Οι άνθρωποι που δεν εγκαταλείπουν τη μάχη στις γειτονιές μας είναι η μεγάλη ελπίδα

Η Αθήνα είναι σε κρίση και για ν’ ανακάμψει, για να την δούμε να χτίζει κάτι καινούργιο, θέλει πάρα πολλή δουλειά και θέλει ταλέντα ανθρώπων που πραγματικά νοιάζονται για την πόλη. Και αυτό είναι που με ώθησε να δουλέψω για την Αθήνα, μια πόλη που αγαπάω βαθύτατα. Πάντα όταν προσπαθείς να δεις πώς μπορείς να φτιάξεις κάτι το οποίο έχει χαλάσει, αυτό που πρέπει να δεις είναι ποιοι είναι οι άνθρωποι και πώς νιώθουν. Εμείς οι Αθηναίοι, μετά από μια τόσο παρατεταμένη περίοδο κρίσης, είμαστε στο όριο να εγκαταλείψουμε τη μάχη και πάρα πολλοί την έχουν ήδη εγκαταλείψει. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί, διότι από την ώρα που θα εγκαταλείψουμε τη μάχη, η μάχη χάνεται. Όμως σε κάθε γειτονιά υπάρχει ένας άνθρωπος εδώ, ένας άνθρωπος εκεί, άνθρωποι οι οποίοι ακόμα και στα χειρότερα της κρίσης συνεχίζουν να παλεύουν για να κρατήσουν τις γειτονιές ζωντανές. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες. Τα βάζουν με όλα τα προβλήματα του τόπου και παλεύουν παρά τις αντίξοες συνθήκες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι η μεγάλη ελπίδα. Ο στόχος ο δικός μας είναι να δημιουργήσουμε ένα κίνημα αυτών των ανθρώπων, ανθρώπων που νοιάζονται για  τη γειτονιά τους, το διαμέρισμά τους, την πόλη τους και με αυτούς τους ονθρώπους να έρθουμε μαζί έτσι ώστε να προχωρήσουμε μπροστά και να κάνουμε την Αθήνα την πόλη που θέλουμε.

Πολιτιστικές δράσεις σε όλη την Αθήνα, όχι μόνο στο κέντρο

Tον πολιτισμό της Αθήνας πρέπει να τον “βγάλουμε στο δρόμο”. Και δεν πρέπει να τον πάμε μόνο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, πρέπει να  πάμε σε γειτονιές όπως είναι τα Σεπόλια, όπως είναι ο Κολωνός, όπως είναι η Ακαδημία Πλάτωνος. Συνοικίες και γειτονιές που έχουν τεράστια ιστορική σημασία. Ο πολιτισμός, αυτές τις γειτονιές μπορεί να τις αναδείξει, μπορεί να δώσει ζωή, μπορεί να αντιστρέψει την εικόνα εγκατάλειψης και σιγά – σιγά να δεις την Αθήνα να απλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της και να δημιουργείται ένας πραγματικός πόλος πολιτισμού, ο οποίος να μας κάνει εμάς περήφανους και ο οποίος να τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Αυτό είναι θεωρώ από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνουμε και μπορεί να γίνει με ελάχιστο κόστος. Το έχουμε κάνει άλλωστε και στο παρελθόν. Για πράδειγμα, η Λυρική Σκηνή όταν ανέλαβα το Υπουργείο, βγήκε στο δρόμο. Βγήκαν τα παιδιά της Λυρικής με το διώροφο λεωφορείο, πήγαν στη Βαρβάκειο Αγορά και μέσα από διάφορα δρώμενα εκεί, το αποτέλεσμα ήταν και οι Αθηναίοι να αγαπήσουμε τη Λυρική και να γεμίζουμε κάθε μέρα την αίθουσά της αλλά και να νιώσουμε ότι αυτή η πόλη είναι ζωντανή και ότι ο κόσμος του πολιτισμού νοιάζεται γι’ αυτήν.

Συμβούλια Γειτονιάς, Πράσινες Ομάδες Δράσης και Υιοθεσίες δημόσιων χώρων για καλύτερη λειτουργία της πόλης.

Τί προτείνουμε: Τρία πράγματα:

Το πρώτο είναι να δημιουργήσουμε Συμβούλια Γειτονιάς. Σήμερα δεν υπάρχει κάποιος φορέας που να νοιάζεται τη γειτονιά. Υπάρχουν τα Διαμερίσματα αλλά κανείς δεν ταυτίζεται με το Διαμέρισμά του. Θέλουμε λοιπόν Συμβούλια Γειτονιάς που εμείς οι Αθηναίοι εκλεγμένοι και μη, θα συμμετέχουμε για να θέσουμε προτεραιότητες για τη γειτονιά.

Το δεύτερο είναι αυτό που λέμε Πράσινες Ομάδες Δράσης. Οι Πράσινες Ομάδες Δράσης, είναι μια συγχώνευση ομάδων από την Καθαριότητα, το Πράσινο και τα μικρά Τεχνικά Έργα έτσι ώστε όταν κάνουμε μια παρέμβαση σε μια πλατεία, σ’ ένα πάρκο, σ’ ένα δρόμο, να είναι ολιστική. Όχι ο ένας να μαζεύει τα σκουπίδια και τρεις εβδομάδες αργότερα να αναμένει το Πράσινο για να παρέμβει επειδή τα τεχνικά έργα πρέπει να προηγηθούν κτλ. Όταν μπαίνει μια ομάδα κρούσης μέσα και φτιάξει τον χώρο, μετά να έρχεται το Συμβούλιο Γειτονιάς και να τον προστατεύει.

Και το τρίτο, είναι οι υιοθεσίες των δημοσίων χώρων από σχολεία, από λέσχες φιλίας, από φορείς, από κατοίκους της περιοχής που φτιάχνουν Οργανώσεις, έτσι ώστε η πλατεία που θα φτιάξουμε για παράδειγμα, να μείνει καθαρή και να την περιποιούνται όχι μόνο πια οι Υπηρεσίες του Δήμου αλλά και οι Αθηναίοι. Σήμερα, εάν πας ν’ ακουμπήσεις κάτι έξω στην πλατεία θα σε καταγγείλουν. Εμείς θέλουμε να το αντιστρέψουμε αυτό, θέλουμε να κάνουμε μια συμμαχία όλων εμάς που νοιαζόμαστε για την πόλη, έτσι ώστε η πόλη μας να μείνει στην κατάσταση που τη θέλουμε.

Βάζουμε τέλος στην ανασφάλεια στις γειτονιές, με συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων

Είναι γειτονιές στην Αθήνα που μπορεί να μην τις ξέρουμε ως άβατα, αλλά στις οποίες κινείται το έγκλημα κάτω από σκοτεινές συνθήκες, όπως είναι ας πούμε το παραεμπόριο με τον Άγιο Νικόλαο κάτω στην Αχαρνών. Αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε όλοι μας και είναι κάτι που το πιστεύουμε εμείς πάρα πολύ και το παλεύουμε και πιστεύουμε ότι θα κάνει τη διαφορά, είναι ότι τη διαφορά την κάνουν οι κάτοικοι της περιοχής. Εάν αφήσεις να παλέψουν μόνοι τους οι κάτοικοι, μόνος του ο Δήμος, μόνο του το κράτος, δεν πετυχαίνεις τίποτα. Μόνο αν τους φέρεις όλους μαζί μπορείς ν’ αρχίσεις να βλέπεις τι χαρακτήρα θέλεις για τη γειτονιά, πώς μπορείς να τον πετύχεις, ποιος είναι ο ρόλος του καθενός. Αυτά είναι όλα πράγματα που τα χτίζεις και όταν πια ξέρεις τη δουλειά σου και το ρόλο σου, συντονίζεσαι έτσι ώστε οτιδήποτε έχεις απέναντι να μπορείς να το παλέψεις με τα σωστά μέσα και το σωστό τρόπο.

Στα Εξάρχεια πρέπει πρώτα από όλα να κυνηγήσουμε το μάυρο χρήμα που κρύβεται πίσω από το οργανωμένο έγκλημα

Τα Εξάρχεια δυστυχώς, έχουν αλλοιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ο μποέμικος χαρακτήρας των Εξαρχείων εξαφανίζεται σιγά-σιγά και τη θέση του παίρνει το οργανωμένο έγκλημα. Το οργανωμένο έγκλημα το οποίο έχει πολλά λεφτά πίσω του, χρήματα από το παραεμπόριο, το εμπόριο ναρκωτικών, τα τσιγάρα που βλέπουμε στους δρόμους. Πίσω απ’ αυτές τις δραστηριότητες, υπάρχουν πολλά λεφτά. Έγραψα μια επιστολή στον Πρωθυπουργό και του λέω «τώρα που οι κάτοικοι αναγνωρίζουν ότι το θέμα των Εξαρχείων και χρειάζεται η παρέμβαση της πολιτείας, τώρα είναι η ευκαιρία μας κι εσύ ως Πρωθυπουργός και εμείς ως υποψήφιοι Δήμαρχοι, να συντονίσουμε την προσπάθειά μας και να λύσουμε το θέμα των Εξαρχείων, διότι το θέμα των Εξαρχείων για να λυθεί πρέπει πρώτα απ’ όλα να κυνηγήσεις το μαύρο χρήμα που χρηματοδοτεί όλες αυτές τις δραστηριότητες». Άρα, είναι θέμα οργανωμένου εγκλήματος και πρέπει να το χτυπήσει κανείς στην πηγή της δύναμής του, που είναι το χρήμα.

Το ελληνικό σχολείο χρειάζεται να καταλάβει ότι κάθε παιδί μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο

Σε ό,τι αφορά την παιδεία και τον ρόλο της, εγώ πρέπει να σας πω ότι στο σχολείο ήμουν μαθητής σκράπας, δεν τα κατάφερνα καθόλου. Και δεν τα κατάφερνα, διότι το ελληνικό σύστημα για ένα παιδί που δεν ήξερε να απομνημονεύει, που είχε δυσλεξία, ήταν απορριπτικό. Δεν με έβλεπαν ποτέ ως έναv άνθρωπο ο οποίος θα μπορούσε να προοδεύσει στην ζωή του. Και όταν κατάλαβα ότι αυτό ήταν δικό τους λάθος και όχι δικό μου, κοίταξα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δεν ήμουν ανόητος. Έκανα δυο μεταπτυχιακά μαζί απλώς για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι αυτό που ήθελα να κάνω, μπορούσα να το κάνω. Θεωρώ ότι το εκπαιδευτικό σύστημα από τότε που πήγα εγώ σχολείο έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά, αλλά είναι απολύτως απαραίτητο να καταλάβουμε ότι και κάθε παιδί μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο και οι δεξιότητες που χρειαζόμασταν πριν από εκατό χρόνια δεν είναι δεξιότητες που χρειαζόμαστε σήμερα, ότι αλλάζει η κοινωνία μας. Αφήστε την οικονομία, αλλάζει η ίδια η κοινωνία μας καθημερινά και το σχολείο πρέπει να μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτές τις αλλαγές και να ετοιμάζει ολοκληρωμένους ανθρώπους οι οποίοι θα μπορούν να λειτουργούν ελεύθερα, να κάνουν αυτά που θέλουν και μπορούν να κάνουν.

Nα σταματήσουμε την αιμορραγία του brain drain με ανάπτυξη δράσεων που θα κρατήσουν τα παιδιά μας εδώ

Ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την αιμορραγία των παιδιών μας στο εξωτερικό είναι η ανάπτυξη της οικονομίας και η ανάπτυξη δράσεων που θα κρατήσουν τα παιδιά μας εδώ και ένας από τους λόγους που κατεβαίνω για τον Δήμο είναι τα παιδιά μου, που θα ήθελα να δουν την Αθήνα σαν μια πόλη που θέλουν να ζήσουν και να μεγαλώσουν τα δικά τους τα παιδιά και να κάνουν πράξη εδώ τα όνειρά τους. Άρα είναι εξαιρετικά σημαντικό να δημιουργήσουμε συνθήκες ανάπτυξης στην πόλη έτσι ώστε να προκύψουν δράσεις  που να κρατάνε τα παιδιά μας εδώ. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Εμείς έχουμε αποτυπώσει τουλάχιστον τρία είδη οικονομικών δράσεων που έχουν τρομερές δυνατότητες μέσα στο κέντρο της Αθήνας.

Ένα είναι Έλληνες τεχνίτες που κάνουν καταπληκτικής ποιότητας προϊόντα, τους οποίους όμως θεωρεί το κράτος ελεύθερους επαγγελματίες και τους πετσοκόβει. Σε αυτούς τους ανθρώπους εμείς μπορούμε να δώσουμε μια προστασία έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Και θα με ρωτήσετε εμένα «Μα καλά, μια δουλειά που χάνεται πρέπει να την προστατεύσεις;». Ναι, αν έχει προοπτική, και γιατί πιστεύω ότι έχουν προοπτική; Διότι αυτή τη στιγμή έχουμε ένα μεγάλο ρεύμα τουρισμού που έρχεται στην πόλη, ο τουρισμός έχει τρομερές δυνατότητες να απορροφήσει αυτά τα προϊόντα, άρα είναι θέμα χρόνου να έρθει αυτός ο τεχνίτης σε επαφή με τον επισκέπτη της Αθήνας και να πουλήσει τα προϊόντα του. Εκεί εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε, να επιδοτήσουμε τα ενοίκια, να δημιουργήσουμε χώρους στους οποίους οι καλλιτέχνες έρχονται σε επαφή με τους επισκέπτες και αυτό να τους δώσει ζωή.

Το δεύτερο είναι η λεγόμενη κοινωνική οικονομία. Στην Ευρώπη η κοινωνική οικονομία είναι περίπου στο 12%, στην Αθήνα είναι περίπου στο 4% με τους τελευταίους υπολογισμούς. Η κοινωνική οικονομία δεν αφορά μόνο ανθρώπους άνεργους ή άστεγους, αλλά και πρώην χρήστες που βρίσκουν δουλειά, και η δουλειά που κάνουν αλλάζει την όψη της Αθήνας. Άρα με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Η κοινωνική οικονομία έχει τεράστιες δυνατότητες, έχει γίνει ένα έργο να αναπτυχθεί και τώρα μπορεί να γίνει πολύ περισσότερο.

Και τρίτο που αφορά τη νεότερη γενιά είναι οι τεχνολογίες που συνδέονται ειδικά με μια δράση μέσα στην πόλη. Σκεφτείτε αν η Ελλάδα γινόταν ένας πυρήνας επιχειρήσεων οι οποίες συνδέονται με τις νέες τεχνολογίες και τον τουρισμό ή τον πολιτισμό. Τέτοιες εταιρείες γεννιούνται παντού και γεννιούνται και στην Αθήνα και όσο περισσότερο τις ενισχύσουμε και τους δώσουμε χώρους έκφρασης, τόσο περισσότερο θα μπορέσει η Αθήνα να γίνει πρότυπο για τον τουρισμό και τον πολιτισμό και για το πώς χρησιμοποιούμε τις νέες τεχνολογίες για να πάμε μπροστά. Εξαιρετικά σημαντικές δράσεις και οι τρεις που μπορούν να κάνουν πολύ μεγάλη διαφορά μέσα στο κέντρο της πόλης.

Μπορείτε να δείτε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη στο marketnews.gr