-Για Π.Ν.Ο

Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω ότι μία τέτοια οργάνωση δεν έχει κομματικό χρώμα, ότι διεκδικεί για τα δικά της συμφέροντα, έχει όμως στίγμα και έχει ιστορία και το στίγμα και η ιστορία της ΠΝΟ, είναι πάρα πολύ γνωστά. Ο τρόπος με τον οποίο απεργεί η ΠΝΟ έχει υπάρξει πάρα πολύ συνεπής τον τελευταίο καιρό και για μένα πάρα πολύ αν θέλετε άστοχος. Άλλο πράγμα είναι η απεργία διαμαρτυρία και άλλο πράγμα η απεργία εκβιασμός. Αυτό το οποίο βλέπουμε αυτή τη στιγμή, είναι μία πίεση απέναντι στην κοινωνία τέτοια η οποία η κοινωνία να λέει, δώστε τους κάτι να ανοίξουν τα λιμάνια. Ε΄ όχι, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι πλέον και αυτό πρέπει να σταματήσει μια και έξω. Φτάσαμε εδώ που φθάσαμε διότι κάθε συντεχνία στην Ελλάδα πίεζε όπου μπορούσε να πιέσει και έπαιρνε αυτό που ήθελε.

Δημοσιογράφος: Συλλογική σύμβαση εργασίας ζητάει, δεν ζητάει 1.000.000 ευρώ;

Ένα λεπτό, εγώ ακούω μερικά πράγματα τα οποία θα μπορούσα να καταλάβω αν πραγματικά υπάρχει καθυστέρηση στα δεδουλευμένα, βεβαίως η κυβέρνηση πρέπει να τα πληρώσει, αλλά αν είναι να συζητήσουμε για το καμποτάζ, το οποίο το ξέρω πάρα πολύ καλά και ξέρω ποιος ήταν ο ρόλος της ΠΝΟ, ξέρω και πως ξεκίνησε το καμποτάζ και σας διαβεβαιώ ότι το καμποτάζ δεν ξεκίνησε για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ξεκίνησε για να υπερασπιστεί η πολιτεία τότε, τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Και έρχεται τώρα η ΠΝΟ και πάλι δεν βάζω χρώμα εκεί, και λέει κρατήστε το καμποτάζ ζωντανό, την ώρα που ξέρουμε πάρα πολύ καλά, ότι αυτές οι κινητοποιήσεις στα λιμάνια, είναι αυτά που κρατάνε την κρουαζιέρα μακριά και την κρατάνε από το να αναπτυχθεί εκεί που θα μπορούσε να αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Λοιπόν εγώ, αποδέχομαι απολύτως, ότι δεν πρέπει να συζητάμε τη μία ομάδα απέναντι στην άλλη, αλλά το κοινωνικό αποτέλεσμα το οποίο φέρνει η απεργία πρέπει να συνεκτιμηθεί και οι αποφάσεις οι οποίες παίρνουμε, να μπαίνει αυτό σαν δεδομένο. Δεν μπορεί δηλαδή πλέον ο καθένας εκεί που το κόστος είναι τεράστιο για την κοινωνία, να λέει ότι εγώ εκβιάζω για να κερδίσω κάποια πράγματα.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά, ότι έχουμε φθάσει σε απεργίες τέτοιου τύπου, διότι έχει απαξιωθεί εντελώς το μέτρο αυτό. Το χρησιμοποιεί ο καθένας όποτε θέλει, χωρίς να γίνεται σοβαρή διεκδίκηση των θεμάτων τους, με αποτέλεσμα να έχουμε απαξιώσει πάλι ένα θεσμό ο οποίος ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι είναι απαραίτητος να υπάρχει σε μία κοινωνία, τον οποίο δεν τον αμφισβητεί απολύτως κανένας και το μόνο το οποίο λέμε είναι, ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες , την ώρα που το κόστος για την κοινωνία είναι τόσο υψηλό, θα έπρεπε ο καθένας μας να αναλάβει τις ευθύνες του και να λειτουργήσει έτσι ώστε να μην πληγούν αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.

-Για την οικονομία

Είχαμε μία οικονομία, η οποία ήταν δομημένη πάνω σε ένα σύστημα. Δεν λέω ότι αυτή είναι μία οικονομία που δόμησε η Ν.Δ., είναι μία οικονομία η οποία έτσι προχώρησε, η οποία ήταν βαθύτατα καταναλωτική, βαθύτατα κρατικοδίαιτη και ένα κράτος που υπερασπιζόταν το σύστημα σε οποιαδήποτε αλλαγή ήθελες να κάνεις. Αυτό στο οποίο εγώ διαφωνώ με τον κ. Στυλιανίδη, είναι ότι η Ν.Δ. έκανε αυτό το οποίο έκαναν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τότε, προσπαθούσαν να κάνουν μερεμέτια, όταν η πραγματικότητα ήθελε να πεις την αλήθεια και να κάνεις εκ βάθους αλλαγές στα προβλήματα που είχε ο τόπος και αυτό έπρεπε να γίνει είτε έτσι, είτε αλλιώς. Η ελληνική οικονομία πήγαινε στα βράχια και απλώς συνέχισε την πορεία της εκείνη την πενταετία, όταν όλοι ξέραμε, ότι έπρεπε να γυρίσει όποιο και αν ήταν το έλλειμμα. Διότι το έλλειμμα μπορεί να μας έφερε στον γκρεμό, η νοσηρότητα όμως της ελληνικής οικονομίας υπήρχε εδώ και πάρα πολύ καιρό και η Ν.Δ. μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είχε μία σπάνια ευκαιρία να γυρίσει το καράβι, σε μία περίοδο που υπήρχε οικονομική ανάπτυξη, δεν το έκανε αυτό, συνέχισε να βάζει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, με αποτέλεσμα τα προβλήματα αυτά να διογκωθούν πάρα πολύ. Στην τελευταία διετία, εγώ έχω κάνει πολύ σκληρή κριτική απέναντι στα λάθη τα οποία έχουμε κάνει και πιστεύω και στα λάθη τα οποία έχω κάνει και εγώ, μέσα στο χώρο της κυβέρνησης, αλλά το ουσιαστικότερο είναι, ότι για πρώτη φορά είπαμε ότι αυτό είναι το πρόβλημα και ότι πρέπει να το λύσουμε. Είπαμε ότι το κράτος έχει φτάσει σε ένα σημείο, στο οποίο ό,τι και να κάνουμε δεν θα μπορέσει να οδηγηθεί η Ελλάδα στην ανάπτυξη και πολύ συγκεκριμένα θα σας πω το θέμα της φορολογίας. Η φορολογία είναι ένα βασικό εργαλείο με το οποίο μπορείς να δημιουργήσεις ανάπτυξη. Βλέπουμε λοιπόν την τελευταία διετία ότι το μόνο μέτρο το οποίο μάζεψε λεφτά για το κράτος, ήταν το μέτρο μέσα από τα τιμολόγια της ΔΕΗ. Γιατί; Διότι όλα τα άλλα περνάνε μέσα από τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι είναι σαθροί. Λοιπόν αυτό, αν δεν δείχνει αυτό ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά το κράτος ώστε να μπορεί να εισπράττει τους φόρους από εκεί που πρέπει να τους εισπράξει και να επενδύει αντί να κάνει επιδοτήσεις εκεί που πρέπει να επενδύσει, δεν κάνουμε τίποτα και οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή είναι μία κουβέντα η οποία δεν θα φέρει αποτελέσματα.

Οι πρώτες αλλαγές είχαν καταγραφεί και ήταν μέτρα τα οποία έπρεπε να παρθούν πάρα πολύ γρήγορα, διότι πραγματικά, μέσα σε ελάχιστους μόνο μήνες η ελληνική πολιτεία δεν θα είχε δυνατότητα να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Γι αυτό πάρθηκαν μέτρα τα οποία ήταν οριζόντια, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει δύναμη στο πολιτικό σύστημα η οποία να μην λέει ότι ήταν απαραίτητα, αλλά ότι δεν είναι δίκαια. Ερχόμαστε όμως τώρα και λέμε: Θα αρχίσει η εφορία να κυνηγάει κάποιους ανθρώπους να αρχίσουν να πληρώνουν τους φόρους τους; Είναι η πρώτη φορά και αυτό το λέω και σαν νέος πολιτικός που είμαι στο προσκήνιο αν θέλετε 2 χρόνια μόνο και λέω, είναι δυνατόν για πρώτη φορά μεγαλοοφειλέτες του κράτους να πηγαίνουν και να απολογούνται στη Δικαιοσύνη; Τόσα χρόνια γιατί δεν γινόταν αυτό το πράγμα; Και δεν μιλάω μόνο για την πενταετία για την οποία μίλησε ο κ. Στυλιανίδης, μιλάω και για πολύ πριν. Άμα το μήνυμα το οποίο περνάει η πολιτεία είναι ότι, ό,τι θες κάνεις, τότε φυσικά αυτό το πράγμα θα φθάσει σε κάθε γωνιά της κοινωνίας και δεν θα καταφέρουμε να έχουμε τους εισπρακτικούς μηχανισμούς για να μπορέσουμε να επενδύσουμε εκεί που πρέπει και να δημιουργήσουμε και το κοινωνικό κράτος που οφείλουμε.

-Για τον τουρισμό

Έχει αλλάξει πάρα πολύ η μίξη των ανθρώπων που έρχονται στην Ελλάδα. Και ο ρυθμός προκρατήσεων από τη Γερμανία κατά κύριο λόγο και από την Αγγλία. Το λέω αυτό, γιατί όσο πιο συγκεκριμένοι είμαστε, τόσο πιο εποικοδομητική μπορούμε να κάνουμε τη συζήτηση. Οι Γερμανοί, είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού τουρισμού, είναι όμως και από τις λίγες χώρες οι οποίες κλείνουν τις διακοπές τους τόσο νωρίς. Οι καινούργιες αγορές που έχουμε ανοίξει, που είναι αυτές που έχουν κάνει τη μεγάλη διαφορά στον ελληνικό τουρισμό, όπως είναι η Ρωσία, η Ουκρανία, η Τουρκία, το Ισραήλ, η Νοτιοανατολική Ευρώπη και περαιτέρω είναι και η Ινδία, αυτές έχουν εντελώς διαφορετικές συνήθειες και αυτό πρέπει να συνυπολογιστεί. Εμένα με ανησυχούν τα νούμερα από τη Γερμανία, με ανησυχούν γιατί εδώ βλέπουμε τους Γερμανούς να αντιδρούν απέναντι στην Ελλάδα, με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Είναι οι Γερμανοί οι οποίοι λένε: Αυτά τα οποία βλέπω στην τηλεόραση, όπως είναι οι πυρκαγιές, ή όπως είναι το κλείσιμο των λιμανιών στην προκειμένη περίπτωση , με κάνουν να ανησυχώ για αυτό το οποίο θα αντιμετωπίσω όταν φτάσω εκεί,

Δημοσιογράφος: Κλείσανε τα αεροδρόμια στην Ισπανία προχθές, οι άνθρωποι κάνουν απεργίες.

Ένα λεπτό, μην βιάζεστε, εμείς αυτό το είχαμε και πέρυσι και το αντιμετωπίσαμε και πείσαμε τον κόσμο, ότι παρά τις απεργίες, η Ελλάδα αξίζει και ότι μπορούν να φθάσουν στον προορισμό τους και όχι μόνο αυτό. Πρέπει να σας πω ότι αντίθετα με φέτος, πέρυσι δεν κλείσανε τα λιμάνια, ή τα αεροδρόμια. Κάναμε μία έκκληση προς τους απεργούς και κατάλαβαν, ότι με το να πλήττουν τον τουρισμό, πλήττουν τους εαυτούς τους, διότι πλήττουν κάθε ελληνική οικογένεια και η ανταπόκριση ήταν πάρα πολύ θετική από τη δική τους τη μεριά και από τα ταξί και από την ΠΝΟ και από άλλες δυνάμεις. Και θεωρώ, ότι μία τέτοιου είδους νηφάλια σκέψη, πρέπει να επικρατήσει αυτή τη στιγμή. Αυτό όμως στο οποίο θέλω να επιμείνω λίγο, γιατί πρέπει να ξέρουμε πως είναι τα θέματα, είναι ότι υπάρχει μία δεύτερη ομάδα Γερμανών, η οποία έχει μία σχεδόν ρατσιστική αντίληψη απέναντι στην Ελλάδα και λέει: Ότι εγώ, σε αυτούς δεν ξαναπάω, τους έδωσα τα λεφτά μου, πλήρωσα τους φόρους μου και αυτό είναι μία αντίληψη που έχει δημιουργηθεί, από κάποια γερμανικά ΜΜΕ. Η τρίτη ομάδα όμως είναι αυτό το οποίο λέτε και το πιο ουσιαστικό, υπάρχουν Γερμανοί οι οποίοι αγαπάν την Ελλάδα, οι οποίοι θέλουν να έρθουν διακοπές στην Ελλάδα, θέλουν να ενισχύσουν την ελληνική οικονομία ερχόμενοι εδώ και ανησυχούν για το τι θα τους συμβεί όταν φθάσουν στη χώρα. Εκεί, πρέπει να πάρουμε μία απόφαση, η απόφαση αυτή πρέπει να είναι πάρα πολύ ξεκάθαρη και καθολική, ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι ο προορισμός που ήταν πάντα, φιλόξενος απέναντι σε όλους. Κάποιος που επιλέγει να έρθει εδώ, πρέπει να γίνει σεβαστός για αυτό το οποίο επιλέγει να κάνει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι βοηθάν την ελληνική οικονομία και αυτό το μήνυμα να περάσει από όλους τους ανθρώπους αυτούς.

Οι φωτιές στο κέντρο της Αθήνας, έχουν καταρρακώσει τον τουρισμό της Αθήνας. Εκεί που είχαμε αύξηση σχεδόν 10% σε όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα έχουμε μείωση 3% και αυτό είναι κακό και για την πόλη. Αυτά τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν και για πρώτη φορά αρχίζω και εγώ αναγνωρίζω μία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση.

Ένα άλλο θέμα, το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό για τον τουρισμό και ελπίζω την σκυτάλη να την κρατήσει όποιος αυτή τη στιγμή θα επιλεγεί να είναι στην ηγεσία του υπουργείου, όποιος και αν είναι αυτός και αυτό στο οποίο εστιάζω είναι η δουλειά που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό στα θέματα των θεωρήσεων. Όπως γνωρίζετε, οι αυξήσεις από την Ρωσία και την Ουκρανία, είναι πάνω από 180%. Αυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα, το οποίο έγινε επειδή καταφέραμε και βάλαμε να συνεργαστούν για πρώτη φορά, οι υπάλληλοι των ΕΟΤ μαζί με τις πρεσβείες, είχαμε τεράστια βοήθεια από το υπουργείο Εξωτερικών και τους βοηθήσαμε και εμείς να προχωρήσουν γρήγορα οι διαδικασίες. Απελευθερώσαμε τη διαδικασία της βίζας στα όρια που μας επιτρέπει το Σένγκεν, στην Τουρκία απελευθερώθηκαν τα πράσινα διαβατήρια, στη Σερβία έφυγαν οι βίζες και αυτό ήταν μία ευρωπαϊκή απόφαση και αυτό οδήγησε σε μία τεράστια αύξηση του τουρισμού. Αλλά δεν μείναμε μόνο εκεί. Πήραμε ακριβώς αυτό το θέμα και το πήγαμε στα διεθνή φόρα. Η Ελλάδα έχει την τύχη μετά από 2 χρόνια να συμμετέχει στα 3 πιο ισχυρά φόρα για τον τουρισμό στον κόσμο, συμμετέχουμε και στα τρία, περνάμε τις γραμμές μας και στα τρία και οι τρεις αυτοί φορείς επέλεξαν το θέμα των θεωρήσεων ως το νούμερο ένα θέμα το οποίο θα διεκδικήσουν στη συνάντηση των G20 τον Ιούνιο. Αυτό όμως δεν έχει ξαναγίνει στον ελληνικό τουρισμό. Είναι η πρώτη φορά το υπογραμμίζω, η Ελλάδα έχει δυνατή φωνή μέσα σε αυτά.