Σημεία από την συνέντευξη στην εκμπομπή “Ναι μεν, αλλά” με τη δημοσιογράφο Ευαγγελία Μπαλτατζή:

Αν ερχόταν κάποιος στο συνέδριο και πήγαινε στις επιμέρους ομάδες θα έβλεπε ότι είχε καταπληκτικές συζητήσεις για τη νέα γενιά, για τα ελληνικά προϊόντα και πώς πρέπει να οργανωθούμε για να τα προωθήσουμε στο εξωτερικό, δηλαδή είχε συζητήσεις που αφορούν το πώς εμείς ως Έλληνες θα πάμε αύριο μπροστά. Αυτές οι συζητήσεις δεν έφταναν ποτέ επάνω. Κι ο λόγος είναι ότι και στο Κίνημα Αλλαγής, όπως και σε όσα βλέπουμε στην ελληνική κοινωνία, η ηγεσία είναι τελείως αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.

Βλέπεις ηγέτες εταιρειών να χρεοκοπούν τις εταιρείες τους όταν οι υπάλληλοι από κάτω ξέρουν ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα. Στο δημόσιο, οι υπάλληλοι που είναι σε επαφή με τον πολίτη ξέρουν πώς πρέπει να λειτουργήσει το δημόσιο, αυτοί που το διαχειρίζονται από πάνω είναι εντελώς αποκομμένοι. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλα τα κόμματα. Τα μέλη τους ξέρουν ποιο είναι το πρόβλημα, οι ηγεσίες τους δεν μπορούν να το ανεβάσουν στην πολιτική συζήτηση.

Η πρόταση, την οποία προσπαθώ να πείσω το κόμμα μου να υιοθετήσει, έχει να κάνει με το πώς αυτή τη στιγμή μπορείς να αποσυγκεντρώσεις την εξουσία, να την πας δηλαδή όσο πιο κοντά εκεί που μπορεί να λογοδοτήσει στον πολίτη.

Όσο δεν έχουμε πολιτική πρόταση, διασπόμαστε ανάλογα με τις προσωπικότητες που προτιμάμε. Αν δεν υπάρχει πολιτική πρόταση, αναγκαστικά πας σε μία προσωπολατρία η οποία είναι εντελώς αντιδημοκρατική

Η πρόσβαση στο κεντρικό κράτος δημιουργεί πολίτες διαφόρων κατηγοριών. Αν έχεις πρόσβαση έχεις περισσότερα δικαιώματα, αν δεν έχεις πρόσβαση έχεις λιγότερα δικαιώματα. Το δικαίωμα στην ισότητα είναι κάτι το οποίο έχει ξεφύγει τελείως στην Ελλάδα, ειδικά με τον τρόπο που λειτουργεί το κεντρικό κράτος.

 Ακούστε όλη τη συνέντευξη: ert .gr