όπου οι συμμαχίες είναι διάτρητες και τα μηνύματα διφορούμενα. Αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχει οποιαδήποτε σκληρή αναφορά για την Τουρκία σε συμπεράσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν την ίδια ώρα κράτη μέλη πουλούν όπλα στην Τουρκία. Ή όταν το ΝΑΤΟ αντιτίθεται, και σωστά, στον αναθεωρητισμό Πούτιν στην Ουκρανία αλλά αδιαφορεί για τον αναθεωρητισμό Ερντογάν στο Αιγαίο. Πώς να αλλάξει συμπεριφορά η τουρκική ηγεσία όταν από τη μια υιοθετούν σκληρή γλώσσα αλλά από την άλλη χαϊδεύουν τον Ερντογάν, είτε διότι τον χρειάζονται στην μάχη με τη Ρωσία, είτε διότι υπολογίζουν την τεράστια αγορά της είτε διότι η αντιπολίτευση είναι χειρότερη από την κυβέρνηση; Η Ευρώπη είναι η οικογένειά μας, το ότι είμαστε κράτος μέλος της ΕΕ είναι τεράστιο στρατηγικό πλεονέκτημά μας έναντι της Τουρκίας, αλλά στρατιωτικά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Ελπίζω να μην συμβεί ποτέ γιατί οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, έχουμε μόνο να κερδίσουμε από την ειρήνη και τη σταθερότητα.
Η υπόθεση της παρακολούθησης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη έχει ανοίξει ένα βαθύ ρήγμα ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα στην ΔΕΘ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ξεκάθαρα «όχι» σε συνεργασία του κόμματός σας σε κυβέρνηση με ΝΔ και πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι θέμα προσώπου τελικά; Αποκλείετε το ενδεχόμενο να συζητήσουν τα δύο κόμματα τελικά για μετεκλογική συνεργασία με βάση τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί;
Ήταν θέμα πολιτικής και τώρα έγινε και θέμα προσώπου. Μια συνεργασία κομμάτων απαιτεί κοινές πολιτικές προτεραιότητες και αξιοπιστία. Απαιτεί προγραμματική σύγκλιση και εμπιστοσύνη ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα. Πώς να έχεις εμπιστοσύνη σε κάποιον που σου παρακολουθούσε το τηλέφωνο και μετά έκανε ότι ήταν δυνατόν για να μην μάθεις ποτέ γιατί στο παρακολουθούσε; Με τις υποκλοπές ο κ. Μητσοτάκης απομονώθηκε και απομόνωσε το κόμμα του.
Προσωπικά πιστεύω στις συνεργασίες. Τα προβλήματα, οι προκλήσεις αλλά και οι ευκαιρίες που αντιμετωπίζει μια σύγχρονη κοινωνία απαιτούν σύνθεση. Θα ήμουν αναφανδόν υπέρ, για παράδειγμα, μιας συνεργασίας που θα αντιμετώπιζε τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος το οποίο κρατάει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου εγκλωβισμένες. Μιας συνεργασίας της οποίας σκοπός θα ήταν διοικητικές μεταρρυθμίσεις, τόσο βαθιές, που θα αποσυγκέντρωναν την εξουσία σε θεσμούς που λογοδοτούν, όσο πιο κοντά γίνεται, στον πολίτη. Μια τέτοια συνεργασία θα άφηνε την Ελλάδα καλύτερη στα παιδιά μας. Καταλαβαίνετε ότι μια τέτοια συνεργασία απαιτεί πολιτικούς που δεν είναι εθισμένοι με την εξουσία της καρέκλας του Πρωθυπουργού και τα σημάδια που έχουμε δει, τόσο από τον κ. Μητσοτάκη όσο και από τον κ. Τσίπρα, είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ θα βλέπετε και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Το πολιτικό κλειδί για μία σοβαρή, αξιόπιστη, σοσιαλδημοκρατική και σύγχρονη κυβέρνηση συνεργασίας είναι να έχει το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Για αυτό ζητάμε την ψήφο του ελληνικού λαού. Μην περιμένετε από κανένα άλλο κόμμα να το καταφέρει αυτό. Θα με θυμηθείτε: όσο πλησιάζουμε στις εκλογές με ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ να καταφεύγουν στην τοξικότητα και τον διχασμό, εμείς στο ΠΑΣΟΚ θα επιμείνουμε στην σοβαρότητα και την ενότητα σε ένα προοδευτικό προγραμματικό πλαίσιο.