Ομιλία του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλου Γερουλάνου για τον Προϋπολογισμό
Προϋπολογισμός (α΄ μέρος) Προϋπολογισμός (β΄ μέρος) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τέταρτη συνεχή μέρα συζητάμε το δυσκολότερο ίσως προϋπολογισμό μετά τη Μεταπολίτευση. Η χώρα μας βρίσκεται στο μάτι μιας διεθνούς χρηματοπιστωτικής καταιγίδας, προϊόν ενός συστήματος που έβαλε τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους, που έβαλε το εφήμερο κέρδος πάνω από την αειφόρο ανάπτυξη. […]
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τέταρτη συνεχή μέρα συζητάμε το δυσκολότερο ίσως προϋπολογισμό μετά τη Μεταπολίτευση.
Η χώρα μας βρίσκεται στο μάτι μιας διεθνούς χρηματοπιστωτικής καταιγίδας, προϊόν ενός συστήματος που έβαλε τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους, που έβαλε το εφήμερο κέρδος πάνω από την αειφόρο ανάπτυξη. Σήμερα η χώρα θυμίζει ένα μεγάλο δημοσιονομικό ατύχημα. Η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση προστέθηκε πάνω σε μία ελληνική κρίση που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ακούγοντας τις παραινέσεις των οίκων αξιολόγησης και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ: πώς εκείνοι που πρωτοστάτησαν, αν όχι οδήγησαν στη διεθνή κρίση, πώς αυτοί που έδειξαν αστείρευτη υπομονή στην ασυδοσία της προηγούμενης κυβέρνησης, ασκούν σήμερα τέτοια κριτική; Τι προσδοκούσαν επιτέλους; Αντί να επενδύσουμε στους ανθρώπους, να διαλύσουμε το ηθικό τους;
Εάν ένα πράγμα απέδειξε η κρίση, είναι ότι η οικονομία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική, ότι τα ελλείμματα δεν αντιμετωπίζονται μόνο με δημοσιονομικά μερεμέτια, όπως αυτά που είχε υποσχεθεί η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά με ουσιαστικές, στοχευμένες παρεμβάσεις και επενδύσεις που πιάνουν τόπο.
Αυτό που διέλυσαν με τα άυλα παιχνίδια τους οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, θα ξαναχτιστεί μόνο με στοχευμένες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις στην πραγματική οικονομία. Εκεί που ζει, δημιουργεί, εκεί που επενδύει και παράγει ο πολίτης.
Η οικονομία που θέλουμε να αναπτύξουμε πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε. Άρα, και η ανάπτυξη που θέλουμε, συνδέεται άμεσα με την Ελλάδα που θέλουμε. Ο κίνδυνος είναι να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να οπισθοχωρήσουν σε οικονομικές πολιτικές και συμπεριφορές που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα. Και για να το αποφύγουμε, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία.
Για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται μία ανατρεπτική αναπτυξιακή προσέγγιση και να βάλουμε όλο το βάρος μας πίσω από αυτή. Σε αυτό το ζητούμενο εμείς απαντάμε με την «πράσινη» ανάπτυξη. Ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που επιτάσσει μία άλλη τελείως διαφορετική λογική ως προς την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Επιτάσσει την ουσιαστική ανάδειξη και την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων και τη συγκροτημένη και συστηματική μας επένδυση σε αυτά. Την επένδυση μεταξύ άλλων στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά μας, το φυσικό μας πλούτο, τον τουρισμό, το σύγχρονο πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Εάν βάλουμε ξεκάθαρους στόχους και δημιουργήσουμε συνεργασίες σε αυτούς τους τομείς, θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικές οι επενδύσεις και οι παρεμβάσεις μας αυτές. Κάθε ευρώ που θα επενδύουμε, θα πιάνει τόπο και θα πολλαπλασιάζεται.
Αυτήν τη λογική ακολούθησε η Κυβέρνηση όταν ένωσε τα Υπουργεία Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης. Είναι συνειδητή πρόθεσή μας και συνάμα φυσική επιλογή να αντιμετωπίσουμε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τον τουρισμό και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης κάτω από το πρίσμα των συνεργειών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νέος προϋπολογισμός του Υπουργείου προβλέπει σοβαρή μείωση των δαπανών παντού. Η μείωση κυμαίνεται σε ποσοστό πάνω από 10% σε σχέση με τον προϋπολογισμό του 2009 και σε κάποιες περιπτώσεις το ξεπερνάει κατά πολύ. Αυτό όμως δεν αποτελεί για μας δικαιολογία. Η εύκολη λύση θα ήταν να κρυφτούμε πίσω από αυτήν τη μείωση και το μανδύα της κρίσης και να παραμείνουμε στις πολιτικές και στο δρόμο με τον οποίο πορευόμαστε μέχρι σήμερα. Αλλά δεν θα το κάνουμε αυτό.
Η προσέγγισή μας είναι πολύ διαφορετική και κινείται σε τρεις άξονες.
Πρώτα απ’ όλα μειώνουμε τις σπατάλες και εδραιώνουμε τους μηχανισμούς για να τις μηδενίσουμε.
Παράλληλα, αναπτύσσουμε εθνικά και περιφερειακά σχέδια συντονισμού των δράσεών μας σε όλους τους τομείς του Υπουργείου, ώστε να πολλαπλασιάσουμε την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών μας.
Τρίτον, κινητοποιούμε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις, που επιτελούν παράλληλο έργο, προς την ίδια κατεύθυνση, για να πολλαπλασιάσουμε την παρεμβατική μας ικανότητα.
Και βέβαια ο Πολιτισμός και ο Τουρισμός χρειάζονται χρήματα. Εμείς, όμως, γνωρίζουμε ότι με λιγότερα μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα.
Σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας υπήρξε σημαντική μείωση των κονδυλίων για τον πολιτισμό. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι και μόνο η κατάργηση του ειδικού λογαριασμού στο Υπουργείο Πολιτισμού, μείωσε τα διαθέσιμα κονδύλια του Υπουργείου κατά περίπου 100.000.000 ευρώ. Διότι η προηγούμενη κυβέρνηση παρεξήγησε την έννοια ενός λογαριασμού που στόχο είχε να επεμβαίνει με ευελιξία σε κρίσιμα έργα και αντί για ειδικό λογαριασμό τον κατήντησε «μαύρο λογαριασμό».
Και όλα αυτά σε μία εποχή που τα ροζ σκάνδαλα διέλυσαν το ηθικό του προσωπικού ενός Υπουργείου που φημίζεται για την αγάπη και την αφοσίωσή του στις υπηρεσίες που προσφέρει σε αυτό.
Ακόμη και όσοι δεν αποδέχονται τη σκοπιμότητα της διοικητικής σύζευξης των δύο τομέων, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τη σχέση που έχει ο πολιτισμός με τον τουρισμό.
Η άμεση και έμμεση συμβολή του τουρισμού, του πολιτισμού και του αθλητισμού στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν ξεπερνάει το 20% επί του συνολικού ΑΕΠ και μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα.
Αυτή είναι και η βασική μας διαφορά με την απελθούσα κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του πολιτισμού, του αθλητισμού και του τουρισμού.
Εμείς την πολυτέλεια της επιλογής να επενδύσουμε περισσότερα χρήματα δεν την έχουμε. Θα τη θέλαμε, αλλά δεν την έχουμε. Γνωρίζουμε, όμως -και επιμένουμε- ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα χρησιμοποιώντας λιγότερα χρήματα. Πώς το ξέρουμε;
Ο πολιτισμός, ο αθλητισμός και ο τουρισμός υπέφεραν και υποφέρουν από παντελή έλλειψη σχεδιασμού. Πόσα χρήματα χρειάζεται το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για να καλύψει τις προγραμματικές του συμβάσεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Όχι λιγότερο από 100.000.000. Κανείς, όμως, στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει. Δεν γνωρίζει, διότι κανείς δεν νοιάστηκε να μαζέψει τα στοιχεία και να κάνει προγραμματισμό.
Έχω ζητήσει από τις υπηρεσίες να βρουν τα στοιχεία και δεν υπάρχουν. Καμμία πληροφόρηση, κανένας σχεδιασμός.
Για τεράστιες διεθνείς αθλητικές οργανώσεις, «όπως τα Special Olympics και οι Μεσογειακοί Αγώνες, δεν έχει γίνει καμμία απολύτως προετοιμασία, κανένας σοβαρός προϋπολογισμός, καμμία εγγύηση ότι τα χρήματα που έχουν προϋπολογιστεί, θα υπάρξουν.
Αρκεί να σας πω ότι αυτήν τη στιγμή οι δεσμεύσεις χορηγιών είναι κατά πολύ μικρότερες από τον προϋπολογισμό. Ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Ο Έλληνας φορολογούμενος και πάλι;
Αρκεί να σας φέρω ως παράδειγμα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Χάντμπολ νέων που ανέλαβε η χώρα μας. Ζήτησα προϋπολογισμό από τις υπηρεσίες. Στην υπουργική απόφαση το μόνο οικονομικό στοιχείο που έχει προϋπολογιστεί είναι ο μισθός του προέδρου και του αντιπροέδρου της οργανωτικής επιτροπής. Μόνο αυτό τους ένοιαζε. Μόνο αυτό προϋπολόγισαν. Για το τι θα κοστίσει και τι θα αποφέρει στη χώρα μας κανένας δεν ενδιαφέρθηκε.
Αυτά, την ίδια στιγμή που σε εποπτευόμενους οργανισμούς έγινε ένα αδιανόητο, ασύδοτο και ανήθικο όργιο σπατάλης. Ως ενδεικτικά παραδείγματα θα αναφέρω μόνο την περίπτωση του ΕΟΤ και της Λυρικής Σκηνής.
Η μεν Λυρική Σκηνή, με την υπέρβαση των τελευταίων προϋπολογισμών της, είναι η επιτομή της ασυδοσίας από όλες τις πλευρές και σε όλα τα επίπεδα. Το κράτος είχε πει στη διοίκηση της Λυρικής ότι έχει 16.500.000 να ξοδέψει το 2009. Για να ξεκαθαρίσουμε τις οφειλές της Λυρικής Σκηνής στο τέλος του χρόνου, χρειαζόμαστε 17.500.000 ευρώ επιπλέον από τα 16.500.000 που είχε προϋπολογίσει η νέα Κυβέρνηση. Πάνω από τα διπλάσια. Κανείς δεν νοιαζόταν. Κανείς δεν παρακολουθούσε. Είναι δυνατόν; Πάλι στην πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου;
Η δε περίπτωση του ΕΟΤ είναι ακόμα πιο δραματική. Ο επικοινωνιακός βραχίονας της χώρας μας στο εξωτερικό αιμορραγεί. Τα τεράστια χρέη προς τα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τις διαφημιστικές εταιρείες είναι τρανταχτό παράδειγμα ασυδοσίας και ανευθυνότητας. Ξοδέψαμε για διαφήμιση πάνω από 120.000.000 ευρώ, τα οποία δεν είχαμε προϋπολογίσει, και αφήσαμε έκθετη τη χώρα στις βουλές κάθε κακόβουλου ξένου δημοσιογράφου με μια κάμερα στο χέρι να διασύρει το όνομα της χώρας. Το όνομα, δηλαδή, που οικοδομήσαμε με 120.000.000 που φεσώσαμε τους ξένους οργανισμούς, μπορεί να τα διαλύσει κάποιος με τη φωτογραφική μηχανή ή το κινητό του.
Τίποτα, βέβαια, δεν ξεπερνά την παντελή απουσία πολιτικής βούλησης που επέδειξε και πάλι η προηγούμενη ηγεσία, την παντελή περιφρόνηση προς τον πολίτη με τις υποθέσεις του ΚΑΣ να χρονίζουν και να συσσωρεύονται άλυτες.
Παραδώσαμε το 2004 το ΚΑΣ και οι εκκρεμείς υποθέσεις μπορούσαν να καλυφθούν σε μία, το πολύ δύο, συνεδριάσεις. Παραλάβαμε το ΚΑΣ με πεντακόσιες εκκρεμείς υποθέσεις. Και αυτές είναι χωρίς τις υποθέσεις που βρίσκονται ακόμα σε περιφερειακό επίπεδο. Ξέρετε γιατί; Διότι φοβόταν η πολιτική ηγεσία να αναλάβει το κόστος της απόφασης. Παιδεύαμε, δηλαδή, τον Έλληνα πολίτη επειδή κάποιος δεν είχε τη βούληση να πάρει αποφάσεις.
Πώς να επενδύσει κάποιος σε μια χώρα που δεν ξέρει αν θα τον αφήσουν να δει το προϊόν της επένδυσής του;
Σπατάλη. Έλλειψη σχεδιασμού. Κανένας σεβασμός στον πολίτη. Πού πηγαίναμε έτσι; Τι ελπίζαμε να χτίσουμε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή Κυβέρνηση έχει και την πολιτική βούληση και το σχεδιασμό. Το κράτος θα διαθέσει τους πόρους, αυτούς που έχει, αυτούς που μπορεί. Δουλειά μας είναι να τους αξιοποιήσουμε στο έπακρο. Αν θέλουμε να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, πρέπει πρώτα απ’ όλα να σταματήσουμε την αιμορραγία, να καταγράψουμε τι πραγματικά έχουμε να αξιοποιήσουμε και πού μπορούμε να το επενδύσουμε.
Πώς θα το κάνουμε αυτό; Πρώτα απ’ όλα κάνουμε πράξη τη διαφάνεια που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός. Καταρτίζουμε μητρώα επιχορηγούμενων φορέων, βγάζουμε τις αποφάσεις στο διαδίκτυο. Έτσι, το γραφείο του Υπουργού και αποσυμφορίζεται και λογοδοτεί. Εκλογικεύουμε τις κεντρικές υπηρεσίες, μειώνουμε τον αριθμό των επιτροπών και τις καταργούμε όπου δεν χρειάζονται. Μειώνουμε τις δαπάνες των εποπτευόμενων οργανισμών και καταργούμε τους φορείς και τους οργανισμούς που δεν χρειάζονται. Δημιουργούμε άμισθα διοικητικά συμβούλια με εθελοντική προσφορά των μελών τους.
Τον πρώτο χρόνο υπολογίζουμε να μειώσουμε τη σπατάλη σημαντικά. Το δεύτερο χρόνο θα φθάσουμε κοντά στο να τη μηδενίσουμε, διότι θα έχουμε πάρει σοβαρά και αξιόπιστα κριτήρια χρηματοδότησης.
Διασφαλίζουμε την ποιότητα. Ενισχύουμε τους μηχανισμούς πιστοποίησης και δημιουργούμε νέους όπου αυτοί είναι απαραίτητοι.
Μόνο έτσι θα επιτύχουμε έναν άλλο στρατηγικό στόχο: Τη βελτίωση της ποιότητας του πολιτιστικού, αθλητικού και τουριστικού προϊόντος.
Μπορούμε να επιτύχουμε περισσότερα πράγματα με λιγότερα χρήματα αξιοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές, ενεργοποιώντας υπαρκτό πλούτο, συντονίζοντας τη δουλειά των φορέων που εποπτεύουν. Ο πολιτισμός, ο αθλητισμός και ο τουρισμός χρηματοδοτούνται από εμάς ως Υπουργείο αλλά και από άλλους φορείς. Με τα Περιφερειακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και με τους ιδιώτες.
Δεν φοβόμαστε τους ιδιώτες και δεν προσπαθούμε να τους εκμεταλλευτούμε με νομοσχέδια που περνούν τις χορηγίες μέσα από το γραφείο του Υπουργού. Τους ζητάμε να συμμετέχουν στην προσπάθειά μας, συντονίζουμε τις δράσεις μας και τους ευχαριστούμε για την προσφορά τους.
Ο ΟΠΑΠ, ο ΟΠΕΠ, τα φεστιβάλ, ο ΕΟΤ, η ΕΡΤ και το δορυφορικό της πρόγραμμα, όλοι οι φορείς μπορούν να συμβάλουν σε κάτι μεγαλύτερο αν όλοι συντονίζονται και ακολουθούν μια συγκεκριμένη πορεία.
Τις τελευταίες εξήντα ημέρες είμαστε σε έναν αγώνα δρόμου για να καταγράψουμε τις δυνάμεις που βρίσκονται στο πλευρό μας. Και είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι όλοι αποζητούν τη συνεργασία όταν αυτή είναι εποικοδομητική και διάφανη.
Αυτόν το ρόλο θέλουμε να παίξουμε με τους φορείς που εποπτεύουμε και με τους άλλους που θέλουμε να πείσουμε να μας ακολουθήσουν.
Εάν ξεφύγουμε από τη λογική της επιχορήγησης-ρουσφέτι και πάμε στη λογική της επιχορήγησης-επένδυση, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα.
Ένα παράδειγμα θα δώσω. Προσφάτως συνάψαμε με τη Νομαρχία Αθηνών προγραμματική σύμβαση ύψους 6.000.000 ευρώ για έργα αναστήλωσης του Αρχαίου Θεάτρου του Διονύσου. Η πρωτοβουλία ανήκει σε μια μη κυβερνητική οργάνωση, το ΔΙΑΖΩΜΑ. Και τους ευχαριστώ γι’ αυτήν την πρωτοβουλία. Είναι ένα μικρό βήμα το οποίο μπορεί να αλλάξει τα πάντα, διότι αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Αυτό εννοούμε όταν μιλάμε για αλλαγή νοοτροπίας.
Ένα άλλο παράδειγμα: Ο ΟΠΑΠ ξοδεύει μεγάλα ποσά για να μας πει ότι στηρίζει τον πολιτισμό. Θα έχετε δει τις διαφημίσεις που βρίσκονται σε όλη την Αθήνα. Εάν έδινε τα ίδια χρήματα για να προβάλει τι γίνεται πολιτιστικά στην πόλη της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, φανταστείτε τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.
Απλά πράγματα, απλές λύσεις που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Θα εξοικονομούσαμε χρήματα και θα είχαμε πολλά οφέλη μέσα από τη συνδυαστική αξιοποίηση των πόρων του νέου Υπουργείου.
Όμως, για να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, δεν αρκεί να σταματήσουμε μόνο τη σπατάλη ούτε αρκεί απλώς να συντονίσουμε τις δράσεις μας. Θέλει και τον τρίτο άξονα που ανέφερα πριν.
Για να γίνουμε αποτελεσματικοί, πρέπει να βάλουμε στόχους καθαρούς και να τους υπηρετήσουμε με απόλυτη προσήλωση. Και πρέπει να τους υπηρετήσουμε όλοι σε δύο επίπεδα, και σ’ αυτά που έχουν άμεσα ανταποδοτικά τέλη και σε όσα θα έρθουν ως αποτελέσματα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Δίνουμε έμφαση στο περιφερειακό επίπεδο.
Δε νομίζω ότι βάζω ψηλά τον πήχη, όταν λέω ότι με το σωστό συντονισμό μπορούμε να μετατρέψουμε τη Θεσσαλονίκη σε κέντρο πολιτιστικής και τουριστικής ανάπτυξης. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στη γύρω περιοχή χρηματοδοτούμε ανασκαφές, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Έχουμε το γραφείο του ΕΟΤ στη Θεσσαλονίκη, ενώ και η ΕΤ3 είναι εποπτευόμενος φορέας. Όλα είναι πλέον κάτω από την ίδια σκεπή.
Και όλα αυτά, πριν ακόμα αρχίσουμε να συζητάμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους ξενοδόχους και τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στην πόλη. Εάν ο καθένας μας κάνει τη δική του μικροπολιτική, τότε μικρό θα είναι και το αποτέλεσμα. Αν, όμως, συντονιστούμε, τότε μπορούμε να κάνουμε κάτι αξιόλογο. Τους στόχους θα τους βάλουμε μαζί, διότι μόνο έτσι θα πειστούν όλοι να τους υπηρετήσουμε μαζί.
Το ίδιο ισχύει και για την Κρήτη που ήμουν τις προάλλες. Είχαμε μία πολύ ωραία συνεργασία με τους φορείς στην Κρήτη. Τα προβλήματα είναι τεράστια. Οι εκκρεμότητες του Υπουργείου μας μόνο στο Νομό Ηρακλείου είναι πολλές. Όμως, υπάρχει ουσιαστική διάθεση για συνεργασία και αυτήν τη διάθεση πρέπει να την αξιοποιήσουμε, θέτοντας μαζί τις προτεραιότητες, για να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο Ηράκλειο.
Το ίδιο μπορούμε να πετύχουμε και αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας γύρω από συγκεκριμένες δράσεις. Του χρόνου γιορτάζουμε τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Στον αγώνα του μαραθωνίου του Λονδίνου συμμετέχουν περίπου σαράντα με εξήντα χιλιάδες άτομα. Στον κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας συμμετέχουν δέκα χιλιάδες. Υπολογίζουμε ότι κάθε χίλιοι παραπάνω δρομείς που έρχονται από το εξωτερικό φέρνουν περίπου 3.500.000 με 4.000.000 ευρώ. Δεν αξίζει να επενδύσουμε σε μία τέτοια δράση; Αυτό, σε αντίστιξη μίας φιέστας, που οργανώθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο 13.000.000 ευρώ και δεν έγινε ποτέ. Αυτό εννοούσε ο Πρωθυπουργός, όταν έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν. Εάν για κάθε δράση που εκταμιεύει το ελληνικό κράτος 500.000 ευρώ παίρνει 3.000.000, δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα.
Και αυτά, χωρίς να περιγράψω τα οφέλη από τις παράλληλες δράσεις που μπορούν να οργανωθούν γύρω από τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια, με το ΥΠΕΞ και τη διεθνή προβολή που μπορεί να του δώσει, το Κέντρο Δελφών, τους ιδιωτικούς χορηγούς, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όλοι μπορούν να συμβάλουν, για να κάνουμε αυτήν την επέτειο ξεχωριστή.
Εάν θέλουμε να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, χρειαζόμαστε καθαρούς στόχους και συνεργασία. Και πάλι, όμως, δεν σταματάμε εκεί. Για να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει κάθε τι που κάνουμε και δημιουργούμε να κτίζει πάνω σε μία συνεπή εθνική στρατηγική. Με συνεργασία των φορέων και την υιοθέτηση συγκεκριμένων δράσεων πρέπει να κτίζουμε ένα διακριτό στίγμα, μια συνεπή, καθαρή και ισχυρή ταυτότητα.
Σ’ αυτήν την στρατηγική, πρέπει να ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις. Σ’ έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικός, δεν έχουμε την πολυτέλεια να ακολουθήσουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που έχει σαν τίτλο «ήλιος και θάλασσα», ειδικά επειδή σ’ αυτό το μοντέλο έχει προστεθεί η λέξη «φθήνεια».
Εάν θέλουμε να έχουμε ένα στίγμα διακριτό, πρέπει να προσθέσουμε τη λέξη «ποιότητα». Πώς θα γίνει αυτό; Όταν συνδέσουμε τον τουρισμό με τον πολιτισμό, όταν δούμε τον αθλητισμό ως επένδυση, τόσο στη νέα γενιά, όσο και στην οικονομία, όταν προβάλουμε κάθε τι που μας κάνει διακριτούς, προσφέροντας, όχι απλά υπηρεσίες, αλλά ολοκληρωμένες εμπειρίες, τόσο σ’ εμάς τους ίδιους, όσο και στους επισκέπτες, που έρχονται στη χώρα μας. Όταν ο επισκέπτης νιώσει την ελληνική φιλοξενία, όπως την ένιωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν συνδέσει την αναψυχή και την ψυχαγωγία του με την πολιτιστική του ανάταση, όταν η λέξη Ελλάδα συνδεθεί με κάθε τι που μας διακρίνει, τότε ο επισκέπτης θα έρθει και θα ξαναέρθει εδώ, διότι εδώ αισθάνεται ότι είναι το σπίτι του. Αυτό είναι το μεγάλο μας στοίχημα.
Είναι ώρα να καταρτίσουμε μία εθνική στρατηγική και αυτό θα γίνει με έρευνα και συνεργασία, όχι με την ευκαιριακή παρέμβαση του εκάστοτε Υπουργού, έτσι ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι να γνωρίζουν τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Μόνο έτσι έχουμε την ελπίδα να εξασφαλίσουμε διαχρονικά αποτελέσματα και είμαστε ήδη σε επαφή και σε συνεργασία με τους φορείς, που μπορούν να δώσουν συνέχεια σ’ αυτήν την προσπάθεια. Δίνουμε στίγμα και το κάνουμε μέσα από συστηματική δουλειά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπα και το πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα με λιγότερα. Το πιστεύω, διότι όλοι ξέρουμε ότι το έχουμε ξανακάνει. Όλοι ξέρουμε ότι, όταν είμαστε με την πλάτη μας στον τοίχο, σηκώνουμε τα μανίκια και κάνουμε τη χώρα μας περήφανη. Όλοι ξέρουμε ότι όταν βλέπουμε κίνδυνο, ενώνουμε τις δυνάμεις μας και ξεπερνάμε τους εαυτούς μας. Στον πολιτισμό και στον τουρισμό ελπίζουμε να πετύχουμε ακριβώς αυτό. Εμείς θα βάλουμε το σχεδιασμό και θα κάνουμε τα πρώτα βήματα, για να πείσουμε ότι βαδίζουμε στο σωστό δρόμο. Είμαι σίγουρος ότι κάθε Έλληνας θα εκτιμήσει αυτή την προσπάθεια και θα βρεθεί στο πλευρό μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.