-Η σοφία του δρόμου είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη σοφία που υπάρχει στα πολιτικά γραφεία. Όλα στην πολιτική πρέπει να είναι ακριβά και παίρνουν χρόνο, στον δρόμο βρίσκεις γρήγορες και καλές λύσεις. Το έχω παρατηρήσει αυτό σε ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου και γι’ αυτό πιστεύω ότι καλό είναι οποιοσδήποτε θέλει να συμμετέχει στην πολιτική, να έχει και το χέρι του στον παλμό της κοινωνίας.
Η κοινωνία αυτή τη στιγμή είναι κολλημένη στον τοίχο. Νιώθει ότι δεν υπάρχει πουθενά έξοδος διαφυγής, ότι ουσιαστικά σέρνεται σε μία μίζερη Ελλάδα, σε μία Ελλάδα που κάποιοι θα εκμεταλλεύονται τα χρήματα που έρχονται από την Ε.Ε. για να κάνουν περιουσίες και ότι οι υπόλοιποι απλώς περιμένουν με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται κάθε μέρα και κάθε χρόνο η θέση τους απέναντι στα πράγματα.
Δεν υπάρχει όμως λόγος να αισθάνεται κανείς έτσι. Η Ελλάδα είναι μία χώρα με απίστευτο πλούτο και δυνατότητες, όμως για να τις αξιοποιήσει πρέπει να πετύχουμε μία αναδιανομή πλούτου που θα  γίνει μόνο αν διευρύνουμε την παραγωγική μας βάση. Για να διευρύνεις την παραγωγική βάση της χώρας πρέπει να κάνεις μία σοβαρή αποσυγκέντρωση της εξουσίας. Δηλαδή να μην παραμένει όλη η εξουσία στο Μαξίμου αλλά να πάει εκεί που πραγματικά μπορεί να γίνει δουλειά, στις τοπικές κοινωνίες. Να πάει στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα τοπικά πανεπιστήμια, στα επιμελητήρια, στους συνεταιρισμούς. Ο συνδικαλιστικός κόσμος μπορεί να συμμετέχει στην αποσυγκέντρωση της εξουσίας.
Ο τόπος το χρειάζεται αυτό, ο κόσμος το καταλαβαίνει και τα χέρια του είναι δεμένα και τον κρατούν πίσω ενώ μπορεί να συμμετέχει στην ανάδειξη της Ελλάδας. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι πλέον το πολιτικό σύστημα σέρνει τα πόδια του. Παλιά είχαμε πολιτικούς που έστελναν την μπάλα μπροστά και τώρα έχουμε πολιτικούς που κλωτσάνε την μπάλα και σκάει πίσω μας. Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα, μία νέα αντιμετώπιση της πολιτικής ζωής και πιστεύω ότι όσο πιο κοντά είμαστε με την κοινωνία τόσο περισσότερο μπορούμε να υπηρετήσουμε αυτή την ανάγκη που έχει ο τόπος.

– Η μίξη της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται από το πόσο γρήγορα μπορούμε να αναπτύξουμε κι άλλους κλάδους. Ο τουριστικός κλάδος δε χρειάζεται να φρενάρει αλλά  ν’ αλλάξει ταχύτητα, ν’ αλλάξει κατεύθυνση. Μόλις αλλάξει θα μπορέσει να υπηρετήσει μεγαλύτερα κοινά από αυτά που υπηρετεί σήμερα και σε περιοχές που έχουν τεράστια προβλήματα.

– Είναι πολύ λογικό μετά την πανδημία, ν’ αυξάνεται πολύ ο τουρισμός. Αυτό δεν πρέπει να μας γεμίζει με αισιοδοξία. Το κριτήριο για το αν είναι μία χρονιά καλή ή όχι, είναι αν αυτή η χρονιά μπορεί να συνεχίσει έτσι μελλοντικά. Η απάντηση είναι πως δεν μπορεί.
Βλέπουμε ότι η τουριστική εκπαίδευση, οι υποδομές, η δυνατότητα της πολιτείας να παρακολουθήσει τα ρεύματα τουρισμού έχει φτάσει στο όριο. Άρα, χωρίς νέα στρατηγική, αν συνεχίσουμε έτσι, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει κάμψη. Εμείς λέμε ότι χρειάζεται νέα στρατηγική, για να πετύχουμε έναν καταμερισμό του πλούτου που δημιουργείται από τον  τουρισμό και σε περιοχές που σήμερα δεν έχουν τουρισμό.

-Σήμερα, μπορούμε να αυξήσουμε τον τουρισμό στη Θράκη, στη Στερεά Ελλάδα, στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο. Τέσσερις από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης ακόμη και τους χειμερινούς μήνες. Η Ελλάδα δίνει ένα πακέτο τόσο ολιστικό που μπορεί να τραβήξει επισκέπτες όλο το χρόνο.

Ένα παράδειγμα είναι ο Όλυμπος, μπορείς να τον επισκεφθείς σχεδόν όλο το χρόνο. Όμως, δεν είναι τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα ακόμη, ενώ είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο.

Χρειάζεται ν’ αλλάξουμε ταχύτητα, να πάμε σε μία διασπορά του πλούτου σ’ όλη την Ελλάδα ώστε να μην έχουμε υπερτουρισμό και κορεσμένες περιοχές. Να μοιράσουμε αυτόν τον πλούτο και σε άλλους κλάδους αφού έχει πλέον πολλά να προσφέρει και στον αγροδιατροφικό τομέα, ο οποίος δεν κερδίζει αναλόγως με τη συμβολή του στην προώθηση των ελληνικών προϊόντων μέσα από τον τουρισμό.
Άρα, υπάρχουν πολλοί νέοι στόχοι τους οποίους αν τους υπηρετήσουμε όλοι μαζί και ξαναφτιάξουμε μια συμμαχία, σας διαβεβαιώ ότι ο τουρισμός θα μπει σε άλλη φάση με απίστευτες δυνατότητες πάλι. Αν δεν αλλάξουν όμως όλα αυτά, πολύ φοβάμαι πως προχωράμε σ’ ένα επίπεδο όπου το κόστος που πληρώνει ο επισκέπτης θα είναι υψηλότερο.

-Το φετινό καλοκαίρι ήταν μία εξαιρετική χρονιά παρωχημένης στρατηγικής για τον τουρισμό. Τι εννοώ; Το 2010 ο στόχος ήταν να γεμίσουμε με όσο περισσότερο κόσμο τα ξενοδοχεία της Ελλάδας διότι είχαμε ακυρώσεις  Άγγλων και Γερμανών με αποτέλεσμα τα ξενοδοχεία μας να μένουν άδεια.
Τότε κάναμε μία συμμαχία, κράτος, επιχειρηματίες του τουρισμού, ξενοδοχοϋπάλληλοι και όλοι οι άλλοι φορείς που μπορούσαν να βοηθήσουν τον τουρισμό.
Η επιτυχία μας είναι ότι καθίσαμε όλοι στο ίδιο τραπέζι και βάλαμε μία κοινή στρατηγική, η οποία ήταν ένα συνονθύλευμα στόχων μέσα από το οποίο βρίσκαμε το κοινό έδαφος για να λειτουργήσει.
Αυξήσαμε τον τουρισμό το 2010, το 2011 αλλά και το 2012, σε χρονιές πολύ δύσκολες για την Ελλάδα. Την πολιτική αυτή τη συνέχισε η κ. Κεφαλογιάννη και συνεχίσαμε να αυξάνουμε τον τουρισμό αφότου είχα φύγει από το υπουργείο, όπως συνεχίστηκε σ’ έναν βαθμό και από την κ. Κουντουρά.
Αυτή η στρατηγική και το γεγονός ότι ακολουθήθηκε από την πολιτεία, από όλα τα κόμματα, και από τον ιδιωτικό τομέα, είναι αυτό που δημιούργησε το λεγόμενο «τουριστικό θαύμα» στην Ελλάδα.
Όλο αυτό έγινε για να γεμίσουν τα ξενοδοχεία αλλά από εκεί και πέρα όλοι ξέραμε ότι χρειάζεται διαφορετική μείξη. Η ανανέωση της στρατηγικής δεν έγινε ποτέ. Βλέπουμε την πολιτεία να πηγαίνει προς άλλη κατεύθυνση και τους ξενοδόχους προς διαφορετική και τους ξενοδοχοϋπαλλήλους να είναι απογοητευμένοι και από τους μεν και από τους δε. Βρίσκεται πλέον στον αυτόματο ο τουρισμός, που ναι μεν φέρνει περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα αλλά που δεν υπηρετεί καινούργιους στόχους.

-Από την πρώτη στιγμή, στον Δήμο ζήτησα από τον Δήμαρχο να βάλει κριτήρια με τα οποία θα χρηματοδοτεί ή θα αναδεικνύει ζητήματα.
Για παράδειγμα, αποφασίζεις να δώσεις 10 χιλιάδες ευρώ σε μία συγκεκριμένη ΜΚΟ ενώ υπάρχουν χιλιάδες από αυτές. Με τι κριτήρια το κάνεις; Σε ποιους δίνεις χρήματα και σε ποιους όχι; Τι κερδίζεις για την Αθηναία και τον Αθηναίο από τα χρήματα που έδωσες; Με το ίδιο σκεπτικό ζητάω κριτήρια για το πότε δίνουμε θέσεις στάθμευσης ή κριτήρια για το πότε μία κηδεία θα γίνει με δημόσια δαπάνη.
Εμείς, αυτό που ζητάμε είναι να μπουν συστήματα. Δεν είχαμε κάτι τότε κατά της Κιβωτού διότι τότε δεν υπήρχαν οι αποκαλύψεις, αλλά δεν μπορούσαμε να στηρίξουμε ότι έδιναν  χρήματα για συναισθηματικούς λόγους. Πρέπει να υπάρχουν κριτήρια.

Δεν πρόκειται για χρήματα του Δημάρχου αλλά για χρήματα των Αθηναίων. Τότε είπαμε «μην το κάνετε αυτό, βάλτε κριτήρια» αλλά δε μας άκουσε ο Δήμαρχος. Τώρα του λέω «πώς θα εξηγήσεις στον Αθηναίο και στην Αθηναία ότι δέκα χιλιάδες από τα δικά τους χρήματα αυτήν τη στιγμή χρηματοδότησαν την Κιβωτό του Κόσμου;».

-Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά του τους επόμενους μήνες. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που αμφισβητούν τις δημοσκοπήσεις και προσπαθώ να δω και κάτω από τα νούμερα. Τι παρατηρώ τα τελευταία χρόνια; Το 2009 ψήφισαν 7,5 εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες, το 2019 ψήφισαν 5,5 εκατομμύρια. Δηλαδή σε 10 χρόνια έφυγαν από τις κάλπες 2 εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες. Στατιστικά μιλώντας οι μισοί από αυτούς ψήφισαν ΠΑΣΟΚ το 2009, πολιτικά είναι περισσότεροι διότι το κόμμα που έλειπε για μεγάλο χρονικό διάστημα από την εκλογική διαδικασία ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται ενωμένο, με το λογότυπό του, με το αξιακό του πλαίσιο.  Αντί να στραφούμε σε αυτούς που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ ή στη Νέα Δημοκρατία, να στραφούμε σε αυτούς που είναι απογοητευμένοι από την πολιτική ζωή του τόπου και δεν πάνε στις κάλπες.
Είναι 1 εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες, τους οποίους μπορούμε να εμπνεύσουμε δείχνοντας ότι είμαστε πιστοί στις αρχές και στις αξίες μας, μ’ ένα πρόγραμμα το οποίο δείχνει ότι δεν έχουμε καμία σχέση ούτε με τη Νέα Δημοκρατία ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει αρχίσει να χτίζεται, προφανώς δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη.
Βλέπουμε ότι και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης έχουν «κλέψει» ιδέες από αυτά που έχει πει το ΠΑΣΟΚ και τις παρουσίασαν στις ΔΕΘ ως δικές τους πολιτικές. Με άλλα λόγια, υπάρχει ζωντάνια και δημιουργία μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Το θέμα είναι αυτό να καταγραφεί και να αρχίσει να μιλά στους ανθρώπους που ψάχνουν πλέον κάτι διαφορετικό από αυτό που προσφέρει ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας. 

-Το δίλημμα μεταξύ δημοκρατίας και επιβίωσης, είναι το πιο άχαρο δίλημμα που έθεσαν ποτέ οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στο τραπέζι.
Το γεγονός ότι κοιτάνε τον Έλληνα πολίτη και του λένε «τι σε νοιάζουν εσένα οι υποκλοπές, αφού σε νοιάζει να μην πεινάσεις». Είναι εντελώς τριτοκοσμική αντιμετώπιση του Έλληνα πολίτη η ιδέα ότι πρέπει να διαλέξει μεταξύ δημοκρατίας και επιβίωσης, άρα δεν πρόκειται για δίλημμα. Ξέρουμε ότι ο Έλληνας νοιάζεται και για το ένα και για το άλλο.

-Στο θέμα της ακρίβειας το πρόβλημα ξεκινά πολύ νωρίς. Όπως ξέρετε είμαι άνθρωπος της αγοράς, έχουμε μία επιχείρηση και παρακολουθούμε τις τιμές εδώ και πάρα πολύ καιρό. Έναν χρόνο ακριβώς πριν, βλέπαμε τις πρώτες ύλες να αυξάνονται ραγδαία λόγω της εμπλοκής που υπήρχε στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Όταν μίλησα με ανθρώπους και από το κυβερνών κόμμα και με οικονομολόγους με διαβεβαίωναν ότι αυτά τα φαινόμενα θα εκλείψουν. Όμως αντιλαμβανόμουν πως δεν θα εκλείψουν, διότι έβλεπα να δημιουργείται μια δομική ακρίβεια. Εκεί ήρθε και το τύπωμα του χρήματος που έγινε από τις δύο κεντρικές τράπεζες, της Αμερικής και της Ευρώπης που πυροδότησε τον πληθωρισμό.
Εδώ υπάρχει μία προβληματική συγκυρία που έτρεχε για 6 μήνες, την οποία αγνοεί η κυβέρνηση. Ξυπνά όμως 2 μήνες μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος ήταν το κερασάκι στην τούρτα και λέει: «να γιατί έχουμε δομική ακρίβεια». Δεν είναι ο πόλεμος της Ουκρανίας το πρόβλημα, αυτό ήρθε να προστεθεί στον πληθωρισμό. Αλλά είναι και το μόνο που θα λυθεί σχετικά εύκολα. Η δομική ακρίβεια που έχει δημιουργηθεί τους προηγούμενους μήνες παραμένει εκεί. Το οποίο σημαίνει ότι για τα επόμενα δύο – τρία χρόνια η αγορά δε θα αντιδράσει, δε θα ρίξει τις τιμές στα βασικά είδη. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μία κυβέρνηση δεν πρέπει να την κρίνεις μόνο από τα μέτρα που παίρνει σήμερα. Προφανώς όποιος και να ήταν Πρωθυπουργός με την πλάτη στον τοίχο, θα έπρεπε να δώσει χρήματα από οπουδήποτε κι αν τα βρει. Και τι κάνει ο κ. Μητσοτάκης; Παίρνει χρήματα από ένα πορτοφόλι και τα βάζει σ’ ένα άλλο.
Καθυστέρησε να δώσει λύσεις, οι οποίες θα ήταν πιο αποτελεσματικές και θα κόστιζαν λιγότερα χρήματα στον Έλληνα πολίτη αν είχαν δοθεί εγκαίρως. Σήμερα, όμως, έχουμε πολύ ακριβές λύσεις με πολύ μικρό αποτέλεσμα. 

-Θέτω το ερώτημα προς τους Νεοδημοκράτες: Έστω ότι αύριο κερδίζει τις εκλογές ο κ. Τσίπρας και ο νέος επικεφαλής της ΕΥΠ είναι ο κ. Πολάκης. Πώς νιώθουν οι φίλοι μας της Νέας Δημοκρατίας για το γεγονός ότι ένας Πρωθυπουργός μπορεί να είναι ανεξέλεγκτος και η ΕΥΠ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους; Ας αφήσουμε τους ηρωισμούς και όλοι μαζί, ο κ. Τσίπρας, ο κ.Μητσοτάκης και εμείς προφανώς πρώτοι, γιατί εμείς θίξαμε το θέμα και είναι προς τιμήν του κ. Ανδρουλάκη ότι το έφερε στο προσκήνιο, να πούμε τι πρέπει να γίνει για ν΄ αλλάξουν τα πράγματα. 

-Για μένα το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, εάν πρόκειται να συμμετέχει ποτέ σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, το μόνο κριτήριο θα πρέπει να είναι το προγραμματικό πλαίσιο. Σήμερα έχουμε 3 παίχτες που και οι 3 έχουν υπηρετήσει την εξουσία όπως είναι δομημένη στην Ελλάδα και όλοι ξέρουμε τις μακροχρόνιες παθογένειες του συστήματος.
Ξέρουμε ότι η δικαιοσύνη δεν είναι απόλυτα ανεξάρτητη και ότι αργεί, ξέρουμε ότι η εξουσία είναι όλη μαζεμένη στο Μαξίμου και κάνει ό,τι θέλει. Ξέρουμε ότι οι προσλήψεις δε γίνονται πάντα με σωστά κριτήρια και ξέρουμε ότι ανάλογα με την κυβέρνηση αλωνίζουν σύμβουλοι και γίνονται προσλήψεις. Έχουμε προβλήματα με τις αλλαγές των συστημάτων παιδείας, που γίνονται στο περιθώριο χωρίς όμως να γίνονται και οι δομικές αλλαγές που απαιτούνται σε αυτόν τον τομέα. Έχουμε μία σειρά από δομικά προβλήματα και όποιοι είναι διατεθειμένοι να λύσουν αυτά τα χρόνια προβλήματα για μένα είναι εν δυνάμει παίχτες της επόμενης μέρας.
Όσοι θέλουν να παραμείνουν τα πράγματα όπως είναι και απλώς να μοιραστούν καρέκλες, είναι επικίνδυνοι για τη χώρα γιατί η χώρα φτάνει σε σημεία που δεν μπορεί πλέον να μείνει στάσιμη, αλλά πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Βάζουμε ένα προγραμματικό πλαίσιο και όσοι είναι διαθέσιμοι ν’ αλλάξουν αυτές τις παθογένειες είναι άνθρωποι με τους οποίους θα μπορούσα να συζητήσω.
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε είναι ότι ανάμεσα σ’ αυτούς τους παίχτες είναι και ένας Πρωθυπουργός, ο οποίος παρακολουθούσε αντίπαλό του. Καταλαβαίνετε ότι εκεί πέρα υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Εγώ σας λέω, αν αύριο ο κ. Ανδρουλάκης πει ότι θα συνεργαστεί με τον κ .Μητσοτάκη, ξέρετε ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα του πουν:  «τι σου κρατάει;», «γιατί σε σέρνει σε μία συνεργασία;». Ο κ. Μητσοτάκης με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε, απομόνωσε τον εαυτό του, απομόνωσε τη Νέα Δημοκρατία από οποιαδήποτε τέτοιου είδους συζήτηση και όσο παραμένει αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αμφιβάλλω αν αρχηγός άλλου κόμματος θα είναι διατεθειμένος να συζητήσει μαζί του.

–Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μία μεγάλη, θηριώδη μετατόπιση από εκεί που βρίσκεται σήμερα για να έρθει να μιλήσει για μία τέτοια ατζέντα. Μία τέτοια ατζέντα δεν μπορεί να μη συμπεριλάβει την ενδυνάμωση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τι έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την τοπική αυτοδιοίκηση; Προσπάθησε να την ελέγξει με αυτόν τον εντελώς προβληματικό νόμο απλής αναλογικής με τις δύο Κυριακές, το οποίο είναι διφορούμενο σύστημα, ελπίζοντας να την ελέγξει.
Το θέμα δεν είναι να ελέγξουμε την αυτοδιοίκηση αλλά να την απελευθερώσουμε. Μετά πήγε να ελέγξει τους συνεταιρισμούς, τα επιμελητήρια. Όλοι αυτοί οι θεσμοί πρέπει να λειτουργήσουν πιο ελεύθερα στην Ελλάδα και όχι πιο κομματικά. Άρα τώρα μιλάμε για ένα κόμμα, το οποίο στην πράξη έχει συμπεριφερθεί μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο, αλλά στα λόγια προσπαθεί να πει κάτι άλλο. Δεν είναι πολύ εύκολο με λόγια να ανατρέψεις αυτά που έχεις κάνει με τις πράξεις σου. Δεν έχει το κύρος ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή να μας πείσει ότι είναι έτοιμος για τις μεγάλες δομικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Αν το αποκτήσει, βεβαίως να συζητήσουμε και μαζί του όπως και με οποιοδήποτε κόμμα του δημοκρατικού τόξου. Αλλά μιλάμε για μία μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τον ρόλο του μέσα στην ελληνική κοινωνία από αυτόν που τον αντιλαμβανόταν μέχρι σήμερα.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στο Web TV του thecaller.gr, στη δημοσιογράφο Ευδοκία Λελεδάκη:

 

https://youtu.be/kD7OTfrM_EU