Συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης για το Μαράσλειο

Πρωτολογία στην επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή, σχετικά με την άρνηση του Υπουργείου για χαρακτηρισμό διατηρητέων κτισμάτων στο ιστορικό Μαράσλειο

Κύριε Πρόεδρε, κυρία συνάδελφε, βεβαίως το θέμα της σχολικής στέγης, αφορά το Υπουργείο Παιδείας και είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα.

Το θέμα, όμως, του χαρακτηρισμού ενός κτηρίου ως νεότερο μνημείο αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Δεν τίθεται ένα θέμα συναίνεσης του Υπουργείου με το Υπουργείο Παιδείας. Το κάθε ένα έχει το χώρο της αρμοδιότητάς του και το εάν κάτι θα χαρακτηριστεί «νεότερο μνημείο», αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού.

Προφανώς, κάτι τέτοιο δεν αφορά μόνο τη γνώμη του Υπουργού. Για να μπορεί αυτή η διαδικασία να έχει συγκεκριμένα κριτήρια χρησιμοποιείται το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, το οποίο έχει μια σύνθεση και από υπηρεσιακούς μεν, αλλά και από έξι καθηγητές και δυο αρχιτέκτονες, έναν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και έναν από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Δηλαδή, είναι ένα συμβούλιο το οποίο έχει ένα κύρος να μπορεί να πάρει, τέτοιες, αποφάσεις αξιοκρατικά. Και όχι, ευτυχώς, να επαφίεται αυτή η απόφαση στο γούστο ή στο τι αρέσει στον κάθε Υπουργό.

Άρα, αυτό το οποίο έκανε το Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, δεν ασχολήθηκε με το που θα πάει το 15ο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο. Αυτό με το οποίο ασχολήθηκε, είναι εάν τα κτίσματα του κ. Μητσάκη είναι νεότερα μνημεία ή όχι. Πάλι, αυτή η δουλειά έχει γίνει με συγκεκριμένα κριτήρια με τα οποία αποφασίστηκε ότι τα δυο αυτά κτίσματα, ειδικά, δεν πληρούν τα κριτήρια που έχουμε βάλει για να χαρακτηριστεί κάτι «νεότερο μνημείο». Αποφασίστηκε έτσι στις 26 Ιανουαρίου του 2010, να μην κηρυχθούν αυτά τα κτίσματα νεότερα μνημεία.

Τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ήταν σαφέστατα. Θεωρήθηκε ότι αυτά τα κτίσματα ήταν μεταγενέστερα από το κεντρικό κτήριο του Μαρασλείου και δεν συνάδουν μορφολογικά με το κτήριο του Μαρασλείου.

Έχουν αλλοιωθεί από νεότερες προσθήκες και έτσι έχουν φύγει τα χαρακτηριστικά τους, τα οποία δίνανε κάποιο χαρακτήρα σε αυτά τα κτίσματα. Δεν χρησιμοποιήθηκαν κάποιες πρωτοπόρες μέθοδοι από τον αρχιτέκτονα, για να θεωρηθεί ότι έχουν κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο, το οποίο πρέπει να διατηρηθεί. Η αίσθηση, από ανθρώπους που γνωρίζουν τα θέματα πολύ καλύτερα από εμάς, είναι ότι δεν αποτελούν μέρος του συνολικού κτίσματος του αρχιτέκτονα Μητσάκη.

Θέτοντας όλα αυτά τα κριτήρια, λοιπόν, στις 10 Ιανουαρίου αποφασίστηκε ότι τα κτίσματα αυτά δεν χαίρουν χαρακτηρισμό. Έτσι αποφασίστηκε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε στο γκρέμισμά τους. Θυμίζω ότι στην ίδια αυλή όπου βρίσκονται αυτά τα κτίσματα, υπάρχουν κοντέινερς στα οποία στεγάζεται ένα δημοτικό σχολείο. Kαι η οποιαδήποτε συζήτηση για ανέγερση σχολείου εκεί πέρα έχει να κάνει και με αυτό το πράγμα.

Η εικόνα με τα κοντέινερς, εκεί πέρα, όπως καταλαβαίνετε είναι κάτι το οποίο δεν τιμά κανέναν από εμάς.

Νομίζω ότι αυτό απαντά την ερώτησή σας. Βεβαίως, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι προσπαθούμε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού να κρατάμε μια πολύ μεγάλη ευαισθησία για το τι είναι «νεότερο μνημείο». Νομίζω ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένας άλλος τρόπος, παρά η εμπιστοσύνη που έχουμε σε ένα Κεντρικό Συμβούλιο για να χαρακτηριστεί κάτι ως τέτοιο.

Δευτερολογία στην επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή, σχετικά με την άρνηση του Υπουργείου για χαρακτηρισμό διατηρητέων κτισμάτων στο ιστορικό Μαράσλειο

Κυρία συνάδελφε, θα κρατήσω την πρότασή σας και θα τη μεταφέρω και στην Υπουργό Παιδείας για το που μπορεί να στεγαστεί το 15ο Σχολείο. Σας επαναλαμβάνω, όμως, ότι η συζήτηση για το αν τα κτίσματα αυτά είναι διατηρητέα ή όχι, δεν είχε να κάνει με το πού θα στεγαστεί το 15ο Σχολείο. Είχε να κάνει μόνο με την αξιολόγησή τους ως μνημεία.

Πρέπει να πω εδώ ότι δεν ήταν απλά μία πλειοψηφία, που αποφάσισε ότι αυτά τα κτήρια δεν είναι νεώτερα μνημεία. Ήταν μία αρκετά ισχυρή πλειοψηφία 13 προς 2, που όσο να’ ναι έχει μία σημασία. Δεν διαφωνώ μαζί σας ότι και λάθη μπορεί να γίνουν και να αντιστραφούν αποφάσεις του Κεντρικού Συμβουλίου σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά.

Εδώ πρέπει να σας πω ότι το 2007 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων είχε γνωμοδοτήσει υπέρ του να μείνουν διατηρητέα αυτά τα κτήρια. Στην απόφαση αυτή του 2007 υπήρχε μία μικρή πλειοψηφία, με την οποία κηρύχθηκαν διατηρητέα, αλλά υπήρχε αρκετά μεγάλη αντίρρηση στην απόφαση αυτή του Κεντρικού Συμβουλίου. Έτσι ήρθε η αίτηση θεραπείας αυτής της απόφασης, την οποία ο προκάτοχός μου, ο κ. Σαμαράς και νυν Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο ίδιος έστειλε πίσω στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, πριν τις εκλογές του 2009. Δηλαδή, ήδη υπήρχε μία απόφαση την οποία ο ίδιος ο κ. Σαμαράς είχε αποφασίσει ότι για κάποιο λόγο έπρεπε να επανεξετασθεί. Έτσι, λοιπόν, όταν ξαναήρθε το θέμα στο Συμβούλιο τον Ιανουάριο, ήταν ακριβώς επειδή εκκρεμούσε η προηγούμενη υπόθεση και το Συμβούλιο με τη νέα σύνθεσή του αποφάσισε με ψήφους 13 προς 2 ότι αυτά τα κτήρια δεν είναι μνημεία.

Δεν αμφισβητεί κανείς την προσφορά του κ. Μητσάκη. Έτσι και αλλιώς το κτήριο, το διδακτήριο «Αριστοτέλης» παραμένει ως ένα μνημείο και κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία του. Αλλά για όλους τους λόγους, που σας είπα νωρίτερα τα άλλα δύο κτήρια και λόγω της αλλοίωσής τους και λόγω του ότι και ο ίδιος ο κ. Μητσάκης δεν είχε βάλει ίσως όλη του τη δύναμη σε αυτά τα κτήρια, θεωρήθηκαν ότι δεν αποτελούν πια το μνημείο, το οποίο αποτελεί το διδακτήριο «Αριστοτέλης».

Σε κάθε περίπτωση, όμως, είμαι σίγουρος ότι και το Υπουργείο Παιδείας πάντα αναζητεί νέες λύσεις, για να μην κάνει παρεμβάσεις. Ακόμα και αυλή να ήταν ο χώρος αυτός, θα γινόταν μία ειδική προσπάθεια να μην χτιστεί ένα κτήριο εκεί πέρα. Παρ’ όλα αυτά, αυτές είναι ευαισθησίες και ανάγκες του Υπουργείου Παιδείας, τις οποίες καλό θα ήταν να αφήσουμε στην Υπουργό να αναπτύξει.

Σας ευχαριστώ πολύ.