Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να μεταφράσουμε τις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ σε λύσεις που αφορούν τον πολίτη σήμερα.

Το καταστατικό το κινήματος λέει ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε σε διαδικασίες επιλογής αρχηγού. Αυτό εκ των πραγμάτων θέτει ορισμένα πράγματα στο τραπέζι. Αλλά θα ήταν μεγάλο χάσιμο χρόνου αν δεν αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία να βγούμε στον δρόμο, να μιλήσουμε για την πραγματική οικονομία, να μιλήσουμε για την ανάπτυξη, να μιλήσουμε για τη συμμετοχή του πολίτη, να μιλήσουμε για το τι δημοκρατία θέλουμε, για το τι εργασιακές συνθήκες θέλουμε. Μια εκλογική αναμέτρηση είναι μια αντιπαράθεση αλλά είναι και μια ευκαιρία να κάνουμε τη δουλειά που πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί κάθε μέρα, να είναι δίπλα στον πολίτη και να συζητάνε μαζί του για τις λύσεις στα προβλήματά του.

Το θέμα του ονόματος είναι τρίτο στην ιεραρχία των πραγμάτων που θα έπρεπε να μας απασχολούν. Πρώτον, είναι το πώς θα μετατρέψουμε το όραμα του ΠΑΣΟΚ σε θέσεις και προτάσεις που αφορούν τον πολίτη σήμερα. Λύσεις στα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας στην οποία ζει ο καθένας. Το δεύτερο είναι να πείσουμε, με τους ανθρώπους με τους οποίους θα λύσουμε αυτά τα προβλήματα και το τρίτο είναι το όνομα. Αν κάνεις τα άλλα δυο σωστά, το όνομα είναι δευτερεύον γιατί ένα όνομα που δεν έχει περιεχόμενο είναι ένα αδειανό πουκάμισο.

Ο πτωχευτικός κώδικας είναι τιμωρητικός και συρρικνώνει την παραγωγική βάση της χώρας

Ένας πτωχευτικός κώδικας καθορίζει τι κοινωνία θέλουμε. Και θα εξηγήσω γιατί. Ένας πτωχευτικός κώδικας ο οποίος είναι τιμωρητικός, συρρικνώνει την παραγωγική βάση της χώρας. Διότι ουσιαστικά αν έχεις κάνει κάποιο λάθος, αν έχεις βρεθεί σε μια λάθος συγκυρία, ακόμα και αν έχεις παίξει με τους κανόνες του παιχνιδιού, σε καθιστά ανενεργό πολίτη, σε βάζει στο περιθώριο όπου περιμένεις να δεις πως θα σε χειριστούν οι τράπεζες. Ο πτωχευτικός κώδικας τον οποίο χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα, είναι ακριβώς το αντίθετο. Χρειαζόμαστε έναν πτωχευτικό κώδικα που θα δίνει στους ανθρώπους ευκαιρία, ειδικά σε αυτούς που τήρησαν τους κανόνες του παιχνιδιού. Ειδικά σε εκείνους οι οποίοι πτώχευσαν σε συνθήκες κάτω από τις οποίες δεν μπορούσαν να ελέγξουν, όπως είναι η πανδημία. Ο πτωχευτικός κώδικας τον οποίο φέρνει η κυβέρνηση είναι τιμωρητικός και το σημαντικότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον αλλάξουμε, με έναν κώδικα ο οποίος να δίνει δεύτερη ευκαιρία.

Τι θέλουμε να υπηρετήσει η ανάπτυξη την οποία θέλουμε να δούμε στη χώρα; Ανάγκες ή Συμφέροντα;

Το πρώτο βήμα είναι να ρωτήσουμε τι θέλουμε να υπηρετήσει η ανάπτυξη την οποία θέλουμε να φέρουμε στη χώρα. Λεφτά θα πέσουν στην ελληνική οικονομία, είτε από χρήματα που θα έρθουν από την ΕΕ είτε από το χρέος το οποίο θα αυξηθεί το οποίο είναι απαραίτητο για να ακολουθήσει την ανάπτυξη που επιτάσσει η Ευρώπη. Αυτά τα χρήματα όμως θα υπηρετήσουν ανάγκες η θα υπηρετήσουν συμφέροντα; Ποια είναι η διαφορά; Αυτή τη στιγμή, ανάγκη σίγουρα έχουν τα χαμηλότερα στρώματα και οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας. Πρέπει να έχουμε προγράμματα τα οποία υποστηρίζουν καταρχήν αυτούς. Δεν είναι μόνο καλό για την κοινωνία μας αυτό διότι ενισχύει την κοινωνική συνοχή, είναι καλό και για την οικονομία μας γιατί κρατάει τα χρήματα μέσα στην Ελλάδα αντί να φεύγουν στο εξωτερικό. Η δεύτερη ανάγκη που πρέπει να υπηρετήσει η ανάπτυξη, είναι να διευρυνθεί η παραγωγική βάση της χώρας. Όσο λιγότεροι Έλληνες παράγουν τόσο πιο εγκλωβισμένοι μένουμε σε παλιά παραγωγικά μοντέλα. Αν θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο πρέπει να διευρυνθεί η παραγωγική βάση. Αυτές είναι οι πραγματικές ανάγκες της χώρας.  Τώρα, το σχέδιο Πισσαρίδη το οποίο έχω διαβάσει, δεν μιλάει για αυτά, δεν μιλάει ούτε για διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, ούτε για προστασία των χαμηλότερων στρωμάτων. Μιλάει κυρίως για το πώς το υπαρκτό κεφάλαιο στην Ελλάδα θα διευκολυνθεί από εδώ και πέρα να επενδύσει. Αυτό όμως δεν είναι υπηρέτηση αναγκών, είναι υπηρέτηση συμφερόντων.

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, στοχοποίησαν τον μικρομεσαίο επιχειρηματία.

Οι κυβερνήσεις δεν αδίκησαν τον μικρομεσαίο, οι κυβερνήσεις στοχοποίησαν τον μικρομεσαίο. Και υπάρχει λόγος για αυτό. Πριν από περίπου 10 χρόνια, μελέτες του ΣΕΒ, των μεγάλων επιχειρήσεων δηλαδή, των τραπεζών και της Τρόικας, αποφάσισαν ότι η μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα πρέπει να πεθάνει. Και το αποφάσισαν αυτό για 2 λόγους. Ο πρώτος ήταν επειδή θεωρούσαν ότι δεν είναι ανταγωνιστική και ο δεύτερος ήταν επειδή θεωρούσαν ότι είναι η κύρια πηγή φοροδιαφυγής. Από τότε όμως, ξέρουμε πολύ καλά ότι οι τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί μπορούν να αντιστρέψουν και τα 2 αυτά φαινόμενα. Και να κάνουν τις ΜμΕ πιο ανταγωνιστικές, και βεβαίως να βρίσκονται στον φορολογικό έλεγχο του κράτους πολύ καλύτερα από ό,τι στο παρελθόν. Αντί λοιπόν να ξοδεύουμε όλα αυτά τα χρήματα και την ενέργεια που ξοδεύουμε απλώς για να ψηφιοποιήσουμε την ελληνική γραφειοκρατία, θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να χρησιμοποιούμε τις τεχνολογίες αυτές για να ξαναδώσουμε ζωή στη ΜμΕ, να σταματήσουμε να τη στοχοποιούμε να τη βάλουμε πάλι δυναμικά μέσα στην οικονομία.

Ο νέος νόμος ΟΤΑ είναι μια τεράστια υποχώρηση της δημοκρατίας

Ο νέος νόμος για τους ΟΤΑ, δεν έχει καμία σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι να υπηρετεί τον πολίτη. Το τελευταίο ν/σ που ασχολήθηκε με τους δημότες, με τους πολίτες, ήταν ο Καλλικράτης, ένα ν/σ του ΠΑΣΟΚ το οποίο πραγματικά αποσυγκέντρωσε ένα μέρος της εξουσίας και ήταν το πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Από τότε έχουν έρθει 3 ν/σ τα οποία ασχολούνται μόνο με το πως θα εκλέγονται οι δημοτικοί σύμβουλοι. Κι εδώ έρχεται ένα ν/σ το οποίο όχι μόνο δίνει απεριόριστες δυνάμεις στον δήμαρχο αλλά κάνει και το εκλέγεσθαι πάρα πολύ ακριβό. Αποκλείει μικρές παρατάξεις, αποκλείει ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να εμπλακούν στην πολιτική αλλά δεν έχουν τα χρήματα να το κάνουν. Αποκλείει μια σειρά από συμπολίτες μας, κάτι το οποίο είναι για εμένα μια τεράστια υποχώρηση της δημοκρατίας. Η κυβέρνηση διατείνεται ‘ότι οι δήμοι θα κυβερνώνται καλύτερα με το ν/σ της. Εγώ θα ήθελα να δω έναν πραγματικό απολογισμό της τοποθέτησης αυτής της κυβέρνησης διότι εγώ μπορώ να σας πω ότι ένας δήμος ο οποίος θα λειτουργούσε χειρότερα από ό,τι λειτουργεί σήμερα, είναι ο δήμος Αθηναίων. Εκεί οι παρατάξεις φέρνουν όλες τις φωνές της πόλης μέσα στο ΔΣ και κάθε φορά που ο Δήμαρχος έχει ακούσει τις άλλες παρατάξεις έχει πάρει πολύ πιο σοφές αποφάσεις από αυτές που έχει πάρει όταν έχει ενεργήσει μόνος του.

Η Τουρκία στη Θράκη εκμεταλλεύεται το κενό που αφήνει η ελληνική κυβέρνηση

Πάντα η Τουρκία θα προσπαθεί να παίζει παιχνίδια στη Θράκη και πάντα θα προσπαθεί να παίζει παιχνίδια στο Αιγαίο. Ειδικά όταν έχει ηγεσίες όπως η σημερινή η οποία έχει αποφασίσει ότι οι σχέσεις της με όλου στους γείτονες θα είναι τεταμένες και ότι αυτό την εξυπηρετεί. Εδώ η Ελλάδα πρέπει να δείξει απίστευτη ψυχραιμία, πρέπει να δείξει δημιουργικότητα, πρέπει να βρει λύσεις. Ακούω ότι για παράδειγμα, τούρκικες εταιρίες, ανοίγουν στη Θράκη. Ανοίγουν ελληνικές; Ξέρουμε ότι η Θράκη έχει απίστευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές που σήμερα είναι αδρανείς. Αν δεν δημιουργήσει ένα πρόγραμμα η ελληνική κυβέρνηση για τη Θράκη, θα δημιουργηθεί ένα κενό το οποίο θα έρθει κάποιος άλλος να γεμίσει. Κι εκεί πρέπει να καταλάβουμε ότι η δύναμη μιας χώρας δεν είναι μόνο πόσα τανκς μπορεί να παρατάξει στα σύνορά της ή πόσα αεροπλάνα μπορεί να βγάλει στον αέρα αλλά πόσο δυνατή είναι η διπλωματία της, η επιρροή της και πόσο δυνατή είναι η οικονομία της. Διότι σας λέω πολύ ξεκάθαρα ότι τα παιχνίδια στη Θράκη είναι παιχνίδια οικονομίας.

Ακούστε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ.