Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Πρωτολογία

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ:

Αυτό το οποίο ακούω απ’ όλους -και το σέβομαι απολύτως- είναι μία αγωνία, είναι ένας πόθος να δούμε ξανά την Ελλάδα να μπαίνει μπροστά στις εξελίξεις. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι μέσα σ’ αυτό Κοινοβούλιο αυτήν την αγωνία τη συμμεριζόμαστε. Δεν υπάρχει ένας Βουλευτής μέσα σ’ αυτά έδρανα –κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να περνάει προς τα έξω- που να μη θεωρεί ότι η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να δούμε την Ελλάδα να είναι πάλι μπροστά.

Σ’ αυτό το οποίο, όμως, διαφωνούμε είναι το πώς θα γίνει αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρώτο μας μέλημα είναι να βγούμε από την κρίση και να βάλουμε ξανά την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης και να της δώσουμε ξανά το κύρος που της αξίζει. Όμως, μέχρι εκεί, διότι ο καθένας από εμάς προτείνει εντελώς διαφορετικούς δρόμους για το πώς θα φτάσουμε εκεί.

Άκουσα –και πολλοί από εσάς μιλήσατε- για το όραμα των Μεσογειακών Αγώνων. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Μεσογειακοί Αγώνες θα μπορούσαν να συμβάλουν σ’ ένα ευρύτερο σχέδιο ανάπτυξης της Θεσσαλίας. Θα μπορούσαν μέσα σ’ ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους στόχους να συμβάλουν καθοριστικά και στην προβολή της περιοχής. Θα μπορούσαν, επίσης, κάτω από κάποιες συνθήκες να ενδυναμώσουν την αθλητική της υποδομή, ενδεχομένως και την τουριστική. Και σίγουρα, θα μπορούσαν, πάλι κάτω από κάποιες συνθήκες, να γίνουν μοχλός ανάδειξης της ελληνικής γαστρονομίας, της μεσογειακής διατροφής κι εν πάση περιπτώσει, των προϊόντων της ελληνικής γης. Όπως δε, είμαι βέβαιος ότι με τη σωστή προετοιμασία οι Μεσογειακοί Αγώνες θα μπορούσαν να γίνουν μέρος ενός ευρύτερου οράματος για τη Θεσσαλία, όχι μόνοι τους. Μόνοι τους δεν θα μπορούσαν, αλλά θα μπορούσαν να είναι μέρος ενός οράματος.

Ειλικρινά, θέλω να πιστεύω ότι με τέτοιες διαθέσεις ξεκίνησε η διεκδίκηση των Μεσογειακών Αγώνων, με ανιδιοτελείς προτεραιότητες που πάνω απ’ όλα έβαζαν τη Θεσσαλία και την Ελλάδα.

Όμως, ακόμα και αν ξεκίνησε έτσι η διεκδίκηση των Μεσογειακών Αγώνων, σας διαβεβαιώ ότι δεν ήταν αυτοί οι Μεσογειακοί Αγώνες, που παραλάβαμε εμείς από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Όταν έφθασαν στα χέρια μας, οι Μεσογειακοί Αγώνες ήταν ένα «πάρτι» εκατομμύριων, χωρίς όραμα και χωρίς καμία στόχευση: εκατομμύρια για υποδομές, πολλές από τις οποίες ήταν συζητήσιμης αξίας, εκατομμύρια σε πρόχειρες κατασκευές, τις οποίες θα έλυναν μετά τους αγώνες και για την υπόθεση/προβολή της Θεσσαλίας ούτε ένα ευρώ.

Τίποτα για τις Σποράδες! Τίποτα για το Πήλιο! Τίποτα για την Καλαμπάκα! Τίποτα για τη Λίμνη Πλαστήρα! Τίποτα για την προώθηση του Βόλου –σας τα λέω, αφού και σε σας αρέσει να απαριθμείτε τις περιοχές- και τίποτα για την προώθηση της Λάρισας! Ούτε ένα ευρώ! Ούτε ένα ευρώ για τη μεσογειακή και τη θεσσαλική διατροφή και για όλα όσα κάνουν τα προϊόντα της ελληνικής γης ιδιαίτερα! Ούτε ένα ευρώ που θα έχτιζε κάτι διαχρονικό για την περιοχή!

Δεν ξέρω, κάποιος είπε για κάποιο ξενοδοχείο που κτίστηκε. Μα, τώρα σοβαρά κτίστηκε ένα ξενοδοχείο, για να προσκαλέσουμε ανθρώπους στους Μεσογειακούς Αγώνες; Αυτά είναι παράλογα πράγματα! Δεν υπάρχει τίποτα το οποίο θα μπορούσε να κάνει αυτό το ξενοδοχείο να δουλεύει την επόμενη μέρα! Αναρωτιέμαι γιατί. Ίσως, διότι αυτοί που συνέταξαν τον προϋπολογισμό να ήξεραν καλύτερα να μετράνε –και ειδικά το μπετόν- από το να χτίζουν οράματα. Ίσως, διότι για κάποιους είχε μεγαλύτερη αξία η γιορτή και η φιέστα από ό,τι είχε η ανάδειξη των προϊόντων. Ίσως, διότι κοιτούσαν άλλα συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα του θεσσαλικού λαού. Όμως, είναι σίγουρο ότι η προσπάθεια πήρε άλλη κατεύθυνση και η κατεύθυνση αυτή ήταν κακή για την Ελλάδα, κακή για τη Θεσσαλία και πάρα πολύ κακή για τον Έλληνα φορολογούμενο. Και όλα αυτά μέσα σε μια κατάσταση γενικευμένης κρίσεως, την οποία ξέρετε.

Θα σας παρακαλέσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να θυμάστε τρία νούμερα. Ο πρώτος προϋπολογισμός τον οποίον συνέταξε η Νέα Δημοκρατία ήταν 358 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή έξι φορές τον προϋπολογισμό των Αγώνων της Πεσκάρα. Έξι φορές! Για την προώθηση της Θεσσαλίας, μηδέν ευρώ!

Παρ’ όλα αυτά, αναλάβαμε να συνεχίσουμε τους Αγώνες, διότι υπάρχει συνέχεια στο κράτος. Παρ’ όλα αυτά, ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή στη ΔΕΜΑ ότι θα συνεχίσουμε να φέρνουμε συνεχώς καινούργιους προϋπολογισμούς μέχρι το κόστος να εξορθολογισθεί, χωρίς να θυσιάσουμε τίποτα από την ποιότητα των Αγώνων.

Και καταλήξαμε στο ποσό των 126 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα και αυτό το ποσό είναι 40% πάνω από την Πεσκάρα. Ένας Πρόεδρος της Κυβέρνησης, ένας Αντιπρόεδρος, πέντε Υπουργοί εγγυήθηκαν ότι οι Αγώνες θα γίνουν και ότι θα γίνουν  καλά.

Πρέπει να σας πω ότι από την ομιλία του κ. Ανατολάκη, αυτό φαίνεται ξεκάθαρα. Τα έλεγε ο ίδιος. Έλεγε ο ίδιος για τις εγγυήσεις που είχε πάρει η ΔΕΜΑ. Όποιος, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι δεν εγγυηθήκαμε τους Αγώνες, λέει ψέματα. Και αναρωτιέμαι γιατί!

Η ΔΕΜΑ ήξερε πάρα πολύ καλά ότι είχαμε εγγυηθεί τη διεξαγωγή των Αγώνων και γνώριζε πάρα πολύ καλά αυτό που πολλοί από σας είπατε, ότι δηλαδή η χώρα μας έχει την τεχνογνωσία να κάνει καλούς Αγώνες. Και γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι τα 126 εκατομμύρια ευρώ ήταν υπεραρκετά, για να γίνουν σωστά οι Αγώνες!

Κάτω, λοιπόν, από εξαιρετικά δυσμενείς δημοσιονομικές συνθήκες, αναλάβαμε να φέρουμε εις πέρας αυτό το εγχείρημα, όχι απλώς διότι θεωρούσαμε ότι ήταν σημαντικό να δείξουμε μια συνέχεια, αλλά διότι θεωρούσαμε ότι κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορούσαν να είναι καλοί για τη Θεσσαλία.

Για την ανάπτυξη της Θεσσαλίας, λοιπόν, ήμασταν και είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε μάχη. Και αυτή είναι η έμφαση που δίνει η Κυβέρνηση! Και εκεί στοχεύουμε σήμερα! Γι’ αυτό, αυτό το οποίο έχουμε δυνατότητα να κάνουμε είναι να εκπονήσουμε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη Θεσσαλία, απελευθερωμένο από κάποιες από τις δουλείες που είχαν οι Μεσογειακοί Αγώνες και να βοηθήσουμε την περιοχή να αναπτυχθεί έτσι όπως θα έπρεπε και έτσι όπως εκείνη σήμερα θέλει.

Μαζί, λοιπόν, με το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Ανάπτυξης, θα διασφαλίσουμε ότι η Θεσσαλία δεν θα στερηθεί κάτι από την απώλεια των Αγώνων. Αντίθετα, θα επιλέξει εκείνη τις προτεραιότητές της, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση. Γι’ αυτό δεσμευόμαστε να φέρουμε σε διαβούλευση στην τοπική κοινωνία ένα νέο επενδυτικό πρόγραμμα, με έμφαση στην υποδομή και στην προώθηση της περιοχής. Πρόκειται για ένα επενδυτικό πρόγραμμα που θα λάβει υπ’ όψιν τις τουριστικές, αθλητικές και πολιτιστικές προτεραιότητες της περιοχής, θα συμβάλει στην προώθηση του πρωτογενούς τομέα –και εδώ θα συνεργαστούμε και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για το καλάθι ελληνικών προϊόντων- και θα ενισχύσει και θα αξιοποιήσει τις υφιστάμενες υποδομές, αντί να κάνει λυόμενες κατασκευές. Αυτό που μπορώ να πω απ’ αυτό εδώ το Βήμα είναι ότι κανείς δεν θέλει και κανείς δεν πρόκειται να στερήσει από τη Θεσσαλία την ανάπτυξη που δικαιούται!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν προφανές ότι οι προτεραιότητες κάποιων δεν ήταν η Θεσσαλία, αλλά το να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, για να δώσουν κύρος σε μια διοργάνωση, η οποία το στερείται. Απ’ ό,τι φαίνεται, προτεραιότητα δεν ήταν η ανάπτυξη της Θεσσαλίας ούτε η προαγωγή του αθλητισμού και της συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες της Μεσογείου, όπως λένε οι στόχοι της ΔΕΜΑ.

Εάν ήταν αυτοί πραγματικά οι στόχοι, τότε θα αναγνώριζαν όλα όσα είχε κάνει η Οργανωτική Επιτροπή προς τη σωστή κατεύθυνση και αντί να την ανταγωνίζονταν, θα τη στήριζαν.

Προφανώς λοιπόν κατά τον εξορθολογισμό του προϋπολογισμού κάποιους κάλους πατήσαμε κι αυτό σε κάποιους δεν άρεσε, αλλιώς δεν δικαιολογείται ότι φτάσανε στο Παρίσι με ειλημμένη απόφαση να πάρουν τους αγώνες από την Ελλάδα. Γι αυτό και τελικά ενεργοποίησαν έναν από τους όρους της ληστρικής Σύμβασης την οποία είχε υπογράψει η Ελλάδα στην Πεσκάρα. Και σας θυμίζω κάτι το οποίο επαναλάβατε όλοι σας, ή οι περισσότεροι από εσάς, ότι στη Σύμβαση η οποία υπεγράφη, η Ελλάδα είχε μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα.

Και για όσους αναρωτιούνται: και να θέλαμε, που δεν θέλαμε, να δώσουμε πίσω τους αγώνες, αυτό δεν γινόταν βάσει του άρθρου 42 και 43 της Σύμβασης που υπογράψαμε. Εκεί απαγορεύει οποιαδήποτε κίνηση πρωτοβουλίας της Ελλάδας, αλλά δίνει όλα τα δικαιώματα στη ΔΕΜΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζαμε. Σας λέω: και να θέλαμε, που δεν θέλαμε, τους αγώνες δεν μπορούσαμε να τους δώσουμε πίσω κάτω από καμία συνθήκη.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κύρος της χώρας πηγάζει από τη δυνατότητά της να οραματίζεται, να σχεδιάζει και να υλοποιεί. Το κύρος της χώρας πηγάζει από τη δυνατότητά της να παίρνει αποφάσεις που είναι σωστές για εκείνη και να μπορεί να τις επιβάλλει αυτές τις αποφάσεις. Το κύρος της χώρας πηγάζει από τη δυνατότητα να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές προκλήσεις και εδώ νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι μας.

Όμως δεν είναι κύρος της χώρας να σκύβεις το κεφάλι και να κάνεις ό,τι σου λένε χωρίς να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά σου. Το κύρος της χώρας δεν μετριέται από τα χρήματα που ξοδεύεις, αλλά από τη δυνατότητα να κάνεις τα χρήματα αυτά να πιάνουν τόπο. Το κύρος της χώρας μετριέται από την αποφασιστικότητα να εξασφαλίσουμε ότι το ευρώ του κάθε Έλληνα φορολογούμενου πιάνει τόπο. Πάνω απ’ όλα το κύρος της χώρας μετριέται από τη δυνατότητα να κινητοποιήσεις την κοινωνία γύρω από κοινούς στόχους.

Τίποτα, μα τίποτα απ’ όλα αυτά δεν κατάφεραν να πετύχουν, ούτε θέλησαν να πετύχουν ποτέ όσοι διοργάνωσαν τους Μεσογειακούς Αγώνες. Γεμάτοι ενθουσιασμό να υπηρετήσουν τις προσδοκίες υπέγραψαν μια Σύμβαση πίσω από την οποία δεν μπορούσαν να κινητοποιήσουν ούτε καν τις τοπικές δυνάμεις.

Όσο για την κατακραυγή που επικαλείστε, ένα τηλεγράφημα έφυγε από το Παρίσι, ένα και γράφτηκαν δύο άρθρα. Αυτό είναι καταρράκωση της χώρας; Δεν θα έπρεπε να μιλάμε με αυτούς τους όρους αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για το κύρος της χώρας, γιατί κανείς άλλος δεν μιλάει για καταρράκωση του κύρους της χώρας, μιλάμε εμείς μόνοι μας για αυτό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος.

Γι’ αυτό ας σταματήσουν τα ψεύτικα δάκρυα για τη Θεσσαλία κι ας δουλέψουμε μαζί για να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που θα ενισχύσει το πρωτογενές παραγωγικό μοντέλο της περιοχής, που θα προβάλει κάθε ιδιαιτερότητα της Θεσσαλίας και που θα μας κάνει πράγματι περήφανους για όλα αυτά τα οποία έχει να προσφέρει η χώρα μας.

Αυτή είναι σήμερα η υποχρέωσή μας και αυτή την υποχρέωση θα την τηρήσουμε.

Ευχαριστώ πολύ.

Δευτερολογία

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Από την πρώτη στιγμή είπα –και το επαναλαμβάνω- ότι αυτό το οποίο θέλουμε να κάνουμε είναι ένα πρόγραμμα ανάπτυξης της Θεσσαλίας, έτσι όπως αυτή θέλει να το διαμορφώσει. Αν θέλει να κάνει Γκραν-Πρι, να κάνει Γκραν-Πρι, αποδεσμευμένη πια από τις δεσμεύσεις των Μεσογειακών Αγώνων.

Εμείς ερχόμαστε στο τραπέζι και λέμε ότι το πρόγραμμα επενδύσεων που είχαμε δεσμεύσει για τη Θεσσαλία δεν αλλάζει. Όμως, από εκεί και πέρα θεωρώ ότι θα ήταν λάθος να ερχόμουν σε αυτή την Αίθουσα και να λέω «όχι, οπωσδήποτε θα γίνει κωπηλατοδρόμιο στη λίμνη Κάρλα». Βεβαίως να γίνει, αλλά να το αποφασίσει η τοπική κοινωνία.

Γιατί σας ανησυχεί το γεγονός ότι λέω πως κάτι τέτοιο μπαίνει σε διαβούλευση; Αντίθετα, θα έπρεπε να λέτε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος με τον οποίο αποφασίζει μια περιφέρεια για την ανάπτυξή της. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος και αυτό σας λέω.

Βεβαίως, λοιπόν, δεσμευόμαστε για το Πρόγραμμα Επενδύσεων. Βεβαίως, δεσμευόμαστε και για το πρόγραμμα ανάδειξης της Θεσσαλίας ως προορισμό. Και βεβαίως, δεσμευόμαστε, με βάση τη Θεσσαλία, να κάνουμε ένα πρόγραμμα προώθησης της μεσογειακής διατροφής και ειδικά σε ό,τι αφορά την ελληνική κουζίνα. Διότι θεωρούμε ότι η σύνδεση της ελληνικής κουζίνας με τον προορισμό είναι εξαιρετικά μεγάλης αξίας για την τουριστική προοπτική της περιοχής. Και στα τρία αυτά, λοιπόν, δεσμευόμαστε και από εκεί και πέρα, επιμένω ότι ο πιο σωστός τρόπος να εξειδικεύσουμε τα προγράμματα αυτά θα είναι σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία.

Αυτό το οποίο διάφοροι από εσάς θέσατε είναι το θέμα για διάφορες αθλητικές διοργανώσεις. Ξέρετε, δεν είμαι καθόλου αντίθετος σ’ αυτό. Αντίθετα, θα σας έλεγα ότι είμαι πάρα πολύ υπέρ. Αυτό το οποίο σηκώνει συζήτηση και είμαι πάρα πολύ διατεθειμένος να το συζητήσουμε, είναι το αν συζητάμε για πανελλαδικά πρωταθλήματα ή αν μπορούμε να διοργανώσουμε διεθνείς αγώνες, οι οποίοι κοστίζουν πολύ λιγότερα λεφτά από αυτά τα οποία θα πληρώναμε για τους Μεσογειακούς και να τους φέρουμε στη Θεσσαλία, να γίνουν εκεί.

Θα σας πω ένα παράδειγμα. Όταν αναλάβαμε τους Αγώνες, η διαδρομή ποδηλασίας δεν είχε τίποτα που να αναδεικνύει την περιοχή. Αλλάξαμε τη διαδρομή αυτή, έτσι ώστε να περνά από την Καλαμπάκα, να περνά από τη λίμνη Πλαστήρα, να περνά από μέρη τα οποία θα αναδείκνυαν τις ομορφιές της περιοχής. Αυτό ήταν κάτι απλό που κάναμε. Στην ίδια διαδρομή μπορούμε να κάνουμε διεθνείς αγώνες και αυτούς να τους προβάλουμε μέσα από τα διεθνή κανάλια, όπως το EUROSPORT -που τα ξέρετε καλύτερα από εμένα- μέσα από τo οποίo οι ομορφιές της περιοχής θα γίνουν γνωστές. Αν αυτό το κάνεις κάθε χρόνο, αντί μια και έξω, έχεις πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες να προβάλεις της χώρα σου, από το να κάνεις μια και έξω μία διοργάνωση, την οποία ίσως τύχει κάποιος να τη δει. Αυτό γινόταν παλαιότερα με το ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ και ελπίζω να το ξανακάνουμε. Ξέρετε πολύ καλά ότι η ακροαματικότητα των Μεσογειακών Αγώνων δεν είναι κάτι για το οποίο κανείς μπορεί να είναι περήφανος. Το αντίθετο θα έλεγα.

Αναφέρατε κάποιες άλλες διοργανώσεις. Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να διορθώσω ορισμένες ανακρίβειες. Το χάντμπολ δεν θα γίνει στην Αθήνα. Στη Θεσσαλονίκη θα γίνει. Τα Special Olympics τα κατεβάσαμε από 86 εκατομμύρια, που πήραμε τον προϋπολογισμό, στα 26 εκατομμύρια, για να μη νομίζει κανείς ότι τα βάλαμε μόνο με τη Θεσσαλία. Το αντίθετο, μάλιστα.

Επίσης, σε ό,τι αφορά το Πρωτάθλημα Κωφών, αυτό το οποίο προτείναμε στους διαφόρους συλλόγους και τη Διεθνή Επιτροπή ήταν να γίνει μαζί με τους Μεσογειακούς στη Θεσσαλία. Άρα, συμβαίνει το αντίθετο από αυτό το οποίο λέτε. Όχι μόνο δεν επιμένουμε να γίνονται τα πράγματα στην Αθήνα, αλλά θέλουμε να βγουν έξω. Και θέλαμε να γίνει μαζί, μιας και γινόταν εκεί διοργάνωση, γιατί θα ήταν πολύ χαμηλότερο το κόστος. Άρα, αυτά τα οποία είπατε φαντάζομαι ότι είναι από έλλειψη πληροφόρησης.

Ως προς τις δαπάνες, σωστά με διορθώσατε, δεν αναφέρθηκα στις δαπάνες. Οι δαπάνες, λοιπόν, που έχουμε μέχρι σήμερα είναι οι εξής και δεσμεύομαι ότι τον απολογισμό τον οποίο θα κάνει η ΟΕΜΑ θα τον φέρουμε στη Βουλή. Αυτό που μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή είναι ότι από όλα όσα έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα -που υπολογίζω ότι είναι κάτι παραπάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ- δόθηκαν στη ΔΕΜΑ σχεδόν τα μισά λεφτά, 650.000 ευρώ, τα οποία δεν είχε πρόβλημα να εισπράξει. Άλλα χρήματα δεν έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά τα χρήματα της ΔΕΜΑ τα εξασφάλισε. Επίσης, δώσαμε τουλάχιστον 300.000 ευρώ, οι οποίες ήταν εκκρεμότητες από τη διαδικασία της διεκδίκησης. Ως προς τα υπόλοιπα, το τι είναι δεσμεύσεις από την προηγούμενη κυβέρνηση, αυτό θα σας το φέρω στον απολογισμό που θα κάνουμε.

Τα έξοδα των Μεσογειακών Αγώνων ήταν 1,5 εκατομμύριο ευρώ μέχρι τώρα και σας λέω ότι ήδη ένα τεράστιο ποσοστό πήγαινε στη ΔΕΜΑ. Θα σας θυμίσω μία άλλη υπόθεση. Θα σας θυμίσω την υπόθεση της RAM. Τη γνωρίζετε; Η προηγούμενη κυβέρνηση δεσμεύθηκε να κάνουμε τη βράβευση των καλύτερων ποδοσφαιριστών του κόσμου. Μία βράβευση, ένα γεγονός, μια φιέστα: Δεσμευθήκαμε γι’ αυτό. Ο προϋπολογισμός ήταν γύρω στα 3 εκατομμύρια. Η βράβευση δεν έγινε ποτέ και κόστισε στο ελληνικό δημόσιο 14 εκατομμύρια ευρώ. Επαναλαμβάνω, 14 εκατομμύρια ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου πετάχτηκαν. Ειλικρινά πετάχτηκαν, χωρίς να μείνει ένα ευρώ στον τόπο, σε αγγλικά δικαστήρια, στα οποία κανείς από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν πήγε να εκπροσωπήσει το ελληνικό έθνος. Και μου λέτε τώρα για κύρος;

Αυτήν την κατάσταση παραλάβαμε. Φαντάζεστε αυτά τα 14 εκατομμύρια πού θα μπορούσαν να είχαν επενδυθεί;

Κύριε Ανατολάκη, μιλούσατε για τα σωματεία. Δεν είχαν πληρωθεί αυτά τα οποία χρωστούσαμε το 2008, όταν αναλάβαμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν θέλω να τα ρίχνω στους προηγούμενους, αλλά αν δεν έχεις λεφτά, δεν έχεις επιλογές. Αυτά είναι τα πεπραγμένα, τα οποία έπρεπε να αντιμετωπίσουμε.

Κύριε Μαρκάκη, μιλήσατε για τη φιλοξενία. Δεν ενδιαφέρει τη ΔΕΜΑ εάν θα μπουν σε κτίρια, ή σε κρουαζιερόπλοια, ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό το οποίο θέλει η οποιαδήποτε ΔΕΜΑ είναι αν θα υπάρχουν χώροι φιλοξενίας των αθλητών. Εμείς επειδή ήμασταν άνετοι και απλόχεροι, δεν είχαμε διασφαλίσει μόνο πού θα μείνουν, είχαμε διασφαλίσει ότι εμείς θα πληρώσουμε για να έρθουν και να φύγουν, πράγμα το οποίο δεν έχει γίνει ξανά σε αθλητική διοργάνωση. Τότε φαίνεται ότι η Κυβέρνηση αισθανόταν μια άλλη άνεση και τα πλήρωσε ή δεσμεύθηκε ότι θα τα πληρώσει.

Όμως, εν πάση περιπτώσει, ερχόμαστε εμείς και τους λέμε: «Κύριοι, εδώ είχαμε πει για μεσογειακά χωριά. Εμείς δεν θέλουμε να κάνουμε μεσογειακά χωριά, διότι αυτήν τη στιγμή μεσογειακά χωριά σ’ αυτήν την περιοχή είναι μια πολυτέλεια». Δεν είπαμε όμως ότι θα τους βάλουμε όλους σε κρουαζιερόπλοια. Ζήτημα είναι αν θα χρησιμοποιούσαμε δυο κρουαζιερόπλοια.

Παρόλα αυτά έχετε δίκιο όταν λέτε ότι θα χρειαζόταν να εμβαθύνουμε το λιμένα. Αυτό όμως, είναι μια πάρα πολύ καλή επένδυση, ειδικά για μια χώρα, η οποία μόλις κατήργησε το καμποτάζ. Αυτό θα ήταν μια επένδυση για το Βόλο. Θα μπορούσαν να αράξουν στο λιμάνι του Βόλου κρουαζιερόπλοια. Άρα, θετικό ήταν.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να το κάνετε τώρα.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Μαζί σας. Μα, αυτό δεν λέμε; Αυτό δεν είναι το προϊόν μιας τέτοιας διαβούλευσης;

Είπαμε, όμως, κιόλας ότι θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα ξενοδοχεία της περιοχής, τα οποία δεν ήταν στον προγραμματισμό να χρησιμοποιήσει κανείς, αν ερχόντουσαν κάποιες οικογένειες κ.λπ. για να μείνουν εκεί. Επίσης, είπαμε ότι θα συντηρήσουμε τις φοιτητικές εστίες και θα φιλοξενήσουμε κόσμο εκεί πέρα, κάτι το οποίο θα ήταν εξαιρετικά μεγάλης σημασίας και με πολύ μικρό κόστος. Άρα, η φιλοξενία ήταν απολύτως καλυμμένη.

Επειδή έχω ακούσει πολλές φορές αυτό περί της επιστολής του κυρίου Κολέτσου κ.λπ., αυτά τα πράγματα είναι αστεία και είναι κακό να υιοθετούμε μια τέτοια επιχειρηματολογία από τη ΔΕΜΑ μέσα σ’ αυτό το Κοινοβούλιο, διότι τουλάχιστον σ’ αυτό το πράγμα θα έπρεπε να ήμασταν ένα.

Εγώ σας λέω το εξής: Ποτέ δεν χρειάστηκε, ποτέ δεν ζητήθηκε -και ξέρουμε γιατί δεν ζητήθηκε ποτέ- καμία εγγύηση σε ό,τι αφορά την φιλοξενία. Εμείς παρουσιάσαμε ένα εναλλακτικό πρόγραμμα και αυτοί δεν μας είπαν αν αυτό το εγγυούμασταν. Δεν είπαν τίποτα. Είπαν: «Συγνώμη, εμείς έχουμε εδώ άλλες προτάσεις για να πάνε αλλού οι αγώνες». Και πήγαν αλλού οι αγώνες. Αν η επιστολή του κυρίου Κολέτσου ήταν γραμμένη λίγο έτσι ή λίγο αλλιώς, πραγματικά πιστεύετε ότι κάποιος, ο οποίος είχε  μπει στον κόπο –γιατί θέλει κόπο για να το κάνεις αυτό, να πάρεις δεσμεύσεις τριών χωρών ότι θα διεκδικήσουν τους αγώνες- πραγματικά, θα καθόταν να κοιτάξει πώς έχει εκφραστεί ο κ. Κολέτσος; Αυτά είναι αστεία πράγματα και ότι τα μεταχειρίζεται η ΔΕΜΑ δείχνει πόσο κενός είναι ο λόγος της. Μην τα επαναλαμβάνουμε εδώ πέρα. Αμαρτία είναι.

Άρα, αφήνουμε ακόμη πάνω στο τραπέζι μια σειρά από επενδύσεις, οι οποίες μπορεί να γίνουν για το Βόλο και τη Λάρισα.

Θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής τη σύμβαση που υπογράψαμε στη Πεσκάρα. Σας παρακαλώ, διαβάστε την. Και αν δεν θέλετε να τη διαβάσετε όλη, διαβάστε το άρθρο 42 και το άρθρο 43.

ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ: Εκεί μέσα λέει ότι το μεσογειακό χωριό είναι λόγος ακύρωσης και διάλυσης. Το λέει;

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Μα, όλα είναι λόγος ακύρωσης και διάλυσης γι’ αυτούς. Αυτό το οποίο έλεγαν είναι ότι «εμείς κρατάμε και το μαχαίρι και το πεπόνι. Άμα θέλουμε τους κάνουμε, άμα δεν θέλουμε, δεν τους κάνουμε.»

Ε, μα δεν γίνεται έτσι! Ποιος υπογράφει τέτοια σύμβαση; Τέτοιες συμβάσεις υπογράφανε, εξ ου και τρέχανε για τη ΡΑΜ στα δικαστήρια, ή μάλλον δεν έτρεχαν στα δικαστήρια και ανέβηκε το κόστος στα 14 εκατομμύρια και χρωστάει το ελληνικό δημόσιο.

Σε ό,τι αφορά τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά της κυρίας Διώτη, προφανώς ξεκινάμε από μια διαφορετική κατεύθυνση, αλλά τελικά στα λόγια μας έρχονται: αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα σε άλλα πράγματα. Και, καθώς δεσμευόμαστε ότι θα ενισχύσουμε τη Θεσσαλία μέσα από αυτά τα κονδύλια -ίσως λίγο νωρίτερα, λίγο αργότερα- νομίζω ότι, εν πάση περιπτώσει, στα ίδια φτάνουμε. Όπως δεσμεύθηκα και πριν, λέω και στους δυο ότι θα τα κάνουμε αυτά τα οποία είπα και δεσμεύθηκα στην αρχή.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω το εξής: Λυπάμαι που δεν είναι εδώ ο κ. Δένδιας! Λυπάμαι που δεν είναι εδώ κανένας από τη Νέα Δημοκρατία! Λυπάμαι, ειλικρινά, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε αυτό το οποίο αντιμετωπίζουμε. Η Νέα Δημοκρατία είχε έξι λεπτά να μιλήσει για τους Μεσογειακούς Αγώνες. Ανάλωσε πολλά από αυτά τα λεπτά στο να υιοθετεί τους ισχυρισμούς μίας Διεθνούς Επιτροπής, η οποία σίγουρα δεν είχε στο νου της το καλό της Θεσσαλίας, όταν δέχθηκε τον προϋπολογισμό των 375 εκατομμυρίων ευρώ! Και δεν είπε ούτε μία λέξη για την ταμπακιέρα!

Μα, δεν γίνεται αυτό! Πώς γίνεται μία Κυβέρνηση να βάζει την υπογραφή της κάτω από 375 εκατομμύρια ευρώ, να την καταγγέλλω δημοσίως ότι πετούσε λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου και ότι δεν είχαν καμία αίσθηση των χρημάτων τα οποία ξόδευαν –και δεν είχαν απολύτως καμία και το ξέρουμε πάρα πολύ καλά, διότι αλλιώς η χώρα δεν θα ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας- και να μη γυρνά ένας Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας να πει «Όχι, δεν τα πετούσαμε. Απλώς, έτσι θεωρούσαμε ότι επενδύουμε».

Μπορεί να διαφωνούμε για την αξία των 375 εκατομμυρίων ευρώ και για το πώς μπορούν να επενδυθούν, αλλά δεν έρχεται ένας από αυτούς να υπερασπιστεί το πώς έκαναν έναν προϋπολογισμό 375 εκατομμυρίων ευρώ! Μιλάμε για έξι φορές τον προϋπολογισμό των προηγούμενων Αγώνων!

Κανείς; Ερημιά; Πού είναι; Μα, δεν είναι πράγματα αυτά! Αν σέβονται τον Έλληνα πολίτη, αν σέβονται την ψήφο του, αν σέβονται την εμπιστοσύνη που τους έδειξαν για πέντε χρόνια, δεν μπορεί να μην έρχονται εδώ να μας πουν τι υπολόγιζαν να κάνουν με 375 εκατομμύρια ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου και απλώς να μας κατηγορούν ότι διεκδικήσαμε να μειωθεί ο προϋπολογισμός!

Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι κατάσταση αυτή! Θα περίμενα από τη Νέα Δημοκρατία λίγη παραπάνω υπευθυνότητα!

Καταθέτω για τα Πρακτικά τα έγγραφα που σας προανέφερα.

Ευχαριστώ πολύ.

Τριτολογία

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε συνάδελφε, ξέρετε δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι μόνο οι άνδρες κρατάνε το λόγο τους. Αισθάνομαι –και μάλλον θα συμφωνήσουν και οι γυναίκες σ’ αυτή την Αίθουσα- ότι υπάρχουν και γυναικείοι λόγοι, οι οποίοι κρατιούνται με την ίδια προσήλωση, όπως και οι αντρικοί. Γι’ αυτό δεν θα ήθελα να βάλω κάποιοι γένος δίπλα στην απάντηση που θα σας δώσω.

Αν σας έλεγα «Εμείς εδώ έχουμε κάποια χρήματα τα οποία εξοικονομήσαμε ή μείνανε από τη μη διοργάνωση των Αγώνων. Ακούστε να δείτε τι θα γίνει, κύριοι της Θεσσαλίας. Θα κάνετε αυτό, θα κάνετε εκείνο, θα κάνετε το τρίτο, θα κάνετε το τέταρτο, θα κάνετε το πέμπτο», θα ήθελα να δω τι θα γινόταν από τη δική σας μεριά.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν μας πειράζει. Πείτε το εσείς.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Αντρίκιες ή γυναικείες κουβέντες, δεν ξέρω, αλλά αυτό που ξέρω είναι πως αυτές είναι αυταρχικές κουβέντες και αυτές οι κουβέντες δεν ταιριάζουν στη δική μας Κυβέρνηση.

Εμείς είπαμε από την πρώτη στιγμή ότι θα ανοίξουμε την κουβέντα στην τοπική κοινωνία…

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όλο στην κουβέντα είμαστε.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Διότι έτσι, κύριε Ροντούλη, μπορούμε να εξασφαλίσουμε τα πολλαπλασιαστικά οφέλη, τα οποία αναφέρατε. Και είμαι βέβαιος ότι είστε πολύ καλός γνώστης των οικονομικών. Η τοπική κοινωνία μπορεί να πάρει καλύτερες αποφάσεις απ’ ό,τι μπορεί να πάρει το κεντρικό κράτος, εξ ου και ο «Καλλικράτης».

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εμείς έχουμε δεσμευτεί σ’ αυτά στα οποία δεσμεύτηκα και δεν θα πάω παρακάτω.

Έχετε στο κόμμα σας μία μανία να συγκρίνετε πάντα την Ελλάδα με άλλες χώρες.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μας αδικείτε.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Αυτό που μου κάνει εντύπωση σε διάφορες περιπτώσεις είναι ότι κάθομαι και σας ακούω να λέτε τι γίνεται στην Τουρκία. Ειδικά με την Τουρκία έχετε μία ιδιαίτερη μανία. Συγκρίνετε την Ελλάδα με την Τουρκία. Γιατί αυτή η αγωνία;

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Την έχουμε απέναντι, γι’ αυτό. Μας ενώνουν η γεωγραφία και η ιστορία.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Όταν δηλαδή η Τουρκία ήταν στο ΔΝΤ, εσείς ερχόσασταν και κάνατε την ίδια σύγκριση;

Μετά κάνατε σύγκριση με την Κολομβία και τα 18 χρόνια που μεσολάβησαν για να ξαναπάρει διεθνείς αγώνες. Πρώτον, η Κολομβία πριν απ’ αυτό δεν είχε οργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες και δεύτερον, δεν ήταν σε πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας της.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είπαμε για το Μουντιάλ, δεν είπαμε για Ολυμπιακούς.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Άλλο λέω. Δεν είχε οργανώσει πριν Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν είχε τεχνογνωσία, δεν είχε υποδομές και έπρεπε να τα δημιουργήσει όλα από την αρχή.

Να μας πει ο κ. Ανατολάκης, μιας και ξέρει την οικονομία της Κολομβίας τόσο καλά, τι ήταν αυτό που δεν επέτρεψε στην Κολομβία να κάνει Αγώνες για 18 χρόνια. Ήταν πραγματικά αυτό το οποίο έπαθε επειδή δεν έκανε το Μουντιάλ, ή ήταν η κατάσταση της οικονομίας της όπου για 18 χρόνια δεν πήραν ανάσα;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ: Βεβαίως, και τα δύο…

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα και αυτό το ξέρετε γιατί είμαστε σ’ ένα πρόγραμμα ανάπτυξης.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ: Όποτε δεν σας συμφέρει λέτε τα οικονομικά, όποτε σας συμφέρει λέτε τα άλλα.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Επιλέξτε το πεδίο και για όποιο θέλετε, εμείς εδώ είμαστε.

Αυτό το οποίο είναι πιο σοβαρό είναι το κόστος της φήμης μιας χώρας. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Σήμερα μιλάμε για τους Μεσογειακούς Αγώνες και σήμερα μιλάμε για το ποιο είναι το κόστος του ότι οι Μεσογειακοί Αγώνες δεν θα έλθουν στην Ελλάδα. Προφανώς αυτό έχει ένα κόστος. Εγώ δεν το βλέπω τόσο τραγικό όσο το λέτε εσείς υπό την έννοια ότι θεωρώ ότι το μεγαλοποιήσατε και για να εξασφαλίσουμε ότι στη Θεσσαλία όντως θα γίνουν επενδύσεις, αλλά και για να γίνεται η συζήτηση μέσα στο πλαίσιο στο οποίο θέλετε να τη βάλετε εσείς. Εγώ όμως είμαι έτοιμος να συμφωνήσω μαζί σας ότι ένα κόστος υπάρχει.

Ποιο είναι το κόστος αυτών των Αγώνων μέσα στο πλαίσιο στο οποίο ζει η σημερινή κοινωνία; Εσείς ξέρετε τις επιλογές που έχουμε κάνει μέσα σ’ αυτό το Κοινοβούλιο. Κάποιες τις έχετε στηρίξει, κάποιες δεν τις έχετε στηρίξει, παρ’ όλα αυτά είναι επιλογές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και είναι επιλογές με τις οποίες πρέπει να ζήσει σήμερα ο Έλληνας πολίτης και πάρα πολλοί απ’ αυτούς τους πολίτες θυσιάζονται καθημερινά και αυτό δεν είναι αστείο.

Πολλά μπορεί να πει κανείς και να κατηγορήσει και για τους προηγούμενους προϋπολογισμούς και για οτιδήποτε άλλο, όμως αυτό που δεν είναι αστείο είναι οι θυσίες που κάνει ο Έλληνας πολίτης καθημερινά για να μπορέσει να επιβιώσει μέσα σ’ ένα τέτοιο δυσχερές οικονομικό περιβάλλον.

Μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, ακούω αυτά που λέτε για λαχεία και για το ένα και για το άλλο. Όλα καλά είναι, αλλά μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, το να έβλεπε ο κόσμος μία Κυβέρνηση η οποία θα έσκυβε ως υποτελής το κεφάλι και θα έλεγε ότι «ό,τι και να γίνει, εγώ θα κάνω αυτό που μου λένε οι μεγάλοι του εξωτερικού και της ΔΕΜΑ και θα πάω να κάνω Μεσογειακούς Αγώνες χωρίς καμία στόχευση και με τόσο μεγάλο προϋπολογισμό», πραγματικά εκεί πέρα η αγανάκτηση και ο θυμός που αισθάνεται σήμερα ο κόσμος θα πολλαπλασιαζόταν, διότι θα έλεγε: «Εσείς τα πάρτι σας, εσείς τα έργα σας για ό,τι σας βολεύει κι εμείς να κάνουμε θυσίες από τη δική μας μεριά».

Να σας πω κάτι; Κι εγώ δεν θα χαίρομαι αν πάρει τους Αγώνες η Τουρκία μεθαύριο, αλλά μπορώ να σας πω πολύ ειλικρινά ότι αυτό που θα με εξόργιζε ακόμα περισσότερο θα ήταν να κάνουμε κακούς Αγώνες στην Ελλάδα με τεράστιο κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο, την ώρα που ζητάμε θυσίες απ’ αυτόν. Τώρα οι Αγώνες είναι στα χέρια της ΔΕΜΑ. Ας τους δώσει εκεί που θέλει, ανάλογα με το ποιος θα δώσει το μεγαλύτερο τίμημα, ανάλογα με το ποιον πιάνουν κορόιδο για να κάνει τέτοιου είδους Αγώνες για την πάρτη τους.

Σας ευχαριστώ.

Τεταρτολογία

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Κύριε Ροντούλη, έχετε δίκιο που το επαναφέρετε, γιατί όντως το ξέχασα.

Θεωρώ ότι όποιος γνωρίζει τον κ. Κολέτσο και όποιος γνωρίζει τη δουλειά που έκανε εκεί στην ΟΕΜΑ, δεν θα έλεγε ποτέ τα λόγια που λέτε σήμερα στη Βουλή. Διότι όσοι είδαν την πορεία του όσο καιρό ήταν Πρόεδρος της ΟΕΜΑ, θα είδαν ότι πάλεψε με νύχια και με δόντια και για να κάνει τους Μεσογειακούς Αγώνες προς όφελος της Θεσσαλίας, διότι αυτός ήταν ο στόχος που του είχαμε δώσει από την πρώτη στιγμή.

Εάν κάποιος έβλεπε πώς γύρισε έναν προϋπολογισμό, ο οποίος ήταν τόσο ληστρικός υπέρ της ΔΕΜΑ, που ήταν τόσο απλόχερος στο να έχουν σπίτια τα μέλη της ΔΕΜΑ, στο να καλύπτουμε τα έξοδα να πάει και να έρθει ο κόσμος, πώς κατέβασε, δηλαδή, αυτό τον προϋπολογισμό εκεί που μπορούσαν να γίνουν καλοί Αγώνες και την ίδια ώρα να εντάξει μέσα σε αυτό ένα σκεπτικό προάσπισης των συμφερόντων της Θεσσαλίας και προώθησης της περιοχής, θα ήταν περήφανος γι’ αυτό τον άνθρωπο και δεν θα μιλούσε όπως μιλήσατε εσείς στη Βουλή.

Είναι κρίμα, διότι είναι ένας ιδιώτης ο οποίος βοήθησε τον τόπο από τον οποίο εσείς προέρχεστε και αντί να εκτιμήσετε αυτό το έργο το οποίο είδατε, έρχεστε τώρα και αναφέρετε…

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Και τους χάσαμε.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Η δουλειά του κ. Κολέτσου –το ξέρετε πάρα πολύ καλά- δεν ήταν να διεκδικήσει τους Αγώνες. Τους Αγώνες τους είχαμε. Η δουλειά του κ. Κολέτσου ήταν να τους κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Και τους χάσαμε.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Και οι προϋπολογισμοί του ήταν απολύτως φερέγγυοι. Το να λέτε ότι δεν ήταν φερέγγυοι οι προϋπολογισμοί, είναι σαν να επαναλαμβάνετε τα λόγια της ΔΕΜΑ…

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Με ακούσατε να πω…

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Ακούστε, κύριε Ροντούλη, σέβομαι απολύτως τις ανάγκες σας ως Βουλευτή της περιοχής, να πείτε αυτά που θέλατε, να εκμεταλλευτείτε όλο αυτό το χρόνο που σας έδωσε το Προεδρείο. Δεν μπορεί, όμως, να γίνεται διάλογος με αυτό τον τρόπο.

Εγώ σας λέω το εξής: Αμφισβητείτε ότι ο κ. Κολέτσος από την πρώτη στιγμή πάλεψε με νύχια και με δόντια να γίνουν αυτοί οι Αγώνες σωστά;

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Το αποτέλεσμα μετράει.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Εάν το αμφισβητείτε, τότε να το πείτε δημοσίως.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Η πολιτική είναι το αποτέλεσμα.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Δεν είναι, στην προκειμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα και το ξέρετε πάρα πολύ καλά, διότι κρίνεται…

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ μην διακόπτετε τον Υπουργό.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Το αμφισβητώ.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Κύριε Ροντούλη…

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Παταγώδης αποτυχία!

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Ροντούλη, μην διακόπτετε τον κύριο Υπουργό.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Κύριε Ροντούλη, μην κάνετε μικροπολιτική μέσα στο Κοινοβούλιο.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εσείς κάνετε.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Εδώ πέρα είναι θέμα πολιτικής απόφασης, κύρους, όπως είπατε, της χώρας…

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Ροντούλη, είχατε την άνεση και αναπτύξατε τις απόψεις σας.

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: …και αυτή τη στιγμή το μειώνετε στο χειρότερο δυνατό σημείο.

Εγώ σας λέω το εξής: Είναι ένα σοβαρό θέμα για τη Θεσσαλία. Εγώ καταλαβαίνω την αγωνία σας. Καταλαβαίνω όλο αυτό τον ενθουσιασμό που βγάζετε. Τον σέβομαι απολύτως γι’ αυτό δεσμεύτηκα γι’ αυτά τα οποία δεσμεύτηκα. Το να συνεχίζετε, όμως, με αυτό τον τρόπο, πιστεύω ότι δεν τιμά το Κοινοβούλιο.

Ευχαριστώ πολύ.