-Υπάρχουν 3 ζητήματα, τα οποία υποτίθεται ότι συζητάει η Ευρώπη. Το πρώτο, είναι η φύλαξη των συνόρων. Έχει γίνει ένα πρώτο βήμα από τα τείχη ή τα μη τείχη, από τον τρόπο με τον οποίο η Frontex λειτουργεί και γίνεται συζήτηση, τουλάχιστον σε ένα επίπεδο. Το δεύτερο, είναι το θέμα της αλληλεγγύης, όπου μπορεί να το συζητούν η Ελλάδα και η Ιταλία, ενδεχομένως και η Ισπανία, αλλά οι υπόλοιποι κοιτούν να σπρώξουν το πρόβλημα όσο πιο κοντά στα σύνορα γίνεται, με αποτέλεσμα τις τραγικές αυτές συνέπειες. Το τρίτο, ζήτημα για το οποίο δε συζητάμε καθόλου, είναι τα αίτια αυτού του προβλήματος. Οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι έστειλαν αυτούς τους ανθρώπους στον θάνατο, είναι αυτοί που χρυσώνει η Ευρώπη. Οι μαφίες της Λιβύης, οι δικτάτορες -όπως είναι ο Ασάντ στη Συρία-, τα καθεστώτα τα οποία ξανά και ξανά παίρνουν λεφτά από την Ε.Ε. H Ευρώπη, παραμυθιάζει ότι κάνει κάτι σε σχέση με αυτό και οι ίδιοι, αφότου έχουν πάρει τα χρήματα, παίρνουν και τα χρήματα των μεταναστών και των προσφύγων και ουσιαστικά χρυσώνονται, για να συνεχίσουν να επιβάλλονται.

Είναι απόλυτος ο στρουθοκαμηλισμός της Ε.Ε διότι, αν θέλουμε να σταματήσουν ή τουλάχιστον να ελαχιστοποιηθούν αυτές οι ροές, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στις γείτονες χώρες. Προβλήματα όπως είναι η τεράστια ανισότητα που υπάρχει μεταξύ Ευρώπης και των γύρω χωρών, αλλά και το πρόβλημα των καθεστώτων τα οποία η Ευρώπη τρέφει. Η Ιταλία, ξανά και ξανά δίνει χρήματα στη Λιβύη σε καθεστώτα τα οποία τη μια μέρα “ξυπνάνε” έτσι και την άλλη αλλιώς. Σήμερα, παίρνουν τα χρήματα και επιβάλλονται με σκληρούς τρόπους απέναντι στους ίδιους τους πολίτες και από την άλλη, γεμίζουν αυτά τα καράβια με προορισμό την Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση μόνο στον χώρο της Ελλάδας και να αφήνουμε την Ε.Ε. εκτός.

-Στο προσφυγικό, υπάρχουν δύο πτυχές. Η μία πτυχή είναι όταν συζητείται το προσφυγικό με νηφαλιότητα και η άλλη είναι ο φόβος αυτού, ο οποίος γίνεται πηγή εκμετάλλευσης όλων των ακροδεξιών δυνάμεων της Ευρώπης, για να επιβάλλουν πολιτικές οι οποίες είναι πραγματικά άγονες. Αυτού του είδους η αντιμετώπιση από τη μεριά της Ε.Ε. και αυτού του είδους το σκεπτικό απέναντι στα πράγματα, οδηγεί στην επανάληψη αυτού του προβλήματος. Γιατί εκμεταλλεύονται τον φόβο του προσφυγικού, οι άνθρωποι που ουσιαστικά φτάνουν τον Ευρωπαίο πολίτη στα όρια της επιβίωσης και τον κάνουν να νιώθει ότι αν μπει στη χώρα ένας πρόσφυγας ή ένας μετανάστης, σημαίνει ότι θα χάσει τα 400 ευρώ που παίρνει. Κατεβάζουν, δηλαδή, το εισόδημα και τον πλούτο των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων, έτσι ώστε ο Ευρωπαίος να νιώθει ότι η ζωή ενός μετανάστη, είναι ο δικός του θάνατος. Γιατί να φτάσουμε εκεί, ,μια Ευρώπη με τέτοιον πλούτο;

Η Ελλάδα, έχει καταφέρει να απορροφήσει τεράστιους πληθυσμούς με δημιουργικό τρόπο. Να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας πρώτα και τον εσωτερικό μας χώρο, τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό, πριν να αρχίσουμε να αναζητούμε, αν το λιμενικό θα έπρεπε να πετάξει ένα ή δύο σχοινιά.

Αποτελεί ζήτημα πως ο Πρωθυπουργός είπε ότι η Τουρκία παρενέβη στις ελληνικές εκλογές. Να ξεκαθαρίσουμε ποια είναι η ουσία του ζητήματος. Υπάρχουν δύο εκδοχές όσον αφορά τον κ. Μητσοτάκη, είτε έχει στοιχεία είτε όχι. Αν έχει στοιχεία για παρέμβαση της Τουρκίας στις ελληνικές εκλογές, τότε ένας υπεύθυνος πολιτικός θα έπρεπε να μαζέψει όλα τα κόμματα, για να αντιμετωπίσουν μαζί το θέμα. Αν δεν έχει στοιχεία ο κ. Μητσοτάκης και αν ακόμα δεν έχουμε στοιχεία για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε ως κράτος απέναντι σε μία τέτοια παρέμβαση, τότε είναι 2 οι λόγοι που συμβαίνουν αυτά. Ο ένας είναι, επειδή η Ροδόπη είναι ροζ (ΣΥΡΙΖΑ) και ο δεύτερος είναι, ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από θέματα, όπως είναι η Υγεία, και το γεγονός ότι μία γυναίκα πέθανε στην καρότσα ενός αυτοκινήτου, επειδή δεν ερχόταν το νοσοκομειακό ασθενοφόρο. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το να ανοίξεις ένα τέτοιο θέμα με τόσο μικροκομματικό συμφέρον, είναι όχι μόνο κακό για την πολιτική διαδικασία η οποία εξελίσσεται αυτήν τη στιγμή, αλλά είναι κακό και επικίνδυνο για την Ελλάδα.

Η Τουρκία έχει μία καινούργια Κυβέρνηση, έναν καινούργιο Υπουργό Εξωτερικών, έναν καινούργιο Υπουργό Αμύνης. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει ο κ. Μητσοτάκης σε αυτήν την καινούργια Κυβέρνηση με αυτό που λέει; Πως αύριο θα έχουμε μία δυνατότητα συζήτησης ή πως αύριο θα είμαστε πάλι ο ένας απέναντι στον άλλον;

Η ΝΔ, όταν δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα ζητήματα, κοιτάζει τις περιπτώσεις και τα μικρά. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα που δεν μπορεί να απαντήσει με την πολιτική της στη μετανάστευση και προσπαθεί να βρει πάτημα πάνω σε μία φράση που είπε κάποιος για το λιμενικό. Από την στιγμή που ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα διαλόγου με την επόμενη Κυβέρνηση, θα καρπωθεί τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου. Εάν θέλουμε η Ελλάδα να είναι πάντα με το δίκιο και να είναι πάντα από πάνω, χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί.

Παρακάτω θα δείτε αποσπάσματα από τη συνέντευξή μου στην «ΕΡΤ News», στην εκπομπή «Επτά», με τη Βάλια Πετούρη:

https://youtu.be/ZdZ-lY9lmSE