Ακρίβεια και πανδημία οδηγούν τους πολίτες στα όρια τους. Υπάρχουν ρεαλιστικές λύσεις και γιατί δεν έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα;

Υπάρχουν δύο ειδών ρεαλιστικές λύσεις: εκείνες που προλαμβάνουν το φαινόμενο και εκείνες που το αντιμετωπίζουν.  Η κυβέρνηση σπαταλά το οπλοστάσιό της στη δεύτερη κατηγορία. Το κόστος όμως αυτών των λύσεων είναι δυσανάλογο της αποτελεσματικότητάς τους. Συνήθως, εξαντλούνται σε επιδόματα που κοστίζουν σημαντικά στον Έλληνα φορολογούμενο μόνο για να ανακουφίσουν στιγμιαία, αυτούς που έχουν πληγεί. Ας πάρουμε για παράδειγμα το πετρέλαιο θέρμανσης και τις τιμές του ρεύματος.  Πολιτικές με αποτέλεσμα είναι οι πολιτικές που προλαμβάνουν, που αποφεύγουν δηλαδή την εξάρτηση της κοινωνίας από μονοπώλια, που διασφαλίζουν ανοιχτές εφοδιαστικές αλυσίδες και που αποσυγκεντρώνουν και κοινωνικοποιούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Έτσι στη δύσκολη ώρα το κράτος δεν εξαρτάται από ιδιώτες που κερδοσκοπούν ευκαιριακά.  Αντί να δίνουμε όλες τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας σε ιδιώτες θα μπορούσαμε να δώσουμε ένα μέρος τους σε ενεργειακές κοινότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης ή των συνεταιρισμών, όπως έχει γίνει στο Αγρίνιο.  Αυτές οι κοινότητες βοηθούν να κρατηθεί το κόστος της ενέργειας χαμηλά για τους πολίτες που το έχουν ανάγκη και για αγρότες που πρέπει να ποτίσουν. Έτσι δημιουργούνται συνθήκες ανταγωνισμού, αποπληθωρισμού προστατεύοντας ταυτόχρονα όσους έχουν ανάγκη. Αντί για αυτό όμως, σήμερα, ένας φορολογούμενος πληρώνει και ακριβό ρεύμα σε ιδιώτες που εκμεταλλεύονται την κρίση και επιδόματα σε αγρότες που βλέπουν τα κέρδη τους να εξαφανίζονται.

Επιμένετε στις εκτιμήσεις σας για ένα νέο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που απειλεί τη χώρα και γιατί η κυβέρνηση δεν δείχνει να λαμβάνει υπόψη της αυτά τα μηνύματα;

Βλέπω μια οικονομία με απεριόριστες δυνατότητες που συνεχίζει να επενδύει σε ένα παρωχημένο μοντέλο ανάπτυξης με χρήματα που έρχονται από το εξωτερικό. Χρήματα που δημιουργούν μια ψευδαίσθηση ευδαιμονίας όμως κρύβουν ένα υψηλό κόστος: ενός επόμενου μνημονίου ή/και πτώχευσης. Προφανώς, κανένας μεθυσμένος δεν συμπαθεί αυτόν που του θυμίζει τον πονοκέφαλο της επόμενης μέρας.  Πλην όμως στην σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομία άλλος είναι ο μεθυσμένος και άλλος θα έχει τον πονοκέφαλο. Διότι, αντίθετα με παλαιότερες πτωχεύσεις και μνημόνια, τα επόμενα  θα πληρωθούν μόνο από εκείνους που ανήκουν στα μεσαία και χαμηλά στρώματα.  Οι πλούσιοι έχουν βρει τον τρόπο να προστατεύουν αυτά τα κεφάλαια στο εξωτερικό με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να βασίζει την ανάπτυξη της χώρας σε ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Με λίγα λόγια, μεθούν οι τραπεζίτες και πονοκεφαλιάζουν οι μικρομεσαίοι. Τώρα είναι ώρα να αλλάξουμε μοντέλο ανάπτυξης και για να γίνει αυτό θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα διευρύνουμε την παραγωγική βάση της χώρας. Δηλαδή αντί να δίνουμε πολλά σε λίγους θα πρέπει να μοιράσουμε τον πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές εκεί που πολλαπλασιάζεται και χτίζει στιβαρές τοπικές οικονομίες.

Σχεδόν δυο μήνες από το πέρας της εσωκομματικής αναμέτρησης πως αποκωδικοποιείτε το μήνυμα της κάλπης;

Η κάλπη και η συγκλονιστική συμμετοχή έδειξαν ανανέωση και ενότητα. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο και όλοι θα πρέπει να το σεβαστούμε. Είναι ώρα να κοιτάξουμε μπροστά και να χτίσουμε ένα πραγματικά προοδευτικό κόμμα με σχέδιο για το μέλλον της χώρας.

Πως εξηγείται η ραγδαία δημοσκοπική άνοδος του ΚΙΝ.ΑΛ; Θεωρείτε ότι μπορεί αυτές οι δημοσκοπήσεις μπορεί να κρύβουν παγίδες στο δρόμο προς τις κάλπες;

Η δημοσκοπική άνοδος δείχνει τη δίψα του κόσμου για κάτι καινούργιο.  Ο κ. Μητσοτάκης κούρασε και ο κ. Τσίπρας εξόντωσε. Ο κ. Μητσοτάκης κούρασε με την διγλωσσία της πανδημίας διότι άλλα έλεγε τη μια μέρα και άλλα εννοούσε την επόμενη ενώ ο κ. Τσίπρας εξόντωσε κάθε ελπίδα των προοδευτικών πολιτών με την αλλοπρόσαλλη αντιπολίτευση του. Είναι δυο ηγέτες που δείχνουν να μην έχουν σχέδιο για τη χώρα. Σε αυτό το σκηνικό το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έχει ευκαιρίες και λόγους να προσελκύσει ψηφοφόρους. Χρειάζεται πολιτικό βάρος, πολιτικό εύρος και ένα σχέδιο που θα δώσει σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει.

Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σας στο τερέν της πολιτικής;

Ύστερα από αυτή τη σημαντική εμπειρία, το επόμενο βήμα για εμένα θα ήθελα να είναι προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Υπάρχουν φυσικά οι θεσμικές διαδικασίες του Κινήματος Αλλαγής που όλοι πρέπει να σεβαστούμε αλλά αυτός είναι ο στόχος μου. Η Ά Αθήνας είναι μια περιφέρεια που χρειάζεται εκπροσώπηση από ανθρώπους που αγαπούν και ξέρουν την πόλη και από πολιτικούς που μπορούν να φέρουν αλλαγή στον τόπο. Πιστεύω ότι οι ιδέες της Αναγέννησης θα αξιολογηθούν αλλιώς όταν βρεθούν μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκεί θα ακουστούν ως πρακτικές προτάσεις που μπορούν να προκαλέσουν τις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα μας.