– Με την ομιλία του ο κ. Μητσοτάκης δεν εξέπληξε κανέναν, αφού ο λόγος του περιείχε μία λίστα από όσα είχε προαναγγείλει στην προεκλογική του εκστρατεία, χωρίς όμως να εξειδικεύει το τι είδους Ελλάδα προσπαθεί να «δημιουργήσει». Αυτό το κάνει εσκεμμένα διότι, όταν στα μέτρα που εξαγγέλλονται επικεντρώνεται κανείς σε κάτι που τον αφορά, στο τέλος δεν αναρωτιέται τι Ελλάδα οικοδομείται. Η Ελλάδα που επιστάμενα χτίζει ο κ. Μητσοτάκης, είναι μία Ελλάδα για κάποιους Έλληνες, η οποία αφορά τα δικά τους παιδιά.

Αν δοθεί δυνατότητα απελευθέρωσης στις κοινωνικές ομάδες, οι οποίες είναι «καταπιεσμένες» σήμερα, η χώρα θα αλλάξει. Αυτό είναι αδύνατο, αφού η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα του οποίου η τακτική είναι να αποκλείει, σε πλήρη αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, όπου σε όλη του την ιστορία έχει αποδείξει ότι ενδιαφέρεται για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα.

Το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας βασίστηκε πάνω σε κάποια χαρακτηριστικά και συγκυρίες, τα οποία δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Καταρχάς, το 40%, παρότι μεγάλο ποσοστό δεν είναι εντυπωσιακό, αφού αντίστοιχο ποσοστό συγκέντρωνε πάντα ένα κόμμα το οποίο ήδη κυβερνούσε. Ακόμη, το αφήγημά της στηρίχθηκε στον φόβο, ο οποίος υπάρχει μέσα στην ελληνική κοινωνία. Η προεκλογική της εκστρατεία, παρότι θετική στη διάθεση, βασιζόταν στην ιδέα: «Προσέξτε, μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό επηρέασε αρκετό κόσμο και οδήγησε και στον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης. Η επίκληση του φόβου είναι αυτό που έκανε τη διαφορά.

-Θα σας μεταφέρω έναν πραγματικό διάλογο ο οποίος, αποτελεί μία γερή δόση χιούμορ, αλλά νομίζω ότι είναι ενδεικτική. Βρίσκομαι σε μία από τις περιοδείες μου και ρωτάω έναν κύριο, «Τι κάνετε κ. Γιώργο;», «Πείνα» μου απαντά, «Τι θα ψηφίσουμε κ. Γιώργο;», «Μητσοτάκη» μου απαντά, «Γιατί Μητσοτάκη κ. Γιώργο;», «Σταθερότητα» ήταν η απάντηση. Ένας άνθρωπος, ο οποίος χαρακτηρίζει την ύπαρξή του με τον όρο «Πείνα», προτίμησε τη σταθερότητα από οτιδήποτε άλλο τού προσφερόταν και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Δική μας δουλειά είναι, η εποικοδομητική αντιπολίτευσή μας να φτάσει σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας, ώστε να αναδείξουμε πως το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα, το οποίο έχει ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.

–Για να μεγαλώσουν τα ποσοστά μας, και μία μέρα να υλοποιηθεί το πρόγραμμά μας ως Κυβέρνηση, δεν είναι θεμιτό να ασχολούμαστε με το τι συμβαίνει στα άλλα κόμματα. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι κάνουμε εμείς με την κοινωνία. Το έργο μας σε αυτήν τη Βουλή θα είναι πιο δύσκολο και απαιτητικό, επειδή θα υπάρχουν πολλές φωνές μέσα σε αυτήν, που βασίζουν την πολιτική τους ύπαρξη σε κραυγές, σε απαξιώσεις, σε προσωπικές επιθέσεις. Είναι δύσκολο να επιδείξεις έναν νηφάλιο, αιχμηρό και αντιπολιτευτικό λόγο με αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται παραπάνω δουλειά για να φτάσει το μήνυμά μας στην κοινωνία. Όμως, είναι μία δουλειά που όσοι την γνωρίζουμε έμπρακτα, βλέπουμε τι αποτέλεσμα έχει στην κοινωνία. Συγκεκριμένα, περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πιο σημαντικό είναι να μιλά στους πολίτες από το να τους μιλά από το βήμα της Βουλής ή μέσω μηνυμάτων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η προσωπική επαφή είναι αυτή που κάνει όλη τη διαφορά.

-Η κίνηση του κ. Τσίπρα ήταν αναμενόμενη, δεν είχε άλλη επιλογή, αφού κινδύνευε να γίνει ο Κόρμπιν της ελληνικής κοινωνίας. Ο Κόρμπιν, ο πρόεδρος του εργατικού κόμματος στην Αγγλία ο οποίος, αν και δημοφιλής με τους δικούς τους, ποτέ δεν μπορούσε να τραβήξει προς το μέρος του τις κοινωνικές ομάδες τις οποίες χρειαζόταν, για να κυβερνήσει. Έτσι, καθήλωσε το εργατικό κόμμα της Αγγλίας για πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση. Αν ο κ. Τσίπρας δεν έφευγε, δεν θα ήταν εφικτό να γίνει συζήτηση για την επόμενη μέρα του προοδευτικού χώρου. Υπό αυτήν την έννοια, απελευθερώνει δυνάμεις στο εσωτερικό τού ΣΥΡΙΖΑ. Δική μας δουλειά, όμως, δεν είναι τι κάνει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να τα βάλουμε με τα προβλήματα της κοινωνίας, να τα αναδείξουμε και να φέρουμε προτάσεις που μπορεί να εμπιστευτεί ο πολίτης. Έχουμε ήδη ξεκινήσει προς αυτή την κατεύθυνση και απόδειξη αυτού αποτελεί η αύξηση του ποσοστού μας κατά 50% σε σχέση με τις εκλογές του 2019.

-Yπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πάντα έβλεπαν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μία επαναστατική πρόταση μίας χρήσης απέναντι σε μία κρίση που πέρασε η χώρα. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα που επιθυμεί να γίνει κεντροαριστερά. Οι δύο αυτές ομάδες είναι διαφορετικές και οι διαφορές τους αναδεικνύονται επανειλημμένα και με βίαιο τρόπο. Οι ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά αριστερές και άρα βαθιά συγκεντρωτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται τη δομή του ως μία μικρή νομενκλατούρα, η οποία αποφασίζει για τους υπόλοιπους.

Δεν μπορεί να γίνει κεντροαριστερά, όσο αυτή η νομενκλατούρα επιβάλλεται στη βούληση της κοινωνίας. Τα πραγματικά προοδευτικά κεντροαριστερά κόμματα είναι ανοιχτά στην κοινωνία, επιλέγονται από την κοινωνία και όλη τους η φιλοσοφία επικεντρώνεται στο πόση εξουσία πάει πιο κοντά στον πολίτη. Αυτή, είναι η έννοια ενός προοδευτικού κόμματος, ενός κόμματος αισιόδοξου που πιστεύει πως, όσο περισσότερη εξουσία πάρει η Ελληνίδα και ο Έλληνας, τόσο περισσότερο διαπρέπει, αυτό είναι στο DNA του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαφορετικό DNA και θα πρέπει να κάνει μία πραγματική ανατροπή, για να υπάρξουν αυτού του είδους οι προτεραιότητες στην αντίληψή του.

Ακούστε τη συνέντευξή μου στον ραδιοφωνικό Σταθμό Flash FM 99.4, με τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Στολάκη

https://youtu.be/BIkY25MFUjk