Εδώ δεν είμαστε μια δημοκρατία τύπου Πούτιν
Παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο – 18.07.2022
«Αρχικά, θα ήθελα να επισημάνω ότι αυτή είναι η πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μετά το νόμο Βορίδη που αφαιρεί σημαντικά εργαλεία στοιχειώδους δημοκρατίας από την αντιπολίτευση.
Κατά τον κ. Βορίδη δεν έχει καμία αξία πια να φέρνουμε έκτακτα θέματα προς συζήτηση ενώ έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι αυτό ήταν ένα εργαλείο που και εσάς σας βοηθούσε να κάνετε καλύτερα τη δουλειά σας.
Μπορεί να σας δυσκόλευε αλλά δεν σας έκανε κακό. Σας βοηθούσε να παίρνετε καλύτερες αποφάσεις.
Λες και το ήθελε αυτό η συγκυρία, σήμερα θα έπρεπε να συζητήσουμε τις τελευταίες εξελίξεις στο Καλλιτεχνικό Σχολείο της Πρασσά.
Διότι σήμερα μαθαίνουμε ότι το σχολείο δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει ούτε το 2023.
Από αυτά που είπε στους γονείς ο κ. Αξιώτης προβλήματα στατικότητας του κτηρίου μάς απομακρύνουν χωρίς τέλος από το χρονοδιάγραμμα που ο ίδιος είχε δεσμευτεί.
Δεν το θεωρείτε εσείς αυτό σημαντικό θέμα;
Δεν το θεωρείτε άξιο συζήτησης ή σας βολεύει να μη συζητηθεί;
Αναρωτιέται κανείς αν η αναποτελεσματικότητα είναι αποτέλεσμα διαχειριστικής ολιγωρίας ή απλά δεν θέλατε ποτέ να γίνει το έργο.
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, θα μπορούσα να αρκεστώ στην προηγούμενή μου παρέμβαση περί έλλειψης σχεδιασμού, αλλά εδώ προσθέτετε συνεχώς θέματα που εγείρουν σοβαρότερα ερωτήματα.
Eίναι δυνατόν, για παράδειγμα, το σχέδιο για την περίοδο των πυρκαγιών να έρχεται τέλη Ιουλίου;
Είναι δυνατόν, επίσης στα τέλη Ιουλίου στη μέση της τουριστικής σεζόν, να μην έχει τελειώσει το Σύνταγμα και η Πανεπιστημίου να είναι ακόμα σε κατάσταση τραγική και δυσφημιστική για την πόλη;
Είναι δυνατόν, 18 μέρες μετά το υποτιθέμενο κλείσιμο του Ελαιώνα, να μην ξέρουμε ακόμα ούτε πόσοι είναι, ούτε που θα πάνε οι εναπομείναντες μετανάστες, ούτε τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι εκεί;
Είναι δυνατόν να έρχεται μια πραγματικά γενναιόδωρη δωρεά από το ίδρυμα Ωνάση για μια συνοικία της Αθήνας και να μην έχουμε τη γνώμη του διαμερίσματος που μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να τη μπλοκάρει ή τουλάχιστον να την καθυστερήσει;
Είναι δυνατόν να μας φέρνετε συζήτηση για το γηροκομείο με θέμα το πρόγραμμα εξυγίανσής του και να μην έχουμε σχέδιο προγράμματος;
Η «ολιγωρία» αυτή γίνεται ακόμα πιο ύποπτη όταν την ίδια ώρα φέρνετε το θέμα της ψηφιακής πολιτικής του Δήμου που βάζετε σε διαβούλευση μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Άρα το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι αυτά που σας βολεύουν τα φέρνετε, και τα φέρνετε νωρίς, αλλά αυτά που δε σας βολεύουν τα φέρνετε μισά και καθυστερείτε μέχρι να τα θεωρήσετε τετελεσμένα.
Πλην όμως εδώ δεν είμαστε μια δημοκρατία τύπου Πούτιν. Όπου ό,τι μας βολεύει είναι δημοκρατικό κεκτημένο και ότι δεν μας βολεύει είναι προνόμιο «ενός ανδρός αρχής».
Ζούμε σε μια δημοκρατία που η αντιπολίτευση έχει λόγο, και σε μια πόλη που περηφανεύεται ότι γέννησε τον διάλογο ακόμα και εκεί που δεν βολεύει την εξουσία.
Σοβαρευτείτε λοιπόν.
Διότι η πόλη βρίσκεται σε έναν κακώς εννοούμενο αυτόματο και οι στόχοι για την πόλη είναι πολύ υποδεέστεροι και των προσδοκιών και των δυνατοτήτων της.
Και δυστυχώς για εσάς, μόνο η αντιπολίτευση μπορεί να φέρει σοβαρά θέμα.
Έτσι λοιπόν, μαζί με την Ανοιχτή Πόλη, σας φέραμε πρόταση για τη μείωση των τελών. Και δεν σας τη φέραμε τελευταία στιγμή για να σας ξαφνιάσουμε και να το παίξουμε λαϊκιστές, αλλά με χρόνο δυο εβδομάδες για να το συζητήσουμε σοβαρά.
Δεν το φέρνουμε για να σας βάλουμε σε δύσκολη θέση ευκαιριακά, αλλά για να δοκιμάσουμε πολιτικά αν αυτά που λέτε τα εννοείτε και σας δίνουμε χρόνο να το σκεφτείτε.
Για εμάς δεν θέλει πολύ σκέψη: Έχετε πλεόνασμα ανταποδοτικών τελών την ώρα που οι πολίτες της πόλης, ειδικά τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα, υποφέρουν από τον πληθωρισμό και την αύξηση τιμών.
Αντί να κάνουμε πολιτική επιδομάτων δεν θα ήταν καλύτερο να κάνουμε μια παρέμβαση πραγματικής ανακούφισης των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και αυτά τα χρήματα να τα ρίξουμε μέσα στην αγορά όταν τα χρειάζεται πιο πολύ από ποτέ;
Για εμάς η απάντηση είναι εύκολη, αλλά σε κάθε περίπτωση πολύ πιο ουσιαστική από το αν η κα Δασκαλάκη θα πάει στην Καρδίτσα».