“Αυτό που βλέπω στην Αμερική με ανησυχεί πολύ και θα έπρεπε να μας ανησυχεί όλους, για μια σειρά από λόγους. Πρώτα απ’ όλα βλέπουμε μια χώρα η οποία είχε αποκτήσει μια δημοκρατική παράδοση σήμερα να κλονίζεται. Δεν είναι η πρώτη φορά αλλά είναι σημαντικό ότι συμβαίνει σε αυτή τη χρονική στιγμή και πρέπει να καταλάβουμε ένα μέρος αυτού που συμβαίνει είναι μεν φυλετικό, το κυριότερο όμως είναι ταξικό. Ένα “φτάνει πια”, το οποίο εκφράζεται από συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, που έχουν χτυπηθεί πάρα πολύ από τις απανωτές οικονομικές κρίσεις και σε μια χώρα η οποία έχει πολύ λίγες δομές αλληλεγγύης που μπορούν να κρατήσουν την συνοχή της κοινωνίας. Αυτό, όμως πρέπει να το κοιτάξει και η Ευρώπη, γιατί πολλά χρόνια τώρα η Ευρώπη υπηρετεί το ίδιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα το οποίο υπηρετεί η Αμερική. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός απ’ αυτή και έτσι και στην Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί τεράστιες ταξικές διαφορές οι οποίες αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε θυμό. Το πως οι ευρωπαϊκές κοινωνίες θα “ακούσουν” το θυμό αυτό και πως θα ανταποκριθούν σε αυτό, νομίζω θα είναι κομβικό. Αν η Ευρώπη θα ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο που βλέπουμε στην Αμερική ή θα χαράξουμε μια δική μας πιο κοινωνικά δίκαιη πορεία. Είναι κάτι το οποίο και στην Ελλάδα πρέπει να προσέξουμε πολύ.”

“Το ΠΑΣΟΚ αγαπήθηκε γιατί ήταν το μόνο κόμμα της εποχής του που πίστεψε στον Έλληνα πολίτη. Ότι όσο περισσότερη δύναμη έχει ο Έλληνας τόσο πιο πολύ μπορεί να συμμετέχει στα κοινά και μπορεί να πάει μπροστά η χώρα. Και το αντιλαμβανόταν αυτό κοινωνικά, πολιτισμικά, οικονομικά. Γι αυτό και το αγάπησε ο κόσμος τόσο πολύ διότι το ΠΑΣΟΚ πρέσβευε την αρχή όπου ο Έλληνας έμπαινε στο επίκεντρο της πολιτικής προσοχής. Στην πορεία με την  παγκοσμιοποίηση, με τα ρεύματα της εποχής, την συντηρητικοποίηση όλα αυτά σπάσανε. Και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ σε ένα βαθμό από ένα ανθρωποκεντρικό κόμμα η οικονομία έγινε γι αυτό πρωταρχική. Ένας από τους λόγους που απομακρύνθηκε ο κόσμος από το ΠΑΣΟΚ και δεν κοιτάζει προς τα εκεί είναι ότι και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ απομακρύνθηκε από τις αξίες του. Σήμερα έχουμε μια καινούργια κατάσταση. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα κόμμα το οποίο πιστεύει στον Έλληνα. Ούτε η ΝΔ το έχει πετύχει αυτό ούτε το ΣΥΡΙΖΑ. Η παράδοση του ΠΑΣΟΚ είναι ανάγκη να αναβιώσει για να έχουμε ένα κόμμα το οποίο θα μας κάνει να νιώθουμε ότι το να σταθούμε στα πόδια μας δεν είναι μόνο θέμα του Βερολίνου ή των Βρυξελλών ή το αν θα ελεήσει κάποιος από το εξωτερικό να επενδύσει εδώ τα χρήματά του. Γι’ αυτό λέω ότι φτάνει να σκεφτόμαστε μόνο τις ξένες επενδύσεις ειδικά στην μετά Κορονοϊό εποχή που οι επενδύσεις θα πάνε στις δικές τους χώρες και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τον Έλληνα, την μικρομεσαία επιχείρηση, τον κοινωνικό ιστό και την συνοχή και να πορευτούμε μπροστά. Οι διεθνείς τάσεις δείχνουν μια ανάγκη για κόμματα τα οποία έχουν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Και αυτό με κάνει και πιστεύω ότι οποιοδήποτε κόμμα κάνει μια πραγματική επένδυση σε αυτό το αξιακό πλαίσιο θα κερδίσει την επόμενη πολιτική μάχη. Γιατί να μην το κάνει ένα κόμμα το οποίο είναι το μόνο που έχει αυτή την πολιτική ιστορία.”

“Υποσχέθηκα ότι θα μείνω στον Δήμο Αθηναίων και έμεινα όχι μόνο επειδή το υποσχέθηκα αλλά επειδή πιστεύω ότι είναι ένας χώρος στον οποίο πολλά από αυτά που πιστεύω μπορώ να τα κάνω πράξη. Τον διάλογο, τη σωστή αντιπολίτευση, τις προτάσεις που φέρνουμε. Ένα διαφορετικό είδος πολιτικής το οποίο θεωρώ ότι έχει ανάγκη ο τόπος. Βοηθάω την πόλη μου με το να είμαι εκεί και προφανώς έχω τη δυνατότητα να δείξω το είδος πολιτικής το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να ασπαστούμε.”

“Ο κορονοϊός ήταν ένα τεχνοκρατικό πρόβλημα και ο κ. Μητσοτάκης το αντιμετώπισε τεχνοκρατικά, γρήγορα, αποτελεσματικά και σήμερα μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι η Ελλάδα είναι σε καλύτερη κατάσταση από τις άλλες χώρες. Παρόλα αυτά, η επόμενη μέρα δεν είναι τεχνοκρατική, είναι πολιτική. Θέλει ηγεσία να μας ενώσει σε μια συγκεκριμένη κοινή πορεία. Όμως, φοβάμαι ότι θα πάμε στα παλιά συστήματα όπου όποιος έχει πρόσβαση παίρνει χρήματα. Αυτό θα είναι καταστροφικό για την κοινωνία διότι έτσι θα δημιουργηθούν οι εντάσεις που μπορούν αύριο να σπάσουν την κοινωνική συνοχή που με τόση επιτυχία έχουμε κρατήσει αυτόν τον καιρό. Άρα, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο. Έχω δώσει συγκεκριμένους άξονες επάνω στους οποίους πρέπει να  δημιουργηθεί αυτό το σχέδιο έτσι ώστε όλοι να νιώσουμε ότι είμαστε μέρος της επόμενης μέρας. Είναι ευκαιρία  να σπάσουμε κάποια από τα ταμπού τα οποία υπήρχαν στην ελληνική οικονομία. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα γιατί αφορά και την βόρεια Ελλάδα,. Μέχρι σήμερα αντιλαμβανόμαστε τον ελληνικό τουρισμό ως ήλιο και θάλασσα. Θα διοχετευτούν χρήματα στον ελληνικό τουρισμό και σωστά γιατί πολύς κόσμος θα μείνει χωρίς δουλειά και εκεί πρέπει να δοθούν τα πρώτα χρήματα, να στηριχτούν οι οικογένειες οι οποίες  θα υποφέρουν αυτό το καλοκαίρι. Μετά όμως,  πρέπει να σκεφτούμε ποια είναι η επόμενη μέρα του τουρισμού και δεν πιστεύω ότι είναι στις παραδοσιακές μορφές τουρισμού μόνο, είναι και εκεί, αλλά είναι μια μεγάλη ευκαιρία να επενδύσουμε σε περιοχές όπως είναι η Θράκη, η Ήπειρος, η Πελοπόννησος που έχουν τεράστιες τουριστικές δυνατότητες και που σήμερα δεν χαίρουν της προσοχής του κράτους. Υπάρχουν νέες μορφές τουρισμού όπως ο ιατρικός τουρισμός, ο τουρισμός περιπέτειας αυτοί είναι τουρισμοί, είδη τουρισμού που βάζεις ένα και παίρνεις δέκα. Είναι σημαντικό να πάμε λοιπόν στις φτωχές περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης και να επενδύσουμε και εκεί χρήματα, αυτό όμως θέλει μια άλλη στρατηγική σκέψη. Το ίδιο ισχύει και για άλλα πράγματα όπως τον πρωτογενή τομέα, όπως την ενέργεια. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες να αλλάξουμε εντελώς τα οικονομικά μοντέλα που υπηρετούσαμε μέχρι σήμερα.”

“Ο δήμος της Αθήνας είναι ένα μεγάλο πείραμα όχι μόνο γιατί είναι ο δήμος της πρωτεύουσας όχι μόνο γιατί η Αθήνα έχει ταλαιπωρηθεί  όπως και όλα τα αστικά κέντρα της Ελλάδας αλλά επειδή για μια φορά η Αθήνα γίνεται το κέντρο ενός πειράματος απλής αναλογικής το οποίο απαιτεί ένα άλλο επίπεδο ευθύνης των παρατάξεων οι οποίες συμμετέχουν. Μια ευθύνη την οποία πρέπει να έχει και ο Δήμαρχος, ο οποίος εξελέγη, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που συμμετέχουν στο δημοτικό συμβούλιο.  Εμείς πάντα πιστεύαμε, η παράταξη μας δηλαδή, ότι η Αθήνα που πρέπει να αναπτυχθεί πλέον είναι η δυτική ιστορική Αθήνα, έχεις την Ακαδημία Πλάτωνος, την Ιερά Οδό, την Πειραιώς, το Δημόσιο Σήμα, αυτές είναι ιστορικές περιοχές της Αθήνας με μεγάλη ιστορία οι οποίες πρέπει να αναπτυχθούν και οι οποίες έχουν παραμεληθεί  από πολλούς δημάρχους, βασικά από την εποχή του Μπέη και μετά. Ο κύριος Μπακογιάννης είχε διαφορετική άποψη, πίστευε και πιστεύει ότι πρέπει να αναπτυχθεί το κέντρο της Αθήνας.  Δεν συμφωνήσαμε στις προτεραιότητες. Όμως, έρχεται τώρα με ένα πρόγραμμα το οποίο το ονομάζει ο Μεγάλος Περίπατος, στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, με στόχο να κάνει την Αθήνα πιο φιλική για τον πεζό και λιγότερο φιλική για το αυτοκίνητο. Αυτό σαν αρχή εμείς το είχαμε  υποστηρίξει και στην προεκλογική εκστρατεία. Ενώ, λοιπόν, δεν έχουμε την ίδια προτεραιότητα με τον κύριο Μπακογιάννη αποφασίσαμε να στηρίξουμε το σχέδιο, γιατί ακριβώς στηρίζει μια αρχή που πρεσβεύουμε.  Ακόμα, βέβαια το σχέδιο έχει δυσκολίες, έχει θέματα που πρέπει να διορθωθούν, όπως είναι η πρόσβαση των ΑΜΕΑ, η σύνδεση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα πάρκινγκ των μοτοσικλετών  που σήμερα καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια. Όμως, αυτά μπορούμε να τα διορθώσουμε στη δοκιμαστική περίοδο που ξεκινάει τώρα και που θα κρατήσει περίπου 6 με 9 μήνες. Το ότι στηρίζουμε ένα τέτοιο σχέδιο με τέτοιο τρόπο είναι μια ένδειξη του τι μπορεί να κάνει ένα δημοτικό συμβούλιο που έχει θετική διάθεση και κάνει εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση.

 

https://www.youtube.com/watch?v=M-am0CZaNNg&feature=youtu.be