Ομιλία Π. Γερουλάνου στην κοινή συνεδρίαση ΠΣ και ΚΟ του ΠΑΣΟΚ
Πρόεδρε κατέθεσες σε εφημερίδα μια πρόταση για την ενοποίηση των δυνάμεων. Του Ριζοσπαστικού Κέντρου Του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού Της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας της Ανανεωτικής Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς της Οικολογίας Ποτέ τόσοι πολλοί όροι, τόσες πολλές ταμπέλες δεν έχουν υπάρξει τόσο κενοί περιεχομένου. Διότι περιεχόμενο στην πολιτική δεν είναι πώς χωρίζονται τα τραπεζάκια στο Φίλιoν αλλά τι σημαίνουν αυτές […]
Πρόεδρε κατέθεσες σε εφημερίδα μια πρόταση για την ενοποίηση των δυνάμεων.
Του Ριζοσπαστικού Κέντρου
Του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού
Της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας
της Ανανεωτικής Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς
της Οικολογίας
Ποτέ τόσοι πολλοί όροι, τόσες πολλές ταμπέλες δεν έχουν υπάρξει τόσο κενοί περιεχομένου.
Διότι περιεχόμενο στην πολιτική δεν είναι πώς χωρίζονται τα τραπεζάκια στο Φίλιoν αλλά τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις στην κοινωνία.
Για να σημαίνουν κάτι στην κοινωνία πρέπει να εκφράζουν σημαντικές και διακριτές προτάσεις για το μέλλον της.
Ποιες είναι αυτές οι τόσο αιχμηρές προτάσεις που έχουν διχάσει τόσο ακραία αυτές τις δυνάμεις ώστε να πρέπει εμείς να τις ενώσουμε;
Διότι εγώ δεν έχω ακούσει προτάσεις από αυτές τις δυνάμεις
Ούτε για το πώς θα σταματήσουμε να είμαστε μια κοινωνία δύο ταχυτήτων ανάλογα με την πρόσβασή μας στο κράτος.
Ούτε πώς θα παραχθεί και θα μοιραστεί πλούτος στην χώρα.
Ούτε πώς θα χτυπήσουμε την ανισότητα μέσα από ένα φορολογικό σύστημα που θα δίνει και χώρο στην ανάπτυξη.
Ούτε για το κοινωνικό κράτος και πώς θα παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου χωρίς να κοστίζει τόσο πολύ.
Ούτε για το πώς θα αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες για να σταματήσει η παιδεία να είναι ταξική.
Ούτε καν για το πώς θα χαλιναγωγήσουμε την παγκοσμιοποίηση με προτάσεις που θα βάλουν κανόνες στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίων.
Και όσο αυτές οι δυνάμεις δεν έχουν εκφράσει συγκεκριμένες προτάσεις παύουν να έχουν αξία για την κοινωνία.
Και αν οι δυνάμεις αυτές δεν έχουν αξία για την κοινωνία δεν καταλαβαίνω γιατί έχουμε αγωνία να τις ενοποιήσουμε.
Ειδικά όταν μοιάζει να αδυνατούμε να καταγράψουμε ακόμα μια δική μας διακριτή πολιτική πρόταση.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο κόσμος γύρισε την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ διότι πέρασε μέτρα.
Κάποιοι πολίτες ίσως.
Οι περισσότεροι όμως έχουν γυρίσει την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ διότι το ΠΑΣΟΚ έχει πάψει να ακούει την κοινωνία, να συνθέτει και να προτείνει.
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του που το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πίσω από την κοινωνία και δεν ηγείται. Πρώτη φορά που δεν έχει τη δυνατότητα παρακινήσει τον πολίτη.
Μην σας κάνει λοιπόν εντύπωση ότι είμαστε ευάλωτοι και από τα αριστερά μας και από τα δεξιά μας.
Πότε θα καταλάβουν κάποιοι ανεγκέφαλοι στην Χαριλάου Τρικούπη ότι πολιτική δεν γίνεται χωρίς πολιτική πρόταση;
Ότι χωρίς πολιτική πρόταση δεν έχεις λόγο ύπαρξης.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Δεν είμαστε ευάλωτοι στον Μητσοτάκη επειδή ο Μητσοτάκης είναι μεγάλος μεταρρυθμιστής και μας πήρε την ατζέντα.
Είμαστε ευάλωτοι διότι ποτέ δεν προσδιορίσαμε το πολιτικό πρόσημο των δικών μας μεταρρυθμιστικών προτάσεων.
Γιατί προτείναμε τον Καλλικράτη; Για να πάει η εξουσία κοντά στον πολίτη.
Γιατί προτείναμε την Διαύγεια; Για να σπάσουμε την κρυφή εξουσία του κεντρικού κράτους.
Γιατί προτείναμε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση; Για να προστατέψουμε τους αδύναμους από τα νύχια μεγάλων εταιριών φαρμάκων.
Πιστεύετε εσείς ότι ο Μητσοτάκης και οι Νεοδημοκράτες αγωνιούν να πάνε την εξουσία κοντά στον πολίτη; Ή να σπάσουν την εξουσία του κεντρικού κράτους; Ή να τα βάλουν με τα επιχειρηματικά συμφέροντα;
Αφού έχουμε διαφορές με τη ΝΔ τι φοβάστε;
Αλλά αυτές ήταν προτάσεις μας μιας άλλης εποχής και παρόλο που έχουμε κάνει ό,τι είναι δυνατόν να απαξιώσουμε αυτή την εποχή, ακόμα επικαλούμαστε τις προτάσεις μας αυτές διότι αυτές είναι οι τελευταίες που έχουμε εκφράσει.
Και τώρα μπαίνουμε σε μια διαδικασία που όπως έχει εκφραστεί για την ώρα διασφαλίζει ότι θα περάσουμε 9 μήνες ακόμα κενής πολιτικής συζήτησης – μόνο μέλημά μας για 9 μήνες θα είναι τα εσωτερικά μας και όχι η κοινωνία.
Μόνη μας αγωνία θα είναι οι διαδικασίες και όχι πώς θα μπει φαγητό στο Ελληνικό σπίτι.
Ήρθε ο Σταύρος ή δεν ήρθε; Ο Γιώργος θα έρθει;
Τι λένε τα στελέχη στην Καλαμάτα;
Έχουμε δικούς μας στον Βόλο;
Μην μου πείτε «όχι» διότι από την Χαριλάου Τρικούπη έχουν ήδη αρχίσει τα τηλέφωνα.
Έτσι θα πάμε με διαδικασίες έως το καλοκαίρι και μετά δεν θα κάνουμε τίποτα ως το φθινόπωρο – 9 μήνες χαμένοι όπως και να το δεις.
Με αυτήν την πρόταση, αν δεν αποκτήσει σοβαρό πολιτικό περιεχόμενο, θα εξασφαλίσουμε ότι η απόσταση μας από την κοινωνία θα μεγαλώνει.
Η συγκυρία είναι ιδιαίτερα προβληματική. Ξέρετε τι λένε αυτοί που είναι μακριά και προσπαθούμε να φέρουμε κοντά;
1. Αυτή η πρόταση είναι προϊόν πανικού: από τη μια ο Κυριάκος και από την άλλη ο Γρηγοράκος
2. Είναι πρόταση πονηρή: θα κάνουμε νέο πολιτικό φορέα και αυτός θα παίρνει την επιδότηση χωρίς τα οικονομικά βάρη ενός παραμελημένου ΠΑΣΟΚ.
3. Ή είναι τα κίνητρα μικροπολιτικής. Για να μείνουμε στη δημοσιότητα.
Δεν μας τιμά καμία ερμηνεία.
Διότι όποιος και να είναι ο λόγος δεν αφορά την κοινωνία και άρα στερείται πολιτικού περιεχομένου.
Ακούω την φράση «ναι αλλά το ΠΑΣΟΚ είναι τοξικό και άρα πρέπει να του αλλάξουμε το όνομα».
Τα ίδια θα λέμε;
«Αν είναι τοξικό το ΠΑΣΟΚ γιατί δουλεύετε για αυτό»;
«Αν είναι τοξικό το ΠΑΣΟΚ, θα πάψει να είναι όταν αλλάξει ταμπέλα;»
«Και όσο για μας, θα δείχνουνε καλύτεροι αν μιλάμε μπροστά σε άλλο όνομα κόμματος;”
Καλή τύχη και στα τρία.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν αλλάξετε όνομα και δεν εκφράσετε θέσεις και δεν πείτε ποιοι νέοι άνθρωποι θα τις υπηρετήσουν θα βρεθούμε σε 9 μήνες στη θέση που είμαστε σήμερα.
Απλά θα απαξιώσετε λίγο ακόμα το μόνο πράγμα που έχει σήμερα έστω και κάποια αξία.
Αν θέλετε να δώσουμε αξία στο ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση σε μια δυναμική κεντροαριστερά πρέπει πρώτα άμεσα να εκφράσουμε θέσεις μέσα από μια στιβαρή διαδικασία με αρχή μέση και τέλος.
Μια διαδικασία που θα οδηγήσει σε ένα πρόγραμμα για την κοινωνία από την κοινωνία.
Που θα συμμετάσχουν όσοι πιστεύουν σε μας.
Χωρίς βιασύνη – με ανοιχτές διαδικασίες.
Με πρώτο μας μέλημα να ακούσουμε, να αφουγκραστούμε, να καταλάβουμε τις απαιτήσεις μιας κοινωνίας που έχει αλλάξει ριζικά από την τελευταία φορά που εκφράσαμε θέσεις και ολοκληρωμένο πρόγραμμα.
Με πέντε συν μία μεγάλες θεματικές
1. Το κράτος και πώς θα πάψουμε να είμαστε μια κοινωνία με πολίτες δύο ταχυτήτων.
2. Την ανάπτυξη και πώς θα κατανεμηθεί ο πλούτος που θα δημιουργήσουμε.
3. Το κοινωνικό κράτος και πώς θα παρέχουμε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας χωρίς το σημερινό κόστος.
4. Το νέο φορολογικό σύστημα και πώς θα καταφέρουμε και να είναι αναπτυξιακό και να μην εντείνει κοινωνικές ανισότητες.
5. Την παιδεία και πώς θα αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες για να σταματήσει να είναι η γνώση ταξικό αγαθό.
Και τέλος, πώς θα παρέμβουμε στη διεθνή σκηνή ώστε να μπουν επιτέλους κανόνες στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίου, πώς θα πάψουν να είναι δελεαστικοί οι φορολογικοί παράδεισοι.
Πέντε συν μία προτάσεις που μπορούν να εμπνεύσουν την κοινωνία.
Πέντε συν μία προτάσεις που θα μας δώσουν και πάλι διακριτό πολιτικό σοσιαλιστικό πρόσημο (και μετά βάλτε του ό,τι ταμπέλα σας πουν οι επικοινωνιολόγοι).
Κυρίως όμως πέντε συν μία προτάσεις για το πώς θα επιστρέψει η πολιτική στην υπηρεσία του πολίτη.