Επτά εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές και τα κόμματα είναι σε «πυρετό» προετοιμασιών. Τι προσδοκάτε από τις κάλπες της 9ης Ιουνίου;

Να καταφέρουμε να κερδίσουμε, ξανά, την εμπιστοσύνη του κόσμου. Στόχος δεν είναι μόνο η δεύτερη θέση, η οποία θα μας κατοχυρώσει ως τη σοβαρή εναλλακτική διακυβέρνησης απέναντι στην αλαζονεία της ΝΔ, αλλά και το να μπορέσουμε να εμπνεύσουμε τους πολίτες να επιστρέψουν στην κάλπη. Να τους πείσουμε ότι η πολιτική μετράει. Από το 2009 μέχρι σήμερα, 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας έχουν γυρίσει την πλάτη στην κάλπη.  Τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς, κάποτε, στήριζαν το ΠΑΣΟΚ. Για κάθε σημερινό ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν και τρεις που δεν ψηφίζουν. Αυτή, για εμένα, είναι η πρώτη μας δεξαμενή.

Επιμένετε να μιλάτε για τη δεύτερη θέση και τη σοβαρή «αξιωματική αντιπολίτευση» στη χώρα. Οι δημοσκοπήσεις όμως, δεν είναι τόσο ευοίωνες για το κόμμα σας το τελευταίο διάστημα. Τι φταίει και επιστρέψατε στην τρίτη θέση των ερευνών;

Οι δημοσκοπήσεις, τις οποίες παίρνουμε σοβαρά υπόψη, μας δείχνουν πως έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Δείχνουν, όμως επίσης, ότι ο κόσμος δεν έχει ακόμη μπει στο κλίμα των εκλογών. Επίσης, δείχνει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε, τώρα που βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, είναι να μιλήσουμε σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, σε όλη τη χώρα, και να τους πείσουμε πως αποτελούμε την εναλλακτική μορφή διακυβέρνησης, απέναντι στις πολιτικές της ΝΔ.  

Έχει ξεκινήσει μία συζήτηση -ξανά- περί ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, την επομένη των ευρωεκλογών, προκειμένου να αποτελέσει το αντίπαλο δέος και τελικά τη δύναμη που θα νικήσει τη ΝΔ στις επόμενες εθνικές εκλογές. Βλέπετε περιθώρια συνεργασίας με κάποια κόμματα της Αριστεράς;

Ο χώρος της κεντροαριστεράς χρειάζεται ανασυγκρότηση και το ΠΑΣΟΚ αποτελεί τον κύριο πρεσβευτή του, διαχρονικά, στην Ελλάδα. Τόσο διότι κυβέρνησε πετυχημένα αλλά και διότι ήταν το μόνο κόμμα που άρθρωσε ένα ολιστικό σοσιαλιστικό όραμα για την πατρίδα μας. Άρα, το πρώτο που πρέπει εμείς να κάνουμε, είναι να μεταφράσουμε το διαχρονικό όραμά του σε πρακτικές και άμεσες λύσεις στα σημερινά προβλήματα του κόσμου και, μετά, να διεκδικήσουμε συνεργασία σε προγραμματική βάση. Για να πετύχει, όμως, κάτι τέτοιο, θα πρέπει να ξεκινήσει από κάτω. Το παράδειγμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μας δείχνει τον δρόμο. Σε αρκετούς δήμους, ο κόσμος συσπειρώθηκε γύρω από προοδευτικούς υποψηφίους, αναγνωρίζοντας κοινές προσεγγίσεις στα θέματα της καθημερινότητας. Έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε, δημιουργώντας τέτοιου είδους συνεργασίες, σε κάθε συλλογικότητα.

Εκ θέσεως, συνοδεύσατε τον Νίκο Ανδρουλάκη στη συνάντησή του με τον Διοικητή της ΤτΕ. Πόσο σας ανησύχησαν όσα ακούσατε εκεί;

Στο ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας και κάθε συνάντηση με την Τράπεζα της Ελλάδας, είναι αμοιβαία επωφελής. Το τραπεζικό σύστημα είναι μόνο μέρος του προβλήματος. Η εμμονή της Κυβέρνησης να στηρίζει μεγάλους επιχειρηματίες και να οδηγεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε κλείσιμο, εκτός από ξεπερασμένη, είναι και επικίνδυνη για την οικονομία. Συρρικνώνει την παραγωγική βάση, συγκεντρώνει τον πλούτο σε λίγα χέρια και οδηγεί τη μεσαία τάξη σε φτωχοποίηση. Αυτό, γίνεται μέσα από τα χρηματοδοτικά πακέτα, το φορολογικό σύστημα, αλλά και τη στάση των τραπεζών. Το ολιγοπώλιο 4 συστημικών τραπεζών έχει εκτινάξει τη διαφορά μεταξύ επιτοκίων, χορηγήσεων και καταθέσεων, αλλά και σε πολλαπλές χρεώσεις, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ανταγωνισμού, για όσους θέλουν να μειώσουν το τραπεζικό κόστος τους. Είναι μέρος του καταστροφικού σπιράλ της αισχροκέρδειας. Στο ΠΑΣΟΚ, θεωρούμε πως για να έχουμε ισχυρές τράπεζες, θα πρέπει να έχουμε ισχυρούς πελάτες τραπεζών, και όχι το αντίθετο. Σε αυτό το πλαίσιο, χρειάζεται σοβαρά ριζοσπαστική πολιτική, σε τρία επίπεδα: Τραπεζικός δανεισμός που στηρίζει και δεν πνίγει την επιχειρηματικότητα, όρια στις τραπεζικές χρεώσεις και στις προμήθειες ηλεκτρονικών συναλλαγών, λύση του γόρδιου δεσμού των κόκκινων δανείων που κρατούν σε ομηρία, όχι μόνο χιλιάδες δανειολήπτες, αλλά και τις οικογένειές τους και τους εγγυητές τους.

Χρειάζεται αναθεώρηση του σχεδίου αξιοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης; Και αν ναι, σε ποια κατεύθυνση;

Το Ταμείο Ανάκαμψης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει το παραγωγικό μας μοντέλο. Να χτίσουμε, δηλαδή, μια «πατριωτική» οικονομία, που να επενδύει στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, που να στηρίζει ενεργά το άνοιγμα νέων αγορών για ελληνικά προϊόντα στο εξωτερικό και υπηρεσίες στο εσωτερικό και στηρίζει μικρές και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, μέχρι να δυναμώσουν. Αλλά αυτό, συνεπάγεται τρία πράγματα: Διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας, αποσυγκέντρωση της εξουσίας και διαφάνεια. Τίποτα από αυτά δεν είναι στόχοι της Κυβέρνησης. Για να καταλάβετε, έπρεπε να κάνουμε τους ντετέκτιβ για να μάθουμε τα προγράμματα του Ταμείου Ανάκαμψης που τροποποιήθηκαν ή απεντάχθηκαν και, ακόμη και σήμερα, ο Υπουργός αρνείται να μας δώσει πλήρη στοιχεία.

Σας ανησυχούν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση της Ελλάδας;

Φυσικά και με ανησυχούν. Η χώρα μας, υπηρετώντας τον ρόλο της ως δύναμη σταθερότητας στην περιοχή, οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες για την εξομάλυνση της κατάστασης. Αν είχαμε Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ο Υπουργός Εξωτερικών θα είχε ήδη πάει σε Ισραήλ, Ιράν, Παλαιστίνη για να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση. Η Ελλάδα, πάντα κερδίζει όταν αποτελεί «γέφυρα» και όχι «σύνορο».