Πρωτολογία στην επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Σπυρίδωνος- Αδώνιδος Γεωργιάδη, σχετικά με την εφαρμογή του ν. 3028/2002, τις καθυστερήσεις στην έκδοση οικοδομικών αδειών στις Σπέτσες

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Κύριε Πρόεδρε, κύριε συνάδελφε, θέτετε για άλλη μια φορά το αιώνιο ερώτημα το οποίο αντιμετωπίζουμε σε όλες τις δουλειές που κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και αφορά ουσιαστικά την ισορροπία που πρέπει να κρατήσει κανείς μεταξύ ενός μνημείου, ενός όμορφου προορισμού αφ’ ενός και αφ’ ετέρου της ανάπτυξης την οποία έχει τη δυνατότητα να κάνει ένας κάτοικος ο οποίος ζει εκεί πέρα.

Είναι πραγματικά λυπηρό, αν το δει κανείς αντίστροφα, πόσες πανέμορφες περιοχές της Ελλάδας καταστράφηκαν επειδή δεν προστατεύτηκαν έγκαιρα. Ήταν πανέμορφοι προορισμοί, ήταν προορισμοί που θα μπορούσαν να γίνουν πηγές μόνιμου πλούτου παρά του παροδικού πλούτου που έγιναν τη δεκαετία του πενήντα και του εξήντα. Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, έτσι ώστε σήμερα να συνεχίζουν να παράγουν για τις περιοχές στις οποίες βρίσκονται.

Και παρ’ ότι πολλά χάθηκαν, σώθηκαν και πολλά ακόμα. Αυτά σώθηκαν επειδή τις δεκαετίες του ‘70 και του ’60 προστατεύτηκαν σε πολλές περιπτώσεις πολύ αυστηρά από το νόμο. Έτσι σώθηκαν σήμερα, ώστε να μπορούν να αποτελούν διαχρονικές πηγές πλούτου.

Πριν, λοιπόν, αμφισβητήσουμε τη σημασία ή την ισχύ που πρέπει να έχει ο νόμος, είναι πάρα πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε και ένα δεύτερο πράγμα που αφορά τη διαδικασία. Διότι ένας νόμος, βεβαίως, προστατεύει αλλά θεσπίζει και κάποιες διαδικασίες τις οποίες οι πολίτες πρέπει να τηρούν.

Και εδώ βλέπουμε ότι οι διαδικασίες είναι πολύ συχνά αναξιόπιστες, αναποτελεσματικές και ενίοτε καθυστερούν. Δεν θα έλεγα ότι όλα αυτά είναι προβλήματα ειδικά των Σπετσών, υπάρχουν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Αυτό το οποίο θα έλεγα είναι ότι στις Σπέτσες έχουμε τη δυνατότητα να επιταχύνουμε κάποιες από τις διαδικασίες οι οποίες υπάρχουν. Και βρισκόμαστε σήμερα σε συνεννόηση, ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των συνεδριάσεων του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων, το οποίο πιστεύουμε ότι θα δώσει μια ώθηση στην ταχύτητα με την οποία διεκπεραιώνονται οι εκκρεμείς υποθέσεις.

Θα σας θυμίσω, για την αξιοπιστία αυτού που λέω, εν πάση περιπτώσει, ότι, όταν αναλάβαμε το Υπουργείο στο ΚΑΣ υπήρχαν γύρω στις επτακόσιες υποθέσεις και τριακόσιες περίπου μελέτες σε εκκρεμότητα οι οποίες χρόνιζαν, βαλτώνανε, περνούσε μία κάθε τόσο. Ωστόσο, ενώ, έχουμε καταφέρει σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα να προχωρήσουν πολλά από αυτά.

Άρα η διάθεσή μας είναι, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες και την όποια καθυστέρηση παρατηρείται, να προχωρήσουμε πιο γρήγορα.

Η αλλαγή του νόμου και η αλλαγή του πλαισίου είναι μια δυνατότητα την οποία πάντα έχουμε.

Αλλά το πιο σημαντικό για την ανάπτυξη δεν είναι τόσο πολύ να αφαιρέσει κανείς ελέγχους, αλλά να ξέρει ο πολίτης που πατάει και που βαδίζει σε ό,τι αφορά το νόμο. Να υπάρχει, δηλαδή, ένας νόμος, να υπάρχουν διαδικασίες τις οποίες να εμπιστεύεται ο πολίτης, να ξέρει ότι θα πάρει γρήγορα την απάντησή του και ότι η απάντησή του θα είναι τελική και δεν θα τον σέρνουν από την μια υπηρεσία στην άλλη, για να κάνει το έργο το οποίο θέλει να κάνει.

Δευτερολογία στην επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Σπυρίδωνος- Αδώνιδος Γεωργιάδη, σχετικά με την εφαρμογή του ν. 3028/2002, τις καθυστερήσεις στην έκδοση οικοδομικών αδειών στις Σπέτσες

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Κύριε συνάδελφε, παρά τον τόνο σας, καταφέρατε μέσα σε αυτά που είπατε να πείτε πρώτον, αρκετές ανακρίβειες, δεύτερον, να πάρετε πίσω τα πράγματα τα οποία ο ίδιος είπατε και, τρίτον, να εκφραστείτε για ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι εδώ για να στηρίξουν ή να μη στηρίξουν αυτό που λέτε.

Στον κ. Καρύδη, κατ’ αρχάς, να σας πω ότι έχω απαντήσει σε ερώτηση για το ακριβώς ίδιο θέμα, με το ακριβώς ίδιο περιεχόμενο με τη δική σας.

Άρα είναι ο λόγος σας και ο λόγος μου. Τι να κάνουμε;

Επίσης, από το 1967 ολόκληρη η νήσος έχει χαρακτηριστεί. Ολόκληρη. Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει κανείς αυτό; Ειδικά για ένα νησί, όταν λέμε ότι χαρακτηρίζουμε ολόκληρη τη νήσο, αυτό σημαίνει όπου φτάνει το νερό, η νήσος έχει χαρακτηριστεί. Καλώς, κακώς; Είναι κάτι που μπορούμε να το συζητάμε όσο θέλετε.

Και, τρίτον, να σας πω και κάτι άλλο. Λέτε εσείς «υπάρχουν ή δεν υπάρχουν νόμοι στο κράτος». Υπάρχουν. Και υπάρχουν και τηρούνται. Και πάντα να αισθάνεστε μια ανασφάλεια όταν ο κόσμος αρχίζει και χτυπάει ένα πρόσωπο, επειδή τηρεί τους νόμους. Βεβαίως, υπάρχει η πιθανότητα το πρόσωπο αυτό να κάνει παρανομίες. Και, βεβαίως, αν υπάρχει τέτοιος υπαινιγμός και θα ήθελα να ξέρω αν η κατηγορία που φέρνετε στη Βουλή είναι εμπεριστατωμένη. Τότε βεβαίως να ελέγξουμε και με ΣΔΟΕ και με οποιονδήποτε μηχανισμό θέλετε, αν η κυρία, στην οποία αναφέρεστε, παρανόμησε απέναντι στους πολίτες των Σπετσών.

Πολύ συχνά, όμως, επιτιθέμεθα σε ανθρώπους, επειδή δεν μπορούμε να χτυπήσουμε τα συστήματα τα οποία εμείς έχουμε επιβάλει σε αυτούς τους ανθρώπους να υπηρετούν. Και αυτό είναι πάντα πάρα πολύ επικίνδυνο. Από εκεί ξεκινάνε τα μεγάλα προβλήματα της δημοκρατίας και εκεί είναι που αρχίζει η δημοκρατία και γίνεται επικίνδυνη. Όταν, δηλαδή, αντί να χτυπήσουμε το νόμο ή το θεσμό, πάμε και χτυπάμε το πρόσωπο.

Αν, λοιπόν, υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτήν την κυρία, σας παρακαλώ να τα φέρετε. Αλλά αν δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η κυρία αυτή κλέβει ή καταπατά τους νόμους, τότε νομίζω ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να φέρνουμε στη Βουλή μία τέτοια κατηγορία.

Γι’ αυτό σας λέω: Έχει παρανομήσει; Αμέσως να το ψάξουμε. Δεν έχει παρανομήσει; Αφήστε την να κάνει τη δουλειά της. Γιατί αυτό που είναι πιο σημαντικό απ’ όλα, σ’ αυτήν τη φάση, είναι να προστατεύσουμε τις Σπέτσες και όχι επειδή πέντε άνθρωποι θέλουν να χτίσουν, να αρχίζουμε να πιέζουμε ανθρώπους, τους οποίους τους έχουμε βάλει εκεί για να τηρούν τους νόμους.

Και γι’ αυτό ακριβώς σας λέω ότι εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να συζητήσουμε όποιο θέμα θέλετε, όχι σε προσωπικό επίπεδο, όμως. Δεν είναι οι συναντήσεις μας σε προσωπικό επίπεδο. Πρέπει να σας πω ότι έχω πάει και με τον Πρωθυπουργό και μόνος μου σε τουλάχιστον επτά μέρη της Ελλάδας, να συζητήσω ακριβώς με θεσμικούς φορείς για τα θέματα που πρέπει να αλλάξουν. Δεν έχω πάει στις Σπέτσες. Ε, δεν νομίζω ότι αυτό είναι έγκλημα. Αλλά, πάμε και μιλάμε στον κόσμο, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερο. Και αυτό είναι η ουσία του πράγματος.

Εάν τώρα, θέλει κάποιος να αλλάξουμε ένα νόμο ή να επαναοριοθετήσουμε μια περιοχή, θα γίνει κι αυτό με τη σειρά του. Δεν μπορεί να αισθανόμαστε ότι επειδή εμείς έχουμε ένα πρόβλημα, σηκώνουμε το τηλέφωνο, δεν βρήκαμε τον Υπουργό, παίρνουμε το Βουλευτή του ΛΑΟΣ και θεωρούμε ότι επειδή αυτός θα πει κάτι στη Βουλή, θα δούμε το δήμαρχο. Δεν δουλεύει έτσι το πράγμα. Δεν δουλεύει έτσι η δημοκρατία. Έτσι δουλεύει το ρουσφέτι.

Ε, λοιπόν, εγώ, κύριε συνάδελφε, δεν είμαι διατεθειμένος να παίξω αυτό το παιχνίδι και σας το λέω από τώρα ότι τέτοιου είδους πιέσεις δεν μας ακουμπάνε, παρά μόνο εάν έχει γίνει παρανομία και εκεί ευχαρίστως, αμέσως, να διατάξουμε οποιαδήποτε έλεγχο θέλετε, για να το αποσαφηνίσουμε αυτό.

Σας ευχαριστώ.