-Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις Υπουργών που έχουν παραιτηθεί, αφού όταν είσαι και εσύ υπεύθυνος για κάτι που συνέβη υπό την εποπτεία σου, πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη, οπότε δεν αποτελεί μοναδικό γεγονός η παραίτηση Καραμανλή. Έπειτα, εξηγείς γιατί παραιτήθηκες, χωρίς να ψάχνεις δεξιά και αριστερά, και χωρίς να πεις «νιώθω την ανάγκη να παραιτηθώ αλλά ξέρετε φταίει και ο σταθμάρχης, φταίει και ο μηχανοδηγός, φταίνε και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις ή φταίει οτιδήποτε άλλο». Αυτό σημαίνει αναλαμβάνω πολιτική ευθύνη. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, τότε προσπαθείς να ξαναβγάλεις την ουρά σου απ’ έξω και αυτό ο κόσμος το βλέπει και δυσανασχετεί.

Την καλύτερη απάντηση στην ίδια την Κυβέρνηση την έδωσε ο αμέσως επόμενος Υπουργός Μεταφορών, ο κ. Γεραπετρίτης, ο οποίος μας είπε ότι σε μία εβδομάδα θα έχει λυθεί το θέμα της ασφάλειας και ότι σε 9 μήνες θα έχει λύσει το πρόβλημά του ΟΣΕ γενικότερα. Πρόκειται, λοιπόν, για μία παραδοχή ευθύνης, αφού η τοποθέτησή του αποδεικνύει την αποτυχία της Κυβέρνησης για 3 χρόνια. H Κυβέρνηση πολιτεύεται λέγοντας: «Ε, μα τι θέλετε τώρα, αυτά είναι τα κακά της Ελλάδας», καταλήγοντας στο συμπέρασμα: «Φταίμε όλοι». Όταν τσουβαλιάζεις το «όλοι», τότε τσουβαλιάζεις και τα καλά πράγματα που γίνονται. Ο Πρωθυπουργός για να σώσει τον εαυτό του, υποστηρίζει πως «Αυτή είναι η χώρα», ξεχνώντας πως στο παρελθόν η χώρα έχει λειτουργήσει σωστά. Η χώρα μας έχει παραδείγματα επιτυχιών και αυτές οι επιτυχίες έχουν τα εξής συστατικά: συνεργασία, συνέχεια, συστήματα. Για 4 χρόνια δεν είδαμε από τη Νέα Δημοκρατία ούτε συνεργασία, ούτε συνέχεια, ούτε συστήματα. Πρέπει να σταματήσει αυτή η προσπάθεια ταπείνωσης της χώρας για να σώσει ο κ. Μητσοτάκης τον εαυτό του, πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και να κρίνει πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα τυφλά σημεία και δεν είδαν το πρόβλημα να έρχεται.

-Έχουν ήδη αποχωρήσει από τις κάλπες τα τελευταία χρόνια, 2 εκ. Ελληνίδες και Έλληνες, και αν η διαχείριση όλης αυτής της τραγωδίας έχει ως αποτέλεσμα να φύγουν και άλλοι άνθρωποι από τις κάλπες, τότε ο κ. Μητσοτάκης φέρει πλέον προσωπικά την ευθύνη. Η αποχή αυτή θα είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας του να γενικεύσει το πρόβλημα για να μην αναλάβει ουσιαστικά την ευθύνη. Είναι μία επικίνδυνη στρατηγική, που οδηγεί τους ψηφοφόρους σε πολύ σκληρά διλήμματα, στα οποία δεν είναι ώρα να μπει η κοινωνία.

Τα τυφλά σημεία που έχει δημιουργήσει η Κυβέρνηση προέρχονται κυρίως από την αλαζονεία της, από το ότι πολιτεύτηκαν ως άριστοι και δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Όλοι εσείς άχρηστοι και όλοι εμείς άριστοι. Άριστοι υπάρχουν παντού, όπως και ηθικοί αλλά και ανήθικοι. Όταν πολιτεύεσαι κατά αυτόν τον τρόπο και προσπαθείς μετά να το υποστηρίξεις, δημιουργείς μία σειρά από τυφλά σημεία, γεμίζεις με αλαζονεία και έτσι δε βλέπεις τη δύσκολη ώρα που έρχεται, όπως συνέβη και με το δυστύχημα στα Τέμπη.

-Αυτή τη στιγμή, ο κ. Μητσοτάκης κρατάει πίσω τη χώρα, διότι αν δει κανείς τις διαχρονικές παθογένειες του συστήματος, θα διαπιστώσει πως ο Πρωθυπουργός δεν έχει κάνει καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση για να τις διορθώσει. Ένας Πρωθυπουργός, ο οποίος έχει κυβερνήσει 4 χρόνια και δεν έχει κάνει μία ουσιαστική μεταρρύθμιση για αυτά που λέει ότι μας κρατάνε πίσω, προφανώς είναι ένας άνθρωπος που εξυπηρετείται από αυτές τις παθογένειες! Όταν την ώρα της κρίσης βλέπεις μία Κυβέρνηση να χάνεται μέσα στη δική της ανάγκη να επιβιώσει, αποδεικνύεται κακή για τον τόπο.

-Οι παθογένειες που υπάρχουν στο δημόσιο έχουν προκληθεί από λάθος χειρισμούς της πολιτικής ηγεσίας. Πάντα σ’ έναν οργανισμό, σε μία ιεραρχία, τα μηνύματα τα δίνει ο επικεφαλής. Αν ο επικεφαλής δώσει ένα μήνυμα πως «όλοι μαζί θα παλέψουμε για να γίνει ο οργανισμός μας καλύτερος», τότε θα ακολουθήσουν και οι απαραίτητες αλλαγές για τη βελτιστοποίηση του δημοσίου. Αλλά αντί να βλέπουμε βελτιώσεις, βλέπουμε την πτώση του δημοσίου, αφού την ίδια ώρα γίνονται εικονικές προσλήψεις με υπογραφή Υπουργού και μία γενικότερη χρήση της εξουσίας προς όφελός του.

Έτσι λοιπόν, η προσπάθεια να λύσουμε το πρόβλημα του δημοσίου, χωρίς να λύσουμε το πρόβλημα της πολιτικής, είναι δώρο άδωρον. Αντίθετα, ο ιδιωτικός τομέας έχει αποδείξει, πως σε περίπτωση που τα πράγματα δε δουλεύουν καλά, το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να δεις τι έχεις κάνει λάθος, γιατί μόνο αν καταλάβεις τα δικά σου σφάλματα, μπορείς να βρεις και των άλλων και έτσι να σώσεις την εταιρεία σου.

-Χρειαζόμαστε συνεργασίες, οι οποίες θα πάνε τη χώρα μπροστά. Αν οι συνεργασίες είναι για να μοιράσουμε Υπουργεία, η χώρα όχι μόνο δε θα προχωρήσει σωστά αλλά θα αποσιωπώνται και τα διάφορα συστήματα ελέγχου της εξουσίας. Αν όμως έχουμε, μία συμμαχία κομμάτων, με προτεραιότητα τον έλεγχο στην εξουσία, που σήμερα παραμένει ανέλεγκτη, τότε αυτή η συνεργασία θα αφήσει στα παιδιά μας τη χώρα καλύτερη. Στόχος οποιασδήποτε συνεργασίας δε θα πρέπει να είναι απλώς να συνεχίσουν τα πράγματα ως έχουν, αλλά να τα βάλουμε επιτέλους με τις παθογένειες που οδήγησαν στα Τέμπη, καθώς και με τα υπόλοιπα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει ο πολίτης καθημερινά.

Δε θα μπορούσα να υπηρετήσω ένα Κυβερνητικό σχήμα που επιμένει στη συγκέντρωση της εξουσίας στο Μαξίμου και στα χέρια λίγων Υπουργών, γιατί αυτό είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικό, βαθύτατα αντισοσιαλιστικό και ξεκινά από την αντίληψη πως «το κράτος μου ανήκει». Όσους πολιτικούς έχουμε δει, οι οποίοι πολιτεύονται με το «εμείς είμαστε οι άριστοι, εσείς οι άχρηστοι, εμείς είμαστε οι ηθικοί, εσείς οι ανήθικοι, εμείς μπορούμε, εσείς δεν μπορείτε» έχουν δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα και θα συνεχίζουν να δημιουργούν. Τώρα είναι ώρα να διαχυθεί η εξουσία κοντά στον πολίτη, εκεί που μπορεί να ελέγχεται σε όλα τα επίπεδα. Μία συνεργασία, όμως, η οποία θα κρατήσει οποιονδήποτε Πρωθυπουργό παντοδύναμο, με βρίσκει τελείως αντίθετο.

-Η επιστροφή στην «κανονικότητα» μαζί με τις απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα και στο τεράστιο χρέος, είναι κάτι το οποίο τόνιζα σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και μετά από αυτή. Ωστόσο, η εμμονή του κ. Μητσοτάκη στα μέτρα που επέλεξε για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, δε δημιουργούν συνθήκες διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης στη χώρα, που είναι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα.

Αφήνει εκτός τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και εμποδίζει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να «μπουν» στο παιχνίδι της οικονομίας. Τα μέτρα αυτά, επιβάρυναν αφόρητα την ελληνική οικονομία και κάποια στιγμή η Ευρώπη θα αρχίσει να ζητά νέα μέτρα από την Ελλάδα και αυτό θα είναι τελείως καταστροφικό για τη χώρα.
Υπάρχει προώθηση χρημάτων προς ανθρώπους που δεν τα έχουν ανάγκη, την εποχή που κυβερνούν πιο συντηρητικές Κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα η χώρα να αναγκάζεται να μπει σε προγράμματα, τα οποία πλήττουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Στην Ελλάδα βιώνουμε ακριβώς αυτή την κατάσταση, γιατί η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης και η συγκέντρωση των χρημάτων στα χέρια λίγων, ισοπεδώσουν τελείως την οικονομία.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» και τους δημοσιογράφους Γιώργο Τραπεζιώτη και Γιώργο Μελιγγώνη:

https://youtu.be/gDOG1X_9GA4