*Η ομιλία δεν πραγματοποιήθηκε λόγω περιορισμένου χρόνου ομιλιών συνέδρων.

—

«Το ακούσαμε και αυτό! Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στον Πανελλήνιο!» μου λέει αμετανόητος σύντροφος πληγωμένος για την κατάντια του κόμματος.

«Γιατί;» του λέω περιπαικτικά αλλά λίγο θιγμένος «Εσύ δεν έλεγες ότι ένα μικρό συνέδριο είναι δείγμα ότι ένα κόμμα σέβεται τον εαυτό του;»

«Ναι» μου λέει «αλλά εμείς το καταφέραμε όταν πάψαμε να τον σεβόμαστε»

Μεταξύ μας… δεν έχει άδικο.

Διότι δεν σέβεται τον εαυτό του ένα κόμμα που κάνει Συνέδριο μετά από τέτοια πορεία και το μόνο που συζητούμε στους διαδρόμους είναι ποιον θέλουμε για Πρόεδρο.

Και δεν σέβεται τον εαυτό του ένα κόμμα που ψάχνει μεταξύ των τυφλών για κανέναν μονόφθαλμο μπας και καβατζάρει το 3%.

Και αν δεν έχουμε καταλάβει ότι εκτός από λίγους εδώ μέσα κανείς δεν αγωνιά για το αν αύριο θα έχουμε Πρόεδρο τον Οδυσσέα, τον Θανάση, τον Ανδρέα ή τη Φώφη, τότε ούτε εμείς σεβόμαστε τους εαυτούς μας.

Διότι οι υπόλοιποι Έλληνες αγωνιούν για την Πατρίδα τους και αν θέλουμε να τους εκπροσωπήσουμε δεν πρέπει να συζητάμε για το τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε αλλά τι Ελλάδα θέλουμε.

Και αυτό θα το πετύχουμε μόνο όταν ασχοληθούμε να μεταφράσουμε τις αρχές και τις αξίες μας σε θέσεις και προτάσεις για την Ελλάδα.

Ας πάρουμε τη θέση μας για την ανάπτυξη και τη δημιουργία πλούτου.

Υπάρχει σήμερα θέμα πιο σημαντικό να συζητήσουμε;

Σε τι συμφωνούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα κόμματα ανάμεσα;

Ότι η ανάπτυξη της οικονομίας θα έρθει από έξω. Και ότι θα πάρει τη μορφή μεγάλων επενδύσεων.

Σε αυτήν τη θεωρία συνεπικουρούν τράπεζες και Τρόικα.

Με άλλα λόγια, ότι η ανάπτυξη θα έρθει όταν όσα έχουν αξία στην Ελλάδα υποτιμηθούν αρκετά για να αξίζουν για κάποιον που δεν ξέρει την Ελλάδα.

Από όσο μπορώ να καταλάβω αυτή είναι τα τελευταία χρόνια και η θέση του κόμματός μου.

Τεράστιο λάθος. Και επικίνδυνο.

Διότι κανένας δεν θα επενδύσει στην Ελληνική οικονομία αν δεν επενδύσουν πρώτα οι ίδιοι οι Έλληνες.

Κανένας δεν ξέρει καλύτερα πώς μπορεί να παραχθεί πλούτος σε αυτήν τη χώρα από τον ίδιο τον Έλληνα.

Και κανένας δεν μπορεί να εμπνεύσει τα Ελληνόπουλα να σηκωθούν από τα καφενεία της απογοήτευσης από τον Έλληνα και την Ελληνίδα που πιστεύουν και επενδύουν στη χώρα τους.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελληνική οικονομία θα σταθεί στα πόδια της μόνο όταν ο Έλληνας πιστέψει ξανά σε αυτήν. Αλλά για να πιστέψει ο Έλληνας στην οικονομία του πρέπει πρώτα να πιστέψει στην Πατρίδα του.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι οικονομική. Είναι πολιτική.

Σημαίνει ότι όσο ο πολιτικός κόσμος ασχολείται με τις αγορές και πώς θα ξυπνήσουν αύριο το πρωί οι ξένοι, εμείς πρέπει να ασχοληθούμε με την κοινωνία και σε τι Ελλάδα θα ξυπνήσουν αύριο το πρωί οι Έλληνες.

Και σημαίνει ότι αντί να ασχολούμαστε και εμείς με τα συμπτώματα της κρίσης οφείλουμε να ασχοληθούμε με τα αίτιά της.

Η Ελληνική οικονομία δεν μπορεί να σταθεί σήμερα στα πόδια της διότι και εμείς και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα κάναμε λάθη στον τρόπο που οργανώσαμε και διοικήσαμε το κράτος.

Σχεδιάσαμε ένα αχανές δημόσιο το οποίο νοιάζεται για τον εαυτό του και όχι για τον πολίτη.

Δημιουργήσαμε ένα τραπεζικό σύστημα που έμαθε να διακινεί κεφάλαια χάρη των επιδοτήσεων και της κατανάλωσης και δεν έμαθε να αναγνωρίζει και να επενδύει σε πλουτοπαραγωγικές ιδέες.

Με λίγες εξαιρέσεις δημιουργήσαμε έναν ιδιωτικό τομέα τόσο εξαρτημένο από το κράτος που σήμερα θυμίζει πιο πολύ δημόσια υπηρεσία παρά δυναμική επιχείρηση.

Φτιάξαμε δικαιοσύνη και ανεξάρτητες αρχές που αντί να λειτουργούν γρήγορα και αποτελεσματικά για τον πολίτη παραμένουν αργές και εξαρτημένες από ένα κράτος που δεν λειτουργεί.

Πώς να ανταγωνιστεί ο Έλληνας στο διεθνές στερέωμα όταν έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά ένα κράτος που δεν χάνει ευκαιρία να του κόβει τα φτερά;

Θέλετε φίλες και φίλοι να φτιάξουμε μια οικονομία που στηρίζεται στα πόδια της;

Ας ξεκινήσουμε με μια κοινωνία που στηρίζει τον πολίτη της.

Ούτε FastTrack, ούτε InvestinGreece, ούτε καν ΚΕΠ δεν θα χρειαζόμασταν αν σχεδιάζαμε και χτίζαμε ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη και τον στηρίζει να δημιουργεί.

Ούτε η πολιτική μας ηγεσία δεν θα χρειαζόταν να χαρίζεται για ξένες επενδύσεις αν οι ξένοι έβλεπαν εμάς τους ίδιους να δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην οικονομίας μας.

Και ο Έλληνας νέος δεν θα σκεφτόταν να φύγει από την πατρίδα του αν ένιωθε ότι κάποια μέρα η Πατρίδα του θα τον σεβόταν με τον τρόπο που τον σέβονται τα κράτη στα οποία σκέφτεται να μεταναστεύσει.

Διότι τι είναι η οικονομία;

Η οικονομία είναι απλά ένα εργαλείο που στηρίζει την κοινωνία. Που στηρίζει το κοινωνικό κράτος. Που δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Είναι ένα εργαλείο το οποίο βασίζεται σε μια βασική υπαρξιακή ανάγκη του ανθρώπου: την ανάγκη του να δημιουργεί.

Και όσο ο πολιτικός κόσμος σχεδιάζει το μέλλον χωρίς να σέβεται την ανάγκη του Έλληνα να δημιουργεί, τόσο η κοινωνία που δημιουργούμε είναι και λιγότερο ελκυστική για τους πολίτες της και πιο ευάλωτη στις ανεξέλεγκτες δυνάμεις των διεθνών αγορών.

Φίλες και φίλοι,

Αν ακούσει κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ακούσει την πεποίθηση ότι είτε με χάδια είτε με φοβέρες θα πείσουν τους ξένους να μας ελεήσουν.

Αν ακούσει κανείς τη ΝΔ, θα ακούσει τη θεωρία ότι αν μειώσουμε την αξία της Ελλάδας κάποιος θα έρθει να την αγοράσει.

Και αν ακούσει κανείς το ΠΑΣΟΚ, θα ακούσει ότι το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να αλλάξουμε Πρόεδρο για να βάλουμε καμιά δεκαριά από μας στην Βουλή.

Μπορείτε να μου εξηγήσετε πότε γίναμε τόσο τεμπέληδες;

Η πραγματικότητα είναι ότι οι μεγάλες αλλαγές θέλουν μεγάλα οράματα και τα μεγάλα οράματα θέλουν πολύ δουλειά από ανθρώπους που βάζουν πρώτα από όλα την Πατρίδα τους και τους πολίτες της.

Από ανθρώπους που ξέρουν και να αναγνωρίσουν πού υπάρχει πλούτος και πώς να παραχθεί.

Που αναγνωρίζουν ότι δύναμή της, και όχι αδυναμία, είναι το ανθρώπινο δυναμικό της.

Που αντιλαμβάνονται ότι δύναμή της, και όχι αδυναμία, είναι η παράδοση και ο πολιτισμός της.

Που καταλαβαίνουν ότι δύναμή της, και όχι αδυναμία, είναι το φυσικό της περιβάλλον.

Ότι πλούτος υπάρχει σε κάθε γωνιά της Πατρίδας μας και ότι πλούτος δεν είναι οι επαύλεις και τα χρήματα στο λογαριασμό σου αλλά η δυνατότητά σου να δημιουργείς αξία από τα εργαλεία που έχεις στην διάθεσή σου.

Μην έχετε καμία αμφιβολία. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ ούτε αλλαγές μπορεί να εμπνεύσει, ούτε οράματα, ούτε καν την διάθεση για δουλειά.

Για να το κάνει θα χρειαστεί μια ουσιαστική μετάλλαξη.

Από ένα κόμμα που έχει παραδώσει τα όπλα σε ένα κόμμα που αναγνωρίζει πού υπάρχει πλούτος.

Από ένα κόμμα που αποδέχθηκε στην πορεία ότι ο πλούτος αυτός μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο από λίγους και από ξένους, σε ένα κόμμα που πιστεύει ότι αυτός ο πλούτος ανήκει σε κάθε Έλληνα και ότι κάθε Έλληνας μπορεί να τον αξιοποιήσει αν του δοθούν τα εργαλεία και η ευκαιρία να δημιουργήσει.

Και από ένα κόμμα που πιστεύει ότι το δημόσιο πρέπει να τρέφεται από τον Έλληνα δημιουργό σε ένα κόμμα που πιστεύει ότι το δημόσιο οφείλει να τον στηρίξει.

Με άλλα λόγια, από ένα κόμμα που εστιάζει στην επιβίωσή του στηριγμένο στις δάφνες του χθες σε ένα κόμμα που θέλει να εκπροσωπήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων μεταφράζοντας τις αρχές και τις αξίες του σε θέσεις και προτάσεις που αφορούν την Ελλάδα του αύριο.

Δεν διατείνομαι ότι θα είναι εύκολη διαδικασία.

Θέλει δουλειά σε πολλά επίπεδα.

Εγώ μίλησα για την ανάπτυξη.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να μιλήσει για την Παιδεία, για το Κοινωνικό Κράτος, για την Αυτοδιοίκηση και την διάρθρωση της χώρας. Πρέπει να μιλήσει για τον συνδικαλισμό και τους συνεταιρισμούς. Πρέπει να μιλήσει για τις τράπεζες και την Ευρώπη.

Και πρέπει να το κάνει με τη γλώσσα του σήμερα και με το μάτι στραμμένο στο αύριο.

Αν το κάνει θα οδηγηθεί στην εξουσία, θα συμβάλλει για μια ακόμα φορά στην πρόοδο της χώρας και θα αλλάξει το ρου της ιστορίας σε μια απίστευτα κρίσιμη στιγμή για τη χώρα.

Μην με ρωτάτε λοιπόν ποιον θα στηρίξω για Πρόεδρο.

Θα στηρίξω όποιον με πείσει ότι έχει σχέδιο να χαράξει το δρόμο της δημιουργίας.

Ή τουλάχιστον όποιον μπορεί να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ για να μπορεί να το κάνει.

Σίγουρα όχι κανέναν μονόφθαλμο απλά με τη δικαιολογία ότι οι υπόλοιποι δεν βλέπουν ούτε την αξία αυτής της χώρας ούτε την αξία αυτής της παράταξης.