Συνέντευξη στην ΕΡΑ-Πρώτο Πρόγραμμα 91,6-105,8
και στους δημοσιογράφους Ξενοφώντα Ζηκίδη και Έλενα Καραγιάννη.
Η συζήτηση πάντα στην πολιτική πρέπει να αφορά ιδέες, προτάσεις, τι κάνεις για να αλλάξεις μία κοινωνία και να τη βοηθήσεις να προοδεύσει. Δεν έχουν σημασία ούτε τα πρόσωπα που εμπλέκονται, ούτε οι φορείς, ούτε οι ταμπέλες. Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουμε τι γίνεται στον κόσμο. Αυτό που με γεμίζει αισιοδοξία είναι ότι οι τάσεις παγκοσμίως οδεύουν προς μία κατεύθυνση που μπορεί να εκπροσωπήσει μόνο ο δικός μας χώρος, ο προοδευτικός. Για παράδειγμα, οι νέες τεχνολογίες μάς δίνουν τη δυνατότητα να εμβαθύνουμε τις δημοκρατίες μας, να πάμε τις αποφάσεις όσο πιο κοντά στον πολίτη γίνεται. Στις επιχειρήσεις παύουμε να μιλάμε τόσο πολύ για ανταγωνισμό και αρχίζουμε να μιλάμε για συνεργασίες και συνέργειες, για το πώς διάφοροι φορείς μπορούν να δουλέψουν μαζί για να προοδεύσει η οικονομία. Δεξιά κι αριστερά χτίζονται νέες συλλογικότητες κι αρχίζουμε να βλέπουμε με άλλο μάτι τους συνδικαλιστικούς φορείς, τους συνεταιρισμούς, τους χώρους που μαζευόμαστε. Υπάρχει μια εντελώς διαφορετική γλώσσα πλέον για την ανισότητα που αποδεικνύει ότι η ανισότητα υποβαθμίζει μία κοινωνία, δεν είναι κακή μόνο ηθικά αλλά και οικονομικά. Κάθε τι οδηγεί σε μια αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης όπως έχει εκφραστεί μέχρι σήμερα και σε νέες ιδέες πάνω στις οποίες μπορούμε να χτίσουμε την επόμενη μέρα.
Η Ευρώπη κοντεύει να διαλυθεί σήμερα γιατί την ελέγχουν συντηρητικές κυβερνήσεις. Η συζήτηση γίνεται με όρους οικονομικούς ενώ θα έπρεπε να μιλήσουμε και με όρους κοινωνικούς. Για 5-6 χρόνια η απειλή στην Ελλάδα είναι ότι «επειδή δεν τηρείτε τους οικονομικούς όρους που βάζει η ΕΕ θα σας πετάξουμε έξω». Κι εγώ ρωτάω: οι όροι με τους οποίους είναι «μέσα ή έξω» μία χώρα θα πρέπει να είναι μόνο οικονομικοί; Όταν μία φασίζουσα κυβέρνηση πει «εγώ αρνούμαι να πάρω μετανάστες, οι μετανάστες πρέπει να μένουν στην Ελλάδα», αυτή η χώρα δικαιούται να ονομάζεται ευρωπαϊκή και να είναι μέλος της ΕΕ, αλλά μια χώρα που της ξέφυγε ο προϋπολογισμός δεν δικαιούται; Αυτά δείχνουν ότι η Ευρώπη ακόμα λειτουργεί με βάση το τι είναι σωστό για την οικονομία και όχι τι είναι σωστό για την κοινωνία. Αν δε σταματήσει αυτό, ένας-ένας οι λαοί θα αποξενώνονται από την ευρωπαϊκή ιδέα και θα φεύγουν. Η Ευρώπη αν θέλει να ενωθεί πρέπει να το κάνει πάνω στη βάση της δημοκρατίας, της ελευθερίας του ατόμου, των ατομικών δικαιωμάτων και να γίνει ένα πείραμα ειρήνης, αυτό για το οποίο ιδρύθηκε.
https://youtu.be/pdLqgNmhY1A