Από τον δρόμο θα αλλάξουμε την Αθήνα προς το καλύτερο όχι από το γραφείο

Έχω τριγυρίσει πια όλες τις γειτονιές  της Αθήνας κι έχω δει ότι η μεγαλύτερη δύναμη που έχει αυτή η πόλη για ν’ αλλάξει προς το καλύτερο, κάτι το οποίο νομίζω όλοι θέλουμε πια, είναι να κινητοποιήσουμε τους ανθρώπους αυτής της πόλης. Σήμερα συναντώ Αθηναίους που αγωνιούν για την πόλη, θέλουν να δουλέψουν, θέλουν να δουν τα πράγματα διαφορετικά. Πιστεύω  σ’ έναν Δήμο ο οποίος όχι μόνο ανοίγει τις πόρτες του έτσι ώστε να αισθάνεται ο κάθε Αθηναίος ότι συνδιαμορφώνει το μέλλον της πόλης, αλλά και σ’ έναν Δήμαρχο ο οποίος βγαίνει έξω από το γραφείο του, είναι μες στις γειτονιές, αφουγκράζεται τα προβλήματα και καλεί στο πρόβλημα τις Υπηρεσίες του Δήμου και τους Αθηναίους που θέλουν να βοηθήσουν. Μόνο έτσι θ’ αλλάξει η Αθήνα προς το καλύτερο.

Είμαστε μία υποψηφιότητα πραγματικά ανεξάρτητη

Πάντα μένει η εντύπωση ότι μια υποψηφιότητα υποστηρίζεται από κάποιο κόμμα. Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς κάναμε μια κίνηση Αθηναίων, ανθρώπων που πραγματικά νοιάζονται για την πόλη. Άνθρωποι που αγαπάνε την πόλη, που έχουν κάποια δεξιότητα και είναι έτοιμοι να βγουν και να παλέψουν στον δρόμο. Και είπαμε ότι θα κάνουμε αυτή την κίνηση ως μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα και ότι όποιος θέλει μπορεί να μας υποστηρίξει. Από τότε μας υποστήριξε το ΚΙΝΑΛ, το ΠΡΑΤΤΩ και άλλοι φορείς, μικρότεροι και μεγαλύτεροι, διατηρούμε όμως μια διαφορετική νοοτροπία απέναντι στα πράγματα, διότι θέλουμε πραγματικά να φέρουμε στην Αθήνα κάτι που να είναι καινούργιο και φρέσκο. Και γι’ αυτό η σχέση μας με τα κόμματα είναι πάντα με μια απόσταση. Παλιά τα χρίσματα ερχόντουσαν με θέσεις, με πρόσωπα και χρήματα. Για την παράταξη ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ κανένα από τα τρία δεν ισχύει. Παλεύουμε μόνοι μας και είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτό.

Και οι άλλοι λένε ότι είναι ανεξάρτητες υποψηφιότητες, αλλά ο κ. Μπακογιάννης ο οποίος στηρίζεται από τη Ν.Δ., μέχρι να ανακοινωθεί ως υποψήφιος προηγήθηκε μια εσωτερική  διαπραγμάτευση στη Ν.Δ. για το εάν θα κατέβει εκείνος ή ο κ. Πατούλης στον δήμο. Αυτό έχει διάφορα αρνητικά συνεπακόλουθα, γιατί από την ώρα που θα μπεις σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, κάτι θα δώσεις, κάτι θα πάρεις. Ο κ. Ηλιόπουλος έχει επίσημα την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένας υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έχει αλλάξει ακόμα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά, τα κόμματα θέλουν να καπελώνουν τους υποψηφίους τους. Εμείς ξεκινήσαμε μόνοι μας ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Γιατί είπαμε ότι η κάθε στήριξη είναι ευπρόσδεκτη και είμαστε περήφανοι που έχουμε τη στήριξη των φορέων που μας στηρίζουν, αλλά ότι τις αποφάσεις για το πώς θα πορευτούμε και πώς θα το κάνουμε, θα τις πάρουμε εμείς. Αν ήθελε το κόμμα από το οποίο προέρχομαι να κατεβάσει και άλλον υποψήφιο, εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα. Όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο. Έτσι έχεις περισσότερες επιλογές για τους Αθηναίους.

Τα πρόσωπα ή ο επικεφαλής δεν αποσυνδέεται ποτέ από το κόμμα του. Εγώ δεν έχω πει ποτέ ότι δεν είμαι ΠΑΣΟΚ. Το αντίθετο. Εγώ ακόμα και σήμερα που το ΠΑΣΟΚ έχει περάσει διάφορες μεταλλάξεις, λέω ότι είμαι ΠΑΣΟΚ. Άλλο είναι το τι είσαι εσύ και από πού προέρχεσαι κι άλλο είναι τι δουλείες κουβαλάει ο συνδυασμός τον οποίο φτιάχνεις. Και το μόνο που λέμε είναι ότι εμείς δεν έχουμε τέτοιου είδους δουλείες. Δεν χρωστάμε σε κανέναν ούτε τα πρόσωπα που είναι στο συνδυασμό, ούτε τα χρήματα, ούτε τις θέσεις. Κι αυτό μας δίνει την ελευθερία να πούμε πράγματα ακόμα και εάν αυτά πάνε ενάντια σε ό,τι λέει το κόμμα μας.

Όταν η καμπάνια του κ. Μπακογιάννη είναι τόσο εστιασμένη στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του δήμου, αναρωτιέται κανείς εάν αυτό το υποστηρίζει ο ίδιος, ένας άνθρωπος  που λέει ότι είναι κεντρώος, ότι παίρνει καλές ιδέες από όλες τις μεριές, ή εάν το λέει για να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων του. Όπως επίσης, όταν ο κ. Ηλιόπουλος λέει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στα Εξάρχεια, μοιάζει να το λέει για λόγους κομματικής σχέσης. Η ελευθερία του να μπορείς να πεις ότι υπάρχει πρόβλημα στα Εξάρχεια, ή ότι η μόνη λύση για τα Εξάρχεια δεν είναι να μπει μέσα η αστυνομία, αυτό είναι μια ελευθερία που στη δίνει το γεγονός ότι δεν υποχρεώνεσαι να πεις αυτό που λέει το κόμμα σου. Γιατί το θέμα είναι το εξής: κατά πόσο σκέφτεσαι εάν αυτό που λες αφορά τους Αθηναίους και μπορείς να το πεις ελεύθερα, ή εάν πρέπει να κουμπωθείς, επειδή αυτό που έχεις να πεις που είναι καλό για την Αθήνα δεν είναι αναγκαστικά καλό για το κόμμα σου. Εκεί είναι που φαίνεται όλη η διαφορά μεταξύ του τι είναι ανεξάρτητο και τι δεν είναι. Από την ώρα που στο πίσω μέρος του μυαλού σου περνάει δεύτερη, τρίτη, τέταρτη σκέψη και δεν είναι οι Αθηναίοι η πρώτη σου σκέψη, εκεί η στήριξη ενός κόμματος γίνεται αρνητική παράμετρος.

Ως Δήμαρχος μπορείς και οφείλεις να φέρνεις νομοσχέδια στη Βουλή

Ο Δήμαρχος συχνά δεν έχει τις αρμοδιότητες να κάνει κάτι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να εμπλακεί σε κάτι που δεν είναι αρμοδιότητά του. Γιατί, εφόσον κάτι είναι μέσα στον δήμο, εφόσον αφορά τους δημότες σου, εφόσον είναι αγωνία μιας πόλης, δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου σε αυτό, αντίθετα, μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Το πρώτο είναι ότι μπορείς να φέρεις εσύ ως Δήμαρχος ένα νομοσχέδιο στη Βουλή. Εάν διαφωνείς με αυτό που λέει η κυβέρνηση για το Airbnb, μπορείς να φτιάξεις ένα νομοσχέδιο και να το καταθέσεις και να πεις “εμείς θέλουμε σε κάθε γειτονιά της Αθήνας έναν περιορισμό στο πόσα διαμερίσματα μπορούν να μπουν στο Airbnb”. Δεν μπορείς να το ψηφίσεις, αλλά μπορείς να το καταθέσεις και να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις συμπράξεις. Το έχω δει να γίνεται και εάν έχεις δίκιο σε αυτό που λες, μπορείς να το περάσεις. Πολύ συχνά στη Βουλή έρχονται νομοσχέδια ή έρχονται τροπολογίες από φορείς οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι κάτι λάθος στο παρόν νομοσχέδιο. Μπαίνεις μέσα, το παλεύεις και το εντάσσεις σε ένα νομοσχέδιο. Όταν είχαμε κάνει εμείς το νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο, υπήρχαν φορείς που μας είπαν τι θα ήθελαν να δουν μέσα σε αυτό. Και εκεί, μπορούσες πράγματι να εντάξεις θέματα που θεωρούσες ότι δυνάμωναν το νομοσχέδιο. Ένας δήμαρχος έχει θεσμική δυνατότητα να παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα όταν είσαι Δήμαρχος της Αθήνας. Το Πεδίον του Άρεως, που είναι ένα πάρκο μέσα στον Δήμο της Αθήνας,  είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας. Ξέρετε πώς κινητοποιήθηκε η Περιφέρεια; Ουσιαστικά όταν οι κάτοικοι με δυο κανάλια και μερικούς επώνυμους είπαν μέχρι εδώ και βγήκαν έξω, κινητοποιήθηκαν και ανάγκασαν την περιφέρεια να αντιδράσει. Σε αυτή την προσπάθεια εγώ θεωρώ ότι ο δήμαρχος πρέπει να πρωτοστατεί. Να είναι εκεί μπροστά και να λέει, εγώ θα παλέψω ώστε κάτι που είναι άσχημο στον Δήμο μου, ακόμη και εάν δεν είναι δική μου αρμοδιότητα, να  διορθωθεί. Αυτό μπορείς να το κάνεις.

Τα Εξάρχεια τα έχει καταλάβει το οργανωμένο έγκλημα και το μαύρο χρήμα

Όταν οι κάτοικοι έρχονται και σου λένε ότι δεν πάει άλλο, δε μπορείς να τους αγνοείς όταν σου λένε «τη γειτονιά μας την πονάμε, την αγαπάμε, θέλουμε να είναι μια μποέμικη γειτονιά, θέλουμε να είναι μια γειτονιά ανταλλαγής απόψεων, αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ δεν πάει άλλο». Οπουδήποτε στον κόσμο, όχι στα Εξάρχεια, μέσα ή έξω από τα Εξάρχεια, οπουδήποτε, δεν μπορείς να στείλεις έναν Αστυνομικό μόνο του να να πάει να τα βάλει με μια μαφία ναρκωτικών. Πρέπει πρώτα ο Οικονομικός Εισαγγελέας ν’ αφαιρέσει το μαύρο χρήμα απ’ αυτό το εμπόριο, να αφαιρέσει τη δύναμη από αυτές τις ομάδες και μετά να προσπαθήσεις να κάνεις οποιαδήποτε νορμάλ δραστηριότητα μέσα σ’ αυτό το χώρο και να αρχίσεις να ερμηνεύεις ποιο είναι το πρόβλημα.

Δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει κανείς, τουλάχιστον στο δικό μου το μυαλό, ότι αυτό που συμβαίνει στα Εξάρχεια προέρχεται από το ότι τα Εξάρχεια τα έχει καταλάβει το οργανωμένο έγκλημα και το μαύρο χρήμα. Σήμερα στα Εξάρχεια γίνεται εκτενές εμπόριο ναρκωτικών, παράνομων τσιγάρων, εμπόριο «μαϊμού» προϊόντων και πίσω από όλα αυτά, υπάρχει πάρα πολύ μαύρο χρήμα.  Όση αστυνομική δύναμη και να βάλεις σήμερα μέσα στα Εξάρχεια, με το που φύγουν πάλι, αυτές οι δυνάμεις θα είναι μέσα.  Άρα δεν είναι θέμα αστυνόμευσης. Πρέπει να σπάσεις το απόστημα και μετά μαζί με τους κατοίκους να θέσεις προτεραιότητες. Αυτή τη στιγμή αυτό που βλέπω και στ’ αριστερά μου και στα δεξιά μου, είναι μια άρνηση για το ποιες είναι οι προτεραιότητες. Κι ο καθένας δίνει μια δική του ερμηνεία, η οποία μπορεί να ακούγεται καλή στο δικό του κοινό, αλλά δεν αφορά το πραγματικό πρόβλημα. Και μου κάνει εντύπωση, γιατί τόσοι πολιτικοί, τόσα χρόνια, δεν έχουμε συζητήσει για τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο. Κι ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο, είναι αυτή η διακίνηση που δημιουργεί ένα πρόβλημα που μοιάζει από μακριά άλυτο. Σε όλες τις περιοχές του κόσμου που έχουμε δει τέτοια φαινόμενα, η πρώτη δουλειά είναι ν’ αφαιρέσεις από μέσα το οξυγόνο αυτής της ανομίας που είναι το μαύρο χρήμα.

Ο Δήμος  Αθηναίων μπορεί να γίνει ηγέτης της προσπάθειας παραγωγής καθαρής ενέργειας προς όφελος των δημοτών

Το 2016 και το 2018, η Ελλάδα πέρασε δυο νομοσχέδια με τα οποία πραγματικά καινοτομεί ως προς τον τρόπο που έχει θεσμοθετηθεί η δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων. Τι είναι ενεργειακή κοινότητα; Είναι μια κοινότητα ανθρώπων, επιχειρήσεων, Δημοσίων Οργανισμών, που συμφωνούν ότι θα παράξουν την ενέργεια που θα καταναλώσουν με εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Στις κοινότητες αυτές, γίνεται η επένδυση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αφότου ξεπληρώσεις την επένδυση, το ηλεκτρικό πια που καταναλώνεις, είναι τσάμπα, διότι έχεις αποσβέσει την επένδυση και όλη η ενέργεια έρχεται απ’ τον ήλιο, από τον αέρα. Το πρόβλημα όμως, είναι ότι και οι επιχειρήσεις και οι πολίτες, πολύ συχνά δεν έχουν το κίνητρο, τη δύναμη, να ξεκινήσουν μόνοι τους. Και γι’ αυτό χρειάζεται πάντα κάποιος, ο οποίος να έχει ένα κεφάλαιο, και δεν εννοώ μόνο χρηματικό, να είναι έτοιμος να κάνει την αρχή. Να είναι «ηγέτες» αυτής της προσπάθειας. Λέμε λοιπόν εμείς: Αυτή τη στιγμή, ο Δήμος καταναλώνει πολύ μεγάλη ενέργεια και θα ήταν σωστό, η ενέργεια αυτή να μην είναι από παραδοσιακές μορφές ενέργειας, αλλά από ανανεώσιμες. Λέμε λοιπόν ότι ο Δήμος πρέπει και μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά. Πώς; Να χρησιμοποιήσει φωτοβολταϊκά στα κτίριά του. Επίσης, μπορεί να ενθαρρύνει το κράτος να βάλει κι αυτό φωτοβολταϊκά στα δικά του κτίρια, γιατί σήμερα οι Υπηρεσίες του Δημοσίου δεν πληρώνουν δημοτικά τέλη. Που είναι λάθος. Ξέρουμε ότι δε μπορούμε να υποχρεώσουμε το Δημόσιο να πληρώσει. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όμως, είναι να τους πούμε «αφού δεν πληρώνετε δημοτικά τέλη, τουλάχιστον βάλτε φωτοβολταϊκά πάνω στις ταράτσες σας και βοηθήστε μας να παράγουμε ενέργεια».

Η Αθήνα προσφέρεται για φωτοβολταϊκά. Εφόσον ο Δήμος κάνει μια πρώτη πηγή παραγωγής ενέργειας, τότε μπορεί να ενθαρρύνει και επιχειρήσεις να μπουν σ’ αυτό, άρα να πάρει ενεργοβόρες επιχειρήσεις όπως είναι οι φούρνοι, όπως είναι τα ξενοδοχεία, να συμμετέχουν σε μια τέτοια προσπάθεια και να διευρύνει την πράσινη ενέργεια που καταναλώνεται μέσα στην πόλη, ή να ενθαρρύνει κατοίκους να μπουν σ’ ένα δίκτυο παραγωγής ενέργειας. Από την ώρα που θα συμβεί αυτό, τότε και οι λογαριασμοί αυτών των ανθρώπων θα πέσουν. Η δυνατότητα λοιπόν του Δήμου να παράξει ενέργεια, είναι ένας πόρος που μπορείς να τον διοχετεύσεις είτε προς το να κάνεις προγράμματα για τον Δήμο, είτε προς το να στηρίξεις ευπαθείς ομάδες μέσα στον Δήμο Αθηναίων, που είναι πολλές, να μειώσουν το κόστος του ηλεκτρικού τους.

Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να είναι παρών στις γειτονιές της Αθήνας, ο κόσμος υποφέρει

Περπατώ σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας και βλέπω ανθρώπους οι οποίοι κατά καιρούς έχουν ψηφίσει τη Χρυσή Αυγή. Πριν τους αποκλείσω, συζητάω μαζί τους, ακούω ποια είναι τα προβλήματα. Θεωρώ ότι ένας μεγάλος παράγοντας που άφησε τη Χρυσή Αυγή να μεγαλώσει σε γειτονιές, ήταν το γεγονός ότι η πολιτική σκηνή εγκατέλειψε τον κόσμο σ’ αυτές τις γειτονιές, δημιούργησε ένα εύφορο έδαφος ώστε η Χρυσή Αυγή να δημιουργήσει ένα λόγο ύπαρξης, το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να το χτυπήσεις όχι μόνο με τον τρόπο που το κάνουμε σήμερα, αλλά με το να βγουν τα κόμματα πάλι, να βγουν οι παρατάξεις και οι δημοτικές και να πάνε να παλέψουν μες στην κάθε γειτονιά. Τα προβλήματα στις γειτονιές είναι υπαρκτά. Ο κόσμος υποφέρει πολύ και υποφέρει και σε γειτονιές όπως είναι ο Άγιος Παντελεήμονας, ο Κολωνός, είναι γειτονιές οι οποίες έχουν πράγματι υποφέρει πολύ. Εκεί, ο πολιτικός κόσμος δεν πρέπει ν’ απουσιάζει. Πρέπει να είναι εκεί. Πρέπει να είμαστε εκεί. Εάν εμείς συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε λες και δεν συμβαίνει τίποτε, το σόου θα το κερδίσει αυτός που φωνάζει περισσότερο. Αν όμως κάτσεις να ακούσεις ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα και αρχίσεις να τα αντιμετωπίζεις στη βάση τους και πραγματικά είσαι εκεί για τον Αθηναίο που αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα και δεν είσαι κλεισμένος πίσω από ένα γραφείο και εξαφανισμένος από την καθημερινή ζωή της πόλης, τότε μπορείς να πείσεις ότι κάτι αλλάζει. Για να το απλοποιήσω λίγο. Ένας Δήμαρχος που είναι έξω με τον κόσμο συνέχεια, ένας Δήμαρχος που λογοδοτεί στις γειτονιές, είτε θεσμικά είτε όχι, είναι ένας Δήμαρχος ο οποίος έχει πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να ανταποκρίνεται γρήγορα στις τάσεις οι οποίες δημιουργούνται μέσα στην πόλη του. Όλοι οι πετυχημένοι δήμαρχοι που ξέρω είναι έξω στον δρόμο. Λίγοι είναι αυτοί που πετυχαίνουν με το να είναι κλεισμένοι μέσα στο δημαρχιακό μέγαρο. Αυτό που κάνει ένα καθημερινό πρόβλημα να  οδηγήσει κάποιον στα άκρα είναι όταν αισθάνεται ότι αυτό το πρόβλημα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση από καμία Αρχή στο να τον βοηθήσει να το λύσει. Εκεί είναι που νιώθει απόγνωση και μπορεί να οδηγηθεί κάποιος σε οποιαδήποτε μορφή άκρων. Πιστεύω, για όλους τους λόγους που είπαμε πριν, ότι είναι κομβικό η επόμενη τετραετία να φέρει έναν Δήμαρχο που είναι έξω στον δρόμο, ο οποίος δημιουργεί τις συνθήκες έτσι ώστε ο δημότης να συνδιαμορφώνει το μέλλον της γειτονιάς του και κατ’ επέκταση το μέλλον της πόλης του. Και εκεί έχουμε προτείνει εμείς τα Συμβούλια γειτονιάς.

Συμβούλια Γειτονιάς με 4 αρμοδιότητες

Σήμερα ο Δήμος έχει το Δημοτικό Συμβούλιο και μετά έχει τα Διαμερίσματα. Τα Διαμερίσματα για μας τους Αθηναίους δεν σημαίνουν τίποτε, είναι μια γραφειοκρατία.  Εμείς αυτά που αντιλαμβανόμαστε είναι τον εαυτό μας, την οικογένειά μας, την γειτονιά μας. Έχουμε προτείνει να σπάσουμε τα Διαμερίσματα σε επίπεδο γειτονιάς, να γίνουν Συμβούλια γειτονιάς και τα Συμβούλια γειτονιάς να έχουν4 αρμοδιότητες. Να καταγράφουν προβλήματα, να τα ιεραρχούν, να λογοδοτεί ο Δήμαρχος, οι Αντιδήμαρχοι και οι Υπηρεσίες του Δήμου στα Συμβούλια της γειτονιάς και να παραλαμβάνουν μικρά τεχνικά έργα, τα οποία είναι η μεγαλύτερη πηγή κακοτεχνιών που βλέπουμε στην πόλη.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη στο thepressproject.gr.