-Με τη γυναίκα μου, τη Λάρα, είμαστε πάνω από 22 χρόνια μαζί. Έχουμε δυο κόρες. Η μία 16 και η άλλη 13. Η μεγάλη μπαίνει τώρα σε όλες τις αγωνίες που μπορεί να φανταστεί κανείς με τις σπουδές της και το τι θα κάνει στη ζωή της. Η καθημερινότητά μας είναι πάρα πολύ γύρω από τα παιδιά και γύρω από το μέλλον τους. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα στιγμή.

-Καμιά φορά σκέφτεσαι ότι εντάξει, εγώ μπορώ να ζήσω σε αυτή την πόλη, είναι μια πόλη που την αγαπάω, την αγαπούσα από μικρό παιδί. Αλλά όταν σκέφτεσαι τα παιδιά σου, όταν σκέφτεσαι τις κόρες σου, όταν σκέφτεσαι ότι βγαίνουν το βράδυ, ότι μπορεί να βρεθούν χωρίς να το καταλάβουν σε ένα χώρο που κινδυνεύουν, ή σε ένα χώρο που δεν τους προκαλεί χαρά, εκεί αρχίζεις και σκέφτεσαι τα πράγματα αλλιώς.

-Όσο υπάρχει φόβος μέσα στην πόλη δεν μπορείς να λύσεις κανένα πρόβλημα. Δεν μπορείς να δώσεις όραμα. Δεν μπορείς να περιγράψεις την επόμενη μέρα της πόλης. Την ανασφάλεια ο κόσμος τη νιώθει σαν ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν λύνεται. Η πραγματικότητα είναι ότι λύνεται. Λύνεται με συνεργασία και λύνεται με το να θέτεις σωστές προτεραιότητες.

-Η Κυψέλη έχει πολύ ωραίους συμβολισμούς. Από τη μια μεριά είναι ό,τι αγαπημένο έχουμε από την Αθήνα, οι πεζόδρομοι, τα μέρη που συχνάζαμε. Πέρασε μια πολύ δύσκολη περίοδο, τώρα όμως αρχίζουν και γίνονται προσπάθειες που πραγματικά μπορεί να κάνουν τη διαφορά στην πόλη. Βλέπεις τη δημοτική αγορά Κυψέλης και νιώθεις ότι εάν μαζί αρχίσουμε και δουλεύουμε αλλιώς, αν αρχίσουμε να εμπλεκόμαστε στη γειτονιά μας, αν αρχίσουμε να παλεύουμε γι’ αυτά που θέλουμε, μπορούμε να κάνουμε τεράστια αλλαγή. Διαλέξαμε την Κυψέλη, γιατί η Κυψέλη έχει όλες τις παλιές δυσκολίες, αλλά έχει και όλες τις προσδοκίες ότι εάν ασχοληθούμε και εάν παλέψουμε με λίγη βοήθεια και από το δήμο και από το κεντρικό κράτος, μπορούμε να κάνουμε την πόλη μας πανέμορφη πάλι.

-Για να κάνεις κάτι ριζικό πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που κάνεις τα ερωτήματα. Γιατί συνήθως απαντάμε τα ίδια ερωτήματα και καταλήγουμε στις ίδιες απαντήσεις. Στην ομάδα μας κάνουμε δυο πράγματα. Πρώτον, φέρνουμε κοντά ανθρώπους που βλέπουν τα πράγματα αλλιώς. Και δεύτερον, από την πρώτη στιγμή μιλάμε με τους Αθηναίους, διότι θέλουμε να βρούμε τις λύσεις που υπάρχουν μέσα στις γειτονιές. Όχι τα προβλήματα. Τα προβλήματα έχουν καταγραφεί χίλιες φορές.

-Τα κριτήριά μου για να διαλέγω συνεργάτες είναι δυο. Να είναι τίμιοι και εργατικοί. Από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους που θα ασχοληθούν με το δήμο θέλω τρία χαρακτηριστικά. Το ένα είναι να αγαπάνε την Αθήνα. Άμα δεν αγαπάς την Αθήνα, άμα είσαι μόνο εκεί για τη θέση ή για οτιδήποτε άλλο δεν θα βοηθήσεις καθόλου. Το δεύτερο είναι να ξέρουν κάτι. Μπορεί να είναι μια δεξιότητα, μπορεί να είναι κάτι τεχνοκρατικό, μπορεί να ξέρουν μια γειτονιά πολύ καλά. Και το τρίτο, που το θεωρώ πολύ σημαντικό, είναι να μην κάτσουν ούτε μια μέρα μέσα στα γραφεία τους.

-Για να πάει η πόλη μπροστά, πρέπει να πάμε όλοι μπροστά. Δεν γίνεται να κοιτάω μόνο τον εαυτό μου και να μην κοιτάω τον διπλανό μου. Αν αρχίσουμε όλοι να σκεφτόμαστε έτσι, αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πόσο σημαντικό είναι να κερδίζουμε εμείς αλλά να κερδίζει και ο διπλανός μας και να πηγαίνουμε μαζί μπροστά, τότε μόνο θα φέρουμε τις αλλαγές που θέλουμε. Αυτό είναι διαχρονικά το απόλυτο χαρακτηριστικό του Έλληνα και με στενοχωρεί πολύ όταν περιγράφουμε τους εαυτούς μας διαφορετικά. Νοιαζόμαστε. Δεν μας αρέσει να πηγαίνει μόνο ο ένας μπροστά. Αν καταφέρουμε να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία στην πόλη μας και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει τίποτα που δε θα μπορούμε να πετύχουμε.

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video