Ο ελληνικός τουρισμός μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην έξοδο από την κρίση, καθώς οι προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία είναι εντυπωσιακές.

Όμως, κλειδί για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού είναι η κεφαλαιοποίηση της προοπτικής των νέων και μεγάλων αγορών. Μετά τη Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα είναι οι πιο ελπιδοφόρες ανερχόμενες αγορές, η ανάπτυξη των οποίων καθυστερεί σημαντικά λόγω των πολύπλοκων, ακριβών και χρονοβόρων διαδικασιών έκδοσης θεωρήσεων Schengen.

Σε ένα περίπου μήνα, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Τουρισμού θα συνεδριάσει  στο Μεξικό με αυτό ακριβώς το αντικείμενο. Στόχος είναι η διαμόρφωση του πλαισίου για τη μείωση των διαδικασιών εκδόσεων θεωρήσεων, η οποία θα επιδοθεί στον Φελίπε Καλντερόν, Πρόεδρο του Μεξικού και Προεδρεύοντα των G20, με τη βάσιμη ελπίδα, ότι το θέμα θα συμπεριληφθεί στην Ατζέντα της Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου.

Είναι σημαντικό ότι το ζήτημα μπαίνει συντεταγμένα στο διεθνή δημόσιο διάλογο και αποτελεί μια επιτυχία για την χώρα μας, η οποία πρωτοστάτησε σ’ αυτήν την προσπάθεια στα μεγάλα διεθνή φόρα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Σε αναγνώριση αυτού έχω κληθεί να συμμετάσχω στη διαμόρφωση του πλαισίου, κάτι που αποτελεί μοναδική ευκαιρία, για να προβάλλουμε τις ελληνικές θέσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Έχω επιλέξει να αναφερθώ στο παράδειγμα της ανάπτυξης του τουρισμού στην Ελλάδα και την Τουρκία μετά το άνοιγμα των συνόρων της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η Ελλάδα και η Ρωσία μοιράζονται πολλά κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά και η χώρα μας είναι πολύ αγαπητός προορισμός για τους Ρώσους. Η Τουρκία όμως κέρδισε τη μερίδα του λέοντος από το άνοιγμα των συνόρων. Για την ακρίβεια, την τελευταία πενταετία δεκατέσσερα εκατομμύρια Ρώσοι, μαζί με δισεκατομμύρια σε συνάλλαγμα, επισκέφθηκαν την Τουρκία. Την ίδια ακριβώς περίοδο επισκέφθηκαν την Ελλάδα, δύο εκατομμύρια Ρώσοι, επτά φορές λιγότεροι!

Μια τέτοια διαφορά δεν δικαιολογείται από τη διαφορά των τιμών. Η βασική αιτία συνίσταται στο ότι η Τουρκία προσέφερε απείρως ευκολότερη και ταχύτερη πρόσβαση στους επισκέπτες της, χάρη στην  απουσία διαδικασιών θεωρήσεων.

Ενώ οι Ρώσοι, ήταν καλοδεχούμενοι στη Τουρκία, για να έρθουν στην Ελλάδα υποβάλλονταν στη διαδικασία που προβλέπεται από τη Συνθήκη Schengen. Πολλοί επισκέπτες έπρεπε να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις, μόνο και μόνο για να υποβληθούν σε μια διαδικασία, η οποία ήταν διαποτισμένη από καχυποψία και συχνά έφτανε να είναι προσβλητική για τους ταξιδιώτες, δίνοντάς τους την εντύπωση ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην χώρα μας.

Η επιτυχία της αύξησης των τουριστών από τη Ρωσία κατά 170% τα τελευταία δύο χρόνια ήρθε ακριβώς επειδή δημιουργήσαμε δομές που αξιοποιούν κάθε δυνατότητα που παρέχεται από τη Συνθήκη και διευκολύνουν την έκδοση VISA. Όμως αυτή η προσπάθεια έφτασε τα όρια της. Δεν παύουμε να είμαστε μέλος μιας Ευρωπαϊκής οικογένειας, η οποία διακηρύσσει μεν ότι στηρίζει τον τουρισμό, διατηρεί όμως διαδικασίες που τον απωθούν.

Η μεγάλη πρόκληση ενόψει της Συνόδου των G20 είναι να καταδείξουμε, ότι η απλοποίηση της διαδικασίας έκδοσης θεωρήσεων δεν αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια των κρατών-μελών του G20 να αναχαιτίσουν την παράνομη μετανάστευση και τα κρούσματα τρομοκρατίας. Ότι αντιθέτως, υπάρχει σοβαρό έλλειμμα αποδείξεων σχετικά με την αποτρεπτική ισχύ των διαδικασιών έκδοσης VISA απέναντι  σε αυτά τα φαινόμενα.

Οι παράνομοι μετανάστες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν κάνουν αίτηση θεωρήσεων στις κατά τόπους πρεσβείες. Ενώ η πρόσφατη ιστορία καταδεικνύει, ότι καμία διαδικασία, όσο σύνθετη και επίπονη κι αν είναι, δεν εμπόδισε τρομοκράτες από το να αποκτήσουν  VISA. Αν η VISA είναι το φύλλο συκής πίσω από το οποίο κρύβουμε την αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα, είναι μια πολύ ακριβή ψευδαίσθηση, διότι ανακόπτει τη δυνατότητα μας να συμμετέχουμε στη ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού από τις νέες αγορές. Όπως για όλες τις χώρες, έτσι και για την Ελλάδα, ισχύει ότι κάθε διακόσιες θεωρήσεις από μία πρεσβεία ισοδυναμούν με μία θέση εργασίας.

Η μάχη προμηνύεται δύσκολη διότι το μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας ασφάλειας και η οικονομική κρίση, έχουν κάνει το δυτικό κόσμο φοβικό, καχύποπτο και συντηρητικό.

Όμως, ο κόσμος μας χρειάζεται προοδευτικές ιδέες για να βγει απ’ την κρίση που τον μαστίζει και να δημιουργήσει πλούτο.

Το όραμα της απρόσκοπτης κυκλοφορίας των ταξιδιωτών είναι μία απ’ αυτές και θα αποτελέσει αναμφίβολα μέρος της ατζέντας για την ανάπτυξη του 21ου αιώνα.