– Παρατηρώ μια λογική που αναπτύσσεται αυτό τον καιρό κυρίως από πολιτικούς της Δεξιάς που προτείνουν όταν κάτι δεν δουλεύει, να το κλείνουμε. Δεν δουλεύει η ΕΡΤ; Να κλείσουμε την ΕΡΤ. Δεν δουλεύει η Δημοτική Αστυνομία; Να κλείσουμε τη Δημοτική Αστυνομία. Δεν δουλεύει το Πολυτεχνείο; Να το κάνουμε Μουσείο. Μετά τι; Για εμένα, ο ρόλος του πολιτικού είναι το αντίθετο. Όχι να κλείνει ό,τι δεν δουλεύει, αλλά να το φτιάχνει. Αυτού του είδους η παραίτηση που δείχνουν πολιτικοί κυρίως της συντήρησης, εμένα δεν με εκφράζει. Να παλέψουμε πρώτα. Να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να φτιάξουμε αυτό που πρέπει να φτιάξουμε. Σας θυμίζω, ότι την περίοδο που ήμουν πολιτικός επικεφαλής της ΕΡΤ ως υπουργός Πολιτισμού, η ΕΡΤ έγινε πλεονασματική σε έξι μήνες. Η Λυρική Σκηνή από εκεί που ήταν παράδειγμα δημόσιου Οργανισμού προς αποφυγή, έγινε σήμερα παράδειγμα που το δείχνουν όλοι και λένε «να, μια επιτυχία». Γιατί να μην δουλέψουμε με βάση αυτά τα κριτήρια σε όλα τα ζητήματα και να πηγαίνουμε πάντα στο «δεν δουλεύει, ας το κλείσουμε»;

– H κάθε γειτονιά έχει τις δικές της ανάγκες. Αλλά υπάρχουν κάποιες γειτονιές οι οποίες σήμερα πλήττονται περισσότερο από τις άλλες. Συνήθως είναι αυτές που έχουν επιβαρυνθεί είτε με την εγκατάλειψη, είτε με την ανασφάλεια. Για εμάς αυτές είναι οι γειτονιές στις οποίες πρέπει να δώσουμε πρώτα έμφαση.

– Όταν σκέφτεσαι την Αθήνα σαν ένα πάτημα πάνω στο οποίο πας να φτιάξεις καριέρα, συμπεριφέρεσαι απέναντι στην πόλη λες και θα είσαι Δήμαρχος μόνο για μια τετραετία. Δηλαδή πας και κάνεις έργα που μοιάζουν εντυπωσιακά, αλλά δεν αντιμετωπίζεις τα προβλήματα επί της ουσίας. Αυτό που λέω είναι το εξής: η Αθήνα χρειάζεται Δήμαρχο. Χρειάζεται ένα Δήμαρχο, ο οποίος θα δεσμευτεί ότι στο τέλος της τετραετίας θα ζητήσει ξανά την ψήφο των πολιτών. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να χτίσουμε μακροχρόνιες πολιτικές και μόνο τότε μπορούμε να φτιάξουμε πραγματικά την πόλη μας.

 

https://www.youtube.com/watch?v=-uoRd5_Oy8I