Έχουμε μπει στη δεύτερη φάση της πανδημίας του κορονοϊού, όπου η οικονομία περνάει σε πρώτο πλάνο. Πώς κρίνετε τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της ύφεσης;

-Παρόλο που υπάρχουν σημάδια που πρέπει να μας ανησυχήσουν, είναι νωρίς για να κρίνουμε την κυβέρνηση στα θέματα της οικονομίας. Η κυβέρνηση πέτυχε να αποφύγει τα χειρότερα και η αποφασιστικότητά της έσωσε ζωές. Σε σύγκριση με άλλες χώρες, η Ελλάδα αντέδρασε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Ο συνδυασμός της ανακούφισης και της περηφάνειας που απορρέει από την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης εξηγεί γιατί ο κ. Μητσοτάκης χαίρει αποδοχής από την ελληνική κοινωνία. Είναι όμως ικανός να χειριστεί την κρίση που έρχεται; Η αλήθεια είναι ότι η επόμενη φάση χρειάζεται άλλες ικανότητες.

Αν τον κορονοϊό πρέπει να τον αντιμετωπίσεις τεχνοκρατικά, την ανάπτυξη της οικονομίας πρέπει να την χειριστείς πολιτικά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει να αδράξεις την ευκαιρία για να «σπάσεις αυγά», να κάνεις τομές. Θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει πλούτος ή θα δώσεις χρήματα εκεί που υπάρχει προοπτική; Τα λεφτά θα πάνε όλα στους ίδιους ή θα κρατήσει χρήματα η κυβέρνηση για να ανοίξει νέες αγορές στις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδας;

Πεποίθησή μου είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να επιλέξει τον δεύτερο δρόμο, τον δρόμο της κοινωνικής συνοχής και αντί να στείλει όλα τα χρήματα π.χ. για τον τουρισμό, στους επιχειρηματίες του τουρισμού, να αφιερώσει χρήματα για να αναπτυχθεί ο τουρισμός και στη Θράκη, στην Ήπειρο και την Πελοπόννησο, που έχουν δυνατότητες αλλά χρειάζονται στήριξη. Θα το κάνει;

Τα πρώτα σημάδια δεν είναι καλά αλλά είναι ακόμα νωρίς. Κατά τη γνώμη μου, η στήριξη των ανθρώπων που πλήττονται είναι η βασική πυξίδα των μέτρων που απαιτούνται. Πρέπει να αποφύγουμε το να χαθούν πόροι, ιδέες και επενδύσεις από την οικονομία μας και να μη μείνει πίσω κανένας εργαζόμενος ή επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει πρόβλημα. Εξάλλου, φαίνεται πως η Ευρώπη προσπαθεί να απαντήσει στην κρίση με καλύτερο τρόπο σε σχέση με αυτό που έγινε πριν δέκα χρόνια και εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη ελληνική συμμετοχή, ώστε η χώρα να γίνει μέρος της λύσης και της διεκδίκησης εργαλείων πολιτικής που θα αντιμετωπίσουν την ύφεση. Δεν αρκεί να δίνεις λεφτά, αλλά να ξέρεις πού τα δίνεις και προφανώς, να τα δίνεις με τον βέλτιστο τρόπο. Η κυβέρνηση χρειάζεται να δουλέψει με μεγαλύτερη συνέπεια και επάρκεια και προς αυτή την κατεύθυνση.

Με την κρίση όμως άνοιξε και μια συζήτηση για το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Ακούγεται δηλαδή ότι στην Ελλάδα, ο τουρισμός είναι υπέρμετρα διογκωμένος, με αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία να είναι πολύ ευάλωτη στις διακυμάνσεις της συγκυρίας. Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου;

Η οικονομία είναι ευάλωτη όχι διότι είναι μεγάλος ο τουρισμός αλλά διότι είναι μικροί οι άλλοι κλάδοι. Την εποχή της κρίσης, ήμουν υπουργός Τουρισμού και γρήγορα φάνηκε ότι μια συνεργασία του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα μπορούσε να κρατήσει την οικονομία του Τουρισμού ζωντανή και αναπτυσσόμενη. Την ώρα που καιγόταν η Αθήνα, ο τουρισμός ανέβαινε και συνέχισε να ανεβαίνει μέχρι σήμερα. Τυχαίο; Καθόλου. Όταν ανέλαβα το υπουργείο, ο Τουρισμός έπεφτε. Ο ιδιωτικός τομέας και ο δημόσιος έβλεπαν ο ένας τον άλλον με καχυποψία, έκαναν διπλές και τριπλές δουλειές χωρίς συντονισμό, παρατούσαν στη μέση εθνικά σχέδια, πετούσαν χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου για τα καπρίτσια του κάθε υπουργού και πρωθυπουργού. Εμείς δουλέψαμε αλλιώς, χτίσαμε γερές συνεργασίες, χαράξαμε κοινές πολιτικές και κρατήσαμε ζωντανό ένα κομμάτι της οικονομίας που κράτησε την Ελλάδα όρθια την εποχή της κρίσης. Είναι ώρα να μάθουμε από αυτήν την εμπειρία.

Και να χτίσουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στην συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό. Σε εθνικές πολιτικές και όχι σε ατομικούς τακτικισμούς πολιτικών ή επιχειρηματιών. Ο ανταγωνισμός είναι σημαντικός για να καθορίζονται οι τιμές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε για το ποια προϊόντα είναι καλά για την Ελλάδα, για το πώς τα ελληνικά προϊόντα θα ανοίξουν νέες αγορές, πώς θα φέρουμε γνώση στην Ελλάδα και πώς θα προασπιστούμε τα εργασιακά δικαιώματα του κάθε κλάδου. Μέσα στην κρίση ο μόνος κλάδος που προχώρησε στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης ήταν αυτός του Τουρισμού.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, ο μόνος τρόπος να μειώσεις την έκθεσή σου στις διακυμάνσεις της συγκυρίας, είναι να μεγαλώσεις την πίτα του ΑΕΠ, μειώνοντας αναλογικά την εξάρτηση της οικονομίας από έναν τομέα. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν αξιοποιεί δυνατότητες που έχει ώστε να μεγαλώσει το εύρος των δραστηριοτήτων στην οικονομία της. Η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει το ανθρώπινο κεφάλαιό της, ως εκείνο τον συντελεστή παραγωγής που παράγει προστιθέμενη αξία και ποιότητα προϊόντος, δίνοντας βάση σε τομείς όπως η ενέργεια, η τεχνολογία, το εμπόριο αλλά και η αγροτική παραγωγή. Πριν από όλα, πρέπει εμείς οι ίδιοι να εμπιστευτούμε τις δυνατότητές μας και να επενδύσουμε στη χώρα μας και στους ανθρώπους της.

 

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ.